Ομοφυλοφιλία: Ας ανοιχτούμε επιτέλους...

Συγγνώμη, το 1990.
https://selforganizedseminar.wordpress.com/wp-content/uploads/2011/07/butler-gender_trouble.pdf

 

κάτσε δεν κατάλαβα, δεν σου άρεσε πώς ήταν ο εαυτός της και στο έδειξε; ή απλά κατακρίνεις το πώς θέλει να είναι;

 

Είμαι σίγουρος ότι όποιος ρώτησε την Κανέλη "Μα πρεσβεύει Μαρξισμό η κατοχή τόσο σημαντικής ατομικής περιουσίας ;" κάτι παρόμοιο θα άκουσε.

Όπως και να έχει για κάποια πράγματα η μοναδική ουσία και αξία αφορά την θέση τους στο οπλοστάσιο ενάντια σε εκείνους που δεν γουστάρουμε επειδή δεν μας γουστάρουν. Στην σκληρή πραγματικότητα, οι ορμόνες και τα στερεότυπα δείχνει να είναι η συντριπτική πλειονότητα στο σύνολο του ανθρώπινου βιώματος σε τούτο τον χαλεπό πλανήτη.

 

26 Απριλίου, Διεθνής Ημέρα Λεσβιακής Ορατότητας

https://www.cosmopolitan.com/uk/love-sex/relationships/a28783219/butch-lesbian/

 

Τόσο με είχε επηρεάσει το κοινωνικό conditioning που πίστευα για αρκετό καιρό πως είμαι bi.
Ξεκινώντας απ τις αναπαραστάσεις σε κάτι φωτο με αμφορείς, με κομψά, μακριά, λεπτά και άτριχα τσουτσούνια, είχα την εντύπωση (στο Γυμνάσιο) πως έτσι θα ναι και τα ρεαλιστικά. Λίγα χρόνια αργότερα, τελειώνοντας το Λύκειο είδαμε μια τσοντα με την παρέα: ένας έπαιζε κιθάρα, δυο χαρχαλεύονταν στον καναπέ κ εγώ έτρωγα πατατάκια στην πολυθρόνα θαυμάζοντας τα σπαστά μακριά καστανόξανθα μαλλιά του πορνοσταρ, και παρατηρώντας με άπωση πόσο μεγάλη την είχε. Το ίδιο καλοκαίρι είχα και λάηβ συνάντηση με έναν τσουτσουνοφόρο ηλιοκαμμένο και γραμμωμένο νεαρό, με τον οποίο "τα χαμε" για λίγους μήνες. Μολις το αντίκρυσα, (γιατί είχα την περιέργεια), ψιλογέλασα- μου θύμισε κάτι αηδιαστικά πλάσματα της θάλασσας τα επονομαζόμενα "αγγούρια της θαλάσσης".

Και είχα ερωτευτεί αγόρια και άντρες μέχρι τότε. Τελικά δεν έφταιγε μονο το κοινωνικό conditioning, έφταιγε και αυτή η ονειροπόλα τάση μου που επικεντρωνόμουν στο πρόσωπο, στο μαλλί, στα χείλη, στην προσωπικότητα, στο στυλ, στο βλέμμα, στο χαμόγελο, στα ενδιαφέροντα. Αν ήμουν λίγο πιο προσγειωμένη, πιο "γήινη" και λιγότερο ντροπαλή με τα σεξουαλικά, θα ήξερα πως όλα αυτά που αρέσουν στα στρ8 κορίτσια, μετά προχωράνε και στο σώμα, στα άλκιμα μέλη στο κουπί στο μυστρί και στο στίβο που ορέγονταν σιωπηλά και η γυναίκα με τα μαύρα του Ρίτσου, ενώ εγώ έμενα σε όλα εκτός από το σώμα. Δεν λέω να φαντασιωνόμουν την άλκιμη και μάχιμη καραπουτσάκλα, αλλά λίγο το στέρνο, λίγο τα μπράτσα, λίγο κάτι σιχαμένα περι μυρωδιάς που έχω διαβάσει, με άφηναν παγερά αδιάφορη.

