Καλπασμός (απόσπασμα)

Ο Δυσσέας άπλωσε τα οπτικά του δίχτυα στο χαλί του Κάμπου.

Τρισεκατομμύρια λιλιπούτεια Κράκερς που θύμιζαν ελέφαντες στο μέγεθος μερμηγκιού. Όλα προς τη θάλασσα, σταγόνες που κυλούν, δίχως κενό ή αμφιβολία ανάμεσα τους.

Τα πρώτα πνίγονται. Χιλιάδες αυτά που ακολουθούν μέχρι να μπαζώσουν το νερό και πάνω τους να χτίσουν πύργους. Πύργοι στοιβαγμένοι ο ένας δίπλα στον άλλον δίχως χώρα ή δικαίωμα τα χέρια τους να απλώσουν, το πρώτο επίπεδο, ώστε πάνω τους τα θεμέλια να καρφώσουν του Τραπ οι πέζες.

Το δεύτερο επίπεδο, στις στέγες του Αρίστου τέχνες της Αρχής οι Τέκτονες, το τρίτο επίπεδο με τα επιβλητικά Αρχοντικά του.

Στο τέταρτο παλάτι.

-Είσαι σίγουρος; Ο Διομήδης μαζί του, να επιβλέπουν τους άντρες που δίχως κενό B ark αραν γιομίζοντας με αναλώσιμα τ’ αμπάρι. Στρατιώτες διπλωμένοι πιο πολλοί για να χωρέσουν.

-Ναι. Όπου να ‘ναι ει δήση τον Αχιλλέα φτάνει.

-Έκρηξη;

-Ισοπεδωτική.

Το κεφάλι τους ψηλά σηκώνουν. Μαύρος ο ουρανός από τα ιπτάμενα κρανία. Του μαζικού αφανισμού μετανάστευση. Σε άλλα της ξενιτιάς τα χώματα, σε τάφους ήσυχους και Ξένους να βρεθούν.

Σε τούτα τα χώματα, σε λίγο και οι πιο σκληροί οι βράχοι σκόνη και πούδρα θα γεννούν.

-Προδότες !!

Μια των ιππέων η ομάδα. Εμπρός τα άλογα δίχως καβαλάρηδες ή λόγο. Πίσω τους οι δούλοι του Μπερλίν τα τείχη, τούβλα φαγώσιμα και του σώματος φύλακες.

Μετά οι δύο Αίαντες. Ο Tell Αμμώνας και ο Lock o Ρος. Από πίσω ο Αγάς του Μέμνων πάνω στο βασιλικό Μονόκερο και δίπλα του ή του Κλύται Μήστρα.

-Λιπόψυχοι, της Ιθάκης Ικαριώτες, τώρα που ανθίζει ο Αχιλλεύς και πάνω στην Τροία την οργή του σαν 津波 θα ξεράσει. Τώρα άδειοι άντρες εγκαταλείπετε;

Σταματά. Δυο δούλοι το σκαλί το πρώτο, η του Κλύται το δεύτερο, νάτος στο χώμα ο Αγάς. Όρθιος σηκώνεται τους δούλους καθαρίζει, φιλί στη Μήστρα και συνεχίζει…

-Τίποτε όρθιο δε θα μείνει από αυτή τη καταραμένη πόλη και ο καθένας από εμάς ένα ενθύμιο θα πάρει. Κάποιος από τη σάρκα της, κάποια από τα παιδιά της και οι προύχοντες το χρυσό παγκάρι.

Όλων αυτών το όνομα με γράμματα ανεξίτηλα η ιστορία θα τα γράψει, στα σχολεία θα διδάσκονται, των ανδρών κρυφό καμάρι.

Τα δικά σας;

-Εμπρός ή πίσω, γύρω γύρω όλοι. Τι νόημα θα έχει το σώμα, χρώμα ή σημαία όταν το θάνατο απλόχερα ο Αχιλλέας θα μοιράζει σε ότι τολμάει και ανασαίνει;

Πιστεύεις πώς θα διακρίνει φίλο ή εχθρό;

Οι Αίαντες κίνηση κάνουν και γέρνουν προς τη θάλασσα.

-Η νίκη φτάνει. Νικητές ή ξεχασμένοι;

Ο Τελ Αμμώνιος προς τον Αγαμέμνονα. Ο Λοκρός ακίνητος.

-Στη μνήμη κανενός, χώρος δε θα υπάρξει πέρα από το όνομα του Αχιλλέα και του πρώτου τη