Κυριαρχία vs υποταγή

Με απαχολούσε πάντοτε το πως μπορεί η d/s σχέση να εξελιχθεί με το πέρασμα του χρόνου και να γίνει ποιό βαθιά, ποιό απόλυτη. Βιώνοντας 24/7 μιά τέτοια σχέση, αναρωτιέμαι με ποιό τρόπο μπορεί μιά mistress να νιώσει περισσότερο κυριαρχική και αντίστοιχα ο sub περισσότερο υποταγμένος. Είναι η υποταγή που προκαλεί περισσότερη κυριαρχία ή η κυριαρχία που βυθίζει ποιό πολύ προς την υποταγή;

Θα χαρώ πολύ να ανταλλάξουμε απόψεις.

 

Νομίζω πως το D/s είναι μια αδηφάγα αμφίδρομη σχέση, ένα ατελείωτο πάρε δώσε αυξανόμενο σε ένταση. Που τελειώνει? δεν τελειώνει, απλώς φθάνει σε σημείο όπου το απόλυτο θεωρείτε δεδομένο, καθημερινό και εκεί βρίσκεται η ομορφιά. Μετά από μια έντονη διαδρομή βρίσκεις την ΕΔΕΜ.

ΥΓ σήμερα με έχει πιάσει το ποιητικό μου... ανεχθείτε με παρακαλώ πολυ λολ

 

Ο κοινός παρονομαστής του D/s ζευγαριού είναι η απόλυτη αφοσίωση του ενός προς τον άλλον.Αλλάζει μόνο ο τρόπος έκφρασής της.
H Mistress ασχολείται με την ψυχή και το σώμα του sub της.
Τον πειθαρχεί και τον εκπαιδεύει ώστε να προσαρμόσει τη συμπεριφορά του στο σημείο που να την ικανοποιεί απόλυτα.
Αντίστοιχα ο sub αφοσιώνεται στη Mistress του έχοντας σα σκοπό στη ζωή του να την κάνει ευτυχισμένη ικανοποιώντας όλες τις επιθυμίες,ανάγκες και απαιτήσεις της.
Η σχέση είναι αμφίδρομη.
Κάνοντας πράγματα ο ένας για τον άλλον,συνεχώς γεννιούνται νέες επιθυμίες και δημιουργούνται κίνητρα για κάτι περισσότερο.
Δίνεις-παίρνεις και vise-versa.
Λογικό λοιπόν είναι,η Mistress μένοντας ικανοποιημένη από τη συμπεριφορά του sub της να ζητάει όλο και περισσότερα.
Ο sub από τη μεριά του, βλέποντας τη Mistress του ευτυχισμένη θέλει να της δίνει όλο και περισσότερα.
Αυτό είναι κάτι που δεν τελειώνει ποτέ.
Η D/s σχέση είναι σαν ένα μικρό δεντράκι που το φροντίζουν και οι δύο με αποτέλεσμα να αναπτύσσεται συνεχώς.

 

Το ενδιαφέρον αυτό thread πέρασε απαρατήρητο.
Απορώ τελικά αν σ'αυτό το commynity υπάρχουν πραγματικοί D/s lifestylers.

 

RE: RE: Κυριαρχία vs υποταγή

Η ζωή είναι άδικη και εκτός από lifestylers Ε/είμαστε και εργαζόμενοι άνθρωποι. Κι αν ένα θέμα φύγει από τα today's posts, δυστυχώς περνάει απαρατήρητο.

Θα συμφωνήσω ότι είναι ένα αέναο δούναι και λαβείν. Θα έλεγα ότι οι Μ/ς σχέσεις μου φέρνουν στο μυαλό την εικόνα ενός αιμοβόρου ζώου. Διψάς συνεχώς περισσότερο. Όσο παίρνεις άλλο τόσο ζητάς. Είναι αμοιβαίο. Από όποια πλευρά κι αν βρίσκεσαι. Ανεβάζεις συνεχώς τον πήχη των απαιτήσεων σου, πρώτα από τον εαυτό σου και μετά από τον σύντροφο σου. Εξελίσεται διαρκώς η σχέση. Και είναι υπέροχο.

Συνταγή δεν υπάρχει για να το καταφέρεις. Αφήνεσαι όταν βρεις τον κατάλληλο και ζεις. Έτσι όπως πάντα ονειρευόσουν. Απαλλαγμένος από κάθε άμυνα, κάθε ταμπού. Ελεύθερος από κάθε προσπάθεια συγκάλυψης των θέλω σου. Βρίσκεις επιτέλους τον Άνθρωπο που θα καλύψει τις ανάγκες σου, μέσα από την κάλυψη των δικών του. Ολοκληρώνεσαι και είναι τόσο όμορφο και τόσο λυτρωτικό που "εθίζεσαι" και επιδιώκεις να νιώσεις περισσότερα.

Έτσι το νιώθω εγώ. Ελπίζω να ανοίξουν κι οι υπόλοιποι την ψυχή τους και να μας πουν πως βιώνουν την ολοκλήρωση που τους προσφέρει η σχέση τους.

 

Απάντηση: Κυριαρχία vs υποταγή

Αυτό θα γίνει αν ξεφύγει απο τα στερεότυπα Αφέντρας-σκλάβου-ας και γίνει πιό ανθρώπινη, με το να μοιράζεσαι περισσότερα πράγματα, σκέψεις και συναισθήματα.. πολλές φορές βοηθάει επίσης η σωματική επαφή, το καλύτερο για εμένα είναι να της χαιδεύω τα σημάδια που δημιούργησα εγώ ή να της χαιδεύω τα μαλλιά και το πρόσωπο..

 

Απάντηση: Κυριαρχία vs υποταγή

Μια παρα πολυ απλη απαντηση θα ηταν η εξης : "Θα εμπιστευοσουν ποτε την ζωη σου κυριολεκτικα στον/ στην Κ; Και Eκεινος/h θα εμπιστευοταν κατι εξισου δυνατο αν οχι το ιδιο στον/στην υ? "

To D/s ιδανικα φτανει σε εκεινο το σημειο που τα δυο ατομα που το απαρτιζουν δεν ειναι πια ξεχωριστες οντοτητες (εδω οχι κυριολεκτικα) αλλα Ε/ενα ατομο, και βρισκονται πλεον σε μια ισσοροπια που δεν μπορει να χαλασει απο κανενα εξωτερικο ή ενδογενη παραγοντα.