Στελλα

Η αληθεια ειναι οτι την Στελλα την ηξερα λιγο καιρο, όχι αρκετα, μιλουσαμε ομως.
Ειχε ερθει στην λογιστικη εταιρεια που εργαζομαι τα τελευταια δεκα χρονια, πριν δυο χρονια. Το γραφειο της ειναι λιγο πιο περα από το δικο μου, οποτε μιλουσαμε συχνα, τυπικα, μια καλημερα το πρωι, ένα τι κανεις κτλ.

Μου αρεσε από την πρωτη στιγμη που την ειδα, καστανη με μακρυα μαλλια γυρω στο 1,60 με ομορφα γαλανα μεγαλα ματια και ένα υπεροχο σωμα, όχι αδυνατο κοκκαλιαρικο, κανονικο και μ' ένα τεραστιο χαμογελο να την συνοδευει. Η ηλικια της ιδια με την δικη μου.

Σε αυτα τα δυο χρονια που την ξερω, μαθαινονταν λιγα πραγματα από τα κουτσομπολια για εκεινη. Ηξερα οτι ηταν χωρισμενη, με ένα μικρο παιδακι. Παντρευτηκε αμεσως μετα το λυκειο.
Τωρα, ηταν μονη, δραστηρια, της αρεσει ο χορος, ο λατινος χορος. Θα μπορουσα να την σκεφτομαι να λικνιζεται στους ρυθμους του φλαμινγκο. Από την αλλη, οσοι της ειχαν ζητησει να βγουν αρνιονταν, αν και οταν μαθευτηκε για το παιδι, πολλοι δεν επιθυμουσαν πλεον να της ζητησουν να βγουν.

Εγω? Σιγουρα θα αναρωτιεστε αν της ζητησα. Ηθελα και θελω πολυ, αλλα ποτε δεν τολμουσα, την κρισιμη στιγμη, κατι με σταματουσε, λιγο η καρδια μου που χτυπαγε δυνατα οταν την συναντουσα στο καφε, λιγο τα χερια μου που ετρεμαν, δεν τολμουσα ποτε. Ο ενας λογος ηταν αυτος, ο αλλος λογος ειναι και να της ζητουσα και να ελεγε ναι, δεν θα ειχα και πολλα να της πω, δεν τα καταφερνω καλα σε αυτα, δεν ειμαι ιδιαιτερα ευχαριστως στην παρεα, οποτε το αφηνα, το αφηνα να κυλησει..


..Μολις ειχα χωρισει, πηγα και τελειωσα το πτυχιο μου, δεν περιμενα η ζωη μου να γινει ετσι. Ενιωσα την προδοσια στο πετσι μου, εκεινος, ο μονος ανθρωπος που αγαπησα στην ζωη μου, με απατησε, εφυγε και μ'αφησε μονη μου με το παιδι μας. Μετα από πολυ καιρο, αποφασισα να προχωρησω, το παιδι μου δεν φταιει σε τιποτα να εχει μια λυπημενη μαμα, ποσο μαλλον εγω, ημουν 27 μονο, νεα, μπορουσα να ζησω. Επεστρεψα στην σχολη μου, χρωστουσα μολις τεσσερα μαθηματα. Με πολυ διαβασμα ημουν μια χωρισμενη μαμα, αλλα λογιστρια, τουλαχιστον θα μπορουσα να βρω μια εργασια που να εξασφαλιζει κ τη μαμα.

Δοκιμασα την τυχη μου στην "Αλ Χρηματιστηριακη". Από τα μεγαλυτερα ονοματα στον χωρο της και από τις εταιρειες που παρ' ολη την οικονομικη κριση που περναει η χωρα καταφερνει να διατηρησει τα σκηπτρα και τις αξιες της.
Δεν ειχα τιποτα να χασω, απειρη εντελως, με μονο μου προσον την πρακτικη μου και τον αριστο βαθμο μου στο πτυχιο.

Περασα δυο συνεντευξεις μεχρι να τους πεισω να με προσλαβουν. Το περιβαλλον ειναι πολυ ευχαριστο, υπαρχει πολλη δουλεια για ολους μας. Οι περισσοτεροι συναδελφοι ειναι κοντα στην ηλικια μου και για καλη μου τυχη δεν ειναι ανταγωνιστικοι, αλλα συναγωνιστικοι, τουλαχιστον οι περισσοτεροι από αυτους.

