Φυσιολογική πορεία ή αναστρέψιμη;

Σ' ευχαριστώ για την καλή διάθεση. Ειλικρινά. Οπως έγραψα και πιο πάνω, υπάρχει πρόθεση πίσω από το ακαταλαβίστικο ή δυσερμήνευτο αν προτιμάς, συγκεκριμένο thread. Θα τα λέμε εκεί όπου μπορούμε να συνεννοηθούμε. Ασχέτως συμφωνιών - διαφωνιών ή διαφορετικών αντιλήψεων σε έχω κατατάξει στους σοβαρούς.

 

κι εγώ αυτό προσπάθησα, αλλά πάλι συνεννόηση δεν επετεύχθει.

αμ δεν είν η νόρμα το θέμα, αλλά η βιάση είναι βιάση. εξαπίνης, αν έχεις ακούσει.

 

Για, για, μπλιτζκρίγκ χερ κομαντάντ...

 

-> Πιστεύετε, κυρίως έχετε διαπιστώσει, ότι υπάρχουν αρκετές s με αυτά τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά; Aν ναι, που τα αποδίδετε;

Και Υ και Κ και πολυς άλλος κόσμος. Δεν θα μπορούσαμε να το περιορίσουμε στο βδσμ κόσμο. Το αποδίδω στην ευαισθησία του χαρακτήρα, στην αίσθηση ότι κάποιος αισθάνεται εξωγήινος ψυχολογικά, στην αφέλεια, στην άγνοια κινδύνου, στο δε γαμιεται μικρός είμαι ακόμα θα φτιάξω κάποια στιγμή στο μέλλον, στις παρέες, στην οικογένεια κτλ

->Θεωρειτε πως θα υπερτερεί πάντα η προδιάθεσή τους (ακόμα και η επίδιωξή τους) για βίωμα οδυνηρών καταστάσεων ή μπορεί αυτό να αναστραφεί με κάποιον διαφορετικού τύπου Κ από αυτόν που κυρίως τις ελκύει;

Θεωρουμε ότι μπορεί να ομορφυνει με βουρδουλα σάλιο και υπομονη και ξανά βουρδουλα, πίεση και τρομοκρατία. 

-> με τι τρόπο να απομακρυνθούν από επιλογές “καταστροφικές” και αυτοηττώμενες;

Παρά τη μόρφωση και τα ιδιαίτερα ταλέντα κάποιου που είναι κινητρα να διαπλακουμε με το πρόσωπο ενδεχεται να μην καταλαβαίνει με το καλό όταν του παρουσιάζεις ήρεμα αναλυτικα και με συζήτηση τι παπαριές κανει. Η Τρομοκρατια είναι μια βιώσιμη λυση 
σε αυτές τις περιπτώσεις. Η τη μαλακια που τον δερνει θα κρατήσει η τον την Κ που τον δερνει θα κρατήσει. Κάποιος πρέπει να τον δερνει παντως. Το βλέπω ως μια κοινωνική προσφορά 

-> Τοποθετειτε τέτοιες καταστάσεις στο γεγονός πως το ζητούμενο είναι η θλίψη και η οδύνη, ή στο ότι μέσω αυτών, προσπαθούν να επιτύχουν όφελος προς τις ίδιες;

Και η βαρεμάρα και η κακή συνήθεια και τι έκανε τα προηγούμενα χρόνια. Όλα παίζουν ρόλο. Με όποιο δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μαθεις.

->Δύναται μέσα από υγιή σχέση Κ/υ να απομακρυνθoύν από το τυχόν ασυνείδητο αίσθημα ενοχής που τις ωθούν σε ανάλογες επιλογές ή τις κρατούν για μεγάλο διάστημα σε αυτές;

Μπορείς πάντα να προσπαθησεις αν αξιζει τον κόπο. Και ότι βγει.

