Πρόκληση..

Ετσι...Ολα Μουσκεμα.... 

 

σε θελω...
με καυλωνεις...
θελω να γαμησω το μουνακι σου...
να ξεσκισω το κωλαρακι σου...πουτανα μου...
...και συνεχιζε να της μιλαει ψιθυριστα...
μεσα στ αυτι της....
...την αγγιζε με τα λογια του...
την ενιωσε να τρεμει....να σπαρταρα....την ενιωσε να χυνει..
..γι Αυτον..
(με την Φ. πριν μερικα χρονια)

 

M αρεσει να σε βλεπω ετσι οπως εισαι, ξαπλωμενη στο κρεβατι, με τα χερια και τα ποδια δεμενα σαν σε εμβρυακη σταση...Μ αρεσει να σε βλεπω ετσι ανυπερασπιστη να με κοιτας με αυτο βλεμμα ολο προσμονη και καυλα...Μ αρεσει να παρατηρω καθε σπιθαμη του κορμιου σου...Μ αρεσει να ερχομαι απο πισω και με τα δυο μου χερια να χουφτωνω με δυναμη τα κωλομερια σου και να τα ανοιγω, αποκαλυπτοντας την τρυπουλα σου...Να παιζω μαζι της με τα ακροδαχτυλα μου...Αργα...και απαλα με την γλωσσα μου... Μ αρεσει να σε τραβαω απο τα μακρια μαλλια σου και η γλωσσα μου να διαγραφει κυκλους στο αυτι σου...και τα δοντια μου να αφηνουν το αποτυπωμα τους στον λαιμο σου...Μ αρεσει να σε πηδαω ετσι οπως εισαι με γλυκια βια...

 

Όταν η περιγραφή είναι τόσο όμορφη, τόσο παραστατική, αναρωτιέται κανείς πώς να ήταν η ίδια η εμπειρία. Πολύ πολύ όμορφο!!!    

 

Ξεσηκώθηκε ο τουρίστας με το θέαμα, ξεσήκωσες και την εγκεφαλική διέγερση
να εκφράσει την επιθυμία να συνεχιστεί έστω και μυθοπλαστικά η ιστορία, εάν
ο τουρίστας πλησίαζε προς το μέρος σας... @Siren_Peisinoe

 

μυθοπλαστικά, ναι.
διότι παρέμεινε θεατής.

εις επαύριον!

 

-Ανοίγουν οι πόρτες-
Μπαίνουν μέσα στο βαγόνι. Εκείνος μπροστά, εκείνη ακολουθεί σε απόσταση αναπνοής.
Εκείνος στηρίζει την πλάτη του, όρθιος, στο πίσω μέρος των καθισμάτων. Εκείνη στέκεται δίπλα απο την πόρτα και δίπλα του.
-Κλείνουν οι πόρτες-
Κοιτάζονται. Δεν μιλάνε. Καμία εκφραση.

-Ανοίγουν οι πόρτες-
Μπαίνει κόσμος. Εκείνη κάνει ενα βήμα πιο κοντά του.
-Κλείνουν οι πόρτες-
Κοιτάζονται. Του χαμογελάει. Την κοιτάει.

-Ανοίγουν οι πόρτες-
Μπαίνει περισσότερος κόσμος.Εκείνη στέκεται πλέον μπροστά του. Εκείνος της γραπώνει το μπράτσο.
-Κλείνουν οι πόρτες-
Το στόμα της στο ύψος του λαιμού του, τον παρατηρεί να ανασαίνει, το βλέμμα της εκεί.

-Ανοίγουν οι πόρτες-
Περισσότερος κόσμος, έχει γεμίσει το βαγόνι.
Εκείνη κοιτάζει γύρω της, η ανάσα της πιο γρήγορη, εκείνος της σφίγγει το μπράτσο και την τραβά πιο κοντά.
-Κλείνουν οι πόρτες-
Εκείνη περνά τα χέρια της μέσα απο το παλτό του.Τον αγγίζει στη μέση.

-Ανοίγουν οι πόρτες-
Το βαγόνι γεμάτο, ο ένας σπρώχνει τον άλλον.
Εκείνη, σχεδόν χωμένη στο παλτό του με το κεφάλι ακίνητο, το στόμα της εκατοστά απο το λαιμό του.Ακολουθεί το ρυθμό της αναπνοής του.
-Κλείνουν οι πόρτες-
Τους σπρωχνουν. Εκείνη χάνει το ρυθμό του, κοιτά γύρω της. Αγχώνεται.
Εκείνος, σχεδόν ψιθυριστά χωρίς να σκύψει ή να κουνηθεί. '' Είσαι εντάξει;''

-Ανοίγουν οι πόρτες-
Βγαίνει κόσμος. Κοιτά πάλι το λαιμό του, σχεδόν..σχεδόν θα μπορούσε να τον ακουμπά με τα χείλη της. '' μια χαρά''.
-Κλείνουν οι πόρτες-
Εχει χώρο. Παραμένουν έτσι, κοντά.

