Δεν είναι πάντα εύκολο.

Έχει αναρωτηθεί ποτέ κανείς πόσο δύσκολο είναι να είσαι υπηρέτης;
Ειδικά τις πρώτες φορές. Εκεί που διατάζεσαι να γδυθείς. Να σε χτυπάει το αεράκι από κάποιο παράθυρο κι εσύ να κοιτάς το πάτωμα και αν βλέπεις τον γυμνό σου εαυτός. Κι Εκείνος ή Εκείνη που θες να παραδοθείς, ναι το θες να το κάνεις, να έχει τον απόλυτο έλεγχο. Ναι θες να υπακούσεις, να υπηρετήσεις, να πονέσεις. να γαμηθείς σκληρά. Αλλά εκείνες τις στιγμές είναι πολύ δύσκολο. Να κρατάς τη θέση σου, να πονάς πάνω σε ένα σκληρό γαμήσι που δεν ευχαριστιέσαι καθόλου.

Να αναγνωρίζεις τι είσαι; τι πραγματικά είσαι; Ένα κορμί. Ενα κορμί με τρύπες που πρέπει να ικανοποιήσει τις επιθυμίες. Να σταματάς τον χρόνο της σκέψης και να δίνεσαι. Και αν δεν το κάνεις, αν δεν ευχαριστήσεις όπως πρέπει, να ντρέπεσαι. Να μη μπορείς να συγχωρέσεις τον εαυτό σου που απέτυχες. Δεν είναι πολύ εύκολο να είσαι σκλάβος, δούλος, υποτακτικός, παθητικός.

Ήταν η πρώτη μου φορά που είχα βγει με μαύρο άνδρα. Μαύρο Αφέντη. Το ήθελα καιρό, το σκεφτόμουν πολύ, έντονα. Ήθελα να το ζήσω. Δεν τολμούσα να το ζητήσω. Αλλά τότε ήμουν έτοιμος να ζήσω πολλά. Είχα πάει στην Αγγλία για μεταπτυχιακό. Ήμουν 21 ετών. Είχα ζήσει σαν σκλάβος στη Πάτρα με την πρώτη μου Κυρία. Είχα εμπειρίες με αφέντες, αλλά αυτό στο μυαλό μου, αυτό το υπηρετώ έναν μαύρο άνδρα είχε γίνει εμμονή. Φαντασιακό.

Στην Αγγλία, ήταν κάπως πιο εύκολο να ζήσεις πράγματα αν έψαχνες λίγο. Είχα μιλήσει με μία τοπική βδσμ κοινότητα. Γνώρισα έναν τύπο. Τον Τζέημς. Ο Τζέημς ήταν τότε τριάντα ετών. Πολύ επικοινωνιακός Εργάζονταν σε μια μεγάλη εταιρεία. Δήλωνε Αφέντης. Ήταν μαύρος. Λίγο πιο ψηλός από εμένα. Είμαι 1,90 σχεδόν. Πολύ πιο γεροδεμένος. Εγώ ήμουν αρκετά αδύνατος τότε. Ήμουν 72 κιλά. Ο Τζέημς ήταν γυμνασμένος μυώδης.

Μου είπε από την αρχή ότι του αρέσω. Η αμεσότητα του ήταν πολύ ακραία για εμένα. Του μίλησα όμως. Του είπα αναλυτικά για τις εμπειρίες μου, ότι θα ήθελα να δοκιμάσω με μαύρο άνδρα. Δεν ήξερα γιατί, αλλά το ήθελα. Εκείνος πήγαινε μόνο με λευκούς μου είχε πει. Ένα από τα σημαντικότερα που κάναμε τότε ήταν πριν προχωρήσουμε σε κάτι, πήγαμε σε κλινική. Μας έλεγξαν. Καθαροί και οι δύο.

Βγήκαμε αρκετές φορές. Συνήθως μιλούσα εγώ. Του έλεγα για εμένα. Για ότι είχα ζήσει και πλέον του έλεγα για το πως θα ήθελα να τον υπηρετήσω. Δεν με διέκοπτε, με άκουγε. Ήξερε καλά πως φοβόμουν.

