BDSM και ενσυναίσθηση

Εγώ τουλάχιστον δεν γνωρίζω τέτοιες περιπτώσεις και γι' αυτό σας έκανα και την ερώτηση: Τι εννοείτε ως Κ και τι ως υ;

Δεν λέμε το ίδιο, τα άτομα που αναφέρω δεν ήταν switch (να θέλουν συστηματικά να εναλλάσουν θέσεις σε D/s συσχετισμούς), ήταν απλά άνθρωποι που δεν είχαν εμπειρία και αποκτώντας την καταστάλλαξαν ότι αυτό που αποζητάνε δεν ήταν αυτό που πίστευαν στην αρχή.

 

στενά, στο ζήτημα που συζητούμε εδώ, νομίζω πως δώσατε την πληρέστερη περιγραφή της υποτακτικότητας: την προσαρμογή στον οδηγό.

---
πλατύτερα: η αναζήτηση (οποιασδήποτε) θέσης σε ένα σχήμα, ίσως είναι η πεμπτουσία της συμπεριφοράς των αγελαίων, υπό τους όρους εκάστου σχήματος. ακόμη πλατύτερα: όλων των εμβίων, σε μεγάλη κλίμακα αλληλοπεριεχομένων σχημάτων.

 

Με συγχωρείς αν δεν απάντησα αυτό που ρώτησες.

Απαντώ λοιπόν :

Η εικόνα και η σκέψη που έχω για το Κυρίαρχο άτομο είναι ένας άνθρωπος ο οποίος έχει στον έλεγχο του έναν άλλο άνθρωπο, είναι υπεύθυνος για αυτόν, αποφασίζει για αυτόν και μετά την όποια μεταχείρηση του είναι υπεύθυνος για τη φροντίδα του. Το τελευταίο είναι αρκετά σημαντικό για εμένα.

Αντίστοιχα το υποτακτικό άτομο, είναι ο άνθρωπος που θα επιλέξει να αφεθεί σε κάποιον Κυρίαρχο. Εφ όσον το επιλέξει Του δίνεται ολοκληρωτικά, Τον εμπιστεύεται και πράττει κατα τη βούληση Του. Όμως θα πρέπει να το επιλέξει μόνο του.Επίσης μπορεί να διακόψει αυτή τη σχέση αν το κρίνει. Αλλιώς μιλάμε για δουλεία, κάτι στο οποίο είμαι κατά.

Απαραίτητη προυπόθεση κατα τη δική μου άποψη είναι η εμπιστοσύνη που θα πρέπει να έχει κερδίσει ο Κυρίαρχος απο το υποτακτικό άτομο.

 

Κατανοώ τη ρευστότητα στην οποία αναφέρεστε.

Ούτως ή άλλως η ρευστότητα ποτέ δεν υπήρξε απειλή για την ασυμμετρία και τις δυναμικές που αναπτύσσονται εντός της.

Η ρευστότητα ποτέ δεν υπήρξε πρόβλημα στο να βιώσει το άτομο τη δυναμική της ασυμμετρίας.

Το πρόβλημα είναι αλλού και φρονώ ότι σας γίνεται κατανοητό σιγά, σιγά.

Πρόκειται για την παρείσφρηση του vanilla στην ασυμμετρία με ό,τι χαρακτηριστικά αυτό φέρει.

Θα ανταμώσετε ουκ ολίγες φορές με τα στερεότυπα και την ηθική που κουβαλά το vanilla

Κυρίως εκφράζονται μέσα από «απόψεις» που προσπαθούν να κόψουν και να ράψουν στα μέτρα τους και να χωρέσουν μέσα σε αυτά ένα μεταλλαγμένο μοντέλο που κατά καιρούς έχω ονομάσει «vanillobdsm»

Δεν Είμαι switch και είναι η πρώτη φορά νομίζω που λέω τη γνώμη Μου (Δεν Έχω άποψη για τίποτε, μόνο γνώμη) σχετικά με το switch.

