Αλήθεια, σαν πώς να εκπαιδεύεται ένας lifestyle Κυρίαρχος;

Έχουμε συζητήσει για την εκπαίδευση σκλάβας και κάποια διακριτικά ποστ αναφέρθηκαν παράπλευρα και στο θέμα της εκπαίδευσης των Κυρίαρχων.

Δεν γνωρίζω πώς γίνεται και αν υπάρχει κάτι τέτοιο και σκέφτηκα πώς θα ήταν ενδιαφέρον να συζητήσουμε πώς μαθαίνει ένας Κυρίαρχος "την τέχνη". Δεν εννοώ τους κόμπους με την στενή έννοια γιατί αυτοί μαθαίνονται. Εννοώ να χειρίζονται μία υποτακτική, να μπορούν να την πάνε εκεί που θέλουν.

Χώρια που έχω την αίσθηση ότι λογικά θα πρέπει να υπάρχει και κάποιο ελαστικό έστω code of conduct στα πλαίσια του SSC ή του RACK. Ένας κώδικας συμπεριφοράς εννοώ, κάτι που να επιτρέπει π.χ. μεν σ έναν Κυρίαρχο να βάλει κάτω μία υποτακτική και να την πονέσει όσο παίρνει αλλά όχι και να την κάνει άνθρωπο που δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνος του στην ζωή τούτη, αν σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και χρειαστεί κάτι τέτοιο.

Μου φαίνεται λογικό να προχωρεί κάποιος άπειρος Κυρίαρχος μαθαίνοντας από τα σφάλματά του και πραγματικά είναι κρίμα που σ αυτήν την κοινότητα δεν συζητάμε για τα λάθη μας ώστε να μαθαίνουμε όλοι από αυτά.

Και το peer reviewing, δηλαδή να βλέπουμε ή "βλέπουμε" από το ηλεκτρονικό έστω πλησίον μας και το mentoring επίσης, πιθανά και λογικά μου φαίνονται.

Υπάρχουν Κυρίαρχοι που την συρμαγιά την πήραν από έμπειρη στα παιχνίδια του BDSM υποτακτική που βρέθηκε στον δρόμο τους και μάλιστα υπάρχουν, μου λένε real life κοινότητες στο εξωτερικό που διαθέτουν στον άπειρο Κυρίαρχο μία από τις έμπειρες σκλάβες τους για να μάθει αυτός μαζί της. Διατεταγμένο topping from the bottom μπρρρ..., ενδιαφέρον πάντως.

Κυρίαρχοι που να έμαθαν μπαίνοντας στο household ενός άλλου εμπειρότερου να υπάρχουν;

Κυρίαρχοι που να έμαθαν ως υποτακτικοί; Ή υπηρετώντας σε κάποιο στάδιο της μάθησής τους έναν Μάστερ;

..................................................................................................................................

Την ιδέα για το νήμα αυτό δεν την πήρα από δω, ούτε από προσωπικές εμπειρίες και αναζητήσεις. Την πήρα από ένα πενθήμερο γιόγκα που είχα πάει και που συζητιόταν πώς κάποιος για να μάθει γιόγκα ή μάλλον για να γίνει γιόγκι βρίσκει έναν γιόγκι να του μάθει, πώς μπαίνει στην υπηρεσία αυτού του γιόγκι, πώς του εκχωρεί όλον τον έλεγχο - ναι, ακριβώς έτσι ειπώθηκε, τί ρόλο παίζουν τα τραύματα του παρελθόντος στην επιλογή αυτή, τί σημαίνει abusive relationship - όχι ακριβώς αυτό που νομίζαμε κατά μία εκδοχή, και άλλα πολλά. Συζητήθηκε και το ταντρικό σεξ, που μου είναι μάλλον προσφιλές, αλλά αυτό για άλλο νήμα, κάποια άλλη στιγμή...

 

Υπάρχει και τρίτος δρόμος, βιόλα μου. (και μη διαννοηθεί κιανείς να με φωνιάξει Τόνυ!)

