Η πρωτοβουλία του υ στο D/s

Και να είχε κλάψει πάνω από αρκετούς υπολογιστές, φαντάζομαι!  

 

@gaby_m

Παραδείγματα πρωτοβουλίας “υ”

Παράδειγμα 1ο: Του Κυρίου Του αρέσουν πολύ τα κεράσια. Πηγαίνοντας στο σούπερ μάρκετ βρίσκω πολύ ωραία κεράσια στο τμήμα οπωροπωλειου, αγοράζω 2 kg και τα πηγαίνω στο σπίτι. Τα πλένω καλά και Του τα παρουσιάζω μέσα σε ένα ωραίο μπολ.
Παράδειγμα 2ο: Είναι πρωί Κυριακής. Ο Κύριος ακόμη κοιμάται ενώ εγώ ξυπνάω πριν από Αυτόν. Χώνομαι κάτω από τα σκεπάσματα και επιδίδομαι σε ερεθιστική πεολειχία ενώ Αυτός κοιμάται. Ξυπνάει από την αίσθηση του πέους Του στο στόμα μου.
Παράδειγμα 3ο: Ελέγχοντας το χώρο του Κυρίου πρίν φύγω για το σπίτι μου διαπιστώνω ότι στο γραφείο του Κυρίου υπάρχει ένα χρησιμοποιημένο ποτήρι με ένα κουτάλι καθώς και ένα άδειο μπουκάλι νερό. Ο Κύριος τα χρησιμοποιεί για να κάνει τον καφέ Του. Παίρνω τα χρησιμοποιημένα σκεύη με το μπουκάλι και τα πλένω. Τέλος αντικαθιστώ τα σκεύη με καθαρά και γεμίζω το μπουκάλι με φρέσκο νερό έτσι ώστε όταν ο Κύριος ξαναπάει στο γραφείο να έχει καθαρά σκεύη και νεράκι για να κάνει τον καφέ Του.

 

@L0rrie, συνεπώς έχετε ήδη την απάντησή σας, όλα είναι όμορφα αντιληπτά και σωστά καμωμένα.

 

Προσωπικά, αρχικά, τις πρωτοβουλίες δεν τις ενθαρρύνω.
Μέχρι το υ να σχηματίσει άποψη για τις συνήθεις μου. Με
την πάροδο του χρόνου, μέσα από την εκπαίδευση μαθαίνει
και παροτρύνετε να τις παίρνει. Ακόμα και εάν δεν είναι σίγουρη
διότι ακόμα και οι μικρές "τιμωρίες" (ώστε να ανάψει το παιχνίδι)
παρουσιάζουν ενδιαφέρον.

Αυτές ακριβώς οι λεπτές ισορροπίες, οι αμφιβολίες, ο μικρο-φόβος
είναι που δίνουν στην εκπαίδευση μια αίσθηση συνέχεια και όχι
στασιμότητας.

 

Ένας σοφός είχε πει: Αν δεν πεις ακριβώς τι θέλεις τότε θα λάβεις ακριβώς αυτό που ζήτησες.

 

Σύμφωνα με τον ορισμό που δώσατε τα παραδείγματα που δόθηκαν είναι όντως πρωτοβουλίες ?

 

Τα παραδείγματα που δόθηκαν δεν εμπεριέχουν κάποιο ερωτηματικό, αλλά μάλλον υπογραμμίζουν μια επιθυμητή στάση ζωής. Οπότε, για μένα παρέλκει ο οποιοσδήποτε σχολιασμός τους.

 

Φαίνεται να έχετε την προσδοκία ότι όλα αυτά θα έχουν θερμή αποδοχή και θα εγείρουν ευγνωμοσύνη και επιβράβευση. Πώς θα σας φαινόταν αν τα αποτελέσματα ήταν διαφορετικά από τα αναμενόμενα;

Του τα παρουσιάζετε, τα σκορπάει παντού στο πάτωμα, σας δίνει εντολή να τα μαζέψετε με το στόμα ένα ένα και μετά να κάθεστε γονατιστή απάνω τους με σκυμμένο το κεφάλι μέχρι νεοτέρας. Είστε καλά με αυτό;

