Αντιστάσεις στη μονογαμία του υ.

Για φιλοφρόνηση πήγαινε όμως σωστά, αυτό είναι το internet και όλα πρέπει να μπαίνουν στο blender. Καλώς λοιπόν.

 

Καλησπέρες. Είπα να μην ανοίξω καινούργιο τόπικ, μιας και οι απορίες μου σχετίζονται με το υπάρχον, κι ας είναι τόσο παλιό.
Χρειάζομαι τα φώτα παλαιών και νέων σχετικά με το ζήτημα πολυγαμικότητας των υ. Πραγματικά προσπαθώ να καταλάβω πώς λειτουργεί το θεματάκι.

Υποθέτω συμφωνούμε όλοι ότι το Κ μέλος είτε δεν δέχεται την πολυγαμικότητα του υ (και άρα από 'δω παν κι οι άλλοι), είτε το "υποχρεώνει" να συμβιβαστεί σε μονογαμική συνθήκη, είτε είναι και το Κ μέλος πολυγαμικό και επομένως μπορεί να θέλει να σχετιστεί με το αντίστοιχο υ. Ισχύει όμως ότι σε κάθε περίπτωση το Κ μέλος διαχειρίζεται τη σεξουαλικότητα του υ (εάν μιλάμε όντως για υποταγή).

Η ερώτησή μου λοιπόν είναι η εξής: Τι συμβαίνει όταν το υ βρίσκεται σε γάμο και δεν θέλει να συμπεριλάβει το/τη σύζυγο στη διαδικασία? Εννοώ, το υ να είναι απόλυτα διατεθειμένο να παραδώσει τα ηνία της σεξουαλικότητάς του στο Κ μέλος, να δεχτεί να είναι μονογαμικό γενικώς, αλλά υπάρχει η εξαίρεση του συζύγου. Δεν θεωρείτε ότι είναι "ανήθικο" -ας το πούμε- να ζητάει το Κ απο το υ να μην έρθει σε επαφή με τον/τη σύζυγο, ή να έρθει σε επαφή αλλά να μην έχει οργασμό για παράδειγμα? Ή μήπως ισχύει ότι από τη στιγμή που το υ παραδίδει τον έλεγχο είναι υποχρεωμένο να κάνει κινήσεις που αναγκαστικά επηρεάζουν και τρίτα άτομα (στην προκειμένη περίπτωση το/τη σύζυγο)? Υπάρχει και τρίτη σκέψη που έχω ως προς αυτό, μήπως τελικά ένα υ που έχει μια τέτοια "αμετάκλητη" συνθήκη δε μπορεί πραγματικά και ουσιαστικά να ζήσει την υποταγή?

 

Όχι.

Ούτε.

Κοιτάξτε, τα πράγματα είναι πολύ απλά: Το υ κάνει αυτά που του ζητάει το Κ (και αυτό δε σημαίνει ότι δεν τρώγεται απαραίτητα με τα ρούχα του, as long as η εσωτερική ικανοποίηση από κάλυψη των θέλω του Κ υπερκαλύπτει την εσωτερική φαγωμάρα, αν αυτή υπάρχει.)

Αν το υ κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης κρίνει ότι δεν μπορεί να κάνει αυτά που ζητάει το Κ, τότε πολύ απλά δεν κάνει για το εν λόγω Κ, οπότε καλό θα είναι να αποχωρήσει.

Αν πάλι το Κ υποχωρήσει στα θέλω του υ, τότε εξ αρχής δεν υπήρχε Κ του υ, όσο σκληρό και αν ακούγεται.

Υπάρχει φυσικά και η τρίτη εκδοχή, το υ να εκτελέσει αλλά σταδιακά να συνειδητοποιήσει ότι αυτό το καταστρέφει. Σε αυτή την περίπτωση δεν σας έχω απάντηση. Στη θεωρία το Κ θα πρέπει να το αποδεσμεύσει ή το υ να αποδεσμευτεί από μόνο του.

Υποχώρηση του Κ για μένα είναι αρχή διάλυσης.

 

Πολύ καλη απορία.
Ο Κ ήρθε βρίσκοντας μια κατάσταση , έναν γάμο όπως λέτε.
Ο Κ δεν ζητά διάλυση σχέσης ούτε επιβολή δικών του απαιτήσεων πάνω σε αυτή την σχέση .

Γνώριζε και γνωρίζει ότι η υπό του είναι ήδη σε γάμο . Μιλάμε για υποτακτική . Αν ήταν σκλάβα του, τοτε μιλούμε από άλλη βάση.

Οπότε είναι θέμα της υπό, εάν θα παραδώσει τα ηνία της ερωτικής ζωής της ή όποιων άλλων σημείων της ζωής .

 

Απλό.

Της ζητάει να χωρίσει και αναλαμβάνει τον πλήρη έλεγχο.