Στην αρχη με πλησιασαν πολλοι. Ιδιαιτερα για να φλερταρουν μαζι μου, ειχα νιωσει ιδιαιτερα κολακευμενη και η μπογια μου συνεχιζε να μετραει. Ομως δεν ημουν ετοιμη ακομη, να εμπιστευτω, ποσο μαλλον τωρα, που επιθυμουσα η επομενη σχεση να ειναι ακριβως ετσι οπως την ειχα φανταστει, αλλιως προτιμουσα να μην περασω σε επομενο βημα.

Ειχα καταλαβει οτι η Αννα από το διπλανο γραφειο, ηταν ο "πληροφοριοδοτης" κοινως ο τυπος εκεινος που κουτσομπολευει τα παντα, στους παντες για τους παντες. Θα την χρησιμοποιουσα, της μιλησα για εμενα, όχι πολλα, της ειπα για το παιδι. Σε δυο μερες ειχα καταφερει να μην με φλερταρει κανεις. Ετσι ειναι οι αντρες, δεν εκτιμουν τον ανθρωπο, μονο το περιτυλιγμα και αυτο που εκρυβε μεσα το δικο μου δεν ηταν για τις ορεξεις τους. Δεν ειναι ολοι ετσι, ευτυχως.

Μονο εκεινος ηταν διαφορετικος, καπως παραξενος θα ελεγα. Ησυχος, ντροπαλος κάθε φορα που συναντιομασταν στην μηχανη του καφε τον ενιωθα να τρεμει. Το βλεμα του ηταν σχεδον παντα προσηλωμενο προς τα κατω. Λιγες φορες ειχα ακουσει κατι γι αυτον περα του τυπικου. Ομως ηταν ομορφος, καλοφτιαγμενος. Ημουν σιγουρη οτι αυτα δεν τα ηξερε, οτι ειχε χαμηλη αυτοπεποιθηση. Επισης ειχε ένα απιστευτα σεξυ κωλαρακι, το ξερω θα ντρεπεστε τωρα με αυτο που διαβαζετε, αλλα οι γλουτοι του ανδρα ειναι από τα πρωτα πραγματα που παρατηρω, οι λογοι πολλοι, αλλα αυτο θα το μαθετε στην συνεχεια.

Οι παλμοι μου ειχαν φθασει παλι στο απροχωρητο και ο λογος ηταν η Στελλα. Κυριακη πρωι, ειχα παει για τζοκινγκ στο παρκο και ηταν κι εκεινη εκει παρεα με το παιδι της. Την ειδα από μακρυα, ηλπιζα να μην με εχει δει και την φερω σε δυσκολη θεση. Γυρισα από την αλλη μερια και συνεχισα σε αντιθετη κατευθυνση από εκεινη. Το ειχα μετανιωσει από το πρωτο βημα μου, που δεν πηγα να της πω γεια. Μου αρεσει παρα πολυ, νομιζω οτι ειμαι ερωτευμενος μαζι της, αλλα παντα με πιανει αυτο το κατι που δεν μου επιτρεπει να της πω ένα γεια, να της ζητησω να βγουμε.

Ειδα την φιγουρα του από μακρυα, χαρηκα που τον ειδα, δεν ξερω γιατι, αλλα ειναι μια ευχαριστη νοτα. Γυρισε από την αλλη κι εφυγε, θα ειδε μαλλον το παιδι και το εβαλε στα ποδια κι αυτος. Απογοητευτηκα. Την αλλη μερα στην δουλεια συναντηθηκαμε στο ασανσερ, παλι ειχε χαμηλα το βλεμα του και μου ειπε μια σιγανη καλη μερα. Του απαντησα ένα ξερο γεια. Σκοτεινιασε το προσωπο του, δεν ηξερε από που να κρυφτει. Τον τιμωρουσα με τον τροπο μου, το απολαμβανα, ηθελα να χαμογελασω αλλα δεν του επετρεπα να δει κατι τετοιο.

Ηταν μια πολυ κακη μερα σημερα, την ειδα το πρωι, καταλαβα οτι με ειδε εχθες στο παρκο από τον τροπο που μου μιλησε στον ανελκυστηρα, με ειχε παρεξηγησει σιγουρα και την ειχα απογοητευσει. Οι ελπιδες μου ειχαν εξανεμιστει.

