ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΝΑΙ! βιασμός ΟΧΙ!!

Ναι μπορείς. Συναίνεση, τώρα προχώρα…

Γιατί είναι πιο ποιοτικό, όταν ο άλλος με τη δική του θέληση στο δώσει…

Γιατί είναι δικό του και έτσι θα καταλάβεις ότι αξίζεις κάτι περισσότερο από τον εαυτό σου..

Γιατί η σύνδεση φτάνει πιο βαθιά και ένα ναι μπορεί να σε οδηγήσει σε ένα ολάκερο βιβλίο από προτάσεις, αναμνήσεις, όμορφα πλάσματα που θα θυμάσαι με χαμόγελο μέχρι πριν πεθάνεις.

Ό,τι και αν πάρεις από κάποιον δίχως τη θέληση του, είναι βιασμός. Δεν υπάρχουν διακρίσεις στον ορισμό.

ΟΧΙ

Αυτή, αυτός, αυτό, είναι ένα πλάσμα με καρδιά που χτυπά σαν την δική σου. Δεν τη νιώθεις;

Με ψυχή σαν τη δική, δεν την ακούς που ουρλιάζει όχι;

όχι ; Πάμε πιο βαθιά…

Αυτή, αυτός, αυτό, είναι ένας δικός σου άνθρωπος. Προφανώς έχεις πρόβλημα που φτάσαμε στο βήμα αυτό, αλλά έστω μήπως τώρα ακούς;

όχι; Πάμε πιο βαθιά..

Αυτή, αυτός, αυτό, είσαι εσύ; Σου παίρνουν κάτι που εσύ δε θες να δώσεις. Τώρα μήπως τις φωνές σου τις ακούς;

όχι; Πιο βαθιά.

Αν το πάρεις με αυτό τον τρόπο, δεν το άξιζες.

Δεν αξίζει.

Δεν αξίζεις.

Όχι;

Φτάνει το σκάψιμο, ρίξτε το μέσα και θάψτε το…

Τι ξέρω;

Το ν που απέναντι στο άπειρο, μετρά σα…

Το Τίποτα!

Ποιος είμαι;

Κάποιος που απέναντι στο άπειρο, μετρά σα…

Ο Κανένας!!

Αλλά απέναντι στο άπειρο και…

ΟΧΙ

Απέναντι στο ΕΝΑ…


Συναινώ το κείμενο αυτό να κλωνοποιηθεί και να κοινοποιηθεί όπου θέλετε…

Δεν είναι μόνο δικές μου σκέψεις…

Είναι και δικές σας.

 

Το Όλον είναι το Ένα, το άπειρο και το τίποτα μέρος του Όλου..

Όμορφη η συναίνεση και ομορφότερη η συν-εννόηση, η συν -ένωση και όλα τα συν.

Τι γίνεται όμως με εκείνη τη φύση της αφαίρεσης? Πως θα ελευθερωσουμε το καλεσμα στο μείον από τα "βάρη " του συν?

 

Με κάποια θέματα, όπως η συναίνεση, πρέπει να ήμαστε άτεγκτοι, σαφείς και με γλώσσα που να μην αφήνει παραθυράκια ή άλλοθι για παρερμηνείες.

Πολύ ευχαρίστως να σου απαντήσω, σε αυτό που με ρωτάς, αν ανοίξεις το θέμα, σε άλλο νήμα, υποενότητα και με γλώσσα απλή ώστε να καταλαβαίνουν οι πάντες.

Δεν είναι χορός για εμάς τους δύο, αλλά παρακαταθήκη για όλους, στο τώρα και στο το μέλλον.

Εδώ στο Bdsm και νόμος, προτιμώ να παραμείνει όπως έχει η τοποθέτηση μου και να μη σκεπαστεί.

Όσο για την πρώτη σου πρόταση, είναι αφορμή για μια φιλοσοφική ανά και συζήτηση, αλλά όχι σε αυτό το χώρο  

 

Μαθηματικά μιλώντας, πρόσθεση και αφαίρεση είναι η ίδια πράξη. Μεταφορικά αυτό επιτυγχάνεται όταν καταφέρνουμε να απελευθερωθούμε, να δώσουμε δηλαδή αρνητική τιμή στα βάρη μας.

 

Εκ πάντων εν και εξ ενός πάντα  
Υ.Γ. Αυτοί οι δύο από πάνω είναι της φυσικομαθηματικής, μην τους ακούς   

 

Το Όλον είναι... Όλου..

Για κάθε απάντηση που δίνετε, υπάρχει ένα σπίτι στο οποίο είναι αληθής και ένα στο οποίο δεν είναι.

Ανάλογα με το ζητούμενο μου σε διαφορετικό σπίτι θα ήμουν.

Τι γίνεται όμως με εκείνη τη...συν?

Σε αυτή τη ερωτική (ό,τι εννοούμε ας μη μακρηγορούμε) σχέση θέλω αυτό. Δίχως φόβο, πρόσημο αρνητικό ή θετικό.

Θέλεις; Ναι, καλώς.

Όχι; Δεν πειράζει και πάλι φίλοι, σχέση όμως όχι.

Μα γιατί όχι; Γιατί δεν συμβιβάζεσαι;

Γιατί απλά δεν με ερεθίζει.

Τέλος.

 

Συμφωνώ!
Μια γενική ερμηνεία, όσο καλοδιατυπωμένη και καλοπροαίρετη και αν είναι, τόσο για την συναίνεση όσο και για την παραβίαση, συνήθως παίρνει αναπόφευκτα τις αποστάσεις γενικού ηθικού ή φιλοσοφικού προβληματισμού. Προσφέρει όσο ένα ξεσκόνισμα, εκεί που χρειάζεται σκάψιμο.

Σαν άνθρωπος που έχω μεσα μου πια την έννοια αυτή ακριβώς όπως αναφέρεις, άτεγκτη και σαφής, χωρίς περιθώρια για παρερμηνείες, έχει δουλευτεί, οριστεί, καθοριστεί, έχει συγκεκριμένο μέγεθος, σχήμα και όγκο.
Στον καθένα από εμάς στα συγκεκριμένα γούστα μας, στην συγκεκριμένη πορεία μας και κατεύθυνση μας, στην καθημερινότητά μας, στην αναζήτησή μας, στην συνύπαρξη μας τι υπόσταση έχει και πως λειτουργεί.

Χρειάζεται να είναι ξεκάθαρο και να ανταποκρίνεται ισοδύναμα με αυτό που είμαστε, έτσι μόνο μπορεί ( στο βαθμό που μπορεί) να μας προστατεύσει.
όπως πολύ ευστοχα το έθεσες:

Καμία πρόθεση να σκεπάσω, το αντίθετο μάλιστα.