Ο Κ ανήκει; (split από Υλιστική προσέγγιση της αγάπης και M/s)

Ο όρος αντι-ρεαλισμος δεν μου είναι κατανοητός. Τον ρομαντισμό εννοείτε ή τον ιδεαλισμό;;; Όπως και να έχει, προτιμώ τον ρεαλισμό .

 

Καποτε, όταν πέρασα από το σχολείο της ΚΝΕ - μεγάλο σχολείο- βρέθηκα να διαφωνώ με τον καθοδηγητή μου (sic) για το εάν είναι καλύτεροι οι ηλιόσποροι ή οι πασατέμποι. Εγω προτιμώ τους πασατέμπους. Αυτός επέμενε ότι είναι οι ηλιόσποροι. Κι όπως συνήθως κάνουν οι καθοδηγητές άρχισε να ωρύεται ότι αυτό ισχύει ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ.

Ξάφνου δηλαδή η υποκειμενικότητα της ανθρώπινης εμπειρίας εξαφανίστηκε. Τα πάντα, ακόμα και η αντίδραση από τους γευστικούς μου καλυκες σε συνδυασμό με το πως είχα συνδέσει την κατανάλωση (την γιαγιά μου το βράδυ στο τζάκι) μετατράπηκε σε κομματική απόφαση.

Κάπου εκεί κατάλαβα πως όλοι αυτοί που μιλούν για αντικειμενικότητα ( ή θεϊκή εντολή ή συνομιλούν με την ιστορία κλπ ) έχουν χάσει επαφή με την πραγματικότητα…

Μην ασχολείστε. Βιωστε. Είναι το μόνο σίγουρα δικό σας.

 

Εύστοχο το παράδειγμα σας .
Σας ευχαριστώ .

 

Απόλυτα κατανοητό που δεν κατανοείτε.

Γιατί δεν είναι όρος, είναι μια λέξη που συνδέει έναν ειρμό σκέψης.

Ακριβώς δίπλα στην λέξη υπάρχει μια μικρή φράση

και εν συνεχεία μια μεγαλύτερη φράση

Αν ακόμα δυσκολεύεστε θα προσπαθήσω να βοηθήσω για να λυθεί η απορία σας.

Ο αντι-ρεαλισμός, στον οποίο αναφέρθηκα δεν αφορά ούτε τον ρομαντισμό, ούτε τον ιδεαλισμό όπως εικάζετε.

Και απορώ πώς σας πέρασε από το μυαλό κάτι τέτοιο.

Είναι αλήθεια οτι ο ιδεαλισμός με εκπροσώπους τον Φίχτε, τον Σέλλινγκ και κορυφαίο τον Χέγκελ και το καλλιτεχνικό ρεύμα του Ρομαντισμού είναι στενά συνδεδεμένα.

Εγώ δεν Είμαι με αυτούς.

Το πρωταρχικό για Εμένα δεν είναι ότι η σκέψη, διαμορφώνει την ύλη, αλλά ότι η ύλη , διαμορφώνει τη σκέψη και την κοινωνία.

Άρα πιο ρεαλιστής από Εμένα δεν υπάρχει.

Εξαιτίας αυτού λοιπόν μπορώ να διακρίνω ότι η φράση σας

είναι άκρως αντι-ρεαλιστική και απόλυτα ιδεαλιστική.

Και αυτό γιατί βάζετε τον εαυτό, δηλαδή τη συνείδηση, το εσωτερικό βίωμα και την ατομική ευθύνη πάνω από τις υλικές συνθήκες.

Ουσιαστικά, η ιδέα του φόβου σας, καθορίζει την ύλικη σας πραγματικότητα και όχι το αντίστροφο.

Δεν είστε λοιπόν ρεαλίστρια αλλά ιδεαλίστρια.

@bas ευτυχώς που στα νιάτα Μου δεν πέρασα από την ΚΝΕ.

Iagos

 

Από πότε ο αντί !! ρεαλισμός αφορά την νομική πραγματικότητα .;;
Το αντίθετο του ρεαλισμού είναι ο ρομαντισμός και όχι ο αντί-ρεαλισμος
Ο ρομαντισμός υπάρχει σε συναισθήματα αλλά πορευόμαστε και πρέπει , με τον ρεαλισμό.
Φυσικά και η ύλη διαμορφώνει την κοινωνία και απαιτεί σκέψη και εφαρμογή της σκέψης σε πράξη για την απόκτηση της .
Αφού είστε ρεαλιστής θα το καταλαβαίνετε .
Όμως με την ανάπτυξη αυτή είμαστε εκτός θέματος του νήματος

 

Αυτά γίνονται όταν συγχέουμε το «θα ήθελα να» με το «έτσι είναι».