Ποσο χειροτερα μπορουσε να παει η μερα;
Σχολασαμε κατα τις 5 το απογευμα, σημερα ετυχε και σχολασαμε μαζι, εβρεχε παρα πολυ, ευτυχως ειχα το αμαξι και όχι την μηχανη σημερα, εκεινη ηξερα οτι παει με το λεωφορειο σπιτι της, αλλα σημερα ηταν και η απεργια του ΟΑΣΘ.

"Στελλα περιμενε λιγο"

Γυρισε προς το μερος μου, με εναν μεγαλο γεματο χαμογελο και τα ματια της ελαμπαν.

Σαστισα για λιγο

"Θελεις να σε παω εγω?"

"Ευχαριστω δεν πειραζει θα παρω ταξι"

"Επιμενω, αλλωστε πρεπει να με συγχωρεσεις.."

Χαμογελασε και παλι

"Παμε.."

Πηγαμε προς το αμαξι του, μου ανοιξε την πορτα και περασα μεσα. Ηταν πολυ ευγενικο εκ μερους του, ποσο μαλλον οτι καταλαβε το λαθος του. Στον δρομο μου εξηγησε οτι δεν ηθελε να μας ενοχλησει, δουλευουμε πολλες ωρες και δεν ηθελε να μου στερησει τις στιγμες μου με το παιδι.
Ηταν πολυ γλυκο εκ μερους του, τον ειχα παρεξηγησει κι εγω αρκετα. Στον δρομο καταλαβαμε οτι μενουμε στην ιδια περιοχη.
Φθασαμε.

"Στελλα και παλι συγνωμη, καλο σαββατοκυριακο να εχεις.."

"Αυριο στις 7 το απογευμα, να ερθεις να με παρεις να παμε για φαγητο.."

Σαστισα για αλλη μια φορα, δεν προλαβα να μιλησω, ενιωσα τον δεικτη του χεριου της στα χειλια μου, να με καλουν να κανω ησυχια.

Ενιωσα το αγγιγμα της..

Συνεχισα να το νιωθω οσο ημουν στο σπιτι πριν αποκοιμηθω. Το πρωι πηγα για προπονηση στην πισινα και κατα τις 12 γυρισα στο σπιτι. Ειχα αγχωθει ηδη πολυ για το τι θα βαλω μεχρι τι θα φορεσω. Δεν ειχα καν το τηλεφωνο της αν κατι θα αλλαζε. Ντυθηκα και πηγα να την παρω, ακριβως 7 ημουν εκει.

Νομιζω οτι του αξιζει μια ευκαιρεια, δεν φαινεται σαν ολους τους αλλους κι εχει και αυτα τα δυο τρια πραγματακια που επιθυμω και δυο υπεροχα πεπονακια που αξιζει να πεθανεις γι αυτα και θελω συντομα να τα πιασω και όχι μονο.

Ετοιμαστηκα και τον περιμενα, εβαλα ένα μαυρο φορεμα 3/4, γοβες και το παλτο μου, ηταν στην ωρα του. Τον ειδα που βγηκε να μου ανοιξει, ηταν ομορφα ντυμενος, περιποιημενος με ένα μοντερνο μαυρο κουστουμι, χωρις γραβατα και χαμογελουσε.

"Σημερα μπορεις να διαλλεξεις εσυ που θα παμε.."

Η επιλογη ηταν σε μενα και ειχα ηδη αποφασισει για το που. Ειχε ανοιξει ένα καινουριο εστιατοριο στο Πανοραμα, σε ένα σημειο που ειχες θεα ολη την Θεσσαλονικη, με υπεροχα πιατα και ζεστασια από το τζακι.

"Εντυπωσιακο.."

Αυτο το σχολιο της με εκανε να χαμογελασω περισσοτερο.

"Ειναι πολυ ομορφα εδω.."

Ηρθε το φαγητο μας και κοκκινο κρασι μου ειχε πει οτι ειναι το αγαπημενο της.

Συζητησαμε για εμας, για τις ζωες μας.

"Δεν εχω κανενα προβλημα που εχεις παιδι, δεν ειμαι από αυτους τους ανθρωπους, αλλα ακομα και τωρα ντρεπομαι πολυ"

"Το εχω καταλαβει, σχεδον δεν εχεις αγγιξει το φαγητο σου, φαε, ειναι πεντανοστημα"

Γελουσαμε μαζι και το γελιο της ειναι υπεροχο, την ηθελα πολυ, όχι μονο ερωτικα, στην ζωη μου συνεχεια.

