Από ένα σχόλιο στην Φανταστική ιστορία, σε μία συζήτηση...

Λυπάμαι, δε με νοιάζει τι θα πεί οποιοσδήποτε/οποιαδήποτε...

Η ιστορία σου καταντά αρρωστημένη! Θα σου άρεσε να σου συμβεί αυτό?

Από απλή ανατομία ξέρεις? Το πέος (και το δικό μου και το δικό σου και όλων!) έρχεται σε στύση εξαιτίας της αύξησης της πίεσης του αίματος σ' εκείνη την περιοχή. Είναι γεμάτο νεύρα για την αίσθηση που σου δίνει (ευχαρίστηση), και θες να πεις ότι υπάρχει περίπτωση μετά από αυτό να έρθει σε στύση άνθρωπος???

Ουτε γιατρός είμαι ούτε περνιέμαι για πιό έξυπνος, δε σε ξέρω. Αλλά αυτό που γράφεις έχει ξεφύγει και βαδίζει στα όρια της παράνοιας.

 

Βρισκόμαστε εδώ γιατί μας προσδιορίζει μία εναλλακτική σεξουαλική έκφραση.
Ο σαδομαζοχισμός και οι επεκτάσεις του.

Αυτό που κάποιοι εκτός το βρίσκουν άρρωστο, εμάς μας ερεθίζει, μας καυλώνει, μας φτιάχνει.

Είναι λογικό να υπάρχουν αντιδράσεις και να ακούγονται διαφορετικές απόψεις και να σκεφτόμαστε όχι μόνο μέσα από το πλέγμα της ηδονής, αλλά…

Άρρωστοι δεν είμαστε, ούτε παρανοϊκοί. Διαφορετικοί στο πως την βρίσκουμε ναι. Το συγκεκριμένο forum έχει αυτό τον προσανατολισμό και δέχεται και μέλη που δεν ανήκουν σε αυτό. Εύλογη προϋπόθεση όμως ο σεβασμός. Προς κάθε κατεύθυνση…

Τι λέτε;

Υ.Γ. Το σχόλιο έγινε για το...
https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/showpost.php?p=130701&postcount=146

 

..δεν τιθεται θεμα διαστροφης..σε καμμια περιπτωση..ας κανει το πεος του οτι θελει..

 

Πρόκειται για μία "Φανταστική ιστορία" και ως τέτοια μπορεί να είναι όσο ακραία θέλει. Η ζωή δεν αντιγράφει τη λογοτεχνία (όχι ότι πρόκειται περί "λογοτεχνικού" κειμένου, δεν έχει τέτοια χαρακτηριστικά, μια φαντασίωση είναι). Και η λογοτεχνία δεν μπορεί να φτάσει ούτε στο νυχάκι της την πραγματικότητα, απλά προσπαθεί να περιγράψει και να αποδώσει λεκτικά κάτι που πιστεύουμε ότι αξίζει τον κόπο να φυλακιστεί μέσα στις λέξεις, να μείνει σταθερό στον χρόνο (αυτά και μόνο υποδηλώνουν την αδυναμία της λογοτεχνίας να συγκριθεί επί ίσοις όροις με την πραγματικότητα) και να επικοινωνήσει με τους γύρω του ο συγγραφέας τις γνώσεις, τα βιώματά του και τα συναισθήματά του.

Αν πραγματοποιούσαμε (όλες) τις φαντασιώσεις μας θα είμασταν τρελοί για τα σίδερα. Όπως και αν δεν (τις) είχαμε.

 

Συμφωνώ με τη dora, χωρίς να είμαστε συνενοημένοι έγραψε το ίδιο (πριν γράψω αυτό το ποστ) στη φανταστική ιστορία. Μια φανταστική ιστορία έχει το δικαίωμα να είναι ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ, ελπίζω να το καταλαβαίνουμε όλοι.

 

Απάντηση: Από ένα σχόλιο στην Φανταστική ιστορία, σε μία συζήτηση...

Καμια απάντηση σ' αυτό?

Εεε... Βασικά αν πάθει κάποιος αυτό που περιγράφει στο συγγκεκριμένο σημείο της ιστορίας που έκανα την παρατήρηση, όπου η "Αφέντρα" παταει το πεος στον βραχο, ματώνει και μετα του σβήνει και τσιγάρο... ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΚΑΥΛΩΣΕΙ!

Εχω άδικο. Διαστροφή.. Λάθος η έκφραση μου ίσως.
Απλά έθεσα ενα προβληματισμο μου. Μη βαρατε.