Κατ' αρχίν, έχω εκφράσει τις απόψεις μου περί καθολικής κυριαρχίας πολλάκις.
Δε διδάσκεται η επιβολή, αυτό που εννοούμε στα μέρη μου λέγοντας πως κάποιος 'κατέχει να ορίζει'.
Δεν χρειάζεται, το λοιπόν, να επαναλαμβάνομαι στο αυτό μέρος του θέματος.

Οι τεχνικές λεπτομέριες στο ερωτικό σκέλος, διδάσκονται από φίλο εμπειρότερο που δικαιούται σεβασμού και η εκτίμηση είναι αμφίδρομη. Τουτέστιν, ο κυρίαρχος δε μπαίνει φαμέγιος. Επίσης απορρίπτω την τακτική 'παίζω και μαθαίνω', δεν θα επέτρεπα ποτέ στον απατό μου να ασκηθώ παίζοντας με γυναίκα που μου παραδόθηκε (ασφαλώς δε δοκεί να γράψω 'κακέκτησα' όντεν αναφέρομαι στα μικράτα μου).

Ο προαναφερθείς 'τρίτος δρόμος' συνίσταται στη νομή κυριαρχικής γυναικός, επαρκώς έμπειρης και σε ικανό βαθμό αμφισεξουαλικής.
Εξ ίσου επωφελής η μαθητεία και απείρως απολαυστικότερη.

ΥΓ: Σε εισαγωγικά ο 'τρίτος δρόμος' καθώς οι έτεροι δυο είναι ανεπαρκείς. Ο πρώτος δεν είναι ορθά ορισμένος, ο δεύτερος απορρίπτεται εξ ορισμού.

 

Έχω δεχτεί μετά χαράς τις πλείστες μεταλάξεις του εν φόρουμ υποκοριστικού μου από σένα ΜαυροΒασίλειε, αλλά το "βιόλα" σε παρακαλώ ευγενικά να το πάρεις πίσω. Δεν είναι στις προτιμήσεις μου.

Ναι, το έχω αντιληφθεί ότι σταδιακά χάνεις την υπομονή σου μαζί μου   , αλλά αυτό δεν είναι λόγος να με αποκαλείς και "βιόλα", αν ήθελα να με λένε "βιόλα" θα είχα αυτό το υποκοριστικό και όχι το δικό μου.  

Σου βγάζω το καπέλλο που απορρίπτεις το "παίζω και μαθαίνω" επί της αρχής. Στην πράξη το να μην μαθαίνει κανείς από τα λάθη του θα ήταν ένδειξη ξεροκεφαλιάς υπέρτατης, αλλά ως αρχή το να απορρίπτεις το "πάμε και βλέπουμε" πραγματικά το εκτιμώ ιδιαίτερα.

 

Εδά γελώ απαρθηνά με την καρδιά μου!

Το υποκοριστικό είναι δηλωτικό εκτίμησης ή/και τρυφερότητας, ετσά λέμε τα λουλούδια.
Άρα άκυρα τα περί υπομονής.

Βιόλα μου ο περβολάρης σου, ποιό μυστικό κατέχει;
κι είσαι σαφί ολάνθιστη κι άνε χιονά γή βρέχει.

Κατανοητό;

Πέραν, τα λάθη που αναφέρεις δέον όπως αποτελούσιν διδαχή πάντοτε.
Είναι όμως μεγάλο το κόστος στην ψυχή όποιου ορίζεις από τέθοια λάθη.
Κι όποιος έχει δύναμη, δεν επιτρέπει στον απατό του να πληγώνει.

 

Κατανοητό Mavrobasilis  

Δεν στέκει να χαρίζω κρίνους σε Κυρίαρχους, θα ήτο ιδιαίτερα κακόγουστο, γι αυτό πάρε από μένα δώρο τούτο το γατάκι.

Είθε να συμβολίζει Κυρίαρχη μετά από εκπαιδευτικό σας session...