Τελειωσαμε με το φαγητο και ηταν ωρα να φυγουμε.

Την πηγα στο σπιτι της.

"Οπως ξερεις ο μικρος ειναι στον μπαμπα του σημερα, θελεις να ερθεις μεσα;"

"Γουαου.."

Δεν καταλαβα οτι ακουστηκε νομιζα οτι το ελεγα από μεσα μου.

Τον ειχα καλεσει στο σπιτι και ειχε την πιο αθωα αντιδραση, γελασα με την ψυχη μου ηταν καλος, ηθελα να τον φιλησω τωρα, αλλα σκεφτηκα την γειτονια. Παρκαρε το αυτοκινητο και με ακολουθησε.

Εκλεισε η πορτα και τον πηρα από το χερι, φιληθηκαμε για πρωτη φορα, ειχε υπεροχη γευση κι αισθηση, εβαλα τα χερια μου γυρω του κι ενιωσα τα πεπονακια του, μμμ τοσο ωραια, σφιχτα και ζουμερα.

Ομως τον ενιωθα σαν να μην ειναι εκει, σαν να θελει να τραβηχτει.

Ενιωσα την καρδια μου να φευγει από το κορμι μου, οταν με φιλησε, τα χειλη της ηταν σαν ροδακινα. Την ηθελα πολυ, αλλα δεν ηξερα τι να κανω. Μπορει να γελασετε και δικιο θα εχετε αλλα δεν εχω ξανακανει ερωτα, ειμαι ουσιαστικα και πραγματικα παρθενος.

"Τι εχεις; δεν με θες;"

"Όχι, όχι.."

Ειχε κοκκινησει σχεδον ετοιμος να βαλει τα κλαμματα

"Δεν εχω ξανακανει ερωτα, δεν ξερω τι να κανω.."

"Γουαου.."

Ηταν η δικη μου στιγμη για το γουαου αλλα ευτυχως το δικο μου ηταν από μεσα μου, ηταν η πιο ευχαριστη εκπληξη που μπορουσε να μου κανει, αυτον τον ανθρωπο θα τον επλαθα από την αρχη ακριβως οπως τον ηθελα.

"Μη φοβασαι.. Σιγουρα θες να το κανεις αυτο μαζι μου;"

Εγνεψε θετικα με χαμογελο.

"Απλα ακολουθησε με κι αφησε ελευθερο τον εαυτο σου και να με αγγιζεις.."

Τον πηρα από το χερι και αρχισα να τον φιλαω, ενω του ανοιγα το πουκαμισο του, τον οδηγησα στην κρεβατοκαμαρα, ηταν ελαχιστα φωτισμενη από την πανσελληνο.

Ελυσα την ζωνη από το παντελονι του ενω συνεχισα να τον φιλαω και τον οδηγησα να ανοιξει το φερμουαρ από το φορεμα μου, μου το εβγαλε. Ειχαμε μεινει και οι δυο με τα εσωρουχα μας, τυλιξε τα χερια του γυρω μου..

"Βγαλε το σουτιεν μου.."

Δεν δυσκολευτηκα να το ανοιξω, μπροστα μου ξεπροβαλλαν τα υπεροχα στηθη της, τα αγγιξα, τα φιλησα με εσπρωξε πισω στο κρεβατι κι εβγαλε το λευκο μου μποξερακι.

Ειχα καυλωσει πολυ, το χερι της με μαλαζε με καυλωνε περισσοτερο ενω αγγιζε ολο μου το κορμι, βρεθηκα εγω από πανω της , της εβγαλα το κυλοτακι της, μου φορεσε το προφυλακτικο, με επιασε από κατω και με οδηγησε μεσα της, ηταν τοσο υγρη, πονεσα λιγο, μη φοβασαι μπες πιο μεσα, ακουσα την πρωτη της κραυγη, αρχισε να κουνιεται δειχνοντας μου τι πρεπει να κανω, επεσα πανω της τα στηθια της ακουμπουσαν τον θωρακα μου, ενιωθα να τα χανω.

Με γυρισε και ηρθε από πανω μου, τα χερια μου ακουμπουσαν τα στηθη της, τις ρωγες της, ακουγα τις κραυγες της μεχρι που εχυσα.

