BDSM και ενσυναίσθηση

Πιο συγκεκριμένα η ενσυναίσθηση είναι να μπορεί κάποιος να μπει στη θέση του άλλου και να καταλάβει πώς νιώθει ο άλλος. Το ότι καταλαβαίνει δεν σημαίνει ότι νιώθει όπως νιώθει ο άλλος, που θα ήταν η ταύτιση.
Με μια ευρύτερη αντίληψη η ενσυναίσθηση είναι το παραπάνω συν η επίγνωση (του προσώπου που έχει ενσυναίσθηση) ότι θα μπορούσε να βρίσκεται στη θέση του άλλου. Και πάλι δεν σημαίνει ότι νιώθει το ίδιο με τον άλλο.

 

Και σε αυτήν την περίπτωση πως διαφοροποιήται από την συναίσθηση?

 

Όπως το αντιλαμβάνομαι, συναίσθηση είναι να ξέρω ότι μπορεί να υπάρχει κάτι στην ψυχή του άλλου, ενσυναίσθηση είναι να το εντοπίζω πραγματικά και όχι σαν πιθανότητα.
Το προηγούμενο που έγραψα είναι όπως το γνωρίζω.
Σε κάθε περίπτωση κάνω την αντιδιαστολή με την ταύτιση, με ενδιαφέρει για πολλούς λόγους όχι κατ' ανάγκη της παρούσας.

 

Υπάρχει η κατανόηση σε νοητικό επίπεδο - ξέρω και αισθάνομαι αλλά είμαι εκτός ως συν-άνθρωπος που συν - αισθάνεται.
Υπάρχει και η κατανόηση σε νοητικό αλλά και συναισθηματικό επίπεδο - το ψυχικό - ξέρω και αισθάνομαι και είμαι εντός σε κατεύθυνση ταύτισης. Η ταύτιση έχει κλίμακες και σημεία. Ταυτίζομαι στο βίωμα, στη σκέψη, στην ανάγκη, στο συναίσθημα σε βαθμό κατανόησης σαν να το ζω και εγώ, που είναι και ο μεγαλύτερος βαθμός κατανόησης.

 

Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας, επιτρέψτε μου να δώσω μερικές διευκρινήσεις.

Με τον όρο ενσυναίσθηση αναφέρομαι στο να ταυτίζεσαι με το υ, σε δύσκολες στιγμές (αρνήσεις, αντιδράσεις, τιμωρίες, κοκ), όχι να αγνοείς τι συμβαίνει/τι νιώθει/τι αισθάνεται.
Να μπαίνεις στη θέση του και να βιώνεις με την ίδια ένταση τα συναισθήματά του.

Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια ενός s/m play, η προσοχή του Κ (θα πρέπει να) είναι 101% πάνω στο υ, στο βλέμμα και τις αντιδράσεις του, για να διατηρείται ο έλεγχος και το πλαίσιο ασφάλειας. Τη στιγμή όμως που το υ νιώθει πόνο, απελπισία, ταπείνωση, ή ότι άλλο, το Κ (αν και τα αντιλαμβάνεται όλα αυτά) νιώθει αρκετά διαφορετικά, εισπράττει ευχαρίστηση, καύλα και έκσταση.

Και εδώ έρχεται το 2ο κομμάτι του αρχικού μου post, αν τελικά η ενσυναίσθηση εξαρτάται από το status.
Υπάρχουν Κ που να διαθέτουν ενσυναίσθηση (με την έννοια του βιώματος και της ταύτισης με το υ)?
Ομοίως, υπάρχουν υ χωρίς ενσυναίσθηση? (εδώ είμαι βέβαιος ότι η απάντηση είναι όχι, αλλά ας μην προτρέχω).

 

Μήπως περιορίζετε την ανάλυση σε καταστάσεις μη ανταγωνιστικές, όπου σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό είστε στην ίδια πλευρά με τον άλλο άνθρωπο;

Αν κάποιος βρεθεί απέναντί σας στο δρόμο μπροστά στο σπίτι σας και σας απειλεί για να του δώσετε το πορτοφόλι σας, σε ποια κλίμακα θα βρεθείτε από άποψη ταύτισης;

 

Τον να εισπράξει ικανοποίηση ένας Κ στο session δεν τον αποτρέπει από το να έχει ενσυναίσθηση. Ειδικά όταν το υ είναι ευάλωτο εκείνες ειδικά τις στιγμές κυρίως ψυχικά.