«Μάριε πάμε σπίτι μου να σε γαμήσω;» μου είπε εκείνο το πρωινό που είχαμε βρεθεί για καφέ. Δεν ξέρω αν ρώταγε, αν διέταζε ή αν απλά ήθελε να με πηδήξει. Όμως εκείνη τη στιγμή έβαλα τα κλάματα. Μας κοίταζε ο κόσμος που πέρναγε τριγύρω. Έκλαιγα γιατί φοβόμουν. Αυτό που φοβόμουν ήταν ότι δεν θα άντεχα. Μου είχε πει ότι την έχει μεγάλη και ότι αν με βάλει κάτω δεν θα σταματήσει μέχρι να με γαμήσει ανελέητα. Κι εγώ πήγαινα σπίτι κι αυνανιζόμουν με την σκέψη ότι θα γίνει, αλλά φοβόμουν τόσο πολύ. Κι εκείνος στέκονταν μπροστά μου οκτώ το πρωί και μου το ζήταγε.

«Yes Sir» απάντησα με το πρόσωπό μου γεμάτο δάκρυα. Γέλασε αυτός. Ήμουν σίγουρος ότι του άρεσε που έκλαιγα. Που φοβόμουν και ότι δεν μπορούσα να του αντισταθώ. Πήγαμε σπίτι του. Ήταν από τους προνομοιούχους, έμενε μόνος του. Πράγμα που βόλευε για ότι ήθελε να μου κάνει. Μου είχε εξηγήσει πολύ καλά πως όταν περάσω τη πόρτα του σπιτιού του, θα κάνω ότι θέλει και ότι με τους υποτακτικούς του είναι πολύ σκληρός.
«Τους δέρνεις τους υποτακτικούς σου Τζέημς;» τον είχα ρωτήσει κάποτε. Εκείνος είχε χαμογελάσει και μου είχε απαντήσει κοφτά «No mercy for white boys» και ήξερα πώς το εννοούσαι. Και όσο γλυκός και τρυφερός ήταν εκεί έξω, μέσα μου πίστευα πως σαν Αφέντης είναι πολύ σκληρός. Και να σας πω την αλήθεια, είναι φυσιολογικό. Είμαι κατώτερος του και αυτό το ξέραμε και οι δύο.

Μπήκα στο σπίτι του. Εκείνος πήγε να φτιάξει καφέ. Με άφησε στο σαλόνι και δεν ήξερα τι να κάνω. Το σπίτι ήταν όμορφο, λιτό, κλασσικά με μοκέτα κάτω. Φώναξε από μέσα «Βγάλε τα ρούχα σου κι έλα στη κουζίνα» Τότε ήταν η στιγμή που κατάλαβα πως όντως πρόκειται να συμβεί. Έβγαλα τα ρούχα μου, είχα κάνει κλύσμα χθες. Μου το είχε βάλει σαν όρο, όποτε βγαίνουμε να κάνω κλύσμα πριν γιατί μπορεί και να καταλήξουμε στο κρεβάτι. Ήμουν εδώ και ένα μήνα έτοιμος από άποψη καθαριότητας για να με γαμήσει. Το σώμα μου ήταν όπως και να έχει άτριχο. Δίπλωσα τα ρούχα μου, τ' άφησα στον καναπέ και διστακτικά πήγα στη κουζίνα. Δεν φορούσε μπλούζα, έπαθα σοκ.
«Είστε όπως οι άνδρες στη τηλεόραση» γέλασε. Με τράβηξε κοντά του, με χούφτωσε και με φίλησε.

«Δεν είσαι σαν τα άλλα που είχα» μου είπε αν και περίμενα ότι αυτή την ατάκα την έλεγε συχνά. Με έπιασε από τους όρχεις μου και τους έσφιξε τόσο πολύ δυνατά που γέμισαν δάκρυα τα μάτια μου και δεν σταμάτησε μέχρι να με κάνει να ουρλιάξω από τον πόνο.

«Πέσε στα 4, ο κώλος σου στον αέρα» διέταξε και δεν ήταν πια ο γλυκός Τζέημς. Εκείνη τη στιγμή τα έχασα εντελώς. Γονάτισα. πήρα τη στάση που ήθελε κι έτρεμα. Έκλαιγα από τον φόβο μου και την ίδια στιγμή το καυλί μου με πρόδιδε. Είχε σηκωθεί τόσο πολύ που δεν το είχα ξαναδεί ποτέ στη ζωή μου έτσι. Ο Τζέημς φόρεσε το προφυλακτικό μπροστά μου, δείχνοντας μου πόσο τεράστιος ήταν. Δεν ήταν μόνο χοντρό ήταν και μακρύ.