Παρόλα αυτά, συνέχιζα να ερωτεύομαι χωρίς να με ενδιαφέρει καθόλου το σεξ (εφόσον με απωθούσε το τσουτσουνα) και να παθιάζομαι κιόλας με άντρες που είχαν γοητευτικό physique, είχαν ενδιαφέροντα και προσωπικότητα που κάπως με ιντριγκαραν. Βέβαια, δεν φτάναμε στο σεξ, επειδή απ τα φοιτητικά χρονια και μετά, ήταν είτε κορίτσι, είτε παντρεμένος, είτε ανίκανος, οπότε ζερο άγχος και για αντισύλληψη : P
Το κοινωνικό conditioning σε συνδυασμό με το προσωπικό aetherovammoning μου δημιουργούσαν την εντύπωση πως απλά ελκύομαι από το άτομο, όχι το φύλο και πως το σεξ δεν σημαίνει απαραίτητα διείσδυση και πως νταξ δεν είμαι και σεξουαλα aka δεν έχω υψηλό σεξουαλ ντράιβ.

Όταν όμως είχα την πρώτη επαφή με άτομο που αυνανίζονταν και έχυνε μπροστά μου χωρίς στύση, (δεν ήξερα πως γινόταν αυτό) και είχα νιώσει πολύ άβολα (μεταξύ άλλων), μου είπαν πως ένιωσα έτσι επειδή κατά βάθος (πόσο βάθος πχια) ήμουν απογοητευμένη που δεν ήταν καμια μάχιμη και ρωμαλέα καραπουτσάκλα που κατά τα άλλα εγω σιχαινόμουν, αλλά επειδή μάλλον οι περισσότερες δεν σιχαίνονται, έπρεπε να ήμουν κι εγώ έτσι.

Τεσπα περι πουλολογίας, ξαναγυρνώ να σιχτιρίσω λίγο το κοινωνικό κοντισιονινγκ. Που μπορεί πχ στα 13, να μην ήξερα ακριβως την ανατομια μου εκεί κάτω, αλλά όταν πηγαίναμε για μπάνιο στη θαλασσα, κρυφοκοιτουσα μηπως καποια με ωραιο σωμα εκανε τοπλες, πόσο όμορφα και θελκτικα ηταν τα αλλα κορίτσια της ηλικιας μου αλλα και μεγαλύτερες, και αναρωτιομουν για ποιο λογο στις Πλάκες είχαν διαχωριστικό σε καμπίνες ανδρών και γυναικών, ενώ όλοι οι άντρες που έβλεπα με μαγιώ μου ήταν σαν σωματα, παντελώς αδιάφοροι.

Και δεν τολμούσα να μιλήσω, ούτε να ρωτήσω επειδή βλέπεις έπρεπε να μου αρέσει κάποιο αγόρι και τα λοιπά. Μαζεύονταν όμως τα καφριλίκια, οι εμπειρίες, οι παραδοσιακίλες, οι φαλλοκρατίλες και όταν έτυχε να έχω εμπειρία και με κοπέλα που εκτός απ το σώμα συμπεριφέρονταν ακριβώς σαν αυτά τα τσογλάνια, τότε ξεκαθάρισαν όλα. Δεν με ξενέρωνε μόνο η συμπεριφορά τους, ακόμη και τα "καλά παιδιά" ήταν καλά μέχρι τα προκαταρτικά, ή μόνο για φίλοι.

Και παρατηρώντας τους περισσότερους που είναι ζευγαρωμένοι, παίζει η λίμπιντο και η παρεουλα. Η γνωστή πουτσοπαρεούλα για τις συνομήλικές μου που άραξαν με κάποιον κάποια στιγμή περισσότερο.
Ωραίο το φαντασιακό κι ο έρωτας και τα σενάρια και τα σκηνικά και τα πάθη, αλλά η ζωή στη γη θέλει αποδοχή της ζωότητας της λίμπιντο και της συντροφικότητας που παει παρεούλα για τους περισσότερους με τις καβλες που τις θεωρουν και βιολογική ανάγκη.

 

aetherovammoning ;;;; Τι είναι αυτό;;;
Ωραίο κείμενο αγανάκτησης θα έλεγα , τελικά τι είναι αυτό που απωθεί;;; Η συμπεριφορά ή η ολοκληρωμένη επαφή;;
;

 

ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ, ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΗΣ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ

Πρόλογος - σκοπός του άρθρου.


Η σεξουαλικότητα είναι μια βαθιά υπαρξιακή διάσταση της ανθρώπινης εμπειρίας, που καθορίζει όχι μόνο τον εσωτερικό μας κόσμο αλλά και τον τρόπο που σχετιζόμαστε με τους άλλους και με την κοινωνία. Ανάμεσα στις ποικιλίες της ανθρώπινης επιθυμίας, η ομοφυλοφιλία υπήρξε επί αιώνες αντικείμενο διαμάχης, παθολογικοποίησης, απόκρυψης — αλλά και αντίστασης, διεκδίκησης και αγάπης.

