Αντιστάσεις στη μονογαμία του υ.

Ένας Κυρίαρχος διαλέγει μια υπό για δύο πράγματα: Για αυτό που εκείνη είναι και για αυτό που Εκείνος βλέπει ότι μπορεί εκείνη να γίνει/να κάνει με εκείνη.
Αυτό συμπεριλαμβάνει τα πάντα: Από την εξωτερική της όψη μέχρι τη δουλειά της και την κατάσταση της ζωής της. Την επιλέγει για αυτό που είναι και για αυτό που βλέπει ως προοπτική.
Εφόσον δεν μιλάμε για καυλορόλους αλλά για θέσεις, μιλάμε για έναν Άνθρωπο που θέλει να πάρει την ευθύνη της ζωής κάποιου άλλου ανθρώπου και για έναν άνθρωπο που θέλει να παραδώσει σε έναν Άλλο την ευθύνη της ζωής του.
Και σε αυτές τις περιπτώσεις μιλάμε για Δ/δύο ανθρώπους που ξέρουν πραγματικά τι εστί ευθύνη.
Για αυτό και ισχύει απόλυτα η φράση του @Iagos

Και η περιγραφή του @espimain

Επομένως ένας Κ ξέρει τι ζητά, γιατί και τι να κάνει με αυτό.
Και μια υ παραδίδει οποιαδήποτε γνώση σε αυτό (Αυτόν).  
Τα κριτήρια είναι ποικίλα και Προσωπικά.
Αυτό που είναι γενικός... κανόνας είναι ότι άπαξ και κάποια ανήκει κάθε οργασμός της, όπου, όποτε και όποιας μορφής (εκτός του σεξουαλικού οργασμού επεκτείνεται σε κάθε απόλαυση, κάθε τέρψη, κάθε απολαυστική ή εκστατική εμπειρία) είναι από, προς και για Αυτόν