Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Εκδήλωση

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Art and Literature' που ξεκίνησε από το μέλος slave32, στις 3 Φεβρουαρίου 2025.

  1. Μόλις είχα γυρίσει στο σπίτι από το μάθημα στη σχολή. Μαζί μου ήταν και η Γιώτα. Είναι λίγα χρόνια μεγαλύτερη από μένα. Είμαι είκοσι κι εκείνη εικοσιπέντε. Είναι μεγαλύτερο έτος, είχε σταματήσει για λίγο αλλά την ξανάρχισε. Δεν ξέρω πως έδεσα μαζί της. Μου ζήτησε σημειώσεις, ήμουν πρόθυμος να την βοηθήσω και από τότε κάνουμε παρέα. Είναι επιβλητική, μου ζητάει να της δίνω σημειώσεις, άλλες φορές να της κρατάω τη τσάντα, να της πάω καφέ. Δεν με πειράζει όμως, χαίρομαι που τη βοηθάω. Δεν την βλέπω ερωτικά, όχι ακριβώς όπως το εννοούν οι άλλοι. Χαίρομαι πάντως που της είμαι χρήσιμος.

    Κάλεσα και την Γιώτα στο σπίτι μου αυτό το μεσημέρι, όπως κι άλλες φορές. Της ζήτησα να της μαγειρέψω. Δέχτηκε. Ήθελε ψάρι με ρύζι. Το έχω γενικά με το μαγείρεμα. Έφτιαξα σολομό με άγριο ρύζι και μανιτάρια. Τρώγαμε και μιλούσαμε για τη σχολή για διάφορα.

    «Εσύ Μάριε τι θα κάνεις με αυτό το κορίτσι στη σχολή;» με ρώτησε
    «Την Ελένη; τι να κάνω δηλαδή;»
    «Λιώνει για εσένα δεν το βλέπεις; Άσε που είναι κατ ομολογία η πιο όμορφη της σχολής» μου είπε χαμογελώντας.

    «Εσύ τι λες να κάνω;» την ρώτησα
    «Δεν ξέρω, τι θέλεις;»
    «Δεν νομίζω ότι θέλω τα ίδια πράγματα με την Ελένη..»
    «Δηλαδή τι θες;»
    Κοκκίνισα λίγο από ντροπή.
    «Αν σου πω τι θέλω εγώ, μπορεί και να μη μου ξαναμιλήσεις»
    Γέλασε για λίγο. Ήπιε λίγο από το κρασί της.
    «Περιμένω να μου πεις» με κοίταξε αυστηρά μέσα στα μάτια.
    «Εντάξει, αλλά θα μου υποσχεθείς δεν θα το βάλεις στα πόδια»
    «Είπα λέγε» μου είπε ακόμα πιο έντονα από πριν
    «Θέλω να βγάλω τα ρούχα μου, να γονατίσω και να κάνω ότι μου ζητάς. Θέλω να γίνω σκλάβος σου» της είπα κοιτάζοντας την στα μάτια. Τα μάγουλα μου είχαν γίνει κατακόκκινα. Με κοίταξε για λίγο αυστηρά μέσα στα μάτια πριν ξεσπάσει στα γέλια.

    «Δεν κάνω πλάκα Γιώτα, συγγνώμη» ήπιε μια γουλιά ακόμα από το κρασί της.
    «Το σκλάβος είναι πολύ βαριά κουβέντα, εμένα δεν μου αρέσουν αυτά» μου είπε ενώ τελείωσε με το φαγητό της. Αισθάνθηκα ότι την έχανα για πάντα.
    «Έχω μια φίλη όμως, της έχω μιλήσει για εσένα, για την συμπεριφορά σου, την υποτακτικότητα σου. Θέλει να σε γνωρίσει.»
    «Εντάξει» της απάντησα.
    «Δεν χάρηκες;»
    «Δεν ξέρω, νιώθω ότι έτσι σε χάνω»
    Γέλασε πάλι.
    «Όχι βέβαια, το αντίθετο. Αλλά είσαι σίγουρος ότι θες να σε γνωρίσω στη φίλη μου;»
    «Θα κάνω ότι μου πεις εσύ, Γιώτα»
    Γέλασε και πάλι
    «Δεν σου κρύβω ότι θέλω να πηδηχτούμε Μάριε»
    Δαγκώθηκα, ξερόβηξα... κι εγώ το ήθελα πολύ.