Παρατηρώ να συμβαίνει με τα switch άτομα αυτό που συνέβαινε στα αμφισεξουαλικά άτομα προ του lbtqi+ κινήματος.

Κανείς δεν τους αποδεχόταν....

Υπήρχαν οι ίδιες περίπου ενστάσεις που διακρίνω σε συζητήσεις που αφορούν το switch.

«Δεν γίνεται να είσαι και τα δύο», «Δεν έχεις βρει ακόμα τον εαυτό σου», «φοβάσαι να αποδεχτείς την gay πλευρά σου» και πολλά ακόμα που αποτελούν κοινές αναφορές.

Αν εσείς νιώθετε λειτουργικός μέσα σε αυτό δεν χρειάζεται να δώσετε εξηγήσεις σε κανέναν.

Διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις αλλά νομίζω ότι εσείς ξέρετε καλύτερα.

Οι επιφυλάξεις Μου δεν είναι για το πόσο Κυρίαρχος ή υποτακτικός είστε.

Δεν είναι θέμα μεγέθους.

Το μέγεθος που συνδέει τη βαρβατίλα με την Κυριαρχία ακολουθώντας στερεότυπα με πρώτο και κύριο εκείνο της σύνδεσης του A-μάτσο-male με την Κυριαρχία δεν Με αφορά.

Οι επιφυλάξεις Μου είναι στο σημείο της συναισθηματικής ισορροπίας ανάμεσα σε δύο «κόσμους» που σχετίζονται μέσα από διαφορετικές θέσεις.

Αν έχετε βρει τον τρόπο και έχετε τοποθετήσει μέσα σας δύο πλευρές χωρίς αυτό να σας προκαλεί σύγχυση τότε χαίρομαι που το καταφέρατε από τη μία ενώ από την άλλη μπορείτε να αποτελέσετε παράδειγμα και για άλλα switch άτομα.

Μόνο θετικά δηλαδή μπορείτε να συνεισφέρετε στο forum.

Όσον αφορά στο switch Έχω την ίδια περίπου αντίληψη με τον @Arioch

Ίσως εσείς αλλάξετε αυτή την αντίληψη με την παρουσία σας εδώ.

Iagos

 

Ο τίτλος του νήματος, με τρίγκαρε να σκεφτώ ένα βήμα παραπέρα,
σχετικά με την ενσυναίσθηση και την ενσυνειδητότητα (mindfulness) στο BDSM.

Το οξύμωρο, όπως το αντιλαμβάνομαι, είναι το εξής:

Ενώ είναι προφανές ότι ένα Κ μέλος μιας σχέσης έχει ενσυνειδητότητα (mindfulness) ως προς τον εαυτό του καθώς αλληλεπιδρά με το έτερο υ πρόσωπο,
μου είναι πολύ δύσκολο να φανταστώ ότι θα έχει και ενσυναίσθηση ((με τον ορισμό της συναισθηματικής ταύτισης) με την ψυχική κατάσταση του προσώπου εκείνου.

Από την άλλη, ένα υ που αλληλεπιδρά οδηγούμενο από το Κ μέλος, μπορεί κάλλιστα να είναι σε πλήρη ενσυναίσθηση μαζί του,
πλην όμως θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να έχει ενσυνειδητότητα ως προς τον ίδιο του τον εαυτό.

 

Ανασύρω το νήμα με αφορμή μια συζήτηση που είχα πρόσφατα.

Έχουν τα Κ ενσυναίσθηση? Αν όχι, θα έπρεπε?
Γενικεύοντας λίγο περισσότερο, πιστεύετε ότι έχει να κάνει με τον χαρακτήρα του ανθρώπου, με το status ή με ότι άλλο?

Προσωπικά θεωρώ ότι η ενσυναίσθηση είναι βασικό χαρακτηριστικό των υ, καθώς η απορρόφηση του περιβάλλοντος αποτελεί βασικό στοιχείο της προσωπικότητάς τους.
Από την πλευρά των Κ μπορώ να σκεφτώ έννοιες όπως φροντίδα, δοτικότητα, συνέπεια, όχι όμως ενσυναίσθηση. Είναι αναγκαίο στοιχείο ενός Κ?

