slave's diary 1

Πολλες φορές η τιμωρια σου ειναι σκληρη, αλλα ο τροπος σου ειναι χαρισματικος. Ποναει πολυ, αλλα η απολαυση ειναι φανταστικη. Ομως εχθες, εχθες μωρο μου ησουν τελεια. Ειμαι σιγουρος οτι το καταλαβες, γιατι εχθες μου εκανες το ονειρο μου πραγματικοτητα, εχθες με τιμωρησες με τον τροπο που παντα ηθελα.

Ηρθες στο σπιτι, ανοιξα την πορτα, γονατισα, πηρα την τσαντα σου και εβγαλα τα υπεροχα ενδυματα σου, και το πανωφορι σου, ελαφρια βρεγμενο, εκατσες στη πολυθρονα, μου χαμογελασες, δεν το ειδα αλλα το ενιωσα, μου εδωσες τα χερια σου και με τα δοντια τραβηξα τα γαντια σου, να ξερες ποσο ηθελα να σε αγκαλιασω να σε τριψω, η βροχη και το κρυο σημερα ηταν πολυ κι εσυ κουρασμενη, δουλευες τοσες ωρες.

Το φαγητό ηταν ετοιμο, μου ζητησες να σου σερβιρω, το ψαρι σου, στο ανοιξα, ξερεις πως φοβαμαι με αυτα τα κοκαλα αλλα αυτη τη φορα δεν μ αφησες να το ψαξω ολο, γελας παντα καθε φορα που το κανω αυτο, σου εχω ετοιμασει και βραστα λαχανικα οπως ζητησες, σερβιρα το κρασι στο ποτηρι σου. Ενα που δεν ξερεις, ειναι οτι απολαμβανω να σε κοιταω οταν τρως, ξερεις πως ειμαι, βλεπω τον τροπο που η γναθος σου κινειται ενω μασας, τα ματια σου οταν κατι σου αρεσει, το πώς νιωθεις το λεμονι στην γλωσσα σου, λατρευουμε και οι δυο το λεμονι.. Εφαγες σου αρεσε...

Ετοιμασα το μπανιο σου, ζεστο, σε βοηθησα να γδυθεις και πηγαμε στο μπανιο σε ελουσα, σαπουνισα το σωμα σου παντου, αχ και να μ αφηνες να μπω κι εγω στη μπανιερα μαζι σου... ξαπλωσες μεσα στο νερο, εκλεισες τα ματια, ενω τα χερια μου κατω απο το νερο, ετριβαν τα ποδια σου, χαλαρωσες αρκετα, σε βοηθησα να σηκωθεις, σε σκουπισα με την πετσετα σου, στεγνωσαμε τα μαλλια σου.

Μου εδωσες ενα φιλι στο μαγουλο, με βλεπεις να τρεμω, ηξερες ποσο αναγκη το ειχα, σε πηρα στην αγκαλια μου και σε πηγα στο κρεββατι σου, ξαπλωσες, ημουν στα γονατα στο τελος του κρεββατιου να γλυφω και να φιλω τα ποδια σου μεχρι να αποκοιμηθεις, Εμεινα εκει γονατιστος για 2 ωρες μεχρι που σηκωθηκες, πηγες στο μπανιο,με φωναξες να σου χτενισω τα μαλλια, σου ετοιμασα καφε.. και το τσιγγαρο σου ησουν διαφορετικη, θυμηθηκες, οτι ηταν η μερα της τιμωριας μου, δεν το ειχες ξεχασει. Ηθελες απλα να εισαι ξεκουραστη, σου σερβιρα τον καφε στον καναπε αναψα το τσιγγαρο σου και κρατουσα το τασακι σου, διπλα σου ειχες την ξυλινη βουρτσα των μαλλιων σου, ομως ησουν ηδη χτενισμενη..

Ηταν η πρωτη φορα που επινες τον καφε σου γυμνη, μου ειπες να ανεβω στα ποδια σου, ημουν στα ποδια σου, το πεος μου ηταν αναμεσα στα ποδια σου, δεν μου ειχες βαλει κλουβι σημερα, μου εδεσες τα χερια πισω με τις δερματινες χειροπεδες, αρχισες να με χτυπας με τα χερια σου, ενιωθα τα χερια σου, καυλωνα ενω τα ποδια σου τυλιγονταν πιο δυνατα με αρπαξες απο τα μαλλια, μου ειπες να μη βγαλω αχνα και με το αλλο χερι πηρες την βουρτσα και με χτυπαγες ρυθμικα, επνιγα τους πονους μου με σιωπηλα βογγητα, ομως επεμενς να χτυπας το ιδιο σημειο και αρχισα να κλαιω σταματησες μετα απο πολυ ωρα με εβαλες στα γονατα αναμεσα στα ποδια σου και αφου εβγαλα τη γλωσσα εξω με διεταξες να μην την κουναω μονο εσυ κουναγες το κεφαλι μου οπου ηθελες, ενιωθα τα υγρα σου σε ενιωθα σε ηθελα..

