Πολυγαμία και ειλικρίνεια των Κ

Καλό είναι να μπορείς να σκέφτεσαι και να δρας με τον τρόπο που λες, πολύ χρήσιμες τοποθετήσεις και η δική σου και του αγαπητού @DreamMaster . Συμφωνώ σε όλα απόλυτα. Και πραγματικά χαίρομαι που τα διαβάζω γιατί όσες φορές και να λέγονται και πάλι λίγες είναι.

Θα βάλω όμως και μια άλλη οπτική σαν συμπλήρωμα, οι καλοί λογαριασμοί, ακόμα και αν δεν ερωτηθείς, θα πεις αυτά που πιστεύεις ότι χρειάζεται να ξέρει ο άλλος άνθρωπος για σένα, αυτό ξέρω και έχω δει/ ζήσει σε κάθε ξεκίνημα κάθε είδους σχέσης με αμοιβαίο σεβασμό.

 

Τεχνικά δεν μπαίνει θέμα συναίνεσης σε κάτι που δεν σας αφορά άμεσα. Στο πεδίο συναίνεσής σας είναι τι θα κάνει ο Κ με εσάς, σε εσάς και για σας. Το τι κάνει με τρίτα πρόσωπα είναι άλλο θέμα. Το πόσο σταδιακά θα σας αποκαλυφθεί και θα τον γνωρίσετε είναι επίσης δικό του θέμα.

Από τα τρία που αναφέρετε μένω στον σεβασμό, που και για μένα είναι, τελικά, αυτό που κάνει τη διαφορά. Δεν σημαίνει σίγουρα έλλειψη σεβασμού να μην σας πει ότι έχει και άλλη υποτακτική. Και δεν θα ήταν απαραίτητα σεβασμός αν σας το είχε πει.

Σεβασμό στο υ, κατά τη γνώμη μου και από την εμπειρία μου, μπορεί να δείχνει ο τρόπος με τον οποίο ο Κ φροντίζει να του δώσει να καταλάβει την άποψή του και ποια θεωρεί ότι είναι τα όρια του υ απέναντι σε αυτή τη άποψη. Σεβασμό μπορεί να δείχνει ο τρόπος με τον οποίο λογαριάζει τα συναισθήματα του υ και νοιάζεται να καλύπτει τις ανάγκες του. Αυτό το τελευταίο πιστεύω ότι είναι ανεξάρτητο πολυγαμικών απόψεων και καταστάσεων. Γενικά κατ' εμέ ο σεβασμός εξαρτάται από το πόσο ένας άνθρωπος είναι διατεθειμένος και ικανός να δει τα πράγματα και από την πλευρά του άλλου.

Πόσο σας καταλαβαίνω! Χρόνια πάλεψα και εγώ με το "θα ήθελα" και όταν έγινε "θέλω", τότε ρώτησα, πώς θα εκφράζομαι εφεξής, πώς θα θέτω αυτά που θέλω. Πήρα απάντηση και έκτοτε πορεύτηκα με βάση αυτήν. Και πάλι, δεν είναι λίγες οι φορές που πρώτα κλείνω τα μάτια, παίρνω μια βαθιά ανάσα και μετά λέω.

Αλλά και πάλι, μήπως είναι πολύ να αναιρείτε το νόημα για τον Κ και για σας λόγω της άλλης υ; Δεν ξέρω αν είναι τόσο απλό να συναχθεί το νόημα που είχε μια σχέση για τον άλλο σκέλος της.

 

Ευχαριστώ για όλη αυτή την απάντηση
Αλλά εγώ όλα αυτά δεν τα κατανοώ. Δεν τα κρίνω αλλά είναι έξω από την αντίληψη μου. Προσπάθησα να περιγράψω, προφανώς ανεπιτυχώς, γιατί οι περισσότεροι το παρέκαμψαν, το πώς βίωσα εγώ όλο αυτό, και το πώς κατέρρευσε το σύμπαν μου απότομα. Αν για εσάς αυτό είναι κάτι ανάξιο λόγου, για μένα δεν είναι. Επίσης, μου είναι κάπως περίεργο το να απολογουμαι για τα συναισθήματα μου. Στην τελική αν κατά τη γνώμη σας φταίω και από πάνω που δεν είχα την απεραντοσύνη να νιώθω ευτυχής , και αν όλοι σας θεωρείτε πως πολύ καλά έκανε ο κ. , δεν έχει νόημα αυτή η συζήτηση για μένα. Δεν σας κατανοώ και δεν με κατσνοεθτε. Σας ευχαριστω πραγματικά όλους, για τις απαντήσεις σας

 

Επιμένετε στο "δεν ήταν ειλικρινής" ενώ λέτε ότι δεν σας είπε ψέματα, δεν έκανε παραπλανητικές δηλώσεις, δεν σας έκρυψε κάτι (αφού δεν τον ρωτήσατε).