 

Συναίσθηση
Ορισμός: Είναι η επίγνωση των δικών μου συναισθημάτων - δηλαδή το να καταλαβαίνω τι νιώθω εγώ και γιατί.
Παράδειγμα: «Έχω συναίσθηση ότι είμαι θυμωμένος, γιατί με αδίκησαν.»
Εστιάζει στον εαυτό - στη δική μου εσωτερική εμπειρία.
Μπορούμε να πούμε ότι η συναίσθηση είναι αυτογνωσία των συναισθημάτων μας.

Ενσυναίσθηση
Ορισμός: Είναι η ικανότητα να αντιλαμβάνομαι και να «αισθάνομαι» τα συναισθήματα των άλλων σαν να ήμουν στη θέση τους.
Παράδειγμα: «Μπορώ να καταλάβω πώς νιώθει η φίλη μου που έχασε τη δουλειά της και να τη στηρίξω».
Εστιάζει στους άλλους - στην κατανόηση και συμπόνια προς τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων.
Η ενσυναίσθηση είναι συναισθηματική κατανόηση του άλλου.

 

Οι περιπτώσεις που μου ήρθαν στο μυαλό σε υ είναι:

1. Τα τυφλά σημεία που, όπως είπα, ο ίδιος ο Κ δεν θέλει να σου δώσει στοιχεία για να καταλάβεις τι (σου) γίνεται.

2. Τα νιούμπις και κάθε ξεκίνημα που ακόμα όλα είναι άγνωστα και πρωτόγνωρα.

3. Τα δύσκολα τασκ που σε βάζουν σε mode πανικού – αδρεναλίνης και δεν βλέπεις - δεν νιώθεις τίποτα άλλο από το να βγάλεις εις πέρας την Εντολή.

Χρειάζεται ένας χώρος και χρόνος χ για να "πιασει συχνότητα" το υ, που Ρυθμίζεται και Ελέγχεται από την θέση Κ.

 

συναίσθηση θηλυκό

• η πλήρης επίγνωση και συνείδηση μιας κατάστασης

Έχω την εντύπωση ότι δεν περιορίζεται αυστηρά στο προσωπικό συναίσθημα.
Αλλά αν κάνω λάθος .. απόλυτα δεκτό.

Ωραία ερώτηση. Βασική προϋπόθεση του "συν" αλλά και του "ενσυν" είναι να μπορείς να είσαι στην ίδια πλευρά – πάνω, κάτω, ίσα- αλλά στην ίδια. Όση απόσταση έχεις από την πλευρά αυτή τόση και η απόσταση της κατανόησης της.
Μπορείς να μπεις και να βγεις ή να μείνεις όσο σου χρειάζεται για να καταλάβεις στο βάθος που χρειάζεσαι.

Ομολογώ πως δεν καταλαβαίνω που κολλάει αυτό το ερώτημα, ποιος συνειρμός σας έφτασε εκεί.
Σε περίπτωση που απειληθώ με όπλο θα είμαι σε κλίμακα πανικού - μέντες. Σίγουρα πολύ μακριά από την όποια διαδικασία κατανόησης.

 

Καταλήγουμε λοιπόν ότι η ενσυναίσθηση φτάνει μέχρι την κατανόηση της κατάστασης/ψυχολογίας/συναισθημάτων.
Το κομμάτι από εκεί και πέρα, το αν/πως νιώθει/βιώνει το Κ αντίστοιχα συναισθήματα, πως ονομάζεται?

Ένα Κ που δεν έχει ενσυναίσθηση, αλλά παρατηρεί προσεκτικά το υ του, τις αντιδράσεις του και τις πιο ανεπαίσθητες εκφράσεις του, τον κάνει λιγότερο ασφαλή?

Καταλαβαίνω ότι η ενσυναίσθηση απουσιάζει για τις συγκεκριμένες περιπτώσεις, γενικά όμως υπάρχει στα χαρακτηριστικά του υ. Τολμώ να πω ότι είναι από τα βασικότερα χαρακτηριστικά των υ, και δεν περιορίζεται μόνο εντός bdsm.

Και ο επόμενος προβληματισμός:
Θεωρείται ότι η ενσυναίσθηση είναι βασικό χαρακτηριστικό ενός Κ? Μπορεί να εκφραστεί ποσοτικά, σαν κριτήριο επιλογής Κ?