Στον 21ο αιώνα, η επιστήμη καλείται να απαντήσει με σαφήνεια και ειλικρίνεια:
Από πού προέρχεται ο σεξουαλικός προσανατολισμός;

Είναι η ομοφυλοφιλία αποτέλεσμα βιολογικών παραγόντων, κοινωνικών επιρροών, ή συνδυασμού και των δύο;

Και τι σημαίνει αυτό για την ανθρώπινη ταυτότητα, την ελευθερία και τα δικαιώματα;

Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι να εξετάσει την ομοφυλοφιλία ως πολυπαραγοντικό φαινόμενο:
- με ρίζες στην γενετική προδιάθεση,
- διαμορφούμενο από ορμονικά και νευροβιολογικά μονοπάτια,
- και ενταγμένο σε πολιτισμικά και κοινωνικά πλαίσια που επηρεάζουν την έκφραση και την αποδοχή του.

Χωρίς ιδεολογικές παρωπίδες, με σεβασμό στην επιστημονική ακρίβεια και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, επιχειρούμε μια σύνθεση ανάμεσα σε φύση και κουλτούρα. Γιατί μόνο μέσα από τη γνώση και την κατανόηση μπορούμε να οικοδομήσουμε κοινωνίες πλουραλιστικές, συμπεριληπτικές και βαθιά ανθρώπινες. Και εν κατακλείδα απευθύνεται σε κάθε άνθρωπο που αναζητά απαντήσεις χωρίς φανατισμό.


Η Βιολογική Βάση της Ομοφυλοφιλίας

(Τι γνωρίζουμε από τη γενετική, τη νευροβιολογία και την ενδομήτρια ανάπτυξη)

Η ομοφυλοφιλία δεν είναι «επιλογή» ή αποτέλεσμα μόδας, αλλά ένα πολυπαραγοντικό φυσικό φαινόμενο, με βαθιά βιολογική βάση. Αν και δεν έχει εντοπιστεί ένα “γκέι γονίδιο”, η επιστήμη αποκαλύπτει έναν πλέγμα παραγόντων που διαμορφώνουν την ερωτική κατεύθυνση.

1. Γενετική προδιάθεση (γονότυπος)

Μελέτες σε διδύμους δείχνουν ότι ( Genetic and environmental influences on sexual orientation and its correlates in an Australian twin sample ):

•Μονοζυγωτικοί δίδυμοι (ίδιο DNA) έχουν πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα να είναι και οι δύο gay, σε σχέση με διζυγωτικούς.

•Η κληρονομικότητα της ομοφυλοφιλίας εκτιμάται περίπου στο 30–35% (Bailey et al., 2000).

Μελέτες GWAS (2019, Science, Large-scale GWAS reveals insights into the genetic architecture of same-sex sexual behavior ):

•Αναλύθηκαν 500.000 γονιδιώματα. Δεν βρέθηκε «ένα» γονίδιο, αλλά χιλιάδες μικρές γενετικές παραλλαγές που συμβάλλουν λίγο η καθεμιά.

•Η σεξουαλική έλξη είναι πολυγονιδιακή και μη προβλέψιμη με ακρίβεια από το DNA.


2. Ενδομήτριο περιβάλλον (ορμονικές επιδράσεις)

Καθοριστικές στιγμές της εμβρυϊκής ανάπτυξης, κυρίως μεταξύ 6ης–12ης εβδομάδας κύησης, φαίνεται να επηρεάζουν τον σεξουαλικό προσανατολισμό ( Early androgen exposure and human gender development - PMC , Differences in digit ratios between gay men who prefer receptive versus insertive sex roles indicate a role for prenatal androgen | Scientific Reports , Sexual differentiation of the human brain: Relation to gender identity, sexual orientation and neuropsychiatric disorders - ScienceDirect , A Difference in Hypothalamic Structure Between Heterosexual and Homosexual Men | Science , Sexual differentiation of the human brain in relation to gender identity and sexual orientation ) :

•Η έκθεση σε ανδρογόνα (π.χ. τεστοστερόνη) διαμορφώνει εγκεφαλικές περιοχές που σχετίζονται με το φύλο και την έλξη.