-Ανοίγουν οι πόρτες-
Βγαίνουν μαζί απο το βαγόνι.

*******************************

 

αυτο με τις πόρτες που ανοιγοκλείνουνε θέλει σκηνοθεσία Αγγελόπουλου...

 

θα το απογείωνε!

 

Τη περιμενε στο αυτοκινητο να βγει απο το γυμναστηριο.
Φορμα,αθλητικα,το μπακπακ της στη πλατη,τα ακουστικα στα αυτακια της (μουσικη απο το κινητο οπως παντα)
Στη πρωτη διαβαση της εκοψε το δρομο...
Τρομαξε,δε το περιμενε,νομιζε οτι ειχαν τελειωσει.
-Εισαι τρελλος ?
-Μπες μεσα...
-Δεν υπαρχει περιπτωση..
-Μπες μεσα ειπα...
-Φευγω..
-Μπες μεσα γιατι θα βγω εγω γαμω τα παντα μου..μπες
Με μια κινηση αποδοκιμασιας κι εκεινο το βλεμμα ξινιλας που το τρελαινε υπακουσε απροθυμα..
-Ποσο μαλακας εισαι?
.......
-Που παμε?
-Οπου θελω σε απαγαγω..
Νευρικο ξεκινημα στο αυτοκινητο...
-Θα με πας σπιτι μου και δε προκειται να ξαναμιλησουμε ποτε...
-Παρε τηλεφωνο οποιον θες και ενημερωσε τον να μην ανησυχει θα γυρισεις σε 3 μερες.
-Εισαι αρρωστος...τι 3 μερες δε παιζει..σπιτι μου με πας τωρα
-Δε θα παρεις?
-Οχι...
-Καλα αφου δε θα παρεις δε θα σου χρειαστει αλλο...(της αρπαζει το κινητο απο τα χερια και το εκσφεδονιζει στο δρομο)
-Α δε πας καλα...
-Σκασε...επιτελους σκασε...και σκεψου...μη μιλας.Εχεις χρονο,Θεσσαλονικη παμε,θα μιλησουμε εκει.
-Τι?Πως?Εισαι με τα καλα σου?Θελω να παω σπιτι μου...
-Θεσσαλονικη θα παμε και μη προβληματιζεσαι για ρουχα.Θα ψωνισεις αυριο εκει.
-Εισαι σοβαρος τωρα?
-Ειπα σκασε,μη μιλας απλα σκεψου...Τελος τα παιχνιδια.