 

Re: Απάντηση: Από ένα σχόλιο στην Φανταστική ιστορία, σε μία συζήτηση...

Έχεις δώσει ήδη την απάντηση μόνος σου με την υπογραφή σου. Το Μηδέν ως φίδι που τρώει την ουρά του, δεν την "τρώει", την "δαγκώνει" μόνο. Ηδονικά (όπως το άγγιγμα δοντιών στο λαιμό μας). Κοίτα τις γάτες πώς το κάνουν (τις ακούω συχνά εκεί έξω να ουρλιάζουν) και θα καταλάβεις.

Από ένα σημείο και μετά, η οδύνη δεν μπορεί να μετατραπεί σε ηδονή. Παραμένει οδύνη. Μόνο οι (πολύ) ηλίθιοι θα επιζητούσαν την οδύνη και όχι την (υπέρμετρη) ηδονή που είναι συνυφασμένη, για μερικούς εξ ημών, με την οδύνη.

Το σημείο καθορίζεται υποκειμενικά (αφήνω το δικό μου στην κρίση του Άλλου, καλό ε; )

 

Δε βαράμε, αλλά θέλουμε να υπάρχει ελευθερία στη φαντασία, κακό είναι;

 

Re: Απάντηση: Από ένα σχόλιο στην Φανταστική ιστορία, σε μία συζήτηση...

Μια χαρα ηταν ο προβληματισμος σου   Απλα κανεις ενα λαθος, να ταυτιζεις το φανταστικο με το πραγματικο..

Με τη φαντασια μας μπορουμε να κανουμε τα παντα..ακομα και να σκοτωσουμε π.χ. Δεν σημαινει πως θα το κανουμε στην πραγματικοτητα.. Εκτονωνουμε αν θες, την επιθετικοτητα μας μ εναν ανωδυνο τροπο..

Δεν σημαινει πως οποιος φαντασιωνεται αυτο που φαντασιωνεται και σε εμας φαινεται ακραιο κι απεχθες , θα γινει και πραγματικοτητα (εκτος αν ειναι psycho οποτε εκει επεμβαινουν αλλοι ειδικοτεροι) 

 

Απάντηση: Από ένα σχόλιο στην Φανταστική ιστορία, σε μία συζήτηση...

Θα ήθελα να πάρω θέση και εγώ στο όλο ζήτημα που δημιουργήθηκε καθώς εγώ είμαι αυτός που προκάλεσε την οργή του your slave666. Από την αρχή της ιστορίας μου αν δεν κάνω λάθος, διευκρίνησα τα εξής:

"H Ιστορία που ακολουθεί είναι φανταστική και τα ονόματα που αναφέρονται σε αυτήν καμία απολύτως σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα. Θα σας την παραθέσω σε πολλές συνέχειες και θα ήθελα να μου εκφράσετε τις γνώμες σας ελεύθερα."

Η άποψη του your slave666 είναι απόλυτα σεβαστή . Πάντως θα πρέπει να του τονίσω για ακόμη μία φορά πως η ιστορία είναι ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ! Αυτό σημαίνει πως μπορώ να γράφω ότι θέλω χωρίς πριν να έχω διαβάσει μαθήματα ανατομίας του ανθρώπινου σώματος. Απλά, έτσι μου ήρθε και έτσι το έγραψα.

Επίσης, δεν μπορεί ο φίλος μου your slave666 να γνωρίζει αν όντως πρόκειται για παράνοια. Πιστεύω πως υπάρχουν αρκετοί που θα τους άρεσε να τους συνέβαινε αυτό που συνέβη στον Βίκτωρα.

Ευχαριστώ πολύ.

 

Πρόκειται για μία φανταστική ιστορία... άλλωστε, όπως είπε και ο frendy, μπορεί να άρεσε σε μερικούς να βιώσουν κάτι τέτοιο... ή τουλάχιστον να φαντασιώνονται κάτι τέτοιο... εγώ το μόνο που θα σχολιάσω μια και δε γνωρίζω τα γούστα του καθένα είναι... κρίμα το καημένο το τσουτσουνάκι... σαν ταλαιπωρημένο από πόλεμο θα ήταν  

 

Δηλαδη ο γερμανος που αφησε τον αλλον να του το κοψει, να το τηγανισει και να το φανε παρεα με το ζορι το εκανε??? δεν τον καυλωνε ( εγκεφαλικα) αυτο????
Αν οχι τοτε γιατι το εκανε...




Υ.Γ. Αυτο ειναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ιστορια , ποσο μαλλον σε μια φανταστικη ιστορια...