•Υψηλή τεστοστερόνη σε κορίτσια → πιθανή αύξηση ομόφυλης έλξης.

•Χαμηλή τεστοστερόνη σε αγόρια → πιθανή θηλυκοποίηση του εγκεφάλου.


“Older Brother Effect” (Blanchard, 1996) και νεότερες μελέτες ( Male sexual orientation, fraternal birth order, and maternal immune responsivity to the Y-linked protein NLGN4Y ):

•Όσο περισσότερους μεγαλύτερους βιολογικούς αδελφούς έχει ένα αγόρι, τόσο αυξάνεται η πιθανότητα να είναι ομοφυλόφιλος.

•Υπόθεση: το ανοσοποιητικό της μητέρας αναπτύσσει αντισώματα που επηρεάζουν την εγκεφαλική διαφοροποίηση του επόμενου αρσενικού εμβρύου.


3. Νευροβιολογία

Εγκεφαλικές διαφορές:

•Έρευνες του Simon LeVay (1991, LeVay, S. A difference in hypothalamic structure between heterosexual and homosexual men, Science, 253(5023), 1034–1037 (1991) ): Ο υποθάλαμος ομοφυλόφιλων ανδρών είχε δομή πιο όμοια με εκείνη των γυναικών.

•Μελέτες απεικόνισης (fMRI) δείχνουν ότι οι εγκεφαλικές περιοχές ενεργοποιούνται διαφορετικά ανάλογα με τη φύση της ερωτικής έλξης.

Χημεία του εγκεφάλου:

•Ορμόνες όπως η ωκυτοκίνη (δεσμός) και η βαζοπρεσίνη παίζουν ρόλο στην ανάπτυξη προτιμήσεων και συναισθηματικών δεσμών — ανεξαρτήτως φύλου.


4. Επιγενετική

Η επιγενετική εξηγεί πώς τα γονίδια εκφράζονται διαφορετικά χωρίς αλλαγή στο DNA. Περιλαμβάνει:

•Μηχανισμούς όπως μεθυλίωση DNA, ρύθμιση μέσω RNA κ.λπ.

•Επιρροές από το περιβάλλον της μήτρας, τη διατροφή της μητέρας, το άγχος κ.λπ.

Η επιγενετική γεφυρώνει το χάσμα ανάμεσα σε κληρονομικότητα και περιβάλλον, εξηγώντας γιατί δεν είναι όλοι οι μονοζυγωτικοί δίδυμοι ίδιοι στην έλξη.


Ο Αντίλογος: Το Περιβάλλον ως Καθοριστικός Παράγοντας


Παρότι η βιολογία παρέχει ισχυρές ενδείξεις για προδιάθεση στην ομοφυλοφιλία, υπάρχουν και θεωρίες που προτάσσουν τον ρόλο του περιβάλλοντος, της κοινωνικής μάθησης και της ψυχοκοινωνικής διαμόρφωσης ως κύριους παράγοντες διαμόρφωσης της σεξουαλικής κατεύθυνσης.


1. Κοινωνική Μάθηση και Εμπειρία

Σύμφωνα με θεωρίες κοινωνικής μάθησης, η σεξουαλική ταυτότητα διαμορφώνεται με βάση τις εμπειρίες, τα πρότυπα και τις σχέσεις που βιώνει το άτομο από την παιδική ηλικία. Ένας άνθρωπος ενδέχεται να αναπτύξει ομόφυλη έλξη αν είχε τραύματα, απουσία γονεϊκής φιγούρας ή πρότυπα ομοφυλοφιλικών σχέσεων στο περιβάλλον του.

Αυτές οι προσεγγίσεις, αν και έχουν αμφισβητηθεί από νεότερα επιστημονικά δεδομένα, παραμένουν παρούσες σε ψυχοδυναμικές και πολιτισμικές αναγνώσεις της σεξουαλικότητας.


2. Πολιτισμικές Επιρροές

Σε κοινωνίες όπου η ομοφυλοφιλία είναι κοινωνικά αποδεκτή ή ακόμα και επιθυμητή, εμφανίζονται υψηλότερα ποσοστά ανθρώπων που την εκφράζουν ή την εξερευνούν. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η σεξουαλικότητα έχει και στοιχεία κοινωνικής κατασκευής: δεν γεννιόμαστε «straight» ή «gay», αλλά γινόμαστε ανάλογα με το πώς οργανώνεται ο κόσμος γύρω μας.