 

Η ερώτηση μου θυμίζει το «τι κάνει το αγόρι να γίνει άντρας ;» .
Να ‘ναι άραγε ο στρατός ;
Ίσως τα κορίτσια ;
Να ‘ναι η έμπειρη τσατσά ;
Η λέτε ο παππούλης ;

Μπορεί να είναι όλα αυτά που λες Tender , μπορεί μόνο κάποιο από αυτά , μπορεί και τίποτα από αυτά . Το θέμα είναι να υπάρχει η τάση για κυριαρχία . Η τεχνική αποκτιέται από την εκπαίδευση . Είτε την αποκτήσει από κάποιον Δάσκαλο , είτε από το περιβάλλον του , είτε από κάποια έμπειρη γυναίκα , υποτακτικής φύσεως . Είτε παρατηρώντας τους άλλους , δοκιμάζοντας πάνω σε άλλους , βελτιώνοντας τις τεχνικές του , προσαρμόζοντας τη μορφή στα δικά του δεδομένα . Δεν μπορείς να πάρεις ένα θέλω να είμαι κυρίαρχος και να τον δομήσεις με βοήθεια προκαθορισμένης φόρμας , μπορείς να του δώσεις τις γενικές κατευθύνσεις προσαρμοσμένες στις ανεπτυγμένες του δεξιότητες . Μπορείς να αφυπνίσεις ή να καλλιεργήσεις ταλέντα που κατέχει . Αλλά πριν από όλα αυτά θα πρέπει να τον βοηθήσεις να αποσαφηνίσει τα πραγματικά του ζητούμενα . Θα μιλήσω για εμένα προσωπικά .

Ο πατέρας μου είχε ένα δόγμα . Πιθανόν να φταίει το γεγονός των προσωπικών του βιωμάτων . Δεκατεσσάρων χρονών δεν ήθελε να συνεχίσει το σχολείο και ζήτησε από τον παππού μου , να το στείλει στα καράβια . Αυτός ζήτησε από έναν φίλο του καπετάνιο , να τον πάρει και να τον σκίσει , ώστε σε ένα χρόνο να θέλει να τα παρατήσει . Έμεινε άλλα δεκαπέντε χρόνια και με την βοήθεια μιας σχολής έγινε και αυτός καπετάνιος . Το δόγμα του λοιπόν ήταν το εξής , ζόρισε το αγόρι ώστε προκειμένου να μάθει να επιπλέει να αρχίσει να κολυμπά . Μετά ζόρισε τον και άλλο , ώστε να μπορεί να βάζει και στόχους για να ξεφύγει από την φουρτούνα . Συνέχισε ώστε πια να μην παλεύει με την φουρτούνα , άλλα να θέλει να την καθοδηγεί . Μέχρι τώρα , δεν είμαι απόλυτα σίγουρος για την μέθοδο και η επιτυχή κατάληξη οφειλόταν και σε ένα μεγάλο βαθμό στην τύχη . Λόγω των αδιάκοπων μετακομίσεων , δεν μπορούσα να χτίσω σχέσεις βαθιάς φιλίας και σε μια τρυφερή ηλικία φίλοι μου ήταν ο Νίτσε , ο Φρόιντ και ο Μπουκόφσκι . Ταξίδευα με τον Κλαρκ και τον Ασίμωφ και η σεξουαλική μου ορμή παίρνοντας τα κρυφά μηνύματα του Πόε με έφερε στον Ντε Σαντ . Ένα καλοκαίρι είχα βουτήξει και στις ειδυλλιακές εικόνες των Άρλεκιν , αλλά ξαναγράφοντας το σενάριο με ένα τρόπο πιο δικό μου . Τελικά για τον πρόχειρο ερεθισμό μου διάλεξα τον Βιλιέ , πριν φτάσω στο Ντε Σαντ . Ο Εμπειρίκος βοήθησε στην απενεχοποίηση των φαντασιώσεων μου . Ήμουν κάπου στα δεκατρία , όταν διάβαζα το «Χωρίς οικογένεια» . Θύμωσα με τον πόνο που μου έδωσε το φινάλε του και το ξαναέγραψα . Ένιωσα καλά και είπα να δοκιμάσω το ίδιο στην πραγματικότητα . Στα κορίτσια που γνώριζα , στα δρώμενα που ζούσα , σε αυτά που με πλήγωναν . Όταν κάπου αποτύχαινα , δοκίμαζα ξανά με διαφορετική προσέγγιση . Κάποτε έμαθα ότι έπρεπε πρώτα να γνωρίζω καλύτερα το έδαφος πριν κινηθώ ώστε να το κατακτήσω . Ας είναι καλά ο Sun Tzu .