Τις θρησκευτικές ή τις πολιτικές του προτιμήσεις σας τις είπε, από μόνος του; Εχω λόγο που το ρωτάω.

Γνωρίζω για περίπτωση κοπέλας υ, η οποία είπε ευθέως σε άνδρα Μ ότι "Εγώ δεν μπορώ να είμαι με Μ Δεξιό/Αριστερό" (βάζω και τα δύο για να μην έχουμε εμβόλιμες βλακείες στο νήμα)

Δηλαδή, αφού της ήταν τόσο σημαντικό, αν δεν τον είχε ρωτήσει (τον ρώτησε) και εκείνος δεν το είχε φέρει στο προσκήνιο στη γνωριμία τους, αλλά το καταλάβαινε εκείνη μετά, ο Μ δεν θα ήταν ειλικρινής;

Ναι, ξέρω, η αποκλειστικότητα (μας έχουν διδάξει ότι) είναι πολύ σημαντική στις σχέσεις.

Αλλά κάθε βράδυ (και με την περιστροφή της γης κάπου είναι βράδυ σχεδόν όλο το δικό μας 24ωρο) άνθρωποι (άντρες και γυναίκες) πάνε με παντρεμένους/ες χωρίς να το ξέρουν.

Κάποιοι/ες επειδή ρώτησαν και τους είπαν ψέματα. Κάποιοι/ες επειδή δεν τους/τις ενδιαφέρει.

Δεν θα κάνουμε διάκριση ποιοι απ΄αυτούς/ές τους/τις παντρεμένους/ες είναι ειλικρινείς και ποιοί όχι;

Ο αμοιβαίος σεβασμός, με επίγνωση της κοινωνίας και του πολιτισμού που ζούμε, όπως το έθεσε και η @rea.. ή μάλλον η έλλειψη αυτού, είναι πιθανώς αυτό που σας ενόχλησε. Οχι η "μη ειλικρίνεια".

Αλλά αν τώρα ξεκινάτε σε αυτόν τον χώρο, προσέξτε κάτι: είναι αρκετά (όχι πολλά, αλλά αρκετά) τα κελεύσματα της κοινωνίας και του πολιτισμού μας που πρέπει να υπερβεί κανείς για να ζήσει μια bdsm ζωή.

 

Σας ευχαριστω για τη απάντηση
Καθώς και για τις υποδείξεις σας. Προφανώς δεν διαβάσατε το αρχικό μου μήνυμα, αλλιώς θα είχατε προσέξει την αναφορά μου, ότι δεν μπήκα σ' αυτήν τη σχέση ως υποτακτικη.
Εσεις ερμηνεύετε τα πράγματα με το. δθκο σας τρόπο κι εγώ με τον δικό μου
Είναι πολύ κουραστικο και για μένα και για όλους να επαναλαμβάνω τα ίδια πράγματα. Το ότι είστε προφανώς η πλειοψηφία που μοιράζεστε αυτές τις αντιλήψεις, δεν μειώνει τη θλίψη μου . Δεν μίλησα πουθενά για αποκλειστικότητα, αλλά ειλικρινά, δεν μπορώ να αντιμετωπίσω την παραποίηση και τη συνειδητη διαστρέβλωση των λεγόμενων μου. Να είστε καλά (Και όχι. Δεν ξεκινάω σ' αυτό το χώρο. )

 

@Νόρα
Λυπάμαι για την εμπειρία σου.
Μιας και ούσα νεοεισαχθείσα στον "χώρο", έχε στο νου ότι στην πιάτσα πλεονάζει ο αριθμός των παντρεμένων/ vanillοσχεσάκηδων που κάνουν τα λιμπερτίνικα ορτύκια, στα μουλωχτά βεβαίως. Θα προσπαθήσουν να σου παρουσιάσουν το μαύρο για άσπρο. Έχουν έφεση στη σοφιστικήν. Ένα φάσκελο και στον επόμενο. Η ντρετοσύνη είναι extreme sport.

