Γράμμα προς τον εραστή

Εραστή μου,


Δίχως εσένα, η μέρα έγινε βαρετή το χρώμα της ξεθώριασε. Πάνω στη βιάση μου δεν πρόλαβα να κλέψω ένα ακόμη φιλί σου να το καρφιτσώσω στα μαλλιά μου, μαργαριταρένιο φυλαχτό, να το κρατήσω πάνω από το κεφάλι μου σαν τη κορώνα που θαρρώ μου έβαλες όταν με αποκαλούσες πριγκίπισσα σου…

Γιατί μια νύχτα στα χέρια σου είναι αρκετή να σβήσει το πόνο μιας ζωής με δάκρυα και στερήσεις, μια ακόμα ν’ αλλάξει τη πορεία της ζωής χωρίς ν’ αφήσει κι άλλα σημάδια στο κορμί μου.

Μακριά να πάρει την οργή μου, τη θλίψη να κλειδώσει και να κρατήσει το κλειδί μόνο για να στο δώσει… Κι ας το κρεμάσεις στο λαιμό σου να το βλέπω για να θυμάμαι πως υπήρξα τόσο δυστυχισμένη, πόσες μέρες και πόσες νύχτες κάλυψα το δάκρυ. Πόσες ακόμα το άφησα να βγει γοερά από μέσα μου καταλύοντας τα πάντα γύρω μου. Να το χαϊδεύω με στοργή γιατί υπήρξαν οι στιγμές αυτές μόνο και μόνο για να μου δείξουν το δρόμο προς εσένα…

Στιγμές άπειρα αργές και βασανιστικές μονίμως να χαρακώνουν το άπειρο κορμί μου, μία ακόμη και θα κατέρρεα.. Γι’ αυτό κράτα το κλειδί ακουμπισμένο πάνω στο στέρνο σου να γεύεται τη γλυκιά αρμύρα των δακρύων μου. Όχι δακρύων λύπης αυτή τη φορά αλλά λύτρωσης…

Ξέρεις έχει και η λύτρωση και αυτή μια απρόσμενη χαρά… Ένα στόμα με το πιο λευκό χαμόγελο και μια αγκαλιά γεμάτη θαλπωρή για τα καραβοτσακισμένα κορμιά των άδικα δαρμένων από το φόβο τον ίδιο… Έτοιμη να πάρει τα ηνία για να σε καθησυχάσει να σε κλείσει στην αγκάλη της που τόσο περίμενες για να αφεθείς… Τόσο το λαχταρούσες να βρεθείς απέναντι της… Μονομιάς ν’ αφήσεις όλον αυτό το χείμαρρο να σε συνεπάρει να φύγετε μαζί μακριά από τούτη την αποτρόπαια κατάσταση… Και να τη λοιπόν πάλι κοντά μου να με παρασέρνει προς το μέρος σου να μου χαϊδεύει τα μαλλιά καθησυχαστικά με το δικό σου χέρι αυτή τη φορά κι εγώ να μην βλέπω τίποτε άλλο πέραν από το κλειδί που έχεις περασμένο στο λαιμό σου…

Αυτό το λαιμό από τον οποίο κρέμομαι και εγώ τώρα μαζί με το κλειδί κοιτώντας ψηλά σ’ αυτά τα δύο χείλη που τόσο λαχταρώ να γευτώ πάλι και ακόμα μια φορά χωρίς να μου φέρεις αντίσταση, Εσύ που για εσέναν ανασαίνω σήμερα. Χωρίς το αύριο να κοιτώ χωμένη στα χέρια σου, θαμμένη στο κορμί σου κατοικώ και μοιράζομαι μαζί σου τη λήθη…

Αυτά μου πρόσφερες το κορμί σου και την προστασία σου… Θα με προστάτευες το νιώθω από όλους τους δράκους που μαίνονται να αρπάξουν ότι καλό μου έχει απομείνει.. Ότι αγνό και άσπιλο θέλεις να το κρατήσεις για εσένα μοναχά.. Ναι σίγουρα θα με προστάτευες και θα έμπαινες μπροστά σε όποιον τολμούσε να περάσει το χέρι του κοντά από τα ακροδάχτυλά μου και μόνο. Αυτός είσαι ο κατακτητής μου, εραστή μου… Ο άνδρας που με πόθησε τόσο ώστε να κάνει όλα τα βήματα για να με κερδίσει όπως κανένας άλλος.

Αυτός είσαι εραστή μου, εσύ ο λυτρωτής μου…


Ευχαριστώ που υπάρχεις στη ζωή μου. Εραστή μου…

 

ομορφα συναισθηματα χαρα μου...  
περιμενουμε να δουμε και αλλα γραπτα σου  

 

Όμορφη πρωϊνή έκπληξη διαβάζοντας το. Ανθρώπινα συναισθήματα που παλεύουν.
Μπράβο !!!.

 

@Siren_Peisinoe & @Vakhos ευχαριστώ πολύ... !