Η μητέρα μου χάρισε την τρυφερότητα και μου έμαθε να στέκομαι πριν τρέξω . Την έκανα και υπέφερε όμως πολύ καθώς ήταν η πρώτη γυναίκα που γνώριζα και προσπαθούσα να επαναστατήσω στην κυριαρχία της (ο πατέρας μου έλειπε). Με τιμωρούσε όπως όλοι ο γονείς του τότε και χρησιμοποιούσε την δύναμη της ράβδου όταν έχανε τον έλεγχο . Την τελευταία φορά που με χτύπησε , άρχισα να γελάω και όσο περισσότερο νευρίαζε τόσο περισσότερο γελούσα , τότε σταμάτησε . Όταν έφυγα από το σπίτι για να πάω να σπουδάσω έκλαιγε . Την αγκάλιασα και την ρώτησα για να την κάνω να γελάσει , αν φοβάται για εμένα . Μου είπε σταματώντας να κλαίει και αρχίζοντας να χαμογελάει , ότι δεν φοβόταν τι μπορώ να πάθω από τους άλλους , αλλά τι μπορούν να πάθουν οι άλλοι από εμένα .

Σαν φοιτητής απέκτησα φίλους , αλλά δίχως να έχω χάσει τις κακομαθημένες μου συνήθειες . Έφαγα αρκετές φορές τα μούτρα μου , μέχρι που έμαθα να εκτιμώ την δύναμη της θέλησης των άλλων , την ομορφιά των θεμελίων , το χρώμα του έρωτα που όσο και αν πριόνιζε την σταθερότητα των «επιχειρημάτων» μου χάριζε μια άλλη δύναμη , πιο ισχυρή και συνάμα πιο ανεξέλεγκτη , την ηρεμία της φιλίας , που σε μαθαίνει να ακούς και τέλος το πιο σημαντικό μάθημα να σέβομαι την άρνηση των άλλων , ακόμα και όταν σου παραδίνονται . Δεν έχει νόημα για εμένα τώρα η παράδοση ως λάφυρο . Την προτιμώ ως θέλω .

Τι με έκανε αυτό που είμαι ; Η εκπαίδευση τελικά ή κάτι πιο βαθύ που βγήκε στην επιφάνεια και έμαθε να βαδίζει στις συνθήκες της βαρύτητας που συνάντησε αλλά προς τον δρόμο που πάντα ήθελε ; Η μήπως το ένα καθοδήγησε το άλλο ;

Υ.Γ. Μία μάχη που ακόμα δεν έχω κερδίσει και κάτι μου λέει ότι πάντα θα χάνω . Αν και γνωρίζω ότι βρίσκεται πιο πάνω από τις δυνατότητες μου , δεν θα παλεύω ποτέ να προσπαθώ . Ποιο είναι το μυστικό των Πρώτων αριθμών ;

 

Αχ, τι θα κάνουμε με αυτό το θέμα, θα το απαντήσουμε ή δε θα το απαντήσουμε; Ας το απαντήσουμε λοιπόν...

Προσωπικά έμαθα με διάφορους τρόπους, κατ'αρχήν διαβάζοντας διάφορα άρθρα στο διαδίκτυο, έπειτα προσπαθώντας να τα εφαρμόσω πρώτα σε μένα και μετά στην κοπέλα που ήμουν μαζί και τέλος ρωτόντας διάφορους φίλους που απέκτησα και εμπιστεύτηκα για να με καθοδηγήσουν σ'αυτό το χώρο...