Απροθυμα βουλιαζει στο καθισμα του συνοδηγου...το βριζει.Οσο εκεινος οδηγαει εκεινη βριζει,φωναζει,χτυπιεται.
Αττικη οδος,Εθνικη,οδηγαει γρηγορα,εκεινη δε βαζει γλωσσα μεσα της.Το κατηγορει για τα παντα,ενα φλας μπακ του οτι περασαν..συνεχεια τα ιδια και ξανα απο την αρχη.Εμπιστοσυνη που προδοθηκε,ελεγχος που χαθηκε.Κοστος που πληρωθηκε.Ξεσπασματα με φωνες καποια στιγμη,κλαμα καποια αλλη.
Τα λογια της χτυπουν στο μυαλλο του σα σφυρια,δε μιλαει,θα μεινει ψυχραιμος...(Πες μωρο μου,πες να ξελαφρωσεις,εγω φταιω....πες)
Την αφηνει...ηρεμει λιγο,περναει ωρα αμιλητη.Εχουν διανυσει καμποσα χιλιομετρα,Περνανε Αταλαντη,λιγο πριν τη Λαμια κι αλλο ξεσπασμα...
-Δε φταις εσυ.Το λαθος ηταν δικο μου...Που σε γνωρισα...Λυπαμαι που σε γνωρισα.
Οι λεξεις της σα να του τρυπανε το μυαλλο...ε οχι....κοιταει το καθρεφτη αν ερχεται καποιος,τερμα δεξια....φρεναρει..μπαινει σε παργκιγκ
-Τι κανεις θα σκοτωθουμε...
-Σκασε....γυρναει προς το μερος της...σου ειπα μη μιλας.Μια λεξη ακομα,μια λεξη ακομα να πεις....
-Τι θα μου κανεις?
την αρπαζει απο το μαλλι,καρφωνει τα χειλια του στα δικα της.
-Σταματα γαμωτο σου.Σταματα.....ξερεις οτι μου χεις σπασει τα νευρα,αυτη η συμπεριφορα οσο με τρελαινει τοσο με καυλωνει και ολο αυτο σε συνδιασμο με το ποσο σε θελω ειναι εκρηκτικο κοκτειλ ..
-Εισαι τελειως αρρωστος ομως (και το χαστουκιζει....)
Τρελαινεται....εκεινη το νοιωθει,αλλα γουσταρει τη τρελλα του,αυτο γουσταρε παντα να το τρελαινει, να το φτανει στα ακρα, σα να ηθελε καθε φορα να της αποδεικνυει οτι εχει τον ελεγχο,κατι την εξιταρει,το μουνακι της συσπαται..
-Θα σε λιανισω ρε...
Φοβαται ...αλλα γαμωτο ειναι υγρη...
Τη φιλαει...βαζει το χερι του στη φορμα,δυο δαχτυλα αμεσως στο μουνακι της,τη νοιωθει να τρεμει....
Νοιωθει να χανεται στα χερια του..αισθανεται περιεργα...νοιωθει ασφαλεια.
-Θα σε σκισω ρε...
Τη παιρνει στα χερια...τη βγαζει εξω απο το αυτοκινητο....τη γυρναει στο πλαι του καπω....κατεβαζει φορμα και βρακακι.Της τραβαει πισω τα μαλλια.
Τρεμει...η καυλα της προσμονης,το θελει τοσο πολυ τωρα,ξεχναει τα παντα,οι βρισιες τα κλαματα ειναι τοσο μακρυνα....
-Θα σε λιανισω...της φιλαει το λαιμο..τη δαγκωνει,τα χερια του παιζουν με τις ρογες και το μουνακι της,πιανει κωλομερια...της χωνει μια δυνατη...φωναζει
-Μετρα βρωμομουνο...τις ριχνει ακομα 3-4
-Μη μη μη μη...
-Σπλααααατς μετρα...
-Αααααχ ναι....3
-Μη κλεβεις απο την αρχη...
Μετραει καμμια 20αρια εκει, σ ενα παρκιγκ στην εθνικη, αυτοκινητα περνανε, δε τη νοιαζει, τα χερια του επανω της εχουν σημασια μονο,οι φωνες της το καυλωνουν κι αλλο...τη σπρωχνει μπροστα....μπαινει μεσα της,τη γαμαει βιαια,δυνατα,τραβαει μαλλια πισω,τη δαγκωνει,χερι στο λαιμο τωρα,τη πνιγει ενω τη σκιζει,νοιωθει το μουνακι της να τρεχει,το κορμι της τρεμει....
-Τινος το μουνακι γαμαω?
-Δικο σου...μονο δικο σου.
Τελειωνει στο κωλο της....τη φιλαει...
-Εισαι μαλακας το ξερεις?Δεν εχω τπτ ν αλλαξω
-τι αντιδραστικο που εισαι θα ψωνισουμε αυριο.
(με το ξινισμενο βλεμμα που το τρελαινει μπαινει στο αυτοκινητο)
Συνεχιζουν,δε μιλαει εχει ηρεμησει,του πιανει το χερι,το κοιταει και γελαει,λεει ποσο το θελει,τη παιρνει ο υπνος,τη βλεπει και χαμογελαει.
Εχουν σχεδον φτασει Θεσσαλονικη,στα Μαλγαρα ξυπναει....το κοιταει γελαει ειρωνικα.
-Μη νομιζεις οτι θα γινει κατι,ενα τριημερο θα περασω και μετα δε θελω να σε ξαναδω...
-τοσο λιγο κραταει η επηρρεια?Ευτυχως φτανουμε, θα σε περιλαβω στο ξενοδοχειο να σου ρυθμισω παλι λιγο τις ορμονες να σου περασει.Γελαει, του αρεσει τοσο πολυ να τη βλεπει να γελσει.Να το κανει αυτος.Οπως παλια.

-Ηλιθιε,Ποσο σε θελω ρε,γιατι με πληγωσες?Δακρυζει...σκυβει
μπροστα και κλαει...πεφτει επανω του.
-Ηρεμησε μωρο μου,της χαιδευει τα μαλλια...θα τα πουμε.
Φτανουν Θεσσαλονικη,παραλια...πανε στο ξενοδοχειο.
Παρκαρει ..ρεσεψιον...δωματιο...
Μπαινουν μεσα...απιστευτη θεα...
-Θα με τρελλανεις ,πηδαει στην αγκαλια του,το φιλαει...ποσο μ αρεσει,ποσο γουσταρω που με απηγαγες...εισαι μεγαλος μαλακας ομως.Μη με ξαναπληγωσεις.Κανε με να γελαω ρε.Μπορεις.Μονο εσυ θελω.Αυτες της οι αντιδρασεις που το τρελαινουν, αυτο το βλεμμα που το τραβηξε απο τη πρωτη στιγμη.Την εχει στα χερια του.Ειναι δικια του.Οτι εγινε στο παρελθον περναει απο το μυαλλο του σα ταινια.Τωρα ξερει..
-Μιλα, πες κατι.

-Θα σε λιανισω βρωμομουνο.....