Ολα ισχύουν και τίποτα δεν ισχύει…

 

@Η Μελίνα Του

Η φράση "να έχω την δουλίτσα μου Παναγίτσα μου και να παν να πνιγούν όλοι" εκτός του ότι είναι καραμπινάτος ιδεαλισμός είναι και βαθιά αντικοινωνική στάση.

Δηλαδή μια αντι-ρεαλιστική στάση.

Και για του λόγου το αληθές και να πειστείτε επιτέλους ότι είστε ιδεαλίστρια μέχρι κόκκαλο ας πάμε στην διαλεκτική να το αποδείξουμε και να επιστρέψουμε στις δουλειές Μ/μας.

Η θέση λοιπόν είναι ότι ο ρεαλισμός απαιτεί την ύλη ως βάση. Δεν το αμφισβειτείτε αυτό από τα γραφόμενα σας. Σε μια οργανωμένη κοινωνία όμως η ύλη περιλαμβάνει τον νόμο και την συλλογική ασφάλεια δηλαδή τις κοινωνικές παροχές, τους δρόμους, την αγορά κτλ.
Δηλαδή την βάση που κρατά τη δουλίτσα σας όρθια.

Η αντίθεση βρίσκεται στο "να παν να πνιγούν όλοι κανείς δεν θα βοηθήσει"
Αυτή η αντίθεση είναι η ιδέα που αρνείται το κοινωνικό σύνολο. Ο Εαυτός (το πνεύμα) δηλώνει ότι είναι αυτόνομος και ανεξάρτητος από την ύλη που του παρέχει η οργανωμένη νομική κοινωνική οργάνωση.

Εδώ βρίσκεται η αντίφαση σας. Γιατί η ιδέα του "να παν να πνιγούν όλοι κανείς δεν θα βοηθήσει" αγνοεί την ύλη που παράγεται από όλους αυτούς τους άλλους όπως είναι η αγορά, οι πελάτες, οι υποδομές κτλ.

Η σκέψη σας δηλαδή αγνοεί την υλική εξάρτηση της δουλίτσας σας από την κοινωνία.

Ο ρεαλισμός λέει ότι δεν μπορείτε να έχετε δουλίτσα χωρίς να αποδεχτείτε την κοινωνική πραγματικότητα που την στηρίζει.

Ο ιδεαλισμός σας δηλαδή είναι μια αντι-ρεαλιστική επιλογή να αρνηθείτε τους δεσμούς που κρατούν τον εαυτό σας ζωντανό.

Αυτά και ας Πάω για μεσημεριανό.

Iagos

 

Ευτυχώς που έχετε το θάρρος και το λέτε - να φυλάγεται ο κόσμος.

E, θα περάσατε όμως και από κάποιο άλλο "πολιτικό σχολείο", καλύτερο, έτσι δεν είναι;

Οπου θα σας λύθηκαν και σημαντικότερα διλήμματα.

Για πείτε, για πείτε..

Να ξέρει κι ο κόσμος πού να στείλει τα παιδιά του...

Dream (άλλος που δεν πέρασε από το σχολείο της ΚΝΕ)

 

Μπα, δενξσναμπλεχτηκα με τα κομματικά μαντριά.

 

Δεν είπα εγώ για κόμμα - μπορεί να ήταν μια οργάνωση, μια παρέα φίλων, ένα στέκι στοχασμού, ο φιλολογικός σύλλογος "Παρνασσός", μια λέσχη για την ανθοδετική...

Κάτι τέλος πάντων που ακόνισε (και) την πολιτική σας σκέψη...

edited

 

Α, η ίδια η ζωή. Αν και δεν καταλαβαίνω που μπορει να χρησιμεύσει η συζήτηση αυτή.

 

Μπα, πολύ "ακονισμένη" σας βλέπω, για να είναι απλώς η ζωή που σας "ακόνισε".

Ε, μα ναι, προφανώς αν καταλαβαίνατε πού μπορεί να χρησιμεύσει μια συζήτηση για τα "πολιτικά σχολειά" απ΄όπου περάσατε, μπορεί και να μην την αρχίζατε...