Ετρεμε, τα ειχε παει παρα πολυ καλα, ειναι πολυ καλος, ιδιαιτερα καλος. Τον φιλησα και πηγαμε στο μπανιο. Μπορουσα να δω το κορμι του στο φως. Ειναι αρκετα γυμνασμενος με ελαχιστες τριχες, το πακετο εχει αρχισει και γινεται παρα πολυ καλο. Καναμε μπανιο μαζι, τον ενιωθα να ερεθιζεται παλι, περισσοτερο από πριν..

Τη υπεροχο κορμι που εχει, αρχισα να ερεθιζομαι παλι, ενιωσα να κατεβαινει προς τα κατω..

Ειχα φθασει σε αποσταση αναπνοης, το ηθελα πολυ, εβαλα τα χειλη μου γυρω από το κεφαλακι του και αρχισα να το πιπιλαω, οι φλεβες από το κορμι του αρχιζαν να πεταγονται, ενω δεν ειχα φτασει ουτε μεχρι την μεση του μηκους του ακουμπουσε τη σταφυλη μου..

Ενιωθα την ανασα της, σταματησα να σκεπτομαι πλεον εβαλα τα χερια μου γυρω από το κεφαλι της κι εκεινη ειχε πιασει δυνατα τον κωλο μου, οσο ενιωθα τα νυχια της να μπιγονται μεσα μου τοσο πιο δυνατα γαμαγα το υπεροχο στομα της, αρχισε να πνιγεται από τα σαλια της, την αφησα..

"Μη σταματας.."

Καταλαβα οτι το ηθελε..

Αρχισα πιο δυνατα από πριν ενιωθα την καυλα της και συνεχιζα ενω πνιγονταν.

Μου αρεσει ετσι δυνατα και το μεγεθος του ειχε καλυψει ολο μου το στομα, συντομα θα εχυνε και θα τον αφηνα να το κανει. Δεν ξερει από αυτα, δεν νιωθει καμια ντροπη ειτε οτι μου κανει κακο κι ετσι ειναι, δεν ειναι κακο, σεξ κανουμε.

Ημουν ετοιμος να χυσω ξανα και αυτη την φορα ενιωθα σαν να μην σταματαω να χυνω, αδειαζα οτι ειχα μεσα στο στομα της κι αυτα οσα δεν κατεληγαν μεσα της εβγαιναν απεξω..

Εχυσε παρα πολυ, μα ποσο εχει?

Ηταν υπεροχος, του χαμογελουσα, ανοιξε την ντουζιερα με πηρε στην αγκαλια του και αρχισαμε να φιλιομαστε..

 

Το κείμενο σου μου άρεσε, γιατί δεν έχει τίποτε το βουδουσουμιάρικο...Και "ντρέπομαι" που το παραδέχομαι...Αλλά που και που να κάνει κάποιος απλά έρωτα ( που μακάρι να ήταν τόσο σύνηθες, εύκολο η απλό )...δίχως "γαρνιτούρες" κανενός είδους ( όχι ότι οι "γαρνιτούρες" θα απέκλειαν το συναίσθημα...εκείνο αν και όταν υπάρχει, δεν καταλαβαίνει από "λάμες", "πινέλα" η άδεια χέρια...Αλλά μονάχα "ανασαίνει" )...Τουλάχιστον για τον δικό μου τον "άθλιο" τρόπο ν'αντιλαμβάνομαι κάποια πράγματα...Είναι ανάγκη..."Καθαρίζει"...Μου υπενθυμίζει την πιο σημαντική από τις σημαντικές "ουσίες" της σεξουαλικότητας μου...

Μετά ο τίτλος...Ίσως για τους περισσότερους και να ήταν αδιάφορος...Για μένα όμως....

Μπράβο Luco   

 

κοίτα έχει στοιχεία bdsm, πιο πολύ κυριαρχίας και υποτακτικότητας θα έλεγα, τα οποία θα φανούν και στην συνέχεια, όμως για εμένα το bdsm μπορεί να είναι παντού στην ζωή μας χωρίς απαραίτητα να υπάρχουν όλοι αυτοί οι τύποι και τα ''αξεσουάρ'' σιγά σιγά όμως, γιατί είναι μία ιστορία που την φτιάχνω στο κινητό μου όποτε βρω λίγο χρόνο.

 

την κυριαρχικότητα την έχω αφήσει για αργότερα.

