Status, σεξουαλική έκφραση και ηλικία

Το να είσαι gay έχει ηλικία;

Το να δηλώνεις master, mistress, dom ή κάποιο άλλο από του bdsm τα status γιατί να έχει;

Γιατί το να είναι μικρός σε ηλικία σημαίνει πως δεν έχει δικαίωμα αυτό που τον ερεθίζει να είναι η ολοκληρωτική παράδοση;

Πρέπει να ξέρει λέει κάποια φωνή από το σκοτάδι…

Μου θυμίζει μία άλλη πριν από χρόνια που άκουσα που είπε πως δεν μπορεί να είναι λεσβία, είναι μικρή σε ηλικία. Δεν έχει πάει με αρκετούς άντρες ώστε να γνωρίσει το σωστό. Για αυτό και είναι λεσβία.

Θα μπορούσα να πω, με μεγάλη πιθανότητα, πως καθώς περιφέρομαι σε αυτά τα μέρη, τόσο τείνω στο να πιστέψω πως βρίσκομαι σε λάθος μέρος…

Με ελκύουν τα άτομα που ερεθίζονται με το να παραδίδουν τον έλεγχο.

Και καταλαβαίνω πως όταν κυριαρχούν οι παραπάνω απόψεις, πως αυτό δεν είναι το μέρος…

Μάλλον είμαι ένας ανώμαλος και…

I don’t belong here…

 

Καλημέρα @Ηλίας  

Θα ήθελα μια διευκρίνιση σε παρακαλώ, θεωρείς, για τις ανάγκες αυτού του νήματος, το Μ/s μια επιλογή που αποκλείει όλες τις άλλες μη M/s επιλογές για το συγκεκριμένο πρόσωπο που επιλέγει;

 

Master, Dom, sub, slave δε σε κάνει η φαντασίωση, σε κάνει η πράξη.

Και δεν καταλαβαίνω γιατί ταμπέλες, οι οποίες είναι απλά λεκτικές σημάνσεις που μας επιτρέπουνε να συνεννοηθούμε, πρέπει ντε και σώνει να μας ορίζουν.

Ούτε ο Master είναι καλύτερος από έναν Top ούτε ο slave είναι καλύτερος από έναν Bottom.

Δέχομαι ως αντίλογο "μα μπορείς να ξέρεις ότι είσαι gay χωρίς να έχεις πάει ποτέ με κάποιον του φύλου σου" και φυσικά ισχύει ότι "μπορείς να ξέρεις ότι είσαι "Κυριαρχικής" ή "υποτακτικής" ψυχολογογίας, αλλά για μένα είναι η πράξη που τελικά είτε επιβεβαιώνει είτε καταρρίπτει αυτά που πιστεύαμε για τον εαυτό μας.

Master/Dom/slave/sub/Top/Bottom σημαίνουν πολύ συγκεκριμένα πράγματα, και τα τέσσερα πρώτα δεν είναι απλά state of mind, είναι state of being στα οποία έχεις κατασταλάξει ακολουθώντας μια συγκεκριμένη πορεία. Δεν είναι απλά διαδρομή που χρειάζεται να χαράξεις, είναι η διαδρομή που έχεις *ήδη* χαράξει. Η φαντασίωση δείχνει κατεύθυνση, η πράξη είναι που την επιβεβαιώνει.

Προφανώς και δε θεωρώ κατηγορηματικά αδύνατο να είναι κάποιος τοις πράγμασι Master ή slave στα 18 του, ωστόσο αυτό μάλλον ως εξαίρεση θα το έβλεπα παρά σαν κανόνα.

Just my 0.02$ of wisdom

 

Για να σου απαντήσω θα ήθελα περισσότερες πληροφορίες για το τι εννοείς. Όπως το τι επιλέγει M/s γιατί δεν μπορεί κάτι άλλο; Και άρα μιλάμε μόνο για M/s;

 

Είσαι κάτι από αυτά όταν το ζεις. Όταν υπάρχει ακόμη μόνο σαν φαντασίωση και δεν έχει δοκιμαστεί, τότε όχι. Από την φαντασίωση μέχρι την πραγματικότητα υπάρχει ένα κενό.

Από την στιγμή που το ζεις, αν το υποστηρίζεις και είναι πραγματικά αυτό που σε εκφράζει, αυτό που θα ήθελες τόσο για τον εαυτό όσο και για τον άλλον, που και τους δύο με υγεία αγαπάς, τότε η ηλικία δεν παίζει ρόλο.

Επίσης ο χρόνος παίζει ρόλο στην ωριμότητα, όταν υπάρχει φόβος να κοιτάξεις τον εαυτό σου στα μάτια…

Όταν κοιτάξεις και αποδεχθείς, τότε πιο γρήγορα τείνεις να κατασταλάξεις.

Δεν είσαι γιατί θέλουν οι άλλοι να είσαι, αλλά γιατί θέλεις εσύ να είσαι. Δε νιώθεις ενοχές για αυτό, δεν έκανες κάτι κακό και το κυριότερο…

…δεν είσαι ανώμαλος.

Από την άλλη το είναι σωστό και το τι είναι λάθος για κάποιον είναι πάντα σχετικό, με εαυτόν και μόνο. Για την κοινωνία είναι άλλο καπέλο. Τόσο και για όποιον άλλον.

Άρα οι θέσεις που εκφράζω είναι σωστές για ‘μένα.