Σίγουρα πολλά πράγματα γίνονται χωρίς να το καταλάβουμε, σίγουρα πολλοί είμαστε εδώ γιατί μας αρέσει αυτό που κάνουμε, άλλοι είναι εδώ γιατί έχουν περιέργεια να μάθουν. Εμένα προσωπικά με τράβηξε ο χώρος από μικρή ηλικία, ίσως επειδή το είχα μέσα μου, ίσως το οτι πάντα μου αρέσει το διαφορετικό, ίσως η μικρή αλλαγή που θέλω στη ζωή μου κάθε φορά να είναι κάτι καινούριο, κάτι μαγικό, κάτι εξαιρετικά σπάνιο, αυτό που θέλω να πω είναι οτι όλοι εκπαιδεύονται, ακόμα και οι Κυρίαρχοι, το πώς θα γίνει αυτό εξαρτάται απ'τον Κυρίαρχο. Για παράδειγμα, έξω, στις οργανωμένες κοινότητες η εκπαίδευση γίνεται από την καλύτερη υποτακτική της κοινότητας που είναι χρόνια μέσα στο χώρο και έχει ως σκοπό την εκπαίδευση του Κυρίαρχου, έπειτα, για να πάρει κάποιος τον τίτλο του Master, υπόκειται σε διάφορες ερωτήσεις και αν η επιτροπή που τον εξετάζει κρίνει οτι είναι κατάλληλος, του λέει ένα απλό "Καλώς ήλθες", βέβαια, αυτό το "καλώς ήλθες" εκείνη τη στιγμή σημαίνει τα πάντα για τον Κυρίαρχο καθώς επιβεβαιώνει οτι η κοινότητα αυτή τον έχει αναγνωρίσει ως Master, άρα μπορεί πια να το δηλώνει με σιγουριά και να είναι σίγουρος οτι ξέρει πώς να χειρηστεί τις διάφορες καταστάσεις.

Εγώ απλά ευχαριστώ τους ανθρώπους που μου έμαθαν αυτά που ξέρω.

 

Απάντηση: Αλήθεια, σαν πώς να εκπαιδεύεται ένας lifestyle Κυρίαρχος;

Χρησιμοποιεί το ένστικτο του.Παρατηρεί,αφουγκράζεται,προβληματίζεται ,πειθαρχεί εαυτόν και εκτελεί κατά βούληση....συνέχώς....

 

Να'σαι καλά γλυκεία tender_lilly που ξαναφέρνεις το θέμα στην επιφάνεια...

Παράξενο βέβαια -και ίσως λίγο ντροπή από μέρους μου- που το θέτει το νήμα κάποια που δηλώνει sub μιας και
ενδιαφέρει περισσότερο τους wannabe political correct Ds/Ms (ανάμεσα τους και εγώ)  

Ο λόγος που κατά καιρούς διστάζω είναι οι τελείως αναμενόμενες απαντήσεις που περιμένω ότι θα πάρω... απόδειξη οι προλαλήσαντες…

Χωρίς παρεξήγηση Προλαλήσαντες (συμπτωματικά εκτιμώ Ό/όλους τους συγκεκριμένους προλαλήσαντες) αλλά δεν με νοιάζει
το πως ο καθένα σας έγινε τελικά M/D, -τουλάχιστον όχι σ’αυτό το νήμα, τουλάχιστον όχι εμένα- με απασχολεί όμως πως
θα μπορούσα εγώ να μάθω κάποια πιο πρακτικά ζητήματα μέσα απο την δική σας πείρα.

Ναι το ξέρω Mavrovasilis ότι η κυριαρχικότητα δεν είναι επίκτητη αλλά μετά από εκεί τι γίνετε?

Το ίδιο ερώτημα είχα θέσει στα πρώτα ποστ μου σ'αυτό εδώ το φόρουμ κάποιους μήνες πριν και ακόμα δεν έχω πάρει καθαρή απάντηση...
Θα μου πεί κάποιος «δεν υπάρχει καθαρή απάντηση»... Sorry αλλά δεν με καλύπτει... «είναι στο μυαλό και στην προσωπικότητα σου το πώς θα προχωρήσεις»...
Μπουλσιτ θα απαντούσα....

