Όρια Κυρίαρχου

Έχει ο Κυριάρχος δικαίωμα στην ζωή (ή στην ζωή που μπορεί να κυοφορεί) η υπό?

Αν ο Κυρίαρχος ζητήσει κάτι που αντιβαίνει στην σχέση Μητέρας - Παιδιού, πρέπει η υπό να υπακούσει;

Αν ο Κυρίαρχος σας ζητήσει να κάνετε φόνο θα το κάνετε;

Ποια είναι τα όρια του Κυρίαρχου; Υπάρχουν όρια;

 

..ε ναι βρε παιδι μου..υπαρχουν ορια..τα ορια της λογικης, του νομου..του σεβασμου στον ανθρωπο σου..της φυσης..

 

Δεν υπάρχουν πρέπει. Υπάρχουν θέλω.
Ό,τι και να ειπωθεί μόνο στην πράξη μπορεί να κριθεί.

Έχει δικαίωμα ο κυρίαρχος να απαιτήσει έκτρωση από την υπό του;
Μία πράξη που στην ουσία είναι συμμετοχή σε φόνο και αντιβαίνει στην σχέση Μητέρας-Παιδιού.

Να το ζητήσει έχει το δικαίωμα.
Το αν η υπό θα υπακούσει ή όχι, είναι δικαίωμα της. Ποιος μπορεί να κρίνει την ηθική που έχει διαμορφωθεί μεταξύ δύο ατόμων;

Ποιος μπορεί να μιλήσει για ανηθικότητα, αν τελικά η υπό υπακούσει;
Ποιος μπορεί να μιλήσει για ανηθικότητα λόγω της ανυπακοής της υπό, αν τελικά δεν;

Το ίδιο δίλημμα μπορεί να τεθεί και όταν η υπό θέλει να ρίξει το παιδί και ο κυρίαρχος δεν της επιτρέπει.

Ο κυρίαρχος έχει όρια; Ναι και είμαι κατηγορηματικός σε αυτό. Αυτά που η υπό που έχει επιλέξει του επιτρέπει.

 

Μπαίνεις σε μια τέτοια σχέση και προχωράς "με σώας τας φρένας θέλω να πιστεύω" αξιολογώντας Τον Κυρίαρχο, αναπτύσσοντας εμπιστοσύνη στην ορθή Του κρίση και την Ικανότητα Του να σε οδηγεί και να σε προστατεύει.
Πιστεύω πως υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τα μέλη μιας σχέσης εάν τεθούν τα παραπάνω ζητήματα.

 

Απάντηση: Re: Όρια Κυρίαρχου

θα συμφωνήσω, προσθέτοντας πως από τη στιγμή που δε θίγεται η ψυχική και η σωματική υγεία του υπό, δεν υπάρχουν όρια στον Κυρίαρχο

 

+1

 

δεν υπαρχουν ορια Κυριαρχου ... αυτο ειναι τουλαχιστο αστειο εστω και να το υποθεσει καποιος ... τα μονο ορια ειναι αυτα της πνευματικης και ψυχικης ικανοτητας και των δυο πλευρων αλλα και της αντιληψης που διαθετουν .....
οριο ειναι η λογικη οπως ειπωθηκε και σε προηγουμενο ποστ
Οσο για την σχεση Μητερας-Παιδιου ... εξαρταται για το ειδος της επεμβασης ... επειδη και εγω ζω μια τετοια σχεση , μερικες φορες εντοπιζω στην Μητερα καποιες αδυναμιες , κυριως προερχομενες απο ενοχες προς το παιδι .. εκει ενας αντρας αλλα με πραγματικο ενδιαφερον ομως .. ισως μπορει να φανει χρησιμος ... φυσικα εδω ξεχναμε καθε ανωμαλια περι κυριαρχειας υποταγης και σχετικα ... αυτα για την κρεβατοκαμαρα ... το παιδι του Α Λ Λ Ο Υ .. δικαιουται να βλεπει εναν συντροφο της μητερας του και οχι εναν ανωμαλο ....
... μην πεταχτει κανεις και παρεξηγηθει με το "ανωμαλος" , αφενος γιατι περι ανωμαλιας προκειται (απολαυστικοτατης μεν και την ασπαζομαι) , αφετερου γιατι ετσι την θεωρει η κοινωνια και το καθε παιδι εχει το δικαιωμα να επιλεξει το προσωπο που θα παρουσιασει στην κοινωνια αυτη ... και επειδη δεν επελεξε εκεινο τον φιλο της μαμας του .. αρα τα παντα οφειλουν να μενουν μεσα στην κρεβατοκαμαρα ... αυτα να τα εμπεδωσει ο οποιοσδηποτε πλησιαζει μια μαμα ... για να ξερει και τα ορια του     ..

 

Ακριβως!!!!!!
Συμφωνω απολυτα!!!!!!!

 

Απάντηση: Όρια Κυρίαρχου

Συμφωνω με τον Maley.Υπαρχουν αυτα τα ορια της ανθρωπινης αξιοπρεπειας,των νομων και της λογικης (αυτο ειναι ελαστικο και προφανως εννοειται της λογικης και των δυο).Αλλωστε εαν ο κυριος προβει εναντι της υπο σε πραξεις που κατα τηναποψη της ειναι περα απο την λογικη της,τις αξιες της κουλτουρας της κλπ τοτε το πιο πιθανον θα υπαρξει ρηξη της σχεσης τους και τοτε η υπο μπορει να βγει εξω απο την σχεση αυτη.Οτι ακριβως συμβαινει και στις υπολοιπες σχεσεις εξω απο το BDSM,μην ξεχναμε οτι η σχεση εξουσιας - υποταγης ειναι μια αθρωπινη σχεση οπου και οι δυο ειναι μεσα σ'αυτην με την θεληση τους.

 

Το μονο οριο που πρεπει να εχει ενας Κυριαρχος , ειναι το να ειναι ''ΑΝΘΡΩΠΟΣ''!!

 

Εκτιμώ πως τα όρια ενός Κυρίαρχου τίθενται από την προσωπική του ηθική. Συμφωνώ με παλαιότερες θέσεις μελών -όπως του Dolmance-, πως ο Σαδισμός "ξεδοντιάζει την ηθική", τονίζω όμως πως πρόκειται για μια φιλοσοφική θεώρηση, άρα μονόπλευρη. Ένας άνθρωπος, έστω και εκφραστής του Σαδισμού, είναι πολυδιάστατο ων, συνεπώς εκ φύσεως περιορίζεται εντός πλαισίου (νομικό, κοινωνικής ηθικής κλπ). Εάν ως όριο ονομάζουμε τις αναστολές προς την ψυχοσύνθεσή του (στοιχεία που εμφανίζονται κυρίως κατά την διάρκεια της αρχής της αναζήτησής του) και τις προσωπικές του φοβίες, τότε είναι στην δική Του κρίση και ευχέρεια να τα ξεπεράσει. Σε ζητήματα διαχείρισης, τα όρια σχετίζονται με την ασφάλεια (σωματική και ψυχική) του υποτακτικού, κάτι που θεωρώ πως είναι σταθερές θέσεις της προσωπικής του ηθικής, είναι αδιάλλακτες και - πάντα κατά την άποψή μου - καλώς υπάρχουν μέσα στην αδιαλλαξία αυτή.

 

O Σαδιστης η ο Κυριαρχος οφείλει να μην επιτρέψει στην σκοτεινη πλευρα του να τον οδηγήσει σε μισανθρωπικές , ανεξελεγκτες και συναμα αντικοινωνικές συμπεριφορές. Αν δεν το κανει , θα απομονωθεί και θα αυτοκαταστραφέι ενω αν η αντικοινωνική του συμπεριφορα ξεπεράσει τα κοινωνικα αποδεκτα ορια , η κοινωνία θα τον ξεράσει και θα τον ισοπεδώσει ( αυτο το λεω ως απαντηση σε θεωρίες περι λιμπερτινισμού και σαδικής φιλοσοφικής θεώρησης των πραγμάτων).