Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Οι ευθύνες μας, ως υποτακτικών ή σκλάβων γυναικών

Συζήτηση στο φόρουμ 'Κυριαρχία - υποταγή D/s' που ξεκίνησε από το μέλος gaby, στις 8 Φεβρουαρίου 2006.

  1. Astrovroxi

    Astrovroxi Το κοπρογατο Contributor

    Απάντηση: Οι ευθύνες μας, ως υποτακτικών ή σκλάβων γυναικών

    Ευθυνη καθε υποτακτικης οπως την αντιλαμβανομαι εγω ειναι να φροντιζει,ενδιαφερεται,προστατευει,σεβεται και υπακουει τον Κυριο της.

    Να γινεται ολο και καλυτερη και να ειναι ειλικρινης μαζι του.
    Να προσεχει να μην τον εκθετει και να μην τον προσβαλλει με τυχον συμπεριφορες της.
    Να τον νοιαζεται και να τον αγαπα.
    Ναι, το σωμα της Του ανηκει και σιγουρα καποιο κομματι του μυαλου και της ψυχης της.

    Ειναι δυσκολο πολλες φορες να ανταποκριθει με απολυτη ακριβεια στις εντολες του, γιατι εχει κι αλλες ευθυνες, προσωπικες,επαγγελματικες κλπ, αλλα πρεπει να προσπαθει να κανει παντα το καλυτερο.

    Οσον αφορα τα ατυχηματα, με αναφορα το τοτε παραδειγμα της Tender,καταννοω με τι σκεψεις το εθεσε και συμφωνω.Απλα εννοουσε οτι το σωμα της Του ανηκει και πρεπει να προσεχει την διαχειρηση του.

    Κατα τ αλλα, δεν νοω ανευθυνη ή ευθυνοφοβη υποτακτικη, γιατι απλα θα ειναι ενα αβουλο,αοσμο,αγευστο και αορατο πλασμα,που σιγουρα δεν χρειαζεται κανενας Κυριαρχος διπλα του.

    Αντε και καλο μηνα σε ολους μας! (με ευθυνες μεν, αλλα χωρις πιεση)
     
  2. gaby

    gaby Guest

    Απάντηση: Οι ευθύνες μας, ως υποτακτικών ή σκλάβων γυναικών

    Το νήμα αυτό το είχα ανοίξει επειδή μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση - και δεν το καταλάβαινα - κάτι που λεγόταν σε ένα άλλο νήμα, ότι υπάρχουν αυτοί που, θεωρώντας κατ αρχήν ότι είναι η φύση τους έτσι, το "ένστικτό τους" π.χ., μοιάζουν να μην αποδέχονται την ευθύνη της επιλογής της έκφρασης του μαζοχισμού, της υποταγής τους ή και του σαδισμού τους ακόμα. Είχε ειπωθεί ξεκάθαρα ότι τα υποτακτικά άτομα "εξ'ορισμού" αναζητούν κάποιον να του εναποθέσουν τις ευθύνες τους. Εννοώντας αυτή τη συγκεκριμένη ευθύνη.

    "Δεν είμαι εγώ αυτή που μαστιγώνεται, είναι Αυτός που με μαστιγώνει", σε πολύ απλή γλώσσα.

    Ήταν λίγο δύσκολο να το νιώσω, το 2006. Δεν ήξερα την ανάγκη, δεν ήξερα τον πόνο, δεν ήξερα ότι ήμουν μαζοχίστρια, ένα σωρό "δεν". Η υποταγή δεν μου είχε δημιουργήσει το παραμικρό δίλημμα ακόμα, όλα ήταν συμβατά με αυτά που θα μπορούσα να επιθυμώ και πολύ πολύ φιλικά προς εμένα. Ποιά ευθύνη και γιατί να θέλω να την αποφύγω; Το μόνο που είχα βρει που ίσως θα έφερνε κάποιο δίλημμα ήταν μήπως πέσω στο δρόμο... 

    Τώρα πια καταλαβαίνω τί μπορούν να κάνουν οι ενοχές, ιδίως οι απωθημένες ενοχές. Τέλος πάντων.

