Ελλειψη Κυριων

Aυτό που λέω είναι ότι δεν μπορεί να γνωρίζει τι την καλύπτει ερωτικοσεξουαλικά κι αυτό γιατί η φαντασία απέχει από την πράξη.

 

Κορίτσι μου το καταλαβαίνεις και εσύ πως το πρόβλημα σου δεν είναι η "έλλειψη σοβαρών Κύριων" όπως λες...
Είσαι 26 χρόνων και ψάχνεις έναν και μοναδικά δικό σου κύριο χωρίς να είχες ποτέ σου ολοκληρωμένες επαφές με έναν άντρα κρατώντας σαν τρόπαιο πλέον την παρθενιά σου για αυτόν τον έναν τον εκλεκτό ο οποίος μάλλον θα πρέπει να είναι ο Σούπερμαν για να σε πείσει ότι είναι ο ιδανικός για εσένα.
Μόνο που σου έχω μια έκπληξη.
Δε ξέρεις πια είσαι,δε ξέρεις τον βαθύτερο λόγο που είσαι ακόμα εν αναμονή του κυρίου τέλειου κα γιατί μπαίνεις στη διαδικασία να τον περιμένεις και να είναι και ο πρώτος αλλά και ο τελευταίος σου.
Τι θα πρέπει να κάνει για να σε πλησιάσει ένας άντρας dom ?
Να σε περιμένει για πόσο ?
Τι νομίζεις έχει να του πει το γεγονός από μόνο του ότι είσαι ανέγγιχτη ?
Υπάρχει επίσης μια ασάφεια.
Ενώ λες ότι θες να γνωρίσεις κάποιον, παράλληλα αποκλειεις την επικοινωνία.
Ενώ λες ότι ψάχνεις στην ουσία δε ψάχνεις αλλά θέλεις να σε ψάξουν,θέλεις να αναγνωρίσουν μέσα σε εσένα κάτι το μοναδικό που θα τους κάνει να αισθανθούν πως με εσένα κλείνουν σαν άντρες.
Όμως εδώ οι περισσότεροι "Έμπειροι Κύριοι" δε θα ασχοληθούν,είναι άνθρωποι που μόλις καταλάβουν ότι κάτι δε πάει καλά θα πετάξουν στο καλάθι των αχρήστων όλες τις μοναδικότητες σου και θα πάνε παρακάτω.
Και δε στα γράφω έτσι επειδή μου ήρθε.
Βασική σχέση 10 χρόνων με κοπέλα χωρίς ερωτικές εμπειρίες.
Στο καπάκι σχέση με μεγαλύτερη σου κοπέλα που και αυτή έτσι σαν εσένα ανέγγιχτη ήταν.
Σχέσεις εξάρτησης ήταν και σχέσεις που τα υποβόσκουσα προβλήματα που ανακάλυψα στην πορεία μου κάνει το δέλεαρ της μη ερωτικής επαφής μια καυτή πατάτα,ένα χάπι πολύ υπερεκτιμημένο και καταπιεστικό,για την κοπέλα ακόμα χειρότερα γιατί αυτό το προτερημα γίνετε μια θηλιά που ολοένα και σφίγγει.
Αν δεν ανοιχτείς στον κόσμο και δεν αποδεχτείς το γεγονός πως όλες οι σχέσεις κάποια στιγμή τελειώνουν τότε είτε θα πληγωθείς πολύ είτε θα μείνεις για πάντα στη φυλακή που μόνη σου χτίζεις.
Με βάση το ποίημα που μας αναρτησες καταλαβαίνω πως μόνη σου αυτοσαμποταρεσαι,μου μοιάζεις σαν να έχεις ένα σπάνιο δεσμό προσκόλλησης αγχωδους με αποφευκτικο τύπο (μαζί σε έναν τύπο).
Αντί να ψάχνεις εδώ και πριν αποφασίσεις να δωθεις ολοκληρωτικά και για πάντα σε κάποιον, καλύτερα θα σου πρότεινα να μιλήσεις κάπου ποιο εξειδικευμένα για να εντοπίσεις ποια πεποίθηση σου είναι δυσλειτουργική και ποιες αντιστάσεις σου σε βλάπτουν εσένα την ίδια.
Στα γράφω αυτά γιατί θα μπλέξεις με κανέναν καλό παπατζη που θα τον έχεις βαφτίσει πρίγκηπα ή στη χειρότερη δε θα μπλέξεις με κανέναν και θα σου φταίει όλος ο κόσμος εκτός από ένα άτομο.
Ξέρω και περιπτώσεις άνω των 35 που μείνανε τελικά με το τρόπαιο στο χέρι και η κατάσταση τους δε θα έλεγα πως είναι αρκετά καλή.
Στα γράφω όλα αυτά με πολύ αγάπη και για να σε παρακίνησω για δύο πράγματα.
Να ψάξεις μέσα σου τον πραγματικό λόγο που σε οδηγεί σε μια τέτοια συμπεριφορά και αναζήτηση ενώ παράλληλα ανοιγεσαι σιγά σιγά στον "άλλο" άνθρωπο.

