Η Κυρία Αφροδίτη

Είχα πια κάποιες εμπειρίες με τον χώρο, άλλες με άνδρες που κυρίως με έδερναν κι άλλες με γυναίκες, Αφέντρες. Είχα ζήση κατά πολύ ένα μέρος των φαντασιώσεων μου και αυτό που μου είχε δημιουργηθεί περισσότερο στο κεφάλι ήταν πως επιθυμούσα να δίνομαι.

Είχαν περάσει μερικοί μήνες που απολύθηκα από φαντάρο και στο στρατό είχα περάσει αρκετά καλά σε αυτό το θέμα, με αποτέλεσμα να καταλάβω ότι κι εκτός στρατού ήθελα να κάνω κάτι με κάποιον/κάποια σε ποιο μόνιμη βάση.

Σε ένα από τα ραντεβού μου στη δουλειά γνώρισα την Αφροδίτη. Η Αφροδίτη μόλις είχε χωρίσει.Είχε μια μικρή κόρη. Ήμουν εικοσιπέντε κι εκείνη σαράντα δύο. Αμέσως μόλις την είδα ένιωσα κάτι μέσα μου. Τότε δούλευα στην διαχείριση χαρτοφυλακίων και σαν καινούριος μου έδιναν τους μικρούς πελάτες γι αυτούς. Ένας τέτοιος ήταν και η Αφροδίτη. Μετά τη πρώτη μας συνάντηση στο γραφείο ακολούθησαν ακόμη δύο. Ήταν αρκετά διαχυτικοί, τα τηλέφωνα μου τα είχε ήδη. Με ρώτησε για εμένα, αν έχω σχέση, αν μου αρέσουν οι γυναίκες πολλά. Της έδωσα τις απαντήσεις που ήθελε.

Πέρασαν ακριβώς δύο βράδια πριν ξανά έχω νέα της. Ήταν Παρασκευή, το θυμάμαι καλά αυτό. Χτύπησε το τηλέφωνο μου, το σήκωσα, Δεν αναγνώρισα ποιος ήταν δεν την είχα αποθηκευμένη.

«Γεια σου Μάριε» κατάλαβα αμέσως την φωνή της και χωρίς να το σκεφτώ γδύθηκα και γονάτισα. Δεν μου το ζήτησε, αλλά είχα μάθει να είμαι στη θέση μου.

«Δεν σε πήρα για δουλειά.Θες να πάμε για ένα ποτό;» Δεν μπορούσα να αρνηθώ, δώσαμε ραντεβού σε μια ώρα στο κέντρο. Μου το έκλεισε. Ντύθηκα, έβαλα ένα λευκό παντελόνι κι ένα μπλουζάκι. Πήγα στο ραντεβού μας. Ένα μπαράκι, μπήκα μέσα κι έκατσα σε ένα τραπέζι. Παρήγγειλα βότκα. Σκέτη. Δεν άργησε να έρθει εκείνη. Ήταν εκθαμβωτική. Φορούσε ένα κόκκινο κολλητό φόρεμα που τόνιζε τις καμπύλες της και το φυσικό, μεγάλο στήθος της. Μπήκε μέσα κι είχε έναν αέρα σιγουριάς. Κάθισε δίπλα μου. Ήπιε λίγο από το ποτό μου. Χαμογέλασε, παρήγγειλε το ίδιο.

«Δεν είσαι πολύ ομιλητικός Μάριε» μου είπε κι άνοιξε ελάχιστα το φερμουάρ της δείχνοντας μου το ντεκολτέ της ακόμα περισσότερο.
«Είμαι.. ντροπαλός» η Αφροδίτη γέλασε και την ίδια στιγμή έπιασε το πέος μου.
«Δεν είσαι όλος ντροπαλός» είπε και δεν ήξερα τι να πω, χαμογέλασα αμήχανα και τότε το πέταξα.
«Συγγνώμη..» της ψιθύρισα.
Με πλησίασε πολύ κοντά, σχεδόν με φίλησε.
«Συγγνώμη για ποιο πράγμα Μάριε;»
«Συγγνώμη που ερεθίστηκα χωρίς την άδεια σου» Η Αφροδίτη με κοίταξε για λίγο στα μάτια πριν με φιλήσει. Ένα φιλί γεμάτο, πάθος. Η γλώσσα της με εξερευνούσε. Την έπιασα από τη μέση την αγκάλιασα.
«Είμαι υποτακτικός Αφροδίτη, δεν είμαι για εσένα»
«Νομίζεις είσαι λίγος;» Μου είπε και με φίλησε ακόμα περισσότερο με πριν.
«Έχεις την μυρωδιά του υποτακτικού, για αυτό σε διάλεξα Μάριε»
«Την μυρωδιά;» Γέλασε.
«Ήμουν σίγουρη από το πρώτο μας ραντεβού στην εταιρεία πως είσαι υποτακτικός. Αλλά εκτός από αυτό είσαι ωραίο παιδί» Χαμογέλασα και ντράπηκα.
«Ένα μικρό αγόρι» επανέλαβε κάνοντας με να ντρέπομαι περισσότερο.