3. Ρευστότητα και Επιρροή της Τεχνολογίας

Η σύγχρονη ψηφιακή εποχή — μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πολιτιστική προβολή του LGBTQ+ λόγου, πολιτική ταύτιση — επιτρέπει σε πολλά άτομα να πειραματιστούν, να ονοματίσουν και να επαναπροσδιορίσουν τη σεξουαλική τους ταυτότητα. Κάποιοι θεωρούν ότι αυτό δεν αντικατοπτρίζει μια προϋπάρχουσα βιολογική βάση αλλά την επίδραση των τάσεων της εποχής.


4. Ψυχοκοινωνικά Τραύματα και Αντιδράσεις

Παλαιότερες θεωρίες (όπως ορισμένες ψυχαναλυτικές) υποστήριζαν ότι η ομοφυλοφιλία μπορεί να αποτελεί αποτέλεσμα ανεπίλυτων συγκρούσεων με τον πατέρα ή τη μητέρα, ή μορφή άμυνας απέναντι σε τραυματικές εμπειρίες. Αν και τέτοιες θεωρήσεις έχουν εγκαταλειφθεί από την επιστημονική κοινότητα ως παθολογικοποιητικές, παραμένουν σε χρήση σε θρησκευτικά ή ψυχολογικά ρεύματα που αντιλαμβάνονται τη σεξουαλικότητα κυρίως ως προϊόν περιβάλλοντος και ανατροφής.


Συνοπτικά:

Ο αντίλογος δίνει έμφαση στην επιρροή της κοινωνίας, των βιωμάτων και της προσωπικής διαδρομής. Δεν αρνείται τη βιολογική βάση, αλλά την θεωρεί λιγότερο καθοριστική από το περιβάλλον.

Η επικρατούσα επιστημονική θέση σήμερα είναι ότι η σεξουαλικότητα προκύπτει από σύνθεση βιολογικών και περιβαλλοντικών παραγόντων, χωρίς απόλυτη αιτιοκρατία ή προκαθορισμό.

Συνθετική Προσέγγιση: Η Σεξουαλικότητα ως Πολυπαραγοντική Έκφραση

Η επικρατούσα επιστημονική θέση σήμερα συνθέτει τα ευρήματα τόσο της βιολογίας όσο και των κοινωνικών επιστημών, προσεγγίζοντας τη σεξουαλικότητα ως δυναμική, πολύπλευρη και εν μέρει απρόβλεπτη έκφραση της ανθρώπινης εμπειρίας ( he Biopsychosocial Model and the Sex‑Positive Approach: an Integrative Perspective for Sexology and General Health Care ).

Βιολογία: Πλαίσιο δυνατοτήτων

Η γενετική και το ενδομήτριο περιβάλλον δεν καθορίζουν με απόλυτο τρόπο τον σεξουαλικό προσανατολισμό, αλλά δημιουργούν ένα πλαίσιο δυνατοτήτων – μια «βιολογική ευαλωτότητα» προς διάφορες μορφές έλξης.

Αυτό σημαίνει ότι κάποιος μπορεί να έχει προδιάθεση, αλλά η έκφραση αυτής εξαρτάται από πολλούς άλλους παράγοντες.

Περιβάλλον: Πλαίσιο έκφρασης

Οι πολιτισμικές νόρμες, η πρόσβαση σε λόγους ταυτότητας, τα βιώματα και οι διαπροσωπικές σχέσεις επιδρούν καθοριστικά στο πώς ένα άτομο ερμηνεύει, εκφράζει ή καταστέλλει την επιθυμία του.


Σε περιβάλλοντα καταπίεσης, η ίδια βιολογική έλξη μπορεί να μην εκδηλωθεί ποτέ – όχι επειδή δεν υπάρχει, αλλά επειδή δεν μπορεί να αναδυθεί.


Ενδιάμεσες και ρευστές μορφές

Η σύγχρονη επιστήμη αναγνωρίζει ότι η σεξουαλικότητα δεν είναι πάντα σταθερή ή δυαδική (straight/gay). Πολλοί άνθρωποι βιώνουν ρευστότητα, μεταβολή, ή πολλαπλότητα στην έλξη τους κατά τη διάρκεια της ζωής τους.

Η bisexuality, η pansexuality ή ακόμα και η συνειδητή αποχή δεν είναι εξαιρέσεις αλλά μέρος ενός φάσματος.

