Ο Κ ανήκει; (split από Υλιστική προσέγγιση της αγάπης και M/s)

Τώρα διαβάζω καλύτερα και αντιλαμβάνομαι.
Χωρίς καμία διάθεση ειρωνείας, σας λέω ειλικρινά ότι συμμερίζομαι απόλυτα το φόβο σας για τον επιούσιο που εξασφαλίζει η εργασία, ειδικά αφότου δεν έχω πια να θρέψω μόνο το τομάρι μου αλλά νέες ζωές εξαρτώνται από εμένα.
Οπότε απλά θα πω ότι αν αντικαθιστουσαμε το "μας ανήκει" με το "μας καταδυναστεύει" τόσο για την εργασία όσο και για τον εαυτό, θα ήταν μια πρόταση με την οποία θα συμφωνούσα στο ακέραιο.  

 

Ειρωνία γιατί;;;
Έχουν λογική όσα λέτε . Θα συμφωνούσα σε αυτό .
Αν και λάτρης της εργασίας (με κάνει να νιώθω ζωντανή ) πολλές φορές έχω πει φτάνει, να τα γυρίσω όλα ανάποδα , να βιάσω το αφεντικό μου και να πάω σε ένα νησί. Όμως είμαι βέβαιη ότι αν πάω στο νησί , θα αναπολώ το πόστο μου , τον κόσμο , τις συναντήσεις κι εξόδους με πελάτες κι διευθυντές κλπ κλπ
Όσο για τον εαυτό μου , δεν μπορώ να πω ότι με καταδυναστεύει.

 

Ουδεμία απάντηση .

 

@bas

«Όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα» έγραψε στην «Φάρμα των Ζώων» ο Τζωρτζ Όργουελ περιγράφοντας την Οκτωβριανή επανάσταση αλλά τελικά αυτό έχει μια καθολική ισχύ. Λάβετε το κι αυτό στα υπόψιν σας.

Α! Υπέροχα, δώσατε τουλάχιστον ένα hint: στη Φάρμα των Ζώων αποκτήσατε την πολιτική σας παιδεία!

Και για δεν το λέτε; Ντρέπεστε;

Το είχα υποψιαστεί βέβαια, καθώς θέλει η "πολιτική σχολή" σας να κρυφτεί, μα η χαρά δεν την αφήνει.

Ομως δεν είναι σωστό να καυχιέμαι, αφού τα σημάδια ήταν ολοκάθαρα από την αρχή.

Ησασταν πάντα, πώς να το πω; Διάφανη.

Σαν κρίνο, ένα πράγμα.

Οπότε, έτσι σας τα 'παν στη Φάρμα των Ζώων;

Οτι αυτό το απόσπασμα το έγραψε ο Οργουελ στη "Φάρμα των Ζώων" περιγράφοντας την Οχτωβριανή Επανάσταση, ε;

Σε ποιό σημείο του βιβλίου εμφανίζεται αυτο το απόσπασμα, θυμάστε; Εννοώ σημείο της πλοκής, όχι σελίδα φυσικά.

Δεν πιστεύω να είστε από κάτι τέτοιους που βάζουν τσιτάτα από βιβλία που δεν έχουν διαβάσει, επειδή τα είδαν σε κανά περιοδικό ποικίλης ύλης, σε κανά Ιντερνετ, σε κανά αντι-κομμουνιστικό πόνημα φασισταριού!

Να το θυμηθούμε μαζί λοιπόν...

Ξέρετε σίγουρα ότι το βιβλίο "Η Φάρμα των Ζώων: μια παραμυθιστορία" ξεκινάει με το τί τραβάνε τα ζώα από τον Δυνάστη αφεντικό τους, πώς οργανώνουν την Επανάσταση, πώς την υλοποιούν την Επανάσταση - με θυσίες, πώς πετυχαίνουν την ελευθερία τους και ξεκινάνε την καινούργια τους ζωή με συνεργασία και αγάπη, αλλά και αναποδιές, βασισμένα σε 7 απλές αρχές, η τελευταία από τις οποίες είναι και το "Όλα τα ζώα είναι ίσα".

