Εσύ, η θέα στη θάλασσα και το πρώτο μας φιλί.

Κεφάλαιο 1ο: Το φιλί

Πήγε κοντά της σιγά σιγά, σαν να αποκάλυπτε ένα παράνομο μυστικό.Τότε γύρισε και στάθηκε απέναντι του.
Κοιταχτήκανε, σαν να αναγνωρίζανε ο ένας στην όψη του άλλου, το μοναδικό πλάσμα στη γη.Οσο για αυτόν, ήταν βέβαιος.Δεν του έφτανε μια ολόκληρη ζωή για να ατενίζει εκείνα τα μάτια.Έδειχνε τόσο όμορφη εκείνη τη στιγμή.
Το μειδίαμα της..Ηταν σαν να μην έβλεπε και να μην άκουγε τίποτα άλλο γύρω του.Ίσα που πρόλαβε να κάνει μια κίνηση και να ανασηκώσει, σαν από ένστικτο, το πρόσωπο της πριν το πάρει ανάμεσα στα χέρια του και την τραβήξει κοντά του.Μια παύση ακολούθησε.Το δάχτυλο του άγγιξε την γωνία του στόματος της.Και έπειτα τα χείλη τους κολλούσαν αυθόρμητα και ένιωθε τους μύες στην πλάτη της να κινούνται.Δεν είχε αγκαλιάσει ποτέ κορμί που να ταιριάζει στο δικό του όπως ταίριαζε το δικό της.Κάθε καμπύλη και κάθε κοίλωμα συνενωνόταν σχηματίζοντας ένα τέλειο σύνολο.Ένας ήχος μοναχά.Οι ανάσες τους...

Κεφάλαιο 2ο: Η θάλασσα

Τα χέρια του ήταν στην πλάτη της.Ενιωθε να σχηματίζονται στάλες ιδρώτα από την ένταση.
Συνήθιζε να τη χαϊδεύει χρησιμοποιωντας κυκλικά τα δάχτυλα του αλλά αυτή τη φορά το δέρμα της κολλούσε.Θα έλεγες πως ήταν σαν αρτιγενής που μόλις είχε βγει απ το αυγό της και αναπαυόταν στην ζέστη αγκαλιά της μαμάς της.Δεν χρειαζόταν να εστιάσει για να καταλάβει ότι τη νανούριζε η αναπνοή του όπως το κύμα της θάλασσας το πρωί..

Κεφάλαιο 3ο: Η θέα

Θέλω να φύγουμε.Εσύ να οδηγείς και εγώ να σε χαζεύω.Τεμπέλικα να μισοκλείνω τα μάτια μου καθώς κοιτάζω το πρόσωπο σου.Να γυρνάς, να με κοιτάς για δευτερόλεπτα και να αναρωτιέσαι τι σκέπτομαι.Αυτό θέλω, αυτή τη θέα.Μπορώ;Και θέλω να έχει και μουσική.Απο εκείνες που σε κάνουν να κλαις.Και θέλω να έχει και άρωμα.Το δικό σου άρωμα.Και μετά θα μπορώ να κλείσω τα μάτια μου χωρίς καμία έγνοια.Και δεν θα πονάω ούτε θα φοβάμαι.Αναρωτιέμαι μέχρι που φτάνουν οι αντοχές.Αυτή τη θέα όμως θέλω να τη δω..

Κεφάλαιο 4ο: Εσύ

Και εκείνα;Τι θα γίνει με εκείνα, που φοβάσαι να πεις δυνατά.Θα μας χωρίζουν πολύ ακόμα;
Μην με αγγίζεις, δεν σε θέλω.Αν έλεγες τουλάχιστον και μόνο μια λεξούλα.Αν έλεγες ένα γλυκό ψέμα.Μίλα!Θα σε πιστέψω!Τα πάντα θα ανεχτώ!Θα ακολουθήσω τα ψέματα σου σαν υπνοβάτισσα πάνω στη μαρκίζα.Μ’αγαπάς;
Πες μου!Απαντησε!Θα επεκταθώ μπροστά σου σαν λιβάδι, μόνο μίλα...Αλλά εσύ μόνο κοιτάς.Για πολύ και αδιάφορα.Μην μ’αγγίζεις δεν σε θέλω!Θα είσαι η δυστυχία μου, ο θάνατος, η μεγάλη μου φτώχεια..Δεν σε θέλω γιατί σε αγαπώ, γιατί το σώμα μου κανείς..Κανείς δεν θέλει να το φροντίζει.
Τι κάνεις;
Με φιλάς!;
Αγαπημένε!
Αγαπημένε μου!..
Εσύ....




Το παρόν αποτελεί συρραφή σκέψεων, προσωπικών εμπειριών και αποκόμματα ποιημάτων.