Θα ήθελα να ακούσω τις απόψεις και των 2 πλευρών, όπως και την εμπειρία που έχετε αποκομίσει έμπρακτα από τις σχέσεις σας.

 

Θα προσπαθήσω να απαντήσω στην ερώτηση με βάση την προσωπική μου εμπειρία αλλά και την προσωπικότητά μου.

Δεν θεωρώ ότι η ενσυναίσθηση έχει να κάνει με το status, θεωρώ ότι έχει να κάνει εν μέρει με ιδιοσυγκρασιακά χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου και επίσης με τις εμπειρίες του. Με λίγα λόγια υπάρχουν άνθρωποι με αυξημένες δυνατότητες ενσυναίσθησης από γεννησιμιού τους καθώς και άνθρωποι που εξέλιξαν αυτή τη δεξιότητα λόγω συνθηκών (πχ για λόγους προσωπικής ασφάλειας χρειάστηκε να μάθουν να "διαβάζουν" τους σημαντικούς ανθρώπους γύρω τους). Ή και τα δύο.
Προσωπικά είμαι άνθρωπος με εξαιρετικά αυξημένες δυνατότητες ενσυναίσθησης, θα τολμούσα να πω hyper-empathic.
Επίσης προς το παρόν εξερευνώ το bdsm τόσο από Κυριαρχικές όσο και από υποτακτικές θέσεις. Επιλέγω τη μία ή την άλλη θέση σύμφωνα με τις ανάγκες μου κάθε περίοδο και όχι σύμφωνα με το τι μου βγάζει ο άλλος άνθρωπος, οπότε θα έλεγα ότι η επιλογή προσδιορίζεται περισσότερο από Κυριαρχικά και όχι υποτακτικά χαρακτηριστικά (υποτακτικά δηλαδή να προσαρμόζομαι στον άλλο). Απλώς όταν έχω ανάγκη να μπω στην υποτακτική θέση αναζητώ Κυρίαρχο ενώ όταν έχω ανάγκη να μπω στην Κυριαρχική θέση επιλέγω υποτακτικό. Δεν τολμώ να δηλώσω switch γιατί ακόμα δεν έχω αρκετές εμπειρίες άρα όχι και αρκετή αυτογνωσία επί του θέματος.
Έχοντας πει λοιπόν αυτά, θεωρώ οτι η ενσυναίσθηση μπορεί να γίνει ένα τρομερά δυνατό όπλο στα χέρια ενός Κυρίαρχου. Επίσης πιστεύω ακράδαντα ότι ένας ενσυναισθητικός Κυρίαρχος, ο οποίος χρησιμοποιεί την ενσυναίσθησή του συνειδητά μέσα στη σχέση, έχει τη δυνατότητα να ταξιδέψει μέσα στην Κυριαρχία του και να παρασύρει το υ άτομο μέσα στην υποτακτικότητά του σε απολαυστικά άκρα. Όταν επιλέγω την υποτακτική θέση έχω ανάγκη ο Κυρίαρχος μου να διαθέτει ενσυναίσθηση. Εν ολίγοις το θεωρώ πολύ σημαντικό προσόν και για μένα αναγκαίο για να αφεθώ στον Κ. Είναι η δικλείδα ασφαλείας μου γιατί θα καθοδηγήσει πολύ σωστά τον Κ μου εάν εγώ δε μπορέσω να επικοινωνήσω άμεσα κάτι που μπορεί να μου συμβαίνει.
Όσο για την ενσυναίσθηση του υποτακτικού ατόμου, ισχύουν παρόμοια πράγματα, σύμφωνα με την οπτική και την εμπειρία μου. Όταν ο υποτακτικός διαθέτει πηγαία ενσυναίσθηση μπορεί να "διαβάσει" τον Κ κι έτσι συχνά πυκνά να μη χρειάζεται ο Κ να καταβάλει ιδιαίτερη προσπάθεια για να επικοινωνήσει αυτό που χρειάζεται στον υ.
Τέλος, έχοντας περάσει και από τις δύο θέσεις πολύ συνειδητά, για μένα είναι ιδιαίτερα απολαυστικό να μπορώ όντας στη μία θέση ταυτόχρονα να νιώθω στο πετσί μου τα συναισθήματα της άλλης θέσης κατά τη διάρκεια της επαφής και της σχέσης. Αυτό άλλωστε είναι και ο ορισμός του hyper empathy.
Ελπίζω να βοήθησα.