Τελικό συμπέρασμα

Η ομοφυλοφιλία δεν είναι αποκλειστικά βιολογική ούτε αποκλειστικά περιβαλλοντική. Είναι το αποτέλεσμα μιας σύνθετης αλληλεπίδρασης γονιδίων, εγκεφαλικών μηχανισμών, ορμονών, κοινωνικών πλαισίων, εμπειριών και ερμηνειών.

Όπως και κάθε άλλη πλευρά της ανθρώπινης ύπαρξης, έτσι και η σεξουαλική έλξη είναι βαθιά πολυδιάστατη και δεν επιδέχεται απλοϊκή εξήγηση.

Η παρουσία της ομοφυλοφιλίας σε κατασταλτικές κοινωνίες είναι απόδειξη της βιολογικής και εσωγενούς φύσης της

Παραδείγματα:

● Ιράν, Σαουδική Αραβία, Νιγηρία, Αφγανιστάν, Υεμένη:

○ Η ομοφυλοφιλία τιμωρείται με θάνατο ή ισόβια.

○ Παρ’ όλα αυτά, καταγράφονται σταθερά δίκτυα, μυστικές σχέσεις, ερωτικές κοινότητες — ακόμα και πολιτισμικές εκφράσεις queer επιθυμίας (π.χ. ποίηση, ερωτική τέχνη).

● Σοβιετική Ένωση, Ναζιστική Γερμανία, Κούβα (1960-1980), Κομμουνιστική Κίνα, Αφρικανικές δικτατορίες:

○ Ομοφοβικά καθεστώτα με βίαιη καταστολή.

○ Και όμως: η ομοφυλοφιλία δεν εξαφανίστηκε, απλώς καταχώθηκε βαθιά στην υποκειμενικότητα και εκφραζόταν υπόγεια, με κινδύνους.

Συμπέρασμα:

Αν η ομοφυλοφιλία ήταν «μόδα» ή αποτέλεσμα «επιρροών», θα εξαφανιζόταν σε τέτοιες κοινωνίες. Η επιμονή της υποδεικνύει ότι πηγάζει από μέσα — από κάτι υπαρξιακό, φυσικό, και ανεξάρτητο από τις εξωτερικές επιταγές.

Οι κοινωνικοί παράγοντες ρυθμίζουν την έκφραση, όχι την ύπαρξη

● Δεν «δημιουργούν» την επιθυμία — αλλά την επιτρέπουν, τη στιγματίζουν ή την καταστέλλουν.

● Η διαφορά είναι ουσιώδης:

Η σεξουαλική επιθυμία είναι ενδογενής. Η σεξουαλική ταυτότητα είναι κοινωνικά προσδιορίσιμη.

Τι αποδεικνύει η ανθρωπολογία;

● Η ομοφυλοφιλία είναι παρούσα σε όλους τους πολιτισμούς, σε όλες τις ηπείρους, και σε κάθε ιστορική περίοδο — από τη Σουμερία και την αρχαία Κίνα έως τους Αζτέκους και τους Ασσύριους.

● Αυτό δεν συμβαίνει με κοινωνικά κατασκευάσματα όπως οι ρόλοι φύλου ή οι πολιτικές πεποιθήσεις.

● Είναι δείκτης βιολογικής σταθερότητας.

Συμπέρασμα

Η επιμονή της ομοφυλοφιλίας σε περιβάλλοντα ακραίας βίας ή θανάτου αποδεικνύει ότι:

● Δεν “μαθαίνεται”.

● Δεν επιβάλλεται.

● Δεν “υποκινείται” από μόδες ή ιδεολογίες.

● Είναι εγγενές και ανεξάλειπτο μέρος της ανθρώπινης φύσης.

Αλλά ποιο βιολογικό πλεονέκτημα δίνει η ομοφυλοφιλία;

Αν η ομοφυλοφιλία δεν οδηγεί σε άμεση αναπαραγωγή, γιατί επιβιώνει; Ποιο εξελικτικό πλεονέκτημα τη διατηρεί;

Η απάντηση δεν είναι μονοσήμαντη, αλλά υπάρχουν πέντε κυρίαρχες θεωρίες που εξηγούν την εξελικτική σταθερότητα της ομοφυλοφιλικής συμπεριφοράς:


1. Η θεωρία του “Συγγενικού Αλτρουισμού” (Kin Selection, Gómez, J. M., González-Megías, A., & Verdú, M. (2023). The evolution of same-sex sexual behaviour in mammals is driven by sociality. Nature Communications, 14, Article 5939 )

Η ομοφυλόφιλη συμπεριφορά συμβάλλει στην επιβίωση συγγενικών γονιδίων, όχι μέσα από απογόνους, αλλά μέσα από φροντίδα συγγενών.