Μου το είχε ξεκαθαρίσει πως η μόνη λίπανση θα είναι της καπότας αν και προτιμά τις στεγνές. Ούρλιαζα όταν έμπαινε μέσα μου και όσες φορές και αν έχω γαμηθεί με μεγάλο στραπ ον ή από άλλους άνδρες. Αυτό ήταν το κάτι άλλο. Ξέρετε όταν περνά μέσα, ο πόνος, το τσούξιμο ηρεμεί και όσο πιέζεται ο προστάτης τόσο πιο πολύ, ερεθίζεσαι, καυλώνεις. Μα τώρα ήταν αλλιώς. Πρώτα απ΄ολα μου έπεσε αμέσως το δικό μου. Ο πόνος ήταν βαρύς, έντονος και ο ρυθμός του ήταν το κάτι άλλο. Πρώτα απαλά μέχρι να μπει όλος και μετά πολύ γρήγορα και δυνατά. Με έπιανε από το λαιμό, μου έστριβε τις ρώγες. Έβαζε τον δείκτη και τον μεσαίο από κάθε χέρι του μέσα στο στόμα μου και με τραβούσε πάνω του. Με γαμούσε τόσο δυνατά και σκληρά που το σώμα μου κουνιόνταν δυνατά, αλλά ήταν σαν να είναι άψυχο, σαν το σώμα κούκλας. Ακριβώς όπως το είχε περιγράψει. Με διέλυε και δεν έλεγε να χύσει. Ειχε βάλει ένα χρονόμετρο ακριβώς απέναντι μου εικοσιεπτά λεπτά ήδη κι εγώ ακόμα γαμιόμουν. Είχα αρχίσει να καταλαβαίνω τι είμαι, κρέας. Κι εκείνη ακριβώς τη στιγμή ένιωσα όμορφα πρώτη φορά. Βγήκε από μέσα μου, έβγαλε τη καπότα και το έβαλε μέσα στο στόμα μου. Όσο χωρούσε. Με έχυσε και αυτό ήταν πολύ πάρα πολύ. Με πέταξε στο πάτωμα κι έβαλε να πιει τον καφέ του. Ήμουν διαλυμένος στο πάτωμα, δεν ήξερα τι είχε συμβεί. Ο κώλος μου είχε πάρει φωτιά. Πόναγα ολόκληρος. Έπινε τον καφέ του, με κοίταζε μάλλον.

«Χρειάζεσαι πολύ φτιάξιμο, πάρε θέση στα 4 πάλι» μου είπε δεν είχαν περάσει παρά δέκα λεπτά. Σηκώθηκε ήρθε μπροστά μου ήταν πάλι καυλωμένος. Με γάμησε πάλι. τριάντα λεπτά και δεν έχυσε. Θύμωσε. Μάλλον πόνεσε. Με άρπαξε και με πήγε στο σαλόνι. «Βάλε τα ρούχα σου και πάρε δρόμο»
Εκείνη την ώρα με κουρέλιασε. Δεν τον ρώτησα γιατί, μόνο έπεσα στα γόνατα και τον ικέτεψα για συγχώρεση. Δεν ήξερα τι είχα κάνει λάθος, αλλά σίγουρα κάτι είχα κάνει λάθος. Το σκέφτηκε καλά.
«Συμφωνείς να σε μαστιγώσουμε;» τα έχασα δεν ήξερα ποιους εννοούσαι ή τι άλλο σήμαινε ο πληθυντικός.
«Συμφωνώ σε ότι Σας κάνει να με συγχωρέσετε» του απάντησα. Χαμογέλασε.
«Έχω έναν φίλο, έχει μία φάρμα και εκεί μαστιγώνουμε.» μου είπε λες κι εκεί πήγαιναν για να παίξουν μπάλα. Μου εξήγησε ότι αν δεχθώ και πάμε θα με μαστιγώσει και ο φίλος του. Δέχτηκα.

 

Θα ήθελα να σχολιάσεις το να υπηρετείς ως δούλος σε ένα σπίτι, αλλά να μην υπάρχει η παραμικρή σεξουαλική χρήση ούτε καν να σου επιτρέπουν να αυνανιστεις. Μόνο να κάνεις ότι δουλειά περιλαμβανουν τα καθήκοντα σου στο σπίτι . Η ως δούλος να μην έχεις καθήκοντα στο σπίτι αλλά έξω σε καθημερινή εργασία για τα αφεντικά σου

 

Θέλω πολύ να εμβαθύνω σε αυτό το νήμα. Γι αυτό και δεν γράφω με ορθογραφικό έλεγχο. Αφήνω τις σκέψεις μου περισσότερο ελεύθερες από σκέψεις και νόρμες. Δεν θέλω να είναι ένα ακόμα ''τσιτσάτο'' θέμα με αναλύσεις αναλύσεων για το φαίνεσθαι. Να επικαλεστούμε και την αυθεντία.
Η Karen Horney είπε κάποτε: “Το να βρεις μόνη σου το μονοπάτι στο βουνό σου δίνει μεγαλύτερη δύναμη απ’ το να σου δείξουν ένα έτοιμο μονοπάτι.” κι αυτό το μονοπάτι είναι που θα προσπαθήσω να εντοπίσω μέσα από αυτό το νήμα.