 

Αναρωτήθηκα αν μιλάμε μόνον για M/s, ανεξαρτήτως του γιατί το επιλέγει κάποιος, επειδή κάνεις αναφορά στην ολοκληρωτική παράδοση.

 

Επειδή το ερέθισμα το πήρα από κάποιους που έλεγαν πως δεν μπορεί κάποιος μικρής ηλικίας να είναι Μ. Κατά κύριο λόγο για Μ/σ. Αν και δεν τα διαφοροποιώ στις επιλογές σε σχέση με την ηλικία. Δεν μπορεί να είσαι μικρός για Μ αλλά όχι για D.

 

Ανεξαρτήτως νεαρής ηλικίας, που την σκέπτομαι από το τέλος της εφηβείας ως λίγο μετά τα 25, τα πάντα γίνεται κάποιος για να βιώσει την ενόρμησή του και τα πάντα μπορεί να κάνει. Ο έρωτας και το σεξ είναι θεμελιώδεις δυνάμεις (drivers) υπέρβασης. Το ένα είναι αυτό.

Το άλλο είναι να θυμόμαστε την σημασία του "μίλα για σένα". Δεν είναι απαραίτητα αυτοαναφορικό. Είναι ότι όταν κάποιος μιλάει για άλλους, για τα ερωτικά άλλων, έχει κάποιες παραμέτρους στο νου του, που τον ευαισθητοποιούν περισσότερο - μάλλον διότι εκφράζουν πράγματα που έχει μέσα του - αγνοεί όμως όλες τις υπόλοιπες και έτσι είναι εξαιρετικά απίθανο αυτό που θα πει να είναι εύστοχο για τους άλλους.

Στο βαθμό που με αφορά    έχει σφιχτεί η ψυχή μου και έχω πει μέσα μου "κάντε τα σε μένα αυτά, όχι σε αυτό το παιδί!" όταν νέοι άνθρωποι που αγαπώ ξεκινούν την εργασιακή τους πορεία, εκεί πράγματι νιώθω συμπόνοια και ανησυχία, αλλά ποτέ, ούτε καν απόμακρα δεν έχω νιώσει έτσι όταν ένας νέος άνθρωπος ξεκινά /ζει την ερωτική του ζωή. Ας κάνει ό,τι θέλει, ό,τι του αρέσει, ό,τι του βγει και ας ευχαριστηθεί όσο περισσότερο μπορεί, αυτό λέω μέσα μου. Έχει χρόνο και δυνάμεις να διορθώσει λάθη, να αντεπεξέλθει σε δύσκολα και να συνέλθει εύκολα και γρήγορα, να μάθει αυτά που θέλει, να γίνει αυτό που είναι.

Εξάλλου, τα λίγα M/s ζευγάρια που έχω γνωρίσει και ξεκίνησαν μαζί και νέοι δεν έκαναν ούτε καν είχαν στο νου τους το M/s εξαρχής. Λίγο μετά τα 35 πήγαν προς τα εκεί.

Ενδιαφέρουσα διατύπωση. Την αντέστρεψα για να τη σκεφτώ καλύτερα, βγάζει και αντεστραμμένη ενδιαφέρον νόημα και συμφωνώ.

 

Δεν υπάρχει δικαιωμάτικη καύλα Ηλία. Εκεί που δεν ξέρεις τι είναι η καύλα ξυπνάς μια μέρα και ανακαλύπτεις ότι πιο γεμάτο έχεις γευτεί. Ωστόσο η ολοκληρωτική παράδοση ίσως σου πάρει δεκαετίες να μάθεις τι πραγματικά είναι, και αν.Μικρός μπορεί να σε ερεθίζει να σκαρφαλώσεις στο Έβερεστ. Και όλοι θα σου λένε ω! τι ωραίο όνειρο έχεις και μπράβο σου αλλά κανένας δεν θα σου πει ετοίμασε εξοπλισμό και πάρε φόρα. Και υπάρχει λόγος.

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί ενώ το να καυλώνεις με κάτι δεν είναι πρόβλημα αλλά το αν επιτρέπεται να δεις πορνογραφικό υλικό που αφορά αυτό το κάτι έχει απόλυτη σχέση με την ηλικία ?

You dont belong here γιατί δεν είσαι ανώμαλος enough.

 

Συμφωνώ σε όλα.



Πάντα η μάζα φέρνει την ευθύνη για τους διαχειριστές της εξουσίας…

Με όποιον τρόπο και αν αυτή τους επέτρεψε ψηλά να φτάσουν.

Με ένα φου της θα μπορούσε μακριά να τους πετάξει.

Όπως η κορυφή ενός βουνού δεν θα μπορούσε ποτέ να ισχυριστεί πως αυτή κατάφερε ψηλά να αν έβει, ανεξάρτητα από αυτό που ήθελε το υπόλοιπο βουνό.

Όμως δε θα μπορούσε η μάζα την ευθύνη της να αναγνωρίσει. Γιατί τότε θα έπρεπε το σύστημα που την ίδια την βολεύει πραγματικά να αλλάξει.

Και να επιλέξει ένα σύστημα που όλοι μας ταυτόχρονα είμαστε…

Εξουσιαστές και εξουσιαζόμενοι.

Είναι λόγια δικά μου, τα έγραψα στην ηλικία των δέκα πέντε.

Σ’ ένα μπλε τετράδιο με τίτλο στην ετικέτα.

«Γκρεμίζοντας τους μύθους»