 

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την απάντηση

 

Και εν κατακλείδι, και προκειμένου να λήξει αυτή η συζήτηση κάποια στιγμή γιατί αρκετά κούρασε, έχω να προσθέσω τα εξής:
Δεν εγραψα την εμπειρία μου, για να συμφωνήσετε μαζί μου. Δεν ζήτησα από κανέναν να πάρει το μέρος μου. Δεν φαντάστηκα βέβαια αυτή τη συλλογική καταδίκη, και βεβσιως ούτε ζήτησα να μπει κανείς "στη θέση μου". Αυτό που ζήτησα ήταν κάτι απλό αλλά σημαντικό για μενα. Να ακουστεί η εμπειρία μου χωρίς να μου την αμφισβητήσουν, να μου πουν πως "δεν καταλαβαίνω", ή να με κάνουν να αισθανθώ υπερβολική επειδή ένιωσα πόνο.
Η πληγή που μοιράστηκα δεν είναι πρόσκληση σε διάλογο για το αν "δικαιούμαι" να τη νιώθω. Δεν χρειάζομαι άδεια για να πληγωθώ. Δεν ζητάω έγκριση για τα συναισθήματά μου. Είναι δικά μου. Και τα τιμώ, γιατί είναι σημάδι ότι εμπιστεύτηκα, ότι δόθηκα, ότι ένιωσα αληθινά
Επομένως όχι. Δεν θα ζητήσω συγγνώμη επειδή πόνεσα. Θα ζητούσα συγγνώμη μόνο αν πρόδιδα εγώ τον εαυτό μου προσποιούμενη ότι δεν ένιωσα τίποτα.
Αυτά και σας ευχαριστώ πολύ όλους για τον χρόνο και τον κόπο που καταβάλλατε για να μου απαντήσετε.

 

Έζησα και εγώ μαζί σας την οδύνη σας. Κατανοώ πώς νιώσατε και πώς ήταν για σας. Δε νομίζω ότι σας ζήτησα να απολογηθείτε για τα συναισθήματά σας. Σε καμία περίπτωση δεν σας πρότεινα να νιώσετε ευτυχής ή δεν σας έψεξα που δεν νιώσατε έτσι ή θεώρησα ότι "πολύ καλά έκανε ο Κ". Το μόνο που προσπάθησα ήταν να σας δείξω ένα δρόμο για να βγείτε από αυτήν την πολύ επώδυνη κατάσταση για σας. Που αν δεν την κατανοούσα, αν δεν συνέπασχα, δεν θα είχα ενδιαφερθεί.

 

Καλημέρα σας και πάλι σας ευχαριστώ
Όλα ξεπερνιουνται αργά οι γρήγορα, και όταν αποστασιοποιείσαι από ένα γεγονός ενδεχόμενως να γίνεσαι και σοφάτερος.
Και για να ελαφρυνω λίγο το κλιμα, προφανώς ο τίτλος του νήματος (ειλικρίνεια των κ κλπ), είναι παραπλανητικός. Και απορώ γιατί απασχόλησε αυτό το φόρουμ, εφόσον οι κυριαρχοι είναι υπεράνω τετοιων αξιών εκτός αν αποφασίσουν τελικά ότι δεν είναι. Μου φαίνεται αστείο κάπως αυτό κσι πάλι ευχαριστω.

 

Τίποτα από όσα λέτε δεν ισχύουν. Εκτός πραγματικότητας αυτό το σχόλιο. Αν ανατρέξετε στους διαλόγους με τα μέλη θα δείτε καλοπροαιρετη υποδοχή και κατανόηση ακόμα και στα πιο αυστηρά σχόλια που κάνατε εσείς για τον εαυτό σας. Κατανοώ την δύσκολη συναισθηματική σας κατάσταση αλλά έχετε διαβάσει πολύ στραβά τις προθέσεις των μελών. Πολύ κρίμα τόσο κακή αρχή. Ελπίζω σε καλύτερη συνέχεια.

 

Λυπάμαι που σας έδωσα αυτή την εντύπωση. Καλημέρα σας
Υστερόγραφο:Νομίζω ότι αρκετές υποδείξεις έλαβα αυτές τις μέρες. Μπορεί το σχόλιο να βρίσκεται εκτός της δικής σας πραγματικότητας. Όχι της δικής μου. Και πάλι καλημέρα