 

Θα μπορούσα να απαντήσω με μια ερώτηση: Αν δεν έχει ενσυναίσθηση ο Κ, που για μένα νοείται και ως S., τότε πώς γνωρίζει πότε να σταματήσει στο S/m;

Πολύ πριν να γίνει λέξη που συναντάμε καθημερινά η ενσυναίσθηση, αυτό ξεκίνησε από την πρώτη προεκλογική εκστρατεία του Ομπάμα που ήταν κατά τη διάρκεια μιας πολύ μεγάλης χρηματοπιστωτικής κρίσης, ακόμα μόνον στις ΗΠΑ, ήταν γνωστό και κοινά αποδεκτό, έχοντας ξεκινήσει από ορισμένες BDSM Societies στις ΗΠΑ, ότι το κύριο χαρακτηριστικό του Top του Dom και του Master ήταν η empathy (στα ελληνικά η ενσυναίσθηση) η οποία ενεργοποιείτο σε κάθε περίπτωση κατά τη διάρκεια του S/m παιχνιδιού και ήταν ο κύριος τρόπος με τον οποίο απολάμβανε το S. αυτό το παιχνίδι, μέσα από τις αισθήσεις και τα συναισθήματα του m. Για αυτό και θεωρείτο κακός τρόπος να λέει το bottom στο Top τι να κάνει και μέχρι πού κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού όπως κακός τρόπος θεωρείτο να τραβάει το needy υ το Κ από το μανίκι γενικά, δηλαδή όχι μόνο στο παιχνίδι. Ο Κ, λοιπόν, θεωρείτο ότι γνώριζε πώς νιώθει το υ - άλλωστε, στα μάτια πολλών, συμπεριλαμβανομένης της υποφαινόμενης, αυτό κυρίως ήταν το θεμέλιο πάνω στο οποίο γινόταν Κ το Κ. Ανεξαρτήτως του ότι συνηθιζόταν να ζητάει ο Κ οργανωμένο feedback και να ξεκαθαρίζει εξ αρχής ότι χρειαζόταν να του λέει το υ πώς νιώθει, τι σκέπτεται και τι θέλει διότι δεν "είναι καλός στο να διαβάζει μυαλά".

Μπορώ να πω από προσωπική πείρα ότι, όταν εκδηλώνεται η ενσυναίσθηση αυτής της μορφής στο Κ, το υ επίσης βιώνει και μάλιστα έντονα αυτή την επικέντρωση του Κ στα έσω του. Είναι, θεωρώ, ένα από τα πιο δυνατά - και τα πιο αισθησιακά - βιώματα του υ εντός της σαδομαζοχιστικής αλληλεπίδρασης.

Αρκετές φορές, μέχρι να αφομοιώσω ότι έτσι γίνεται, απορούσα, όταν ο Κ μπορούσε να μην ασχοληθεί στο παραμικρό με ημερήσιες αναφορές πολλών ημερών αλλά έβλεπα ότι ασχολείτο ισχυρά και άμεσα σε μια από αυτές που περιλάμβανε κάποιας μορφής ξέσπασμα του υ. Αν αυτό δεν είναι μιας μορφής ενσυναίσθηση του Κ, δεν γνωρίζω τι μπορεί να είναι.

