Είναι αρκετή μια δήλωση για διάθεση υποταγής ;.

Πολλές φορές σε συζητήσεις με γυναίκες που δηλώνουν υποτακτικές, βλέπω να δηλώνουν με ενθουσιασμό διάθεση για υποταγή, όχι απαραίτητα σε εμένα, αλλά σε κάποιον Κ που θα γνωρίσουν και θα εμπιστευτούν. Προχωρώντας η κουβέντα, από τη μιά καταλαβαίνω πως έχουν χαράξει νοητά την πορεία τους στη σχέση, έχουν επιλέξει τι θέλουν να κάνουν και τι όχι, μου εξηγούν πως θα ήθελαν να τους φέρεται ο Κ τους και από την άλλη μου λένε πόσο πολύ θα ήθελαν να τους περάσει κάποιος Κ, αλυσίδα στο λαιμό.

Τραβώντας το λίγο απ' τα μαλλιά, το βλέπω σαν να πηγαίνει η υ στο βδσμικό εστιατόριο και να παραγγέλνει στον Κ σερβιτόρο τι θέλει απ΄τον κατάλογο.

Σπάνια έχω συζητήσει με υποτακτική που μπαίνει στη σχέση με πραγματική διάθεση, να αφεθεί εντελώς στα χέρια αυτού του Κ, που υποτίθεται εμπιστεύτηκε.

Μιλάω πάντα για την αρχή μιας σχέσης, που έχει όμως κερδηθεί η εμπιστοσύνη μεταξύ των μελών.

Τι μέλλον μπορεί να έχει μια ασύμμετρη σχέση όταν το υ μέλος έχει συγκεκριμένες απαιτήσεις;.

 

Εγώ έχω γνωρίσει και έχω σχετιστεί με υποτακτικές, που συσχετίστηκαν μόνο με την λαχτάρα να υποταχθούν.

 

Για εμένα δεν έχει μέλλον .Εκτός αν το Κ έχει εξαιρετικαααα τρελή όρεξη να κάνει πίσω, λίγο λιγότερο, λίγο λιγότερο και ξαφνικά να βρεθεί το υ " δεμένο χειροπόδαρα" χωρίς να το πάρει πρέφα .

Φαντάζομαι υπάρχουν Κ που αρέσκονται σε όλη αυτή την " αρπαγή της υποταγής" με όποιο μέσο, ακόμη και την δική τους " και καλά κατανόηση" " και καλά υπομονή"

Εγώ πάντως τέτοια Κ και τα φοβάμαι πιο πολύ και δεν τα γουστάρω καθόλου.


Από την μεριά του υ, μπορεί ένα Κ που θα "καταλαβαίνει" και θα " σέβεται" τους χίλιους όρους και κολλήματα και θέλω μου, να με διευκολύνει η να με ανακουφίσει προσωρινά αλλά επειδή με ξέρω και είμαι μεγάλη μαζοχα, σύντομα εγώ η ίδια θα βαρέθω, θα αρχίσω να θέλω και άλλα, θα μπαίνω σε διαδικασίες " θέλω / δεν θέλω " " μπορώ/ δεν μπορώ" που θα έκανα και σε μια βανίλα σχέση. . οπότε ποιος ο λόγος;

Καλύτερα με βανίλα κινκυ!

 

Έτσι, πρώτα καρφώνεστε και μετά λέτε: " Ωχ Παναγία μου". 

 

Λαμπρό μέλλον  

Αυτή η έκφραση στα μάτια όταν οι απαιτήσεις δεν ικανοποιούνται, η τσαντίλα που οδηγεί στα νεύρα, τα νεύρα που οδηγούν σε υστερία, μετά σε πτώση και σταδιακά σε απόγνωση, είναι ανεκτίμητης αξίας. Σαν το αρνάκι στη σούβλα το Πασχα, που γυρνάς, γυρνάς, γυρνάς την σουβλα και αυτό κοκκινίζει και κοκκινίζει και κοκκινίζει, και κάποια στιγμή είναι έτοιμο για κατανάλωση  

Να λιώνει στο στόμα το αρνάκι  

 

Είναι μία αρχή..

 

Και η αρχή είναι το ήμισυ του παντός....

 

Η δήλωση για διάθεση δεν είναι διάθεση.
Αλλιώς να δηλώσω ότι έχω διάθεση να γίνω διμετρη κορμάρα.

 

Δεν έπιασε...φτου!!

 

Δεν υπαρχει αυτο...