● Παράδειγμα: Ένας ομοφυλόφιλος άντρας δεν κάνει παιδιά, αλλά βοηθά τα ανίψια του να επιβιώσουν και να αναπαραχθούν.

● Έτσι τα κοινά γονίδια μεταβιβάζονται έμμεσα.

Μελέτες σε φυλές της Σαμόα και της Νέας Γουινέας δείχνουν ότι οι fa’afafine (feminine ομοφυλόφιλοι άνδρες) επενδύουν περισσότερη ενέργεια στη φροντίδα των συγγενών τους (Relationship status and elevated avuncularity in Samoan fa’afafine ).


2. Το “γονίδιο της θηλυκής υπεργονιμότητας” (Sexually Antagonistic Selection)

Το ίδιο γονίδιο που αυξάνει την πιθανότητα ομοφυλοφιλίας στους άνδρες, αυξάνει τη γονιμότητα στις γυναίκες συγγενείς τους.

● Δηλαδή, μια μητέρα ή αδελφή ομοφυλόφιλου άνδρα κάνει περισσότερα παιδιά.

● Έτσι, το γενετικό υλικό διατηρείται στον πληθυσμό.

Μελέτες στην Ιταλία (Camperio Ciani & Pellizzari (2012) Fecundity of paternal and maternal non-parental female relatives of homosexual and heterosexual men. PLOS ONE, 7(12), e51088 ) έδειξαν ότι οι μητέρες και οι θείες από τη μητρική γραμμή των gay ανδρών είχαν υψηλότερη αναπαραγωγική επιτυχία από τον μέσο όρο.

3. Το “πλεονέκτημα της κοινωνικής συνοχής”

Τα ομοφυλόφιλα άτομα ενισχύουν τη συνοχή, τη φροντίδα και τη σταθερότητα της ομάδας ( Barron & Hare (2020), Frontiers in Psychology «Prosociality and a Sociosexual Hypothesis for the Evolution of Same‑Sex Attraction in Humans» Gómez et al. (2023), Nature Communications «The evolution of same‑sex sexual behaviour in mammals is driven by sociality» ).

● Σε προ-αγροτικές κοινωνίες, τα άτομα χωρίς παιδιά ήταν διαθέσιμα να φροντίζουν άλλους.

● Οι ρόλοι «θείας/θείου» ή «σοφού» είχαν κοινωνική βαρύτητα και επιρροή.

Παρατηρείται και σε άλλα είδη (δελφίνια, πιθήκους): ομόφυλες συμπεριφορές συνδέονται με κοινωνική ένωση και μείωση επιθετικότητας.

4. Η θεωρία της “παρενθετικής στρατηγικής” (Helper in the Nest)

Οι ομοφυλόφιλοι λειτουργούν ως “βοηθοί στη φωλιά”: δεν αναπαράγονται οι ίδιοι, αλλά υποστηρίζουν την ανατροφή των παιδιών των άλλων (Vasey, P. L., & VanderLaan, D. P. (2010). Avuncular tendencies and the evolution of male androphilia in Samoan fa’afafine.

Archives of Sexual Behavior, 39(4), 821–830.

● Έτσι αυξάνεται η γενική αναπαραγωγική επιτυχία της ομάδας.

5. Πλεονέκτημα σε ετεροφυλόφιλες σχέσεις — “Ελκυστικότητα”

Τα γονίδια που προδιαθέτουν για ομοφυλοφιλία μπορεί να εκδηλώνονται υποκλινικά σε ετεροφυλόφιλα άτομα, δίνοντάς τους πιο ευαίσθητα, τρυφερά ή καλλιτεχνικά χαρακτηριστικά (Bailey, J. M., & Zuk, M. (2009). Same-sex sexual behavior and evolution. Trends in Ecology & Evolution, 24(8), 439–446).

● Αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να τους κάνουν πιο ελκυστικούς ως σύντροφοι, αυξάνοντας την πιθανότητα αναπαραγωγής.

Συμπέρασμα

Η ομοφυλοφιλία επιβιώνει εξελικτικά όχι γιατί οδηγεί σε άμεση αναπαραγωγή, αλλά γιατί:

● Ενισχύει την κοινωνική δομή και φροντίδα.