Σας σπρώχνει στο πάτωμα με το πόδι και σας δίνει εντολή να μείνετε εκεί ακίνητη μέχρι να σηκωθεί. Περνάνε δυο ώρες. Είστε καλά με αυτό;

Σας επιπλήττει και διασαφηνίζει ότι αν τολμήσετε να αγγίξετε ξανά δικά του σκεύη χωρίς άδεια θα υποστείτε μια δυσάρεστη απαγόρευση. Είστε καλά με αυτό;

ΥΓ Ομολογώ ότι αυτό το "Ελέγχοντας το χώρο του Κυρίου πρίν φύγω" μου προκάλεσε ρίγη, αλλά αυτό είναι δικό μου θέμα μάλλον  

 

Προσωπικά δεν αγαπώ ιδιαίτερα να παίρνω πρωτοβουλίες σε σχέση με το πως θα υπηρετήσω τον Κύριο μου, με αποδιοργανώνει αυτή η ελευθερία κινήσεων.
Μια φορά είχα τη φαεινή ιδέα και τιμωρήθηκα για αυτό. Αν θέλω να κάνω οτι μου έρθει κάθομαι αδέσποτη σπίτι μου και κάνω οτι μου έρθει.

Αντιλαμβάνομαι οτι οι σκέψεις για πρωτοβουλία προκύπτουν από την ανάγκη να Τον φροντίσω αλλά θα γίνει όπως θέλει Εκείνος όχι εγώ.

Υ.γ

Ας μην υπερβάλλουμε... Πάντα ρίχνουμε μια ματιά πριν φύγουμε από κάπου μην έχουμε ξεχάσει κάτι.
Εμένα πάντως θα με έπιαναν ρίγη αν είχα φύγει και είχα ξεχάσει στον χώρο Του τα κλειδιά μου ή τα τσιγάρα μου ή το οτιδήποτε και έπρεπε να Τον ενοχλήσω για να τα πάρω πίσω εξαιτίας της απροσεξίας μου.

 

Θα μπορούσε να είναι και αλλιώς:

Τρώει τα κεράσια τα ευχαριστιέται και λέει στην υποτακτική "Μπράβο μικρή, χαίρομαι που θυμάσαι ότι μου αρέσουν τα κεράσια και φροντίζεις για την ευχαρίστηση μου" (Μάλλον καλά θα είναι με αυτό)

Της λέει "συνέχισε μην σταματάς" και χύνει στο στόμα της. (Μάλλον καλά θα είναι με αυτό)

Το βρίσκει λογικό, αφού την ώρα που εκείνη καθάριζε και σφουγγάριζε το γραφείο, όπως και όλο το σπίτι, αυτός καθόταν στον υπολογιστή και έπινε καφέ. (Μάλλον καλά θα είναι με αυτό)


Δεν ξέρω για άλλους. Αλλά εγώ έχω σαν ένα από τα κριτήρια στην επιλογή της υποτακτικής, το "Να μην έχει δεύτερη σκέψη, (παρά μόνο για την ευχαρίστηση του Κυρίου της)"

 

Υ.Γ.
Κάπου πρέπει να υπάρχει ένα παλιό νήμα που αναφέρεται στον "Καλόκαρδο Master".  

 

Πριν από χρόνια, είμαι με μια αγαπημένη υποτακτική, με έκδηλα μαζοχιστικά χαρακτηριστικά και μεγάλες αντοχές στο πόνο. Η σχέση κρατά μεγάλο χρονικό διάστημα.
Με το που μπαίνουμε στο σπίτι κάθομαι στον καναπέ και λέω "φέρε μερικά μανταλάκια"
Και μου φέρνει δύο.

Σαφήνεια παλικάρια σαφήνεια

     

 

Αμφιβάλλω αν το υ παίρνει πρωτοβουλίες. Ακόμη και αν φαινομενικά καλείται να διαλέξει μόνο του κάποια πράγματα, διαλέγει με βάση την εκπαίδευση του από το κ.
Παρόλα αυτά, πολύ άβολη κατάσταση να καλείται να διαλέξει το υ χωρίς σαφείς, ελεεινά σαφείς θα έλεγα, οδηγίες.