Μου ελυσες τα χερια και με εβαλες στον παγκο γυμναστικης, με εδεσες μπρουμυτα, πηρες την ζωνη σου , μετρησα καθε χτυπημα μεχρι τα 40 και μετα αρχισες παλι απο την αρχη μεχρι τα 30 μεχρι τα 20 και τα τελευται δεκα με την βιτσα σου ολες στο κωλο και χαμηλα μεχρι το γονατο, με ειχες διαλυσει πραγματικα και ξεραμε και οι δυο οτι το αξιζα, με ελυσες και με οδηγησες στο κρεββατι σου, γονατισα και περιμενα, ηρθες, αρχισες να με χαιδευεις και να με φιλας παντου απαλα τα δακτυλα σου εμπαιναν μεσα, πιεζαν τον προστατη μου, τοσο πολυ και τα αγγιγματα σου τα φιλια σου τα γλυψιματα σου ετοιμος να χυσω.. και τοτε με κλειδωσες, για εναν μηνα δε θα χυσω ειπες..

 

Δεν φιλιέστε στο στόμα ; Πώς ένοιωσες που το φιλί της καλής σου είναι στο μάγουλο ; Δεν μελαγχολείς;

 

Απάντηση: slave's diary 1

  ο ηρωας θα σου απαντουσε οτι καθε φιλι ειναι διαφορετικο.. Οτι φιλιουνται παντου.. Αλλα σκεψου ποσο τρυφερο ειναι να σε φιλα η Κυρια σου στο μουσκεμενο απο τα δακρυα μαγουλο σου.. Ενα φιλι ειναι σαν ενα χαμογελο λογος χαρας οχι μελαγχολιας..

 

Κάπου πίσω από όλη αυτή την ιστορία που περιέγραψες κρύβεται μια αόρατη μητέρα. Μέχρι και το σημείο που του δίνει το φιλί στο μάγουλο. Στη συνέχεια αυτή η μητέρα εξαφανίζεται. Για το μάγουλο δεν ρώτησα τυχαία γιατί υπάρχει προσωπικό θέμα και μάλιστα πολύ φρέσκο, λίγων ημερών. Βέβαια εδώ ανακύπτουν ερωτήματα όπως:

- μπορεί να είναι καλή αφέντρα μια κανονική μητέρα (εννοώ αν έχει πραγματικά παιδιά που τα μεγαλώνει)

- πρέπει να είναι "μητέρα" του ή γυναίκα του ?

- Και αν έχει βρει τον νέο "γιο", ποιός θα παίξει το ρόλο του πατέρα της που αναζητά υποσυνείδητα κάθε γυναίκα ?

- πρέπει να είναι σαν αφεντικό - εργοδότης με ψυχρή σχέση ?

και άλλα πολλά που δείχνουν την τεράστια δυσκολία να ισορροπήσει κανείς σε μια τέτοια σχέση χωρίς να θυσιάσει ούτε το "παιδί" μέσα του, ούτε τον άντρα. Με άλλα λόγια, ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ δύσκολες σχέσεις.

 

Απάντηση: slave's diary 1

Καποτε ειχα ρωτησει μια ζωγραφο για την μελαγχολια που εκρυβε το εργο της. Μου χαμογελασε κ μου ειπε: ενας πινακας ειναι σαν μια πλαστελινη εγω την πλαθω μεχρι ενα σημειο τα υπολοιπα τα κανεις εσυ κ ο καθενας που την κοιτα".

Δεν θα διαφωνησω ουτε θα συμφωνησω με την εικονα της μητερας που παρουσιαζεις αλλα θα σου απαντησω για τον προβληματισμο σου.

Πιστευω οτι η Γυναικα η Κυρια που ειναι στη ζωη μας ειναι ενα κομματι της αυτοτελες. Η μητερα ειναι η μητερα σου και καμια αλλη. Ομως η σχεση σου με την κυριαρχο σου μπορει σε στιγμες να σου μοιασει σαν την μητερα σου σαν μια φιλεναδα σου ή σαν το σκληρο σου αφεντικο, ομως ολα αυτα εξαρτιουνται απο τον χαρακτηρα του καθε ανθρωπου. Θα σε συμβουλευα αν επιτρεπεις να ζεις την καθε στιγμη μαζι της χωρις αν γιατι αυτα τα αν ειναι που σκοτωνουν μια σχεση. Κ πανω απο ολα θα σου ελεγα οτι τους προβληματισμους σου πρεπει να τους συζητας. Ισως τελικα και αυτο που εχεις να μην ειναι αυτο που θες. Ομως οπως και να εχει με ηρεμια ολα γινονται!