Προσπαθώ να κάνω περισσότερο ζούμ σε εκείνη τη στιγμή.
«Πέσε στα 4, ο κώλος σου στον αέρα»

Έβλεπα μπροστά μου έναν γεροδεμένο σχεδόν δίμετρο άνδρα που είχε τη δύναμη και την εξουσία να μου κάνει ότι θέλει. Αλλά εγώ ήμουν έτοιμος να του προσφέρω τον εαυτό μου χωρίς αντίσταση. Η αντίσταση ήταν μόνο μέσα μου. Οι φόβοι μου, ενώ γονάτιζα. Το σώμα μου , τα πόδια μου ακουμπούσαν στο πάτωμα. Δεν ήταν κρύο. Είχε μια μοκέτα στρωμένη παντού στο σπίτι. Έβαλα το μέτωπο μου στο πάτωμα. Τα χέρια μου στο πλάι, προσπαθούσα να τοποθετήσω τις παλάμες μου με τέτοιο τρόπο ώστε να κρατάω αντίσταση για όταν θα με γαμούσε και να μην κουνιέμαι αρκετά ώστε να το ευχαριστιέται. Τούρλωσα ψηλά τον κώλο μου. Πλήρως αποτριχωμένος, καθαρός. Έτρεμα όμως. Φοβόμουν. Ήμουν σε σύγχυση, ίδρωνα. Μέσα μου παρακαλούσα να με δείρει πρώτα. Να με απελευθερώσει από τον φόβο. Να μου δείξει τη θέση μου. Γιατί μέχρι τότε έτσι με είχαν εκπαιδεύσει. Οι σκλάβοι δέρνονται και υπακούν. Αλλά αυτός δεν ήταν καθόλου έτσι. Ήξερε τι έχει. Ένα μεγάλο καυλί που θα με κατέστρεφε. Ήρθε μπροστά μου, μου το έδειξε. Ο κώλος μου είχε πολύ καιρό να γαμηθεί και ήταν σφιχτός. Περισσότερο από όσο ο ίδιος περίμενα. Δεν με προετοίμασε. Μου το είπε ότι θέλει να πονάω. Μου το έλεγε τις προηγούμενες μέρες, τον ευχαριστεί να υποφέρει ο σκλάβος του. Μου είχε περιγράψει σε ένα μήνυμα ακριβώς τι ήθελε. Πώς θα με πήδαγε τη πρώτη φορά και όσο και αν καύλωσα τη πρώτη φορά που το διάβασα, τώρα μου έρχονταν όλα στο μυαλό. Το πώς θα χώσει τα δάκτυλα του στο στόμα μου. Το πόσο δυνατά και αργά πάει, αλλά αυτό που δεν μπορούσε να περιγραφεί με τίποτα ήταν το πόσο μεγάλος ήταν. Ακριβώς όπως οι Μαύροι στις τσόντες. Και όταν μπήκε μέσα μου ήταν ακριβώς όπως το είχε πει και τότε τον εμπιστεύτηκα πραγματικά. Με είχε προετοιμάσει για κάθε τι, με τον τρόπο του. Τότε κατάλαβα για πρώτη φορά, ότι ο Τζέημς ήταν αφέντης.

Όταν μου είπε για το μαστίγωμα. Θεώρησα ότι θα φέρει ένα μαστίγιο και θα με πονέσει εκείνη την ώρα. Μου μίλησε για τη φάρμα, το φίλο του. Πλέον δεν θα του έλεγα όχι σε τίποτα. Απλά δέχθηκα. Με διέταξε να ντυθώ. Θα πηγαίναμε αμέσως εκεί.

«Θέλω να σε μαστιγώσω τώρα, πάμε εκεί»
«Γιατί δεν με δέρνετε τώρα;» τον ρώτησα κι έβαλε τα γέλια.
«Όταν γίνεις σκλάβος μου, έτσι και κάνεις τέτοια ερώτηση χωρίς άδεια, θα σε τιμωρώ»
Έβαλα τα κλάματα πάλι, γιατί τότε κατάλαβα πως δεν ήμουν σκλάβος του, αλλά παιχνίδι του.