Είχα πολύ παλιά ένα βίωμα έλλειψης ενσυναίσθησης του Κ. Είχα παρακαλέσει να μην κάνουμε παιχνίδι πόνου μια φορά που δεν μπορούσα, δεν τον άντεχα. Με κοίταξε, είδα το δίλημμα στα μάτια του, αποφάσισε όμως να μην με εισακούσει διότι έκρινε ότι το έκανα για να του πάρω τον αέρα. Δεν πήγε καλά αυτό, μεσοπρόθεσμα. Διότι δεν χόρευε με εμένα εκείνη την ώρα αλλά με τις αντιλήψεις του για μένα και για άλλα πράγματα.

Υποσημείωση, η ενσυναίσθηση δεν είναι ταύτιση με τον άλλο, είναι κατανόηση του πώς νιώθει και αισθάνεται ο άλλος, δεν είναι το ίδιο.

 

Γενικά αν δεν έχεις ενσυναίσθηση μην κάνεις σχέσεις, οποιεσδήποτε σχέσεις.

Μήπως θες να μιλήσεις για την συμπόνοια της Κ;

 

Για τους/τις Κ, είναι στιγμές που σε διαβάζουν/ σε ξέρουν καλύτερα και από τον ίδιο σου τον εαυτό - ακτινογραφία και τα ίδια άτομα άλλες στιγμές που λες ότι πιο αναίσθητα γομαροτόμαρα δεν έχει βγάλει η φύσης.

Σίγουρα υπάρχει βαθιά ενσυναίσθηση ως απαραίτητο μέρος Επίβλεψης και Ελέγχου. Το ζόρικο κομμάτι της υπόθεσης για τα υ είναι η αποδοχή της μεγαλύτερης εικόνας που λέμε. Ότι ναι σε Βλέπει αλλά θα το νιώθεις αυτό όχι όπως και όταν θες/πιστεύεις/νομίζεις ότι το χρειάζεσαι αλλά όπως και όταν Κρίνει Εκείνος/η.

Ένα υ εντελώς απαρατήρητο άρα και ανεξέλεγκτο είναι εκτός θέσης. Αλλά είναι βασικό μέρος της εκπαίδευσης η συνειδητοποίηση/ αποδοχή ότι δεν υπάρχεις στο Κ/υ με τον τρόπο που υπήρχες σε άλλα είδη σχέσεων ( και προφανώς να το γουστάρεις αυτό όσο τίποτε άλλο).

Για τους/τις υ το σουμποραντάρ δεν κλείνει ποτέ, η ενσυναίσθηση είναι σε κατεύθυνση απόλυτης ταύτισης. Προσπαθείς να απορροφήσεις όσες περισσότερες πληροφορίες μπορείς, όταν/ όπως σου δίνονται. Είναι φορές καταιγισμού πληροφοριών και άλλες ούτε σταγόνα. Τα τυφλά σημεία ( όπως τα έχω ονομάσει) που δεν σου δίνονται πληροφορίες, έχουν το μεγάλο ζόρι να μην προσπαθείς να τα συναισθανθείς/ προϋποθέτεις/ ερμηνεύεις με δεύτερες σκέψεις κτλ.. 9 στις 10 φορές θα πέσεις έξω.

Η παράδοση στα τυφλά σημεία είναι δύσκολη υπόθεση - υπέρβαση(?). Αλλά και ένας τρόπος να καταλάβεις το επι της ουσίας "αφήνομαι".

Με βάση αυτά που έχω καταλάβει , μέχρι τώρα , its safe to say ότι και η ενσυναίσθηση είναι Ελεγχόμενη και ορίζεται, κατευθύνεται, βελτιώνεται, οξύνεται ως ικανότητα στο τέλμα που μπορεί να φτάσει, για χρήση, εντός θέσης.

 

Η ενσυναίσθηση είναι βασική προϋπόθεση όλων σχέσεων , πολλώ δε μάλλω των ασύμμετρων σχέσεων . Η έλλειψή της οδηγεί στο "κλάφτα, Χαράλαμπε".

 

Αντίθετα το ξέρω, συναίσθηση ως κατανόηση και ενσυναίσθηση ως ταύτιση.. ή κατι προς ταύτιση.