Μία εβδομάδα αργότερα..

Με την Αφροδίτη από εκείνο το βράδυ και μετά βγαίνουμε συνεχώς, δεν έχουμε προχωρήσει περισσότερο, μόνο που της έχω πει τα πάντα για εμένα, τις εμπειρίες μου και πόσο πολύ την βρίσκω όμορφη. Απόψε με κάλεσε σπίτι της, η κόρη της θα έλειπε στον πατέρα της για μερικές μέρες. Μου ζήτησε να κάνω κλύσμα πρώτα. Ήταν ευθύ, απότομο όταν το είπε. Υπάκουσα.

Μου άνοιξε τη πόρτα και φορούσε μόνο λευκά εσώρουχα. Κρατούσα λουλούδια και κρασί. Γέλασε.
«Εσύ νομίζεις ότι μπορείς να είσαι κάτι παραπάνω για εμένα από δουλικό, Μάριε;» όταν το είπε αυτό, ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Γιατί όσο και αν θεωρώ ότι αυτή είναι η θέση μου, δούλος, εκείνη τη στιγμή μαζί της έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου.

«Συγγνώμη» της είπα και ήρθε κοντά μου. Σκούπισε τα δάκρυα από τα μάγουλα μου, τα έγλειψε. Με φίλησε στο στόμα. Έβγαλε τη μπλούζα μου. Χάιδευε τις ρώγες μου, τις τσίμπαγε. Μου έβγαλε το παντελόνι και το εσώρουχο. Έκανε ένα βήμα πιο πίσω. Με κοίταξε.

«Είναι πανέμορφο το σώμα σου και απαλό, άτριχο» Με γράπωσε και με κόλλησε πάνω της. Καύλωσα πάρα πολύ. Το έπιασε στο χέρι της, το έπαιξε λίγο. Έσφιξε τις μπάλες μου τόσο δυνατά που ούρλιαξα. Με τράβηξε προς το κρεβάτι της στο διπλανό δωμάτιο. Παντού μπουκάλια με λιπαντικό. Χειροπέδες. Ένα μαστίγο με πολλές ουρές. Με έβαλε να ξαπλώσω μπρούμυτα. Με άλειψε με λάδι, παντού σε όλο μου το κορμί.

«Μάριε θα σε πάρω με το στραπ ον μου. Είναι διπλό, θα τρίβεται η κλειτορίδα μου. Θέλω να χύσω Μάριε. Θέλω να με κάνεις να χύσω πολλές φορές» μου είπε πριν ακούσω τη ζώνη του στραπ ον της να κλείνει γύρω της. Δεν μου άφησε πολλά περιθώρια μπήκε σχεδόν αμέσως μέσα μου, αφήνοντας κραυγές πόνου να βγαίνουν από το στόμα μου. Στην αρχή μόνο, ακολούθησαν πολλά βογγητά. Πόνεσε μόνο στην αρχή μετά έγινε τόσο ωραίο. Ένιωθα το κορμί της άλλοτε πάνω μου, άλλοτε πιο μακρυά. Με έπαιρνε δυνατά και ρυθμικά έντονα, ένιωθα τους μυς της κάθε φορά που έργονταν σε οργασμό ξανά και ξανά, μέχρι που άνοιξε τη ζώνη το άφησε μέσα μου. Ήρθε μπρος μου μπήκε σχεδόν από κάτω μου με οδήγησε μέσα της, μου έκανε έρωτα, με φίλαγε, με έγδερνε με τα νύχια της.

«Σου απαγορεύω να χύσεις»
«Μάλιστα Κυρία» της απάντησα και χαμογέλασε. Δεν την είχα δει να ξανά χαμογελά έτσι.
Έβγαλε τον δονητή από μέσα μου. Με γύρισε ανάσκελα. Με έδεσε στα κάγκελα του κρεβατιού της και τα χέρια και τα πόδια. Το έβαλε για λίγο στο στόμα της.

«Σας παρακαλώ όχι άλλο, δεν μπορώ να κρατηθώ» γέλασε πήρε το μαστίγιο κι άρχισε να με χτυπά στο στήθος και στη κοιλιά. Δεν άντεξα άλλο, έχυσα, έπεσαν όλα στο κορμί μου. Γέλαγε, τα έβαλε στο δάκτυλο της και με τάιζε. Δεν ήθελα να βγάλω τα δάκτυλα της από το στόμα μου. Με μαστίγωσε για λίγο ακόμα, με φίλησε στο στόμα πάλι. Ξάπλωσε δίπλα μου, έβαλε το κεφάλι της πάνω στο στήθος μου, το χέρι της στον καβάλο μου.

«Κοιμήσου τώρα να ξεκουραστείς, θα με γλείψεις παντού μετά..»

 

Ωραία ιστορία....