Σημείωση. Τυχόν αυτοκαταστροφικες συμπεριφορές (οι οποίες επηρεάζουν το σχεσιακό πλάνο) αν υπαρχουν, θα παλεύτουν μονο αν έρχονται πακέτο με σοβαρα προτερήματα του προσώπου.Δηλαδη κοιτώντας το σύνολο πρέπει να λες αβίαστα και χωρίς αμφιβολία, ναι αξίζει τον κόπο.  

.....

Ωστόσο τα παραπάνω δεν ισχύουν μόνο σε βδσμικο επίπεδο. Και με έναν φίλο που τρομπαρει σε ορισμενα θεματα, παλι τα ίδια θα ελεγα και θα έκανα.

Θα του κάνα τις μπάλες νααααααααα 

 

2/2 νήματα του Dis που δεν κατάλαβα τίποτα  

 

Λατρεμένος Θουκυδίδης αλλά για πελοποννησιακό πόλεμο στρατηγική πολέμου διεθνών σχέσεων και εξωτερικής πολιτικής....για bdsm δεν ξέρω δεν το δοκίμασα.... 

 

Υπαρχουν πολλες ναι δεν φταινε τα βιωματα, οι προσδοκιες τους φταινε. Το οτι εχει επαναληφθει μια ιστορια δεν σημαινει οτι εχεις καμια καταρα ουτε οτι ο καθε Κ ειναι ιδιος με τον προηγουμενο, η συμπεριφορα της ισως να προκαλει καποιες καταστασει οχι οτι τις φτιαχνει κιολας. Υπαρχουν ιδιοι τυποι που μαζι τους οδηγησε σε συγκεκριμενο σεναριο και φιναλε? Οχι δεν το πιστευω αυτο, νομιζω πως ο καθενας ειναι διαφορετικος. Μπορουν να απομακρυνθουν μονο αν το διαχειρηστεις αλλιως με πρωτη σκεψη να εισαι καλα εσυ για να μην καταληξεις στην καταστροφη , αυτο θελει πολλα χτυπηματα να το πετυχεις ειδικα αν πιστεψεις οτι το προκαλεις και οτι φταις εσυ. Τι οφελος να εχει η θλιψη και η οδυνη? Νομιζω δεν της θελει κανεις. Ναι στο τελευταιο πιστευω πως σε μια υγιη σχεση αυτο θα αλλαξει , πρωτα θα αλλαξει και μετα θα το αντιληφθουν και αργοτερα θα το πιστεψουν, για αυτο το διαστημα ισως να ειναι μεγαλο αλλα δεν σημαινει πως θα κρατησει για παντα.

 

Η ανακύκλωση της ίδιας συμπεριφοράς και επιλογής πιστεύω πως οφείλεται σε ανασφάλεια και σε ένα βαθιά ριζωμένο "αυτό μου αξίζει" , που συνήθως συμβαίνει υποσυνείδητα και τροφοδοτείται για χρόνια.
Για αυτό το λόγο είναι και δύσκολο να εξαλειφθεί ή αναστραφεί αν προτιμάτε.

 

Δύσκολο όντως. Ωστόσο, όταν επιλέγει την υ ο Κ, δεν αφήνει έξω τα "κουσούρια" της. Ποιος Κ αφήνει την υ του, σε κατάσταση ανασφάλειας;

 

Δεν είμαι Κ για να σας απαντήσω.
Ωστόσο, μιλώντας προσωπικά, όσο κι αν έχει αποδεχθεί/βελτιώσει/αγνοήσει τα κουσούρια μου ο Κ, σε μια επόμενη σχέση μου θα είναι πάλι εκεί μπροστά μου, να μου ορίζουν τις επιλογές μου.

 

Και αν η επιλογή του είναι ουσίας, θα τα δουλέψει κατάλληλα. Με προσοχή και τόλμη λοιπόν. Αν και η τύχη, πολλές φορές βάζει το χεράκι της...

 

Η τύχη