    Αναρωτιόμουν αν θα άνοιγα νήμα "οι ευθύνες μας...νο2". Αλλά έτσι θα άρχιζα να περνιέμαι για ευθυνολάγνα  

    Ένα θέμα για μένα είναι,

    ως πού θα αφήσει κατά μέρος άλλες ευθύνες της ζωής του ένα υποτακτικό άτομο για να ανταποκριθεί στις επιταγές α) της υποταγής του ή β) του Κυρίου του;

    Ποτέ μου δεν θέλησα το multitasking, είχα πάντα λίγους και συγκεκριμένους στόχους και αφοσιωνόμουν σε αυτούς.

    Όχι λίγες φορές έχουν κονταροχτυπηθεί oi ευθύνες της ζωής μου με τις ανάγκες ή τα απαιτούμενα της υποταγής μου.

    Αναρωτιέμαι, πώς αντιμετωπίζεται από άλλους αυτό το θέμα, όστις βούλεται, ας μας πει  
     
    Last edited by a moderator: 2 Απριλίου 2011
  3. Seduction

    Seduction Regular Member

    Απάντηση: Οι ευθύνες μας, ως υποτακτικών ή σκλάβων γυναικών

    H κατάλληλη λέξη είναι εναρμόνιση μεταξύ Κ και υ. Δεν είναι εύκολο να επιτευχθεί και να σταθεροποιηθεί μέσα στη σχέση, απαιτεί δουλειά και από τα δύο μέρη, ωστόσο τον πρωταρχικό ρόλο τον παίζει η καθοδήγηση του Κ.

    Ενα σημείο που μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο, στο να δοκιμαστεί η εναρμόνιση, είναι τυχόν αλλαγή της ζωής-καθημερινότητας του ενός από τα δύο μέρη ή και των δυο, κατά τη διάρκεια της σχέσης. (Αλλαγή τόπου κατοικίας, αλλαγή ωραρίου δουλειάς, αλλαγή πάγιων υποχρεώσεων κλπ)

    Η έννοια σύνεση πρέπει και να κατοικεί στο μυαλό του Κ αλλά και να βρίσκεται σε εγρήγορση. Η ειλικρινής επικοινωνία μεταξύ των δυο, όπως και το πόσο καλά γνωρίζει ο Κ την υ του, αλλά και σε ποιό βαθμό συνεχίζει να την γνωρίζει ολοένα και εσωτερικότερα, θεωρούνται στοιχεία απαραίτητα, σε κάθε περίπτωση.

    Η υποταγή δοκιμάζεται όταν μπαίνουν διλλήματα μεταξύ των εντολών που παίρνει η υ και των άλλων υποχρεώσεων που έχει στο οικογενειακό - επαγγελματικό κλπ περιβάλλον της. Υποταγή που δεν έχει δοκιμαστεί με διλλήματα και με εντολές που φέρνουν σε δύσκολη θέση την υ, είναι μια "υποταγή" έθραυστη, αν όχι κίβδηλη.

    Θεωρώ πως το "κλειδί" είναι η ουσιαστική υποταγή που νιώθει η υ και η σύνεση του Κ.

    Υπάρχουν ευθύνες-υποχρεώσεις που κάποια στιγμή και υπό προυποθέσεις, μπορεί η υ να αφήσει εντελώς (πχ η εργασία της ή η κατοικία της, σε ένα M/s πλαίσιο) και ευθύνες-υποχρεώσεις που ποτέ δεν μπορεί να αποποιηθεί, αλλά και ποτέ δεν θα της ζητηθεί κάτι παρόμοιο από τον Κ της (πχ μητρότητα).

    Δεν θεωρώ πως ένας Κ με σύνεση, σε μια σχέση με την εναρμόνιση ως βασικό στοιχείο της, θα έδινε ποτέ εντολή στην υ του η οποία δεν μπορεί να εκτελεσθεί. Επίσης θεωρώ ως σημείο που σίγουρα θα φτάσει μια D/s σχέση, το να δημιουργήσει ο Κ τις συνθήκες που η υ, θα ανταποκρίνεται στις "δύσκολες" εντολές του, χωρίς να νιώθει κανένα δίλημμα. Χωρίς δεύτερη σκέψη. Χωρίς τον παραμικρό δισταγμό.

    Δεν χτίζεται εύκολα η επιθυμητή εμπιστοσύνη, και είναι κάτι που (πρέπει να) δοκιμάζεται συνεχώς, αλλά χωρίς αυτή δεν υπάρχει συνέχεια, δεν υπάρχει ορίζοντας με αθέατο το τέλος του...