● Μεταφέρει γονίδια μέσω άλλων (συγγενών).

● Υπάρχει γενετική αντιστάθμιση: το ίδιο γονίδιο προσφέρει πλεονέκτημα αλλού (θηλυκή υπεργονιμότητα, ελκυστικότητα).

● Συμβάλλει σε ευρύτερα εξελικτικά οφέλη.

Παράρτημα: Στατιστικά Στοιχεία για την Ομοφυλοφιλία

Τα ποσοστά ομοφυλόφιλων, αμφιφυλόφιλων και ετεροφυλόφιλων ατόμων διαφέρουν ελαφρώς ανάλογα με τη χώρα, την ηλικία, και τη διατύπωση των ερωτήσεων. Παρακάτω παρατίθενται ενδεικτικά ευρήματα από έρευνες μεγάλης κλίμακας.

1. Ποσοστά ανά φύλο και προσανατολισμό (ΗΠΑ – Gallup, 2021, Jones, J. M. (2021, February 24). LGBT Identification Rises to 5.6% in Latest U.S. Estimate. Gallup News )

Φύλο

Ετεροφυλόφιλοι (%)

Ομοφυλόφιλοι (%)

Αμφιφυλόφιλοι (%)

Άνδρες

93.9%

2.3%

3.8%

Γυναίκες

88.5%

1.9%

9.6%

Πηγή: Gallup (2021), «LGBT Identification Rises to 5.6% in Latest U.S. Estimate»

2. Ποσοστά ανά γενιά (ΗΠΑ – Gallup, 2021)

Γενιά

Ποσοστό LGBT (%)

Baby Boomers (1946–1964)

2.0%

Generation X (1965–1980)

3.8%

Millennials (1981–1996)

9.1%

Generation Z (1997–2012)

20.8%

Σημείωση: Τα ποσοστά αφορούν άτομα που δηλώνουν τον εαυτό τους ως LGBT, όχι μόνο αποκλειστικά ομοφυλόφιλους. Η αυξητική τάση πιθανότατα σχετίζεται με τη μεγαλύτερη κοινωνική αποδοχή και ορατότητα.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία

Bailey, J. M., Dunne, M. P., & Martin, N. G. (2000). Genetic and environmental influences on sexual orientation and its correlates in an Australian twin sample. *Journal of Personality and Social Psychology, 78*(3), 524–536. https://doi.org/10.1037/0022-3514.78.3.524

Blanchard, R. (1997). Birth order and sibling sex ratio in homosexual versus heterosexual males and females. *Annual Review of Sex Research, 8*, 27–67.

Camperio-Ciani, A. S., Corna, F., & Capiluppi, C. (2004). Evidence for maternally inherited factors favouring male homosexuality and promoting female fecundity. *Proceedings of the Royal Society B, 271*(1554), 2217–2221. https://doi.org/10.1098/rspb.2004.2872

Ganna, A., Verweij, K. J., Nivard, M. G., Maier, R., Wedow, R., Busch, A. S., ... & Zietsch, B. P. (2019). Large-scale GWAS reveals insights into the genetic architecture of same-sex sexual behavior. *Science, 365*(6456), eaat7693. https://doi.org/10.1126/science.aat7693

LeVay, S. (1991). A difference in hypothalamic structure between heterosexual and homosexual men. *Science, 253*(5023), 1034–1037. https://doi.org/10.1126/science.1887219

Rahman, Q. (2005). The neurodevelopment of human sexual orientation. *Neuroscience & Biobehavioral Reviews, 29*(7), 1057–1066. https://doi.org/10.1016/j.neubiorev.2005.03.002

Ristori, J., & Steensma, T. D. (2016). Gender dysphoria in childhood. *International Review of Psychiatry, 28*(1), 13–20. https://doi.org/10.3109/09540261.2015.1115754

Savic, I., Garcia-Falgueras, A., & Swaab, D. F. (2010). Sexual differentiation of the human brain in relation to gender identity and sexual orientation. *Progress in Brain Research, 186*, 41–62. https://doi.org/10.1016/B978-0-444-53630-3.00004-9

ΥΓ. Εάν καποι@ το χρειάζεται σε μορφή .docx εάν τυχόν δεν ανοίγουν οι πηγές ας μου το ζητήσει για να τ@ δώσω σύνδεσμο στο google docs