 

Σωστός...τουλάχιστον όπως το βλέπω εγώ η Κυριαρχία και η Υποταγή είναι και στα "εργαλεία", τις εντολές και τα λοιπά "παραφερνάλια"...Αλλά πρωτίστως είναι εγκεφαλικό το "στριφογύρισμα"...Άρα έχει και συνέχεια η ιστορία...Αλήθεια θα την διαβάσω ευχαρίστως...Καλή συνέχεια και καλή έμπνευση...Από καρδιάς...  

 

εξαιρετικός ο ρυθμός του φλαμίνγκο βγάζεις και φτερά!!!
κατά τα άλλα άριστο!
 

 

Λιμπρα σε ευχαριστω για την παρατηρηση σου βλεπω το εξελισης το πραγμα μετα από της παρατιρησεις σε πμ, νομιζω εχο αρχιση να σου γινομαι εμμονη, να το προσεξεις αυτο!

Ελπιζω αυτο το μηνυμα να ειναι ορθα γραμμενο για να σε ικανοποιει γιατι εμεις οι λατρεις του femdom εχουμε πανω από ολα την γυναικεια ικανοποιηση!

 

εμ δεν ήθελες το πμ, το δημόσιο ίσως σου κάνει καλό. Και πρόσεξε τι καλή που είμαι για τα ορθογραφικά δεν είπα τίποτε.
 

 

Πολυ καλο, lucozade !
 

 

Luco, τα λες ωραία γενικότερα, αλλά αυτά τα "πεπονάκια" εδώ στον λαιμό μου κάθονται. Νόμισα ότι μπήκα σε λάθος φόρουμ. :Ρ

 

Ε, όχι και δεν είπες! Μόλις τώρα το έκανες....!

 

Δεν ειχα ξανανιωσει ποτε ετσι στην ζωη μου κάθε τι, μα κάθε τι ηταν πρωτογνωρο για εμενα, βγαλμενο από την φαντασια μου και περισσοτερο.

Ξαπλωσαμε να κοιμηθουμε, μπηκε μεσα στην αγκαλια μου και αποκοιμηθηκε, δροσερη και ομορφη. Εμεινα λιγο ακομη ξυπνητος, ενω την παρακολουθουσα, τον τροπο που ανασαινε, τις απαλες κινησεις μες τον υπνο της, την ζεστασια της. Αποκοιμηθηκα στο πλαι της.

Το πρωι ηταν πολυ γλυκια, ομως μου ζητησε να ετοιμαστω γρηγορα, ο μικρος θα γυρνουσε νωριτερα, με χαιρετησε με ένα γλυκο φιλι κι εφυγα..

Βγηκα στο δρομο, μπηκα στο αμαξι και γυρισα σπιτι. Δεν ηξερα αν επρεπε να την παρω, να περασω το πρωι να την παω στην δουλεια, πολλες πολλες σκεψεις, απόφασισα να παω κανονικα στην δουλεια.

Μου αρεσε πολυ που δεν παρεξηγηθηκε, δεν του φανηκε σαν να τον εδιωχνα και ακομη περισσοτερο δεν πιεσε για τιποτα άλλο, δεν μου εστειλε εκατο μηνυματα, αν και ημουν σιγουρη οτι εχει μπερδευτει και δεν ξερει τι να κανει. Με εκανε χαρουμενη, πολυ χαρουμενη και τα πεπονακια του ειναι πιο ζουμερα και λαχταριστα από οτι ειχα φανταστει. Τον σκεφτομουν πολυ, παρα πολυ, με ειχε κανει να χαμογελω παλι.

Τον συναντησα το πρωι στο ασανσερ, το ιδιο ντροπαλος, το κεφαλι προς τα κατω, του χαμογελασα και του πασπατησα χωρις να μας καταλαβουν τα πεπονακια του γελασε πηγαμε στην δουλεια μας, αυτο γινονταν κάθε μερα για την υπολοιπη εβδομαδα, δεν βγηκαμε, δεν μιλησαμε στο τηλεφωνο, τον αφηνα να περιμενει.

Η Αννα μου φανηκε χρησιμη και παλι, το σαββατοκυριακο θα το περναγα μαζι με τον πρωην μου ειναι τα γενεθλια του μικρου.

Περασε ολη η εβδομαδα χωρις να πουμε τιποτα, δεν μπορει να μην καταλαβαινει ποσο μα ποσο ερωτευμενος ειμαι μαζι της.