    Το πλαίσιο M/s, σαφώς πιο δύσκολο, αλλά χωρίς τέτοια διλήμματα και προβληματισμούς. Πιστεύω πως μόνο στο M/s - 24/7 μπορούμε να χρησιμοποιούμε τους όρους Ιδιοκτήτης - ιδιοκτησία. Στο D/s είναι υπερβολή. Και εκεί που υπάρχουν΄παρόμοιου τύπου υπερβολές, απουσιάζει η σύνεση.
     
  4. Απάντηση: Οι ευθύνες μας, ως υποτακτικών ή σκλάβων γυναικών

    δεν θα μιλήσω για την ευθύνη της υποτακτικής αλλά για την ευθύνη της σκλάβας...και αυτή δεν είναι άλλη από την πλήρη παράδοση στον Κύριό της και στη βούλησή του. Παράδοση σώματος και ψυχής ...
     
  5. dora_salonica

    dora_salonica Contributor

    Re: Απάντηση: Οι ευθύνες μας, ως υποτακτικών ή σκλάβων γυναικών

    Επειδή ακούω ένα σωρό μπαρούφες καθημερινά, χρόνια ολόκληρα, από επίδοξες σκλάβες (και σκλάβους), έχω μόνο ένα τέστ, το οποίο και εφαρμόζω: βάζω την επίδοξη σκλάβα να φάει μια κουράδα.

    Αν τα καταφέρει και την φάει, θεωρώ ότι είναι ειλικρινής, στις βλέψεις της να γίνει σκλάβα ενός μοναδικού Κ. Αν όχι, θεωρώ ότι επιδιώκει απλά τα δικά της συμφέροντα...
     
  6. Απάντηση: Re: Απάντηση: Οι ευθύνες μας, ως υποτακτικών ή σκλάβων γυναικών


    Και που ξέρεις τι σημαίνει για τον καθένα μας παράδοση σώματος και ψυχής...που ξέρεις τι αισθάνεται κάποιος όταν λέει κάτι και πως το εννοεί ακριβώς...η πόσο το πιστεύει τη στιγμή που το λέει... γιατί γίνεσαι κυνική?  
     
  7. dora_salonica

    dora_salonica Contributor

    Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Οι ευθύνες μας, ως υποτακτικών ή σκλάβων γυναικών

    E...θα έχω τους λόγους μου κι εγώ...
     
  8. gaby

    gaby Guest

    Απάντηση: Οι ευθύνες μας, ως υποτακτικών ή σκλάβων γυναικών

    Αν τα εισαγωγικά έμπαιναν στο "υποχρεώσεων", αν δηλαδή οι υποχρεώσεις ήταν στο μυαλό της υποτακτικής και τις επικαλείτο επειδή απλά της ήταν άγνωστο να ζει χωρίς να τις κουβαλά μέσα της, τότε θα δεχόμουν και το περί υποταγής εντός εισαγωγικών.

    Νεαρή ήταν η υποταγή μου το 2006, κίβδηλη δε νομίζω και αυτό φάνηκε αργότερα. Αλλά είναι βέβαιο ότι δεν θα ήξερα να χειριστώ μέσα μου διλήμματα.

    Σε κάθε περίπτωση εννοούσα τα tasks που βάζει η ζωή, όχι τις όποιες δοκιμασίες θέτει ο Κυρίαρχος, που καλά κάνει να τις θέτει.
    Από τη μια ομολογώ ότι θεωρώ κακόγουστο αν απ όλα τα λεπτά στεγανά ενός ανθρώπου επιλέξεις να επιταθείς στην αισθητική του με την πρώτη, γιατί αυτό κάνεις βάζοντάς τον να φάει κουράδα. Εγώ θα προβληματιζόμουν αν ο άνθρωπος έτρωγε την κουράδα, θα μου δημιουργούσε περισσότερα θέματα απ όσα θα μου έλυνε.

    Άντε να θέλει σώνει και καλά να γίνει σκλάβος και να φάει την κουράδα κάποιος. Τί μ αυτό λοιπόν; Τελικά λες απαντά στο ερώτημά μου το περί κουράδας;

    Anyway, θυμάμαι κάποια που αρνήθηκε να ζητιανέψει, όταν πήρε τέτοια εντολή και χαμογελώ τρυφερά...