 

Είπες τόσα, μέσα σε όλα τι αναζητάς, όμως, κάτι για σένα και ποια θα ήταν η δική σου ανταπόδοση σε όλα αυτά δεν αναφέρεσαι., καθόσον -κατά κανόνα- η κάθε σχέση, σε όλα τα επίπεδα, είναι "παίρνω-δίνω" ή αντίστροφα.

 

Για να το διακωμωδησω κ λιγο, με αυτα που εχω πει εδω, θα ηταν σωστη κινηση να εχω τα μηνυματα ανοιχτα;!

Εχεις δικαιο σε πολλα.. cant say anything… αποφευγω να ανοιξω περαιτερω την κουβεντα γτ θα γινεται ολο και χειροτερα.. ευχαριστω για τις απαντησεις!!

 

Όλοι εμείς εδώ παίζουμε ένα ρόλο,συνήθως ο ρόλος αυτός είναι ψεύτικος ή έστω παραπλανητικός προς το σύνολο που είμαστε,καθόμαστε καλά κρυμμένοι πίσω από το πληκτρολόγιο μας και τα λέμε πολύ ωραία μέχρι μερικοί από εμάς να πείσουν κάποιους άλλους πως είμαστε κάτι παραπάνω σημαντικό από αυτό που στην πραγματικότητα είμαστε.
Αυτοί οι ρόλοι σκεπάζουν καλά τα προσωπεία μας,κρύβουν τις ανεπάρκειες μας και τους φόβους μας,θα κάναμε τα πάντα για να μη μας συναντήσει κανείς πραγματικά και εννοώ την συνάντηση με τον αληθινό μας εαυτό που και εμείς φόβομάστε πολύ.
Σου λέμε βλακείες,δε μας ενδιαφέρει καθόλου το θέμα γιατί εμείς δεν είμαστε "εσύ"....
Εσύ ξέρεις...
Ξέρεις τον λόγο ο οποίος σε κάνει να επιλέγεις να έχεις κλειστά τα μηνύματα ενώ έχεις στειλει 180 + μηνύματα στο φόρουμ υποθέτω ανοικτά...
Είσαι από το 2020 που έχεις πρωτομπει και έχεις κάνει τουλάχιστον ένα μεγάλο διάλειμμα από εδώ μέσα.
Σαν να θες να μπεις αλλά και να θες να βγεις από εδώ μέσα ταυτοχρόνως.
Αυτό το μετέωρο βήμα μπροστά που τελικά κάνει πίσω.
Εσύ δε θες έναν κύριο να σε ταλαιπωρήσει σε εισαγωγικά...
Ούτε ένα Κύριο δεσποτικό που να σου ελέγχει τη ζωή.
Θες έναν ψυχικό κλειδοκράτορα που να καταφέρει να βρει τον συνδυασμό που ανοίγει τις πόρτες σου.
Θέλεις να σταθεί χωρίς κριτική μπροστά από την ελαττωματική πλευρά σου και να την αποδεχτεί σαν φυσιολογική συνέπεια της ζωής,στην ουσία να αδιαφορήσει για αυτήν αγκαλιάζοντας την.
Η υποταγή που ψάχνεις είναι άλλου τύπου,ίσως πιστεύεις πως έχει να κάνει μόνο με το σεξουαλικό κομμάτι αλλά έχει να κάνει με κάτι ποιο βαθύ γιατί εσύ θες να αγαπηθείς με τρόπο που δεν αγαπιεσαι από εσένα την ίδια,θέλεις να τον μάθεις αυτό τον τρόπο από κάποιον άλλο,να στον δείξει και να σου πει " Να κοίτα,έτσι γίνεται,είναι απλό..."
Και ύστερα μπορείς να παραδοθεί σε αυτόν...
Θα έλεγα πως θες πρώτα να ανταλαξεις πολλά μηνύματα,πολλές σκέψεις,να γίνει ο άλλος κομμάτι της ζωής σου και κυρίως (πάνω απ' όλα) κομμάτι της σκέψης σου,να συντονιστειτε εγκεφαλικά ώστε να ξεπεράσετε το εμπόδιο που δε μας λες ποιο είναι ( ? ) και τελικά να συναντηθείτε πρώτα ψυχικά.
Δύσκολο....
Πολύ...
Όμως μπορείς....
Σκέφτηκα ήδη τον τρόπο και θα στον πω.
Γιατί είσαι μόλις 26 ετών και μπορείς να τα καταφέρεις με το απαραίτητο ρίσκο φυσικά,χωρίς ρίσκο δε θα γίνει ποτέ τίποτα,θα μείνεις για πάντα μέσα στην γυάλα σου και μέσα στη φυλακή σου.
Ξεκινά να μιλάς.
Άνοιξε τα μηνύματα και ξεκινά να μιλάς.