Τωρα εχει το παρτυ του μικρου, ηθελα να της πω να βγουμε, θα περιμενω ομως.

Ένα από τα κομματια μου που δεν ξερει η Στελλα ειναι το παθος μου για τον μοντελισμο, από πολυ μικρος φτιαχνω διαφορες κατασκευες, αυτοκινητα, αεροπλανα διαφορα, από τις λιγες κουβεντες μας ηξερα οτι ο μικρος της λατρευει τα ελικοπτερα. Πηγα στο μαγαζι που προμηθευομαι κι εγω τα παιχνιδια μου, διαλλεξα ένα σε διαστασεις 1/32 γεμισα το κουτι με καποια από τα εργαλεια που θα ηταν πολυ χρησιμα για τον μικρο.

Την διευθυνση της την ηξερα, θα εφτανε με την κουριερ την αλλη μερα, κανονισα να παει νωριτερα, η καρτα εγραφε ένα απλο χρονια πολλα, χωρις περισσοτερα στοιχεια. Δεν ηθελα να την φερω σε καμια δυσκολη θεση αν τυχαινε και ηταν καποιος μαζι της ποσο μαλλον αν θα επελεγε τελικα να το δωσει στον μικρο η όχι.

Αυτο το σαββατοκυριακο θα ηταν γεματο, το παρτυ του παιδιου μου ηταν προτεραιοτητα. Ηθελα κι εγω να τον δω, να βγουμε αλλα αν πραγματικα με επιθυμει, θα περιμενει, θα καταλαβει. Αν κι επρεπε συντομα να λαβω τα μετρα μου σε ένα συγκεκριμενο θεμα, ομως για την ωρα το αφηνα για αργοτερα. Την Παρασκευη σχολασα από την δουλεια και πηγα κατευθειαν για τα ψωνια για το παρτυ και το δωρο του μικρου.. Ηταν γεματος αγωνια για τα δωρα του, για το παρτυ του, για τους φιλους του. Ευτυχως η μητερα μου και η αδερφη μου ειχαν προσφερθει για να τα οργανωσουμε ολα.

Το Σαββατο το πρωι, ηρθε ένα κουριερ, με ένα παιχνιδι για τον μικρο κι ένα χρονια πολλα. Γραμμενο σε υπολογιστη. Δεν ειχε γραφικο χαρακτηρα για να καταλαβω από που ερχονταν, σκεφτηκα οτι το εστειλε καποιος από τους φιλους του για να του κανει εκπληξη το βραδυ. Ο μικρος κατενθουσιαστηκε με την ιδεα της κατασκευης, ακομα και το βιντεοπαιχνιδι που μου ειχε ζητησει το παραμερισε. Ενδιαφερον, πρεπει να ευχαριστησω αυτον τον μυστηριο ξενο για αυτο το ξεχωριστο δωρο που ανοιγει νεους οριζοντες στον μικρο μου.

Χτυπησε το τηλεφωνο μου, ηταν από εκεινος, δεν μπορουσα να μην το σηκωσω.

-Να χαιρεσαι τον αντρα της ζωης σου..

Ακουγονταν σκεπτικος, λιγο θλιμμενος, σιγουρα ειχα βαλει κι εγω το λιθαρακι μου σε αυτο, τον κρατουσα σε αποσταση αρκετο καιρο, ενω εκεινος ελιωνε για εμενα, το ιδιο κι εγω..

-θελω να σε δω..

Του ειπα πριν τον χαιρετησω, ενιωσα την καμπυλη από το χαμογελο στο προσωπο του.

Το παρτυ πηγε υπεροχα, ο πρωην μου για μια ακομη φορα ελαμψε με την απουσια του, ο μικρος ηταν αρκετα απασχολημενος με τους φιλους του και τα παιχνιδια του για να το θυμηθει.

Εμεινε η αδερφη μου το βραδυ και με βοηθησε να μαζεψουμε το σπιτι. Τον σκεφτομουν, δεν ηθελα να μιλησω ομως ακομα γι αυτον σε κανεναν ηθελα να δω πως θα κυλησει κι επρεπε να βρω χρονο να αγορασω κατι..

Την ακουσα στο τηλεφωνο, μονο αυτο μου εφθανε, αλλα μου εκανε άλλο ένα μεγαλο δωρο, θελει να με δει κοιμηθηκα, ησυχος την ονειρευτηκα..