    Προκύπτει ένα θέμα από αυτή την τοποθέτηση, αυτό της ανάγκης σε σχέση με την ελευθερία του ατόμου, το βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον αλλά κάπως πιο πέρα απ τα του νήματος τούτου,
     
  9. Seduction

    Seduction Regular Member

    Απάντηση: Οι ευθύνες μας, ως υποτακτικών ή σκλάβων γυναικών

    Εχεις δίκαιο στην παρατήρηση σου, απλά δεν σύνδεσες αυτό που γράφω με το παρακάτω

    Κ με σύνεση και με γνώση της υ του. ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ.

    Και εδώ έχεις δίκαιο. Οχι μόνο στην αισθητική του αλλά και στην υγεία του. Και εδώ δεν χωράει το με την πρώτη, δεν χωράει με την καμία ως ένας κανόνας που δίνει την εικόνα του M/s.

    Δεν θα έλυνε κανένα πρόβλημα, αντιθέτως θα δημιουργούσε πάρα πολλά, αν η υ δεχόταν να εκτελέσει τέτοια εντολή (!)
    Τέτοιες "λογικές" δεν έχουν σχέση με το να κριθεί ή να δοκιμαστεί η υποταγή. Υπάρχουν πολλοί εκεί έξω που μας θεωρούν άρρωστους. Στ' αρχίδια μας βέβαια, ας μας θεωρούν και εξωγήινους, αλλά δεν έχουν και πολλά άδικα εάν διαβάζουν παρόμοιες τοποθετήσεις.

    Οντως πολύ ενδιαφέρον. Οντως πέρα απ' αυτό το νήμα.

    @sklavina έχεις δίκαιο, μόνο η υ ξέρει, και τι αισθάνεται και τι σημαίνει για την ίδια. Το πόσο το πιστεύει, θα φανεί. Σύντομα. Στην πορεία της σχέσης θα φαίνεται με πάρα πολλλλλλλούς τρόπους καθημερινά, αλλά όχι με το αν φάει κουράδα!!!
     
  10. Απάντηση: Re: Απάντηση: Οι ευθύνες μας, ως υποτακτικών ή σκλάβων γυναικών




    ναι, καταλαβαίνω απόλυτα πως το εννοείς. (ισχύει το ότι αν δεν έχεις γνωρίσει από κοντά κάποιον τελικά, δεν μπορείς να καταλαβεις πως εννοεί κάποια πράγματα )...γι ' αυτό σε καταλαβαίνω και θα συμφωνήσω εν μέρει μαζί σου ως προς το μεταφορικό κομμάτι της κουράδας.Ποιό είναι αυτό; Το ότι η σκλάβα θα πρέπει να κάνει την υπέρβαση για τον Κύριό της. Να ξεπεράσει την έννοια του εαυτού της και του εγώ της και υπό συνθήκες πλήρους παράδοσης απλά να υπακούσει και να κάνει την υπέρβαση για Εκείνον.

    Ως προς το κυριολεκτικό σκέλος της κουράδας, χμ.... Εδώ θα θέσω κάποια ερωτήματα για σκέψη: ο πραγματικός Κυρίαρχος θα αποδείξει την Κυριαρχία του μέσα από τα σκατά;Έτσι θα αποδείξει ότι του ανήκει η σκλάβα του;Εγώ, θα επέλεγα έναν τέτοιο άντρα για Κύριό μου;

    Ξεπερνώντας τα αρχικά ερωτήματα και στο διαταύτα: τελικώς θα την έτρωγα την κουράδα; Η απάντηση είναι όχι. Όχι από άποψη αξιοπρέπειας ή σιχασιάς.Ισχυρότερη βάση από το ότι αυτός ο άντρας αν όντως μου έκανε δεν θα μου ζητούσε ποτέ κάτι τέτοιο λες και είμαστε σε επεισόδιο του Fear Factor,δεν υπάρχει.

    Δεν χρειάζεται λοιπόν να φάω καμία κουράδα για να αποδείξω κάπου ότι είμαι πραγματική σκλάβα.Η έννοια της σκλάβας είναι υποκειμενική και πάντα σε συνάρτηση με την υποκειμενική έννοια του Κυριάρχου.
     
