Αίτια και αντιδράσεις

@MasterJp , το sub space όμως ( όπως εχει περιγραφει από οσους/ες το βιωσαν) δεν είναι κατασταση συνειδητοτητας,οποτε δεν μπορει καποιος να βγαλει συμπερασματα σωστα?

 

@MasterJp ,ευχαριστω για την διευκρινηση τωρα καταλαβαίνω λιγο καλυτερα τι εννοείτε. Επιτρεψτε μου όμως να εχω τις επιφυλάξεις μου αφου θεωρω ότι είναι διαφορετικο πραγμα να δεχεται καποιος/α διαφορες πρακτικες και χρηση του οντας σε sub space και διαφορετικο να επιλεγει συνειδητα να δεχεται ή να εκτελεί πραγματα ασχέτως επικυνδινοτητας και αρεσκειας .

 

@MasterJp
μήπως τραβάτε λίγο το σχοινί με το subspace;

 

Ισχύει, γι'αυτό και οι υπερβολές ορισμένες φορές.

 

Oh my gosh,δε ξερω σε ποιον να πρωτοαπαντησω!
Φοβαμαι μη ξεχασω κανεναν και δε γραψω οσα εχω στο μυαλο μου απο οταν τα διαβαζα.
Λοιπον αρχιζω..
@Soraya μου καλη κι εγω σ ευχαριστω,
δεν ειχα ποτε μπερδεψει το σαδομαζο με το κυριαρχικουποτακτικο...
ενα ποστ με ειχε κανει να τα συνδεσω απλως για να δειξω καποιο point.
Τωρα σε ολα τα αλλα....
με βαλατε σε πολλες σκεψεις....
Αν παρω σαν real κατασταση τη φραση σου @dark_lady[Α] αυτο παει να πει οτι βασικα εισαι υποχειριο του αλλου σε φαση ακομη και να δωσεις τη ζωη σου γ τον αλλον.
Δηλαδη να σου ζητησει να σκοτωθεις και να το κανεις επειδη εισαι υποταγμενη.
Ξερω χρησιμοποιω δραματικοτητα πολυ στα παραδειγματα αλλα αυτα μου ερχονται.
Αυτα λετε ουσιαστικα απλως εγω τα υπερβαλλω για να δειξω το μεγεθος της θεσης αυτης.
Ποιος εμπιστευεται τη ζωη του στον αλλον;
Μηπως η λεξη εμπιστοσυνη δεν ειναι σωστη;
Γιατι η εμπιστοσυνη ειναι αποτελεσμα μιας λογικης μαθηματικης πραξης κι εδω απλα δεν υπαρχει λογικη.
Σα βιτσιο μπορω να το καταλαβω μονο,του τυπου,ξερω οτι ρισκαρω και γουσταρω να ρισκαρω.
@margarita_nikolayevna ...
Ενας κ ειναι αμεσα συνδεδεμενος με την υ.οποια και να ειναι αυτη.οποια κι αν εχει επιλεξει δηλαδη.
Χωρις την υ δεν υφισταται σαν κ.
ειναι κατι σα μουσακας χωρις μελιτζανα...
Αρα ειναι εξαρτημενος απ την υπαρξη της υ...οπως και μια υ απο την υπαρξη καποιου κ.
Καπως ετσι εννοουσα την εξαρτηση των δυο.
Τωρα μπορει σε καποιους η αισθηση υποταγης να χαλαει αισθητικα ή ιδεολογικα οταν μιλαμε για θεληση της υ στο να υποτασσεται αλλα για μενα ειναι κατι αναποφευκτο.Δε νομιζω να μπορει να υπαρχει οτιδηποτε χωρις καποιο κινητρο/θεληση.Ειναι κατι σα την ανιδιοτελης αγαπη.Δε ξερουμε κατα ποσο υπαρχει και αν...γιατι κατα βαθος οι περισσοτερες αν οχι ολες οι πραξεις ειναι εγωιστικες και τα αισθηματα μαζι, αν το ψαξεις...
Ενταξει το παρατραβηξα το σχοινι αλλα ηθελα απλως να δωσω το σκεπτικο...