Αν δεν υπακούσει τότε το Κ αποδεσμεύει και συνεχίζει τη ζωή Του.

Ο οποιοσδήποτε συμβιβασμός είναι "κακό του κεφαλιού Του"

Τόσο απλά

Iagos

 

Η υποτακτική κάνει πάντα αυτό που λέει ο Κύριος.
Αν δεν θέλει ή δεν μπορεί, τότε δεν υφίσταται σχέση Κυριαρχίας υποταγής.
Την εύθηνη της αποτυχίας την φέρει όλη ο Κυρίαρχος, είτε γιατί ζήτησε κάτι ανέφικτό είτε γιατί επέλεξε να κυριαρχεί σε κάποια που δεν πληρούσε τα κριτήρια του.
Μονά ζυγά, δικό του πρόβλημα.
Αν η υποτακτική νοιώσει ότι κινδυνεύει η ψυχική ή η σωματικής ακεραιότητα την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια.

 

Αν οι σύζυγοι έχουν συμφωνήσει, ότι ο γάμος τους είναι ανοιχτός σε άλλα πρόσωπα. Γιατί θεωρητικά το ανδρόγυνο είναι ο πυρήνας. Δεν τίθεται καν θέμα ηθικής. Σε κείνη την περίπτωση, όπως είπαν οι προγράφοντες πάνω κάτω. Η το υ ακολουθεί το θέλημα του Κ του ή έχει και αλλού πορτοκαλιές για το Κ.
Αν το Κ παραμείνει, πρώτον ας πρόσεχε. Δεύτερον, μάλλον δεν υπάρχει πλαίσιο Κ/υ.

Αν ο σύζυγος δεν γνωρίζει, πάλι δεν τίθεται - για μένα πάντα - θέμα ηθικής. Απλά από τη μια θα υπάρχει ένας σύζυγος που τρώει κέρατο. Ένας Κ που πιθανότατα θα βγάζει φλύκταινες στην ιδέα, ότι το υ του το ακουμπάει άλλος και ένα υ, που θα έχει και τον σκύλο ολόκληρο και την πίτα χορτάτη. Άρα, θα μιλούσαμε για ένα πλαίσιο Κ/υ, που ξανά Κ/υ μάλλον δεν θα ήταν.

Αν ο γάμος έχει καταλήξει απλά γάμος στα χαρτιά και οι σύζυγοι έχουν γραμμένο ο ένας τον άλλο. Το υ ακολουθεί το θέλημα του Κ δίχως κανένα πρόβλημα και αν το Κ ζητήσει στο υ, να σουτάρει μια και καλή τον σύζυγο. Το υ απλά υπακούει δίχως να ιδρώσει. Αν όμως το υ ζοριστεί από αυτή την εντολή του Κ του. Γιατί θέλει σύζυγο-καβάντζα έστω και αν είναι στα χαρτιά ( για πολλούς λόγους, που μόνο το υποθετικό υ θα γνώριζε ) και ο Κ το δεχτεί. Ξανά ας πρόσεχε και ξανά μάλλον δεν τίθεται θέμα Κ/υ.

Τέλος αν ο/η Κ, δεν θέλει να πάρει την ευθύνη, να ζητήσει στο υ, να χωρίσει. Γιατί ίσως και να τον/την βολεύει με κείνο τον τρόπο η κατάσταση. Μάλλον και τότε δεν τίθεται θέμα πλαισίου Κ/υ.

Σε όλες τις ως άνω περιπτώσεις δεν θέτω το παραμικρό ζήτημα ηθικής. Απλούστατα γιατί δεν μου πέφτει κανείς λόγος as always

 

Άρα καταλήγουμε ομόφωνα στην κουρτίνα 3, αν καταλαβαίνω καλά...  

 

Ως υποτακτική μπορείτε να έχετε όρια . Γι'αυτό άλλωστε υπάρχει διαχωρισμός σκλάβας)υπό.

 

Ποια είναι η κουρτίνα 3;

 

Αυτη...

 

Δεν θα συμμετάσχω στην ουσία της συζητήσεως, τουλάχιστον προς το παρόν, καθώς υπάρχει η πιθανότητα να συζητάμε για κίνδυνο επί του πραγματικού.

Κυκλοφορεί μεταξύ μας (όχι απαραίτητα εντός του φόρουμ, αλλά και όχι με βεβαιότητα εκτός αυτού), ένας τυπάκος, μείγμα Μπρους Λι και "Ρόκετ" Ο΄Σάλιβαν, ο οποίος είναι γνωστό στους παλαιότερους, ότι έχει τις απαιτήσεις που περιγράψατε και άλλες παρεμφερείς, ακόμη και με τον χρόνο που επιβάλλει να διαρκέσει η σεξουαλική συνεύρεση μεταξύ των συζύγων.

Προσόχη στον τραπεζικό σας λογαριασμό και την πιστωτική σας κάρτα, άλλως enter at your own risk.