LunchBrake

Δεν της είχα πει ότι θα πήγαινα.

Το πρωινό αεροπλάνο στις 11:30 ήταν εκεί. Πήρα το μετρό και πήγα κατευθείαν στην σχολή της.

Τις Παρασκευές ήξερα ότι τις πέρναγε στην βιβλιοθήκη.
Της είχα στείλει ένα μήνυμα το πρωί, πριν κλείσω το τηλέφωνο, για καλημέρα και για το τι θα κάνει σήμερα. Είχε απαντήσει, ενοχλημένη όπως κάθε φορά που μοιάζει σα να την ελέγχω, ότι θα να όλη μέρα εκεί.

Είχα αγοράσει ένα κουτί σοκολάτες από το αεροδρόμιο. Είχα σχέδιο για να με αφήσουν να μπω!

Πλησίασα στην είσοδο της βιβλιοθήκης. Με σταμάτησε η ασφάλεια. Τους είπα ότι είχα έρθει να κάνω έκπληξη στην Ε. Τάδε, κλπ. Έλεγξαν το σάκο μου, είδαν και τις σοκολάτες, πειστήκαν. Κράτησαν την ταυτότητά μου και με άφησαν να μπω. Success!

Έβαλα τις σοκολάτες στο σάκο μου.

Η ώρα ήταν 12:45. Συνήθως η ώρα που σταματάει για φαγητό περίπου. Της έστειλα μήνυμα τι κάνει, και ταυτόχρονα περιφερόμουν στους χώρους για την βρω. Την είδα από μακριά να τσεκάρει το κινητό της.
Μου απάντησε ότι είχε βαρεθεί και ότι σε λίγο θα σταματούσε για φαγητό.
Την ρώτησα εάν είχε μαζί της τις μπίλιες της.
Με ρώτησε τι με νοιάζει και της απάντησα ότι θα μου άρεσε να πήγαινε να τις φορέσει στην τουαλέτα και να μου στείλει φωτογραφία. Μπορεί να την βοηθούσαν να αντιμετωπίσει το υπόλοιπο της ημέρας.

Την πέτυχα σε καλή διάθεση, μάλλον καυλωμένη ήδη από κάτι που θα διάβασε ή είδε στα φόρουμ, όπως κάνει πάντα όταν βαριέται και μου απάντησε θα το σκεφτώ με χαμογελάκι στο τέλος.
Την είδα να παίρνει την τσάντα της και να σηκώνεται.
Την ακολουθώ από μακριά. Από τις ταμπέλες καταλαβαίνω ότι κατευθύνεται στις τουαλέτες. Μπαίνει μέσα.

Στέκομαι έξω από την πόρτα. Μετά από πέντε λεπτά, εισερχόμενο στην συσκευή μου. Το ανοίγω. Φωτογραφία από το μουνάκι της, με την μια μπίλια ήδη μέσα και την άλλη στα μισά. Λεζάντα «Στάζω… Θα χώσω και την δεύτερη και θα μαλακιστώ μέχρι να χύσω».

Μπαίνω στην τουαλέτα. Είμαι τυχερός, είναι άδειες. Κοιτάζω κάτω από τις πόρτες και βλέπω τα πόδια της. Στέκομαι έξω από τη πόρτα και την ακούω να ανασαίνει βαριά και να αναστενάζει αδιόρατα. Χτυπώ την πόρτα απότομα. Την ακούω να λέει αγχωμένη “Occupied” και ακούω να μαζεύει τα ρούχα της.

Με το που ανοίγει την πόρτα, βάζω το χέρι μου στο στόμα της, την γυρίζω πρόσωπο στον τοίχο και την σπρώχνω βίαια ξανά μέσα, κλείνοντας την πόρτα πίσω μου.

Της κρατάω κλειστό το στόμα με το ένα μου χέρι, όσο το άλλο ξεκουμπώνει βιαστικά το παντελόνι της και χώνεται μέσα στο εσώρουχο της. Αρπάζω το μουνάκι της και το σφίγγω δυνατά. Καίει. Χώνω δυο δάχτυλα μου μέσα και αισθάνομαι τις μπίλιες μέσα της. Είναι μούσκεμα κι βογκάει. Τραβάω το χέρι μου και της κατεβάζω παντελόνι και εσώρουχο στα γόνατα. Σαλιώνω τα δάχτυλα μου και τα χώνω βίαια στην στενή κωλότρυπά της. Βογκάει δυνατότερα, μέσα απ την παλάμη μου, και προσπαθεί να γυρίσει να με κοιτάξει. Δεν την αφήνω.
Ξεκουμπώνω το παντελόνι μου, σαλιώνω το καυλί μου και αρχίζω να το σπρώχνω στην πίσω τρύπα της. Την καταλαβαίνω ότι κάτι προσπαθεί να πει και να ξεφύγει. Την σπρώχνω με το βάρος μου προς τον τοίχο τραβώντας την λεκάνη της προς το μέρος μου. Όπως σκύβει με την κίνηση, ο κώλος της ανοίγει και ο πούτσος μου χώνεται ολόκληρος, βαθειά μέσα της. Αναστενάζει και σταματάει να αντιστέκεται. Σπρώχνει μόνη της προς τα πίσω.

Για ανταμοιβή βάζω το ελεύθερο χέρι μου στο μουνί της και παίζω με την κλειτορίδα της. Ξαναβάζω τα δάχτυλα μου μέσα της και πιέζω τις μπίλιες στο καυλί μου μέσα από τα τοιχώματα του κόλπου και του πρωκτού της. Την καταλαβαίνω ότι ετοιμάζεται να χύσει δυνατά. Επιταχύνω τον ρυθμό μου και τον σπρώχνω δυνατά, όσο πιο βαθειά πάει. Της ψιθυρίζω στο αυτί: «χύσε μωρό μου, μούσκεψε τα αρχίδια μου» και την αισθάνομαι να τραντάζεται ολόκληρη, καυτά υγρά κατακλύζουν το χέρι μου, ενώ τα δοντάκια της προσπαθούν να κόψουν κομμάτι από την παλάμη μου. Δεν κρατιέμαι άλλο και αδειάζω τα χύσια μου βαθειά στο έντερο της.

Την γυρίζω, για πρώτη φορά το χέρι μου ελευθερώνει το στόμα της. Δεν την αφήνω να προλάβει να μιλήσει. Της δίνω να καθαρίσει το καυλί μου από τα υπόλοιπα χύσια και τα υγρά του κώλου της. Γλύφει λαίμαργα πούτσα και αρχίδια και τον χώνει ολόκληρο στο στόμα της. Αρκεί.

Την σηκώνω, της λέω να μαζευτεί και φεύγω αφήνοντας την μόνη.

Την περιμένω έξω από τις τουαλέτες. Βγαίνει μετά από λίγο αναψοκοκκινισμένη με ένα βλέμμα απορίας. «Μα πως» μου κάνει «Τι κάνεις εδώ;»

«Ήρθα για το μεσημεριανό σου» της κάνω, «έφερα και επιδόρπιο, για να αλλάξεις γεύση» λέω, δίνοντας της τα σοκολατακια.