  11. Απάντηση: Re: Απάντηση: Οι ευθύνες μας, ως υποτακτικών ή σκλάβων γυναικών

    To scat δεν ειναι τροπος αποδειξης πως η σκλαβα εχει πραγματικα υποταχτει.... Υπαρχουν παρα πολλοι αλλοι τροποι....
     
  12. dora_salonica

    dora_salonica Contributor

    Re: Απάντηση: Οι ευθύνες μας, ως υποτακτικών ή σκλάβων γυναικών

    Πολύ σωστή η τοποθέτησή σου, tender. Ευχαρίστως να συζητήσουμε το θέμα της ελευθερίας και της ηθικής του slavery, όμως θα ήθελα να είναι παρών και ο underherfeet που τα κατέχει. 

    Είναι όντως μία κακόγουστη πρακτική, αυτή της βρώσης της κουράδας, θα ήθελα όμως να τονίσω ότι πρόκειται κυρίως για ένα πολύ δυνατό μέσο υπενθύμισης σε όποιον ξαφνικά αποφασίζει να δηλώσει slave. Η ατάκα προέκυψε πριν 4 χρόνια, σε μία συνομιλία που είχα με τον Ηλία - και πρέπει να πω ότι ήταν δική του ιδέα, λολ (αγαπημένο παλιόπαιδο...)

    Σοβαρά τώρα: Η σκλάβα, όπως γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά, είναι το τελικό προϊόν μίας μακρόχρονης διαδικασίας. Επίσης, δεν είναι όλοι και όλες slave material. Για παράδειγμα, θα έλεγα ότι η ηλικία είναι ένας σημαντικός παράγοντας. Μία γυναίκα η οποία μόλις ξεκινάει την ζωή της και έχει μπροστά της όλο της το μέλλον, την δυνατότητα να αποκτήσει παιδιά, να μορφωθεί, να κάνει καριέρα κλπ, δύσκολα θα τα παρατήσει όλα για να αφοσιωθεί στο slavery (γιατί κακά τα ψέματα, και ο χρόνος και η ενέργεια και οι θυσίες που απαιτούνται, είναι τεράστιες - μετά το 2007 δεν μπόρεσα να μπω σε τάξη ποτέ ξανά και να διδάξω, απλά δεν μπορούσα πλέον, δεν είχα το σθένος να κουμαντάρω την τάξη, ούτε την απαιτούμενη συγκρότηση για να κάνω το μάθημα). Μία γυναίκα καριέρας, επίσης μπορεί να αντιμετωπίσει προβλήματα, όπως γνωρίζεις. Επομένως, αυτή η δήλωση slave κάτω από ένα όνομα, δέον όπως γίνεται κατόπιν μακρόχρονης, ωρίμου σκέψεως και αρκετής πληροφόρησης περί του τί ακριβώς σημαίνει αυτό το πράγμα.

    Το πιο σημαντικό κομμάτι έχει να κάνει με τη σχέση ενός ατόμου με την διαδικασία λήψης αποφάσεων. Αμφιβάλλω αν είναι όντως slave material το κάθε πιτσιρίκι που θέλει να φάει λίγο βρωμόξυλο και μια χοντρή πούτσα, με λίγη εσάνς από Όμικρον, για να είμαστε και της μοδός...Και από την άλλη, απαιτείται η ανάληψη της ευθύνης - της συνολικής ευθύνης της ζωής της slave - από τον Αφέντη. Γι αυτό δηλώνω bottom. Και θα συνεχίσω να δηλώνω bottom, μέχρι να φορέσω το κολλάρο...

    Επίσης, θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι για την slave, η πρώτη της προτεραιότητα είναι ο Αφέντης. Όλα τα άλλα έπονται. Ειλικρινά, άνευ Αφέντη, δεν βρίσκω κανέναν απολύτως λόγο να σηκώνομαι από το κρεβάτι μου το πρωί. Αυτή είναι και η καθημερινή μου καλημέρα στον Κ μου: Καλημέρα Κύριε. Δεν θέλω να σηκωθώ από το κρεβάτι αν δεν υπάρχετε εσείς.

    Μόνο όταν μου απαντήσει, σηκώνομαι. Μήπως ακούγεται νοσηρό; Ή μόνο οι κουράδες ενοχλούν;

    ΥΓ. Ας ενημερώσει παρακαλώ κάποιος τον Seduction ότι εγώ κρατώ τις υποσχέσεις μου και γι αυτό δεν του απευθύνω τον λόγο.