Πρακτικότητα : «Ναι Uranoos το να βρεις κάποια εμπειρη sub να σε μάθει πέντε-δέκα τεχνικές είναι μια πολύ καλή περίπτωση αλλά
εάν ακολουθήσεις αυτό το μονοπάτι να προσέξεις ότι η sub θα έχει τις α,β,γ απαιτήσεις από σένα και εσύ τις α,β,γ υποχρεώσεις απέναντι της
ακόμα και ας μην είναι μια real 24/7 σχέση»... ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ

Όσον αφορά τους δρόμους που υπέδειξε η tender είναι τρεις και ένας τέταρτος του Mavrovasili –εάν κατάλαβα καλά-

Συμφωνώ πέρα ως πέρα αλλά.... μια έμπειρη sub ξέροντας ότι είσαι άπειρος πώς θα πληγωθεί, από τη στιγμή που λαμβάνει εκείνη
το ρόλο του καθοδηγητή ξέρει και ως ποιο βαθμό θα δοθεί...ή κάνω κάπου λάθος?Προσωπικά τη βρίσκω από τις πιο ευδόκιμες
περιπτώσεις, υπό προϋποθέσεις όμως

Οφείλω να παραδεχτώ πως πέρασε κάποια στιγμή από το μυαλό μου, αλλά πλέον μου φαντάζει Αδύνατον.
Σίγουρα βοήθησε η εντατική ανάγνωση του φορουμ στο να ξεκαθαρίσω κάποια θέματα, τα οποία είχα μεγαλοπρεπώς μπλέξει...

Η τελευταία περίπτωση που αναφέρει ο Mavrovasilis μάλλον είναι η ιδανική αλλά λίγο sci-fi την βρίσκω... Πολυάσχολες βλέπεις
οι Mistress, φίλε Mavrovasili αφού πολλές σε αριθμό δεν είναι, για να ασχοληθούν με εμάς τους μικρούς και άπειρους...και δει σε μορφή
«φίλου εμπειρότερου που δικαιούται σεβασμού και η εκτίμηση είναι αμφίδρομη»   -όχι, αλήθεια, δεν ήταν παράπονο
αυτό αγαπητές Μistress, μην σπεύσετε σε πολλαπλά pm να με παρηγορήσετε-

Εάν υπήρχαν και εδώ αυτές οι real life κοινότητες του εξωτερικού καλή μου tender θα συμφωνούσα απόλυτα αλλά πλην ελαχίστων του φόρουμ
όπου δηλώνουν γαλουχημένοι «στας εξωτερικάς» όλοι οι υπόλοιποι με το «παίζω και μαθαίνω» μπορούμε και μιλάμε σήμερα...
βλέπεις το να είσαι sub έχει και τα καλά του, στην αρχή κανείς δεν περιμένει κάτι απο σένα, είσαι υπο εκπαίδευση... -ως προς το ρόλο σου εννοώ
πάντα, για να μην παρεξηγηθώ-


Uranoos

 

Στάνταρ τρόπος για τον καθένα δεν υπάρχει . Θα ψάξεις φίλε μου . Θα ζητήσεις βοήθεια είτε από πιο έμπειρους Κυρίαρχους , είτε από πιο έμπειρες υπό . Στο τέλος θα αποφασίσεις τι σε βοηθάει περισσότερο στο να βρεις τον δρόμο σου εκεί ψηλά στον Urano...

 

Re: Απάντηση: Αλήθεια, σαν πώς να εκπαιδεύεται ένας lifestyle Κυρίαρχος;

:alien:

 

Αναφέρεσαι στο θεμελιώδες θεώρημα του Ευκλείδη που λέει ότι κάθε φυσικός αριθμός μπορεί να γραφεί σαν γινόμενο πρώτων αριθμών, κατά μοναδικό τρόπο;

Κατά την αντίληψή μου, η καλή επίδοση σε έναν τομέα προυποθέτει: (A) βούληση προς αυτή την κατεύθυνση, (B) μόρφωση, (Γ) εμπειρία. Αναφορικά με το (Α) δεν θα γράψω, με έχει καλύψει ο Ηλίας μιλώντας για απαραίτητη ύπαρξη ηγετικών τάσεων. Για να γίνουν οι ηγετικές τάσεις, ηγετικές ικανότητες, θα χρειαστούν το (B) και το (Γ), τα οποία αναπτύσσω παρακάτω.