Ξεκινά συζητήσεις.
Όμως...
Όχι έτσι....
Ξεκινά από το μηδέν με άλλο όνομα και άλλο προφίλ.
Όχι απαραίτητα μόνο σε αυτό εδώ το φόρουμ αλλά οπουδήποτε μπορείς να ανοίξεις μια πύλη και μια δίοδο επικοινωνίας ΧΩΡΙΣ να θέσεις εξ αρχής θέματα σεξουαλικής φύσης και χωρίς να αναφέρεις με το καλημέρα οποιοδήποτε πράγμα σε "φρενάρει" από το να συνδεθείς πραγματικά με έναν άλλο άνθρωπο.
Κάντο για την "σύνδεση " και μόνο.
Χωρίς να περιμένεις ότι θα λυθεί το θέμα σου,χωρίς να ελπίζεις ότι θα βρεις αυτό που ψάχνεις.
Παράλληλα ξεκινά να αναγνωρίζεις τα συναισθήματα σου.
Κάνε ερωτήσεις σε εσένα.
"Γιατί νοιωθω έτσι ?"
"Τι είναι αυτό που με εμποδίζει να συνδεθώ ουσιαστικά με έναν άνθρωπο ? "
"Μήπως να δοκιμάσω με έναν διαφορετικό τρόπο προσέγγισης ? "
Η υποταγή θα έρθει πολύ μετά...
Έχεις ξεκινήσει από λάθος αφετηρία πιστεύω,θες να τρέξεις μαραθώνιο με τακούνια.
Το Θέμα σου δεν είναι "αν υπάρχει Κύριος"
Το θέμα σου είναι να βρεις έναν που να ταιριαζει η λογική σας χωρίς κόπο,να συμβαίνει φυσικά....
Ανοίξου στον κόσμο και ας σου πάρει 5 χρόνια ακόμα...
Όσο αμυνεσαι χωρίς λόγο τόσο θα εμποδίζεις εσύ τον εαυτό σου,τη χαρά σου ...
Εσύ είσαι το πρόβλημα σου...
Αποδεξου ότι είσαι έτσι (ίσως υπάρχει και άλλη ιδιαιτερότητα υποθέτω ) και σταματά να βάζεις μόνη σου τρικλοποδιές...
Έχω βαρεθεί πια να γράφω κατέβατα και αναλύσεις επί αναλύσεων,να μιλάω με αγνώστους,νομίζω τα έχω πει πια όλα και όταν μιλάω το κάνω έτσι για να περνάει η ώρα μου και χωρίς να περιμένω κάτι,ότι έρθει ας έρθει και ότι φύγει έφυγε.
Και ξέρεις γιατί ?
Γιατί μέσα από χιλιάδες μηνύματα,μέσα από συνομιλίες από μάλλον πολλές εκατοντάδες άτομα εγώ βρήκα αυτό που έψαχνα.
Και όταν το βρήκα όλα τελειώσανε.
Σταμάτησε να με ενδιαφέρει να βρω μία "σαν εμένα" γιατί την είχα βρει και από εκεί και μετά η ζωή μου έγινε πολύ ποιο εύκολη,σταμάτησε να με πειράζει η απορίψη και το τι θα πει ο κόσμος,πέταξα όλες τις ταμπέλες που κουβαλούσα και αναγνώρισα πως από τη στιγμή που αγαπήθηκα και αγάπησα όπως το φανταζομουν από μικρός όλα τα άλλα δεν είχαν πλέον σημασία,μπορούσα να πάρω τον δρόμο μου χωρίς να με ενδιαφέρει αν θα έχω παρέα η όχι.
Δεν σταματούν όλα στην ηδονή...
Υπάρχει καλύτερη κατάσταση πληρωσης...
Ξεκινά το ταξίδι σου...
Μας τα έκανες τσουρέκια (αστειεύομαι) και άκρη πάλι δε βρήκες.
Αυτό σου λέω τόση ώρα.
Ξεκινά γιατί είσαι πολύ καιρό στο ίδιο σημείο,φτάνει πια,γραφεις και γράφεις και γράφεις και διαβάζεις και διαβάζεις και τελικά έχεις γίνει μια θεωρητική υποτακτική ενώ ίσως να θες να γίνεις μια ρομαντική με ολίγον από σκλάβα.
Ψάχνεις τον Έρωτα αλλά οχι οποιονδήποτε έρωτα,θέλεις τον σκοτεινό...Γιατί και εσύ έχεις μείνει πολύ καιρό μες στα σκοτάδια σου και πλέον βλέπεις καθαρά μέσα σε αυτά.
Δε γράφω άλλο και απορώ γιατί έγραψα τόσα πολλά άνευ λόγου και αιτίας.

Άντε καλή τυχη και προσοχή (όπου χρειάζεται)

 

Ε ανοιξε τα

 

Λακωνικος περιεκτικος και επεξηγηματικος