Ζούνε πλέον με άπλετο φαΐ για όλα τα ζώα και η φάρμα ρολάρει κανονικά. Οι άνθρωποι επιστρέφουν για την παλινόρθωση του Δυνάστη, αλλά τα ζώα, με συνεργασία, καταφέρνουν να τους νικήσουν στη μάχη. Σε αυτό το σημείο, είχε τελειώσει επιτυχώς η επανάσταση (αν θέλετε, όπως πολλοί, να "διαβάσετε" ότι πρόκειται για την Οχτωβριανή Επανάσταση, so be it).

Ομως, ένα γουρούνι, ο Ναπολέων, πραγματοποιεί πραξικόπημα και μαζί με μια παρέα άλλων γουρουνιών, αρχίζουν να βάζουν στη μπάντα φαγητό, να καταργούν τις συνελεύσεις, να σκοτώνουν στα κρυφά ζώα που διαφωνούν, να συνεργάζονται με ανθρώπους και να αποφασίζουν μόνα τους για το μέλλον της φάρμας. Για να μπορέσουν να "σταθούν" απέναντι στα άλλα ζώα, αυτά τα γουρούνια αρχίζουν να αλλοιώνουν τις αλήθειες, και να τις παρουσιάζουν έτσι όπως τους βολεύει για να καθησυχάζουν τα άλλα ζώα που προτιμούν να κοιτάνε τη δουλειά τους παρά να υπερασπιστούν την επανάσταση που έκαναν. Μέσα σε αυτή τη δράση των πραξικοπηματιών, στη δράση της Αντίδρασης, περιλαμβάνεται και η αλλαγή της 7ης εντολής που καθιέρωσε η επανάσταση σε "Όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα".

Κι έτσι, κάπως πεσιμιστικά, οδηγείται από κει και πέρα το βιβλίο ως το τέλος του.

Δεν το κόβω λοιπόν να περιγράφει την Οχτωβριανή Επανάσταση με αυτό το απόσπασμα που βάλατε, δεν ξέρω για σας βέβαια...

Θα πει κανεις, μα αυτή δεν είναι η επαύριον κάθε επανάστασης για καλύτερη ζωή μέχρι τώρα; Δεν είναι στη φύση των ανθρώπων;

Δεν το ξέρω αυτό. Ξέρω ότι από καταβολής κόσμου μέχρι το 1522 κάθε ταξίδι "επιβεβαίωνε" ότι η γη ήταν επίπεδη.

Οπότε για τη "φύση", των ανθρώπων και γενικότερα, προτιμώ να είμαι λίγο φειδωλός στις δηλώσεις.

Για την Ιστορία να πούμε επίσης ότι ο Οργουελ τελείωσε αυτό το βιβλίο του το 1944 αλλά δεν έβρισκε στην Αγγλία εκδότη να το εκδώσει γιατί η Λατρεία για τον (τότε) Σύμμαχο Στάλιν που τους ξελάσπωσε στον Β' ΠΠ ήταν τέτοια που κανένας εκδοτικός οίκος δεν δεχόταν να βγάλει ένα βιβλίο εναντίον του Στάλιν (διότι περί ΑΥΤΟΥ πρόκειται).

Επρεπε να φτάσουμε στο 1952 και να έχει αρχίσει ο Ψυχρός Πόλεμος ώστε να ανακαλύψει η θεία ΤαΣία το βιβλίο, να το διαβάσει (παραδόξως!) όπως εσείς, ότι είναι εναντίον της Οχτωβριανής Επανάστασης, να αρχίζει να το μεταφράζει και να το τυπώνει σε χιλιάδες αντίτυπα που μοίραζε δωρεάν ως και να χρηματοδοτήσει το 1955 μια πετσοκομμένη κατά τα γούστα της, προπαγανδιστική βερσιόν, ως σενάριο για ένα καρτούν, πριν το βιβλίο αποκτήσει "φήμη" (έχω δει να έχετε μια κάποια έφεση στα papers).

Σε κάποιον που ξέρει και 5 πράγματα για τον Οργουελ, θα ήταν ακόμη πιο δύσκολο να πιστέψει ότι έγραψε τo 1944 κάτι εναντίον της Οχτωβριανής Επανάστασης, καθόσον 20 χρόνια μετά την νίκη της, τον ενέπνευσε τόσο που παραλίγο το 1937 να δώσει και τη ζωή του, μαχόμενος ως εθελοντής στον Ισπανικό Εμφύλιο με την πλευρά των κομμουνιστών, στο Τάγμα Ενωμένων Μαρξιστών, με παρέα τον φίλο του Τρότσκι, ενάντια στους Φασίστες. Σίγουρα επηρεάστηκε πολύ από το βιβλίο του Τρότσκι "Η προδομένη επανάσταση" (1936). Τραυματίστηκε μάλιστα ο Οργουελ από σφαίρα φασίστα στο λαιμό και απέκτησε ένα πρόβλημα στη φωνή και μια μικρή αναπηρία στο χέρι - μα δεν σας ειπώθηκαν αυτά στο book club της Φάρμας των Ζώων; Εντύπωση μου κάνει!

Μιας που διαβάζετε όμως, και σας νοιάζει και ο Οργουελ, θα σας πρότεινα να στραφείτε στο έργο του Ο δρόμος προς την αποβάθρα Γουίγκαν (1937).

Αυτό το έργο είναι χωρισμένο σε 2 μέρη, στο πρώτο περιγράφει ως προϊόν επιτόπιας έρευνας την άθλια ζωή στη (βιομηχανική) βόρεια βρετανία στα 30ς. Εξηγεί πώς με ειδικούς νόμους για τη γη διαλύθηκε ήδη από τον προηγούμενο αιώνα η αγροτική τάξη για χάρη της βιομηχανικής "επανάστασης", ώστε οι αγρότες να γίνουν αναγκαστικά βιομηχανικοί εργάτες για πενταροδεκάρες και να βιώνουν ακόμη και το '30 μια εξαθλίωση που μόνο ο Ντίκενς είχε συναντήσει και περιγράψει ως τότε.

Στο δεύτερο μέρος, μιλάει για τον εαυτό του, ξεκινώντας από το ότι είναι σοσιαλιστής ο ίδιος επειδή μόνο ο σοσιαλισμός, κατά τη γνώμη του, μπορεί να διορθώσει τις απάνθρωπες αθλιότητες που περιγράφει στο πρώτο μέρος. Συνεχίζει καταγράφοντας τις απόψεις του για το (ως σήμερα) δυσεπίλυτο παράδοξο πώς άνθρωποι της μεσαίας τάξης, μέτριας ως χαμηλής οικονομικής κατάστασης, δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι ο φυσικός χώρος που ανήκουν είναι ο σοσιαλισμός και πώς πρέπει να ενωθούν με τους εργάτες. Ισως το βρείτε ενδιαφέρον.

Αυτό το βιβλίο θα ήταν μια καλή αρχή πάντως, για να αρχίσετε να καταλαβαίνετε κάπως έναν πολύ σύνθετο συγγραφέα και αντιφατικό άνθρωπο όπως ο Οργουελ, αντί προπαγανδιστικά να παπαγαλίζετε τσιτάτα του, εκτός τόπου και χρόνου. Έχει εισάγει και μια πολύ ενδιαφέρουσα έννοια για την διευκόλυνση της εν κοινωνία συνύπαρξης των ανθρώπων, το common decency. Σε αρκετά ελεύθερη απόδοση, θα το λέγαμε "τσίπα". Ισως σας φανεί χρήσιμη.

Για την κλανια: πλούσιοι κωλοι, φτωχοί κωλοι, όλοι την ίδια δουλειά κάνουν τελικά. Το περιτύλιγμα είναι που διαφέρει.

Σωστά, στο περιτύλιγμα διαφέρουν. Αλλά φαίνεται ότι δεν είναι αμελητέα η διαφορά. Γι αυτό και ο λαός έχει την παροιμία "τα μεταξωτά βρακιά θέλουν κι επιδέξιους κώλους". Κατέβαλα μια κάποια προσπάθεια να σας το δείξω παραπάνω. Λάβετέ το στα υπόψιν σας.

Οταν, εάν και εφόσον έχω χρόνο για χαλαρές, ανέξοδες, αδιέξοδες συζητησούλες ίσως επανέλθω.

Οταν, εάν και εφόσον ξαναβρείτε χρόνο και κέφι να εμφανιστείτε για να γράψετε πολιτικές μπηχτές ή θελήσετε να μας μιλήσετε για την πολύχρωμη πολιτική εκπαίδευσή σας, εδώ θα είμαι.

Και θα σας περιμένω.

Τέτοια γλέντια, δεν χάνονται.

Dream

 

Μια χαρά τα λέτε. Δεν διαφωνώ διόλου.

Ο Ναπολέων, για όποιον έχει στοιχειώδη αντίληψη ήταν ο Στάλιν.

Τις μπηχτές τις παραβλέπω. Με θεωρώ πολύ έξυπνη για να συρθώ στην αρένα του ad hominem…

Εάν πάντως θέλαμε να δούμε την συνολική εικόνα της συνολικής πορείας της Οκτωβριανής επανάστασης και του παιδιού της, της Σοβιετικής Ενωσης, λογοτεχνικά, θα τα έβαζα με την εξής σειρά: Μάνα του Γκορκι, Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο του Ριντ, Πως δενότανε το ατσάλι του Οστροφσκι, 1984 του Όργουελ και το Αρχιπέλαγος Γκουλαγκ του Σολζενίτσιν.

Εχει κι αυτά η βιβλιοθήκη μου, αν ενδιαφέρεστε.

 

Ναι, το έχω προσέξει, τους βρίζετε και τους λοιδορείτε πολλούς-πολλούς και απρόσωπα, όχι έναν-έναν.

Το είχε κι η Σαπφώ Νοταρά αυτό σε μια ταινία ("Δεν βρίζω εσένα, βρίζω γενικώς!")

 

 

Ναι, είναι λιγότερο τραυματικό. Αν και με εκπλήσσει που σας προκαλεί, όπως και στον φίλτατο @Iagos τέτοια αντίδραση ένας ψόφος στους ιεροεξεταστές, που μάλιστα συνόδευε μια φωτογραφία μου.

Επεξεργάστηκα την προηγούμενη μου απάντηση, θα σας προκαλέσει το ενδιαφέρων.

Σας αφήνω για τώρα, έχω να φροντίσω ανθρώπους.

 

Πάσαν γλώσσαν βασάνιζε.

 

Δεν ξέρω για τον @Iagos αλλά εμένα, όταν είχα δει την ερμηνευτική σας για τον "ψόφο", μου προκλήθηκε μια απορία και, αφού το επαναφέρετε εσείς (τους κομμουνιστές εννοούσα εγώ με το "πολλούς-πολλούς", δεν πήγε ο νους μου εκεί πίσω) ας την πω:

Αφού γράφετε σε αυτό το φόρουμ απευθυνόμενη (έστω και με βρισιές) σε ανθρώπους που είναι αλλού, όξω από δω, γιατί δεν δοκιμάζετε όταν θέλετε να απευθυνθείτε σε μας που είμαστε εδώ, να γράφετε κάπου αλλού, όξω από δω;

Μια ιδέα ρίχνω, στο πνεύμα της περιπέτειας της γραφής, δεν είναι και υποχρεωτική.

Α, και να ναι γερή και δυνατή η βιβλιοθήκη σας με όλα αυτά τα βιβλία, να τα κρατάει και να τα φυλάει. Μην πέσουν σε ξένα χέρια. Που είναι μαχαίρια. Οπως μας έμαθε η Καίτη σε μουσική του βάρδου.

 

Έβρισα εγώ κάποιους; Μήπως με μπερδεύεται με καποι@ αλλ@;

 

@bas

Εχω τοποθετηθεί εδώ.

Ήταν σε μια συζήτηση για τον φίλο σου τον Chris ή Χρήστος... αν θυμάσε...

Και μιας και σε βρήκα ο Ναπολέων στην "φάρμα των ζώων" του Όργουελ αντιπροσωπεύει την αντεπανάσταση από τα μέσα...

Μόνο έτσι μπορείς να διαβάσεις το έργο... σε κάθε άλλη ανάγνωση εξυπηρετείς πολιτικές σκοπιμότητες... ξεκάθαρα...

Iagos

... by Iagos posted 3 July 2025 at 07:23

 

@Iagos Αχ, αστείρευτη πραγματικά πηγή για ξεχασμένα πράγματα είστε. Ευχαριστώ!

@DreamMaster βλέπετε; Δεν βρίζω, γενικώς. Ενα ψόφο έριξα, στα πλαίσια εικαστικού performance μάλιστα, το οποίο δεν αναρτήθηκε κιόλας τελικά.

Τώρα αγαπητέ @Iagos για τις συμβουλές ανάγνωσης της Φάρμας των Ζώων, ευχαριστώ θα τους δώσω την σημασία που τους αρμόζει.