B) Μόρφωση
1) Γενική (κοινωνική, ακαδημαική)
Κατά τη γνώμη μου η γενικότερη καλλιέργεια ενός ανθρώπου ορίζει κατά το μεγαλύτερο μέρος, τις επιδόσεις του σε όλους τους τομείς. Ειδικότερα στο bdsm οι περισσότερες γνώσεις μου προέρχονται από την γενική αίσθηση που έχω για τα πράγματα: για τις διαπροσωπικές σχέσεις, τη μητρότητα, τη δικαιοσύνη, την αδικία, τη λύπη, την καλοσύνη, το θυμό, το θαυμασμό, τη δυστυχία, την αγάπη κ.α.. Αυτή η αίσθηση προέρχεται από την επαφή μου με τους φορείς ακαδημαικής γνώσης (σχολείο, πανεπιστήμιο, συνέδρια, δανειστικές βιβλιοθήκες κ.α.) και με τους φορείς κοινωνικής μόρφωσης (οικογένεια, φορείς τέχνης κ.α.) καθώς και από την προσωπική μου ενασχόληση με τη βελτίωση του εαυτού μου.
2) Ειδική (θεωρητική, τεχνική)
Πέρα από αυτά, θεωρητικές γνώσεις αναζητώ κυρίως σε φιλοσοφικά και επιστημονικά κείμενα συναφή όχι με το bdsm αλλά με τις συναφείς έννοιες (κυριαρχία, υποταγή, δίκαιο, πόνος, ηδονή). Θεωρητικές γνώσεις αναφορικά με την κουλτούρα που αναπτύχθηκε γύρω από το Bdsm δεν θέλησα να έχω.
Αναφορικά με τις τεχνικές γνώσεις, δεν με ενδιαφέρουν οι τεχνικές πόνου που απαιτούν περίπλοκες άρα χρονοβόρες διαδικασίες, καθώς ο στόχος μου είναι να προκαλώ έντονο πόνο χωρίς να δίνω το χρονικό περιθώριο στο σκλάβο να τον επεξεργαστεί. Με ενδιαφέρει δηλαδή ο πόνος σαν πληροφορία που ποσοτικά δεν μπορεί να γίνει εύκολα δεκτή από το μυαλό ενός ανθρώπου. Τις ολίγες λοιπόν γενικές απαιτούμενες τεχνικές γνώσεις αναζητώ σε κείμενα ιατρικού και φιλοσοφικού ενδιαφέροντος.

Γ) Εμπειρία
Η εμπειρία μου ως τώρα, δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη λόγω ηλικίας, αλλά ούτε και πολύ μικρή δεδομένων των γεγονότων α) ότι από τα 8 αντελήφθην το σαδισμό μου, και β) ότι δημιουργώ πάντα 24/7 σχέσεις. Όταν μου δίνεται η δυνατότητα να γνωρίσω σε μεγάλο βαθμό το σκλάβο μου και να κατανοήσω τί τον πονά, τί τον γιατρεύει, τί αγαπάει, τί φοβάται, κρατώ τις γνώσεις που αποκομίζω στο πίσω μέρος του μυαλού μου για να τις χρησιμοποιήσω βοηθητικά όταν στο μέλλον τύχει να έρθω αντιμέτωπη με καταστάσεις παρόμοιες εκείνων που οι γνώσεις αυτές αφορούν. Δεν είναι πάντα επιτυχημένη αυτή η τακτική, καθώς ο σκλάβος, εξελίσσεται, μεγαλώνει και γενικώς μεταβάλλεται.