 

Υποχειριο; δεν με θεωρω υποχειριο και προσωπικα το θεωρω ατοπο ως ορο.. λυπαμαι που δεν καταλαβες το νοημα αυτου που ειπα... οσο για τη ζωη μου.. ανηκει σε οσους αξιζει να ζησουν απο τη δικη μου "θυσια"

 

με μεγάλη χαρά θα επεκταθώ όταν βρω χρόνο μιας και τώρα με τρέχουν για μια βάπτιση  

 

Ας το πάρω απ την αρχή  

Δεν υπάρχει ερμηνεία, είναι πρωτογενής αντίδραση που δύσκολα αναλύεται σε επιμέρους συστατικά. Περιλαμβάνει χαρά, κάβλα, περιέργεια, φροντίδα προς το πρόσωπο με το οποίο σχετίζεται η σκλάβα, αντίδραση, αντίσταση, άρνηση, ενοχές για τα τρία προηγουμενα, υπακοή, διαπραγμάτευση και το e των στατιστικών συναρτήσεων που σημαίνει "λοιπά" αλλά τα λοιπά δεν μπορούν να αναποδογυρίζουν την συνάρτηση και έχουν τους κανόνες τους και αυτά. Το άξιο λόγου για μένα είναι ότι αυτό που υπάρχει είναι μοναδικό για την κάθε μια στην σύσταση, την ένταση, τον όγκο. Για μένα ξέρω ότι πάντα το ίδιο ήταν και ότι όσο περνάει ο καιρός όλη αυτή η πολυπλοκότητα μικραίνει και εκεί που ήταν κάποτε μια πλατεία τώρα είναι μια τελεία, που γίνεται όσο πάει και μικρότερη. Η ουσία είναι αυτή, ο Αφέντης λέει "έλα εδώ αμέσως" και η σκλάβα πηγαίνει εκεί αμέσως. Το δύσκολο είναι το "αμέσως", λόγω των πολυπλοκοτήτων, έρχεται με τον καιρό. Η αντίδραση της σκλάβας, τουλάχιστον όπως αυτή την βιώνει εσωτερικά, είναι η ίδια πάντα, ανεξαρτήτως συνθηκών και ανεξαρτήτως Αφέντη.

Το subspace όπως το έχω ζήσει είναι μια κατάσταση ιδιαίτερα αυξημένης συνειδητότητας και αισθαντικότητας όπου έχουν υποχωρήσει σε βαθμό εξαφάνισης τα πάντα όλα που δεν αφορούν αυτά που γίνονται πάνω σε μένα που είμαι απολύτως εκεί όσο ποτέ άλλοτε. Αργότερα, όταν βγαίνω λίγο από το subspace έχω πρόσληψη και μάλιστα πολύ εναργή, όσων συμβαίνουν γύρω μου αλλά έχω την αίσθηση ότι δεν με νοιάζει τίποτα, δεν με αφορά τίποτα και δεν θέλω να κάνω τίποτα γιατί είμαι απόλυτα πλήρης, τόσο όσο για να μοιράσω πληρότητα σε όλο το σύμπαν.

Τα πράγματα συμβαίνουν ανάλογα την στιγμή, ιδίως μάλιστα το subspace. Η ψυχική διεργασία της σκλάβας από τη στιγμή που λαβαίνει την εντολή μέχρι τη στιγμή που την εκτελεί δεν είναι "τα πράγματα" είναι ένα μικρό κομμάτι της σκηνής. Η ψυχική αυτή διεργασία δύσκολα γίνεται συνειδητή στο σύνολό της.

Αν είναι ο Αφέντης ο οποίος έχει αναλάβει τη σκλάβα αυτή, πιστεύω πως ναι. Έχω μάλιστα την αίσθηση ότι καμιά φορά ο Αφέντης βλέπει με τα μάτια του ένα μέρος της αντίδρασης, που στην ουσία είναι πάντα η ίδια αλλά δεν φανερώνεται πάντα ολόκληρη ούτε το ίδιο τμήμα της κάθε φορά και τότε μπορεί να έχει το όλον. Γνωρίζω ότι αυτή είναι μια ψευδαίσθηση, την οποία δεν έχω δει κανέναν Κ που σέβεται τα φρύδια του να ακολουθεί  

Δεν θα το έκανα - θα ζητούσα αποδέσμευση αυθωρεί. Γιατί τα πάντα θα ήταν λάθος, δικό μου λάθος που συναίνεσα, και ο τύπος δεν θα ήταν Αφέντης. Ο Αφέντης δεν ξέρω να απαιτεί από τη σκλάβα πράγματα που θα την βλάψουν ανεπανόρθωτα ή να κάνει πλακίτσα με την εμπιστοσύνη της σκλάβας προς αυτόν. Το σάλτο απ το μπακλόνι και το σουλάτσο γυμνή σε κατοικημένη περιοχή είναι τα δύο πιο συνηθισμένα από αυτά, στην καθομιλουμένη των BDSM φόρουμ. Η σκλάβα χωρίς καλό ένστικτο αυτοσυντήρησης είναι μια προβληματική ιδιοκτησία και μια ανίκανη ερωτική σύντροφος.

Λάθος κάνετε κατά τη γνώμη μου ότι η υ φιλτράρει και διαλέγει πώς θα υποταχτεί, αλλά αυτό έχει γίνει ιδεολογικό θέμα και θα διαφωνούσαμε στο διηνεκές, είμαι πρόθυμη να συμφωνήσω ότι διαφωνώ.

Και για να κάνω κι εγώ τον δικηγόρο του διαβόλου, τι σχέση έχει η ερώτηση αυτή με το θέμα;

 

Κατ΄αρχήν να συμφωνήσουμε ότι μιλάμε για την ερωτική υποταγή, για να γλιτώσουμε άλλες συζητήσεις. Θα σας πώ τί νομίζω εγώ.

Ενας άνθρωπος δεν ξυπνάει ένα πρωί και λέει, "α, έχω δύο επιλογές, την Κυριαρχία και την υποταγή, τώρα που το σκέφτομαι θέλω το β". Δεν είναι δηλαδή ούτε αποτέλεσμα λογικής ούτε αποτέλεσμα "θέλω" (σήμερα αυτό και αύριο το άλλο). Χωρίς να παρεξηγούνται όσοι έχουν κάθε δικαίωμα να πειραματίζονται επειδή είναι σε αυτήν την ηλικία ή σε αυτή τη φάση της ζωής τους. Ή κι αυτοί που αρέσκονται να πατάνε σε δυό βάρκες.

Ενας άνθρωπος αντιλαμβάνεται ότι έχει μίαν α σ τ ά θ ε ι α ως προς το πως να διαμορφώσει και να στηρίξει την ερωτική του ζωή, μιαν αστάθεια που του είναι βασανιστική, χαοτική, αγχωτικη και πολλές φορές παραλυτική και για την υπόλοιπη ζωή του, και κατευθύνεται στην αναζήτηση κάποιου άλλου ανθρώπου ι σ χ υ ρ ο ύ που (για τα γούστα του) μπορεί να αναλάβει αυτόν τον ρόλο, να τον σταθεροποιήσει.

Γι αυτό και πιστεύω ότι το υ μέλος πάει ο υ σ ι α σ τ ι κ ά στο Κ μέλος και λέει "ανάλαβέ με". Ο Κ φυσικά, αν ενδιαφέρεται και μόνον αν ενδιαφέρεται, απαντάει "Οκ, αλλά με τους κάτωθι όρους. Ο τζάμπας πέθανε".

Αυτό το πράγμα είναι ανάγκη, όχι της τάξεως της επιβίωσης, αλλά της τάξεως της πλήρους και καλής ζωής. Επειδή δεν είναι της επιβίωσης δεν την καλύπτει το οποιοδήποτε πρόσωπο και επειδή είναι της πλήρους και καλής ζωής δεν σωπαίνει, αν δεν ικανοποιηθεί.

Εμένα μου είναι σαφές ότι αυτά δεν έχουν σχέση με τις "προθέσεις", τα "θέλω", τα "συμπεράσματα" και την "επιθυμία να προσφέρει κανείς". Εχουν σχέση με την όσο καλύτερη αυτοπαρατήρηση και αυτογνωσία, δηλαδή με την ανάγκη να αφεθεί στην "φυσική" του ροπή με την οποία δ ε ν γ ε ν ν ή θ η κ ε αλλά για κάποιον απροσδιόριστο και τελικά αδιάφορο λόγο διαμορφώθηκε. Αν η ανάγκη είναι συνειδητοποιημένη (και αυτό ίσως θέλει κάποια ηλικία ή κάποιες εμπειρίες) η ζωή είναι πιο εύκολη.

Αν η υποταγή δεν είναι ανάγκη, γιατί να υποταχτεί κανείς; Αν κάποιος θέλει απλώς να προσφέρει και να ικανοποιεί τους άλλους, έχει ένα σωρό καριέρες να ακολουθήσει, που τις ακολουθούν και κυριάρχοι εδώ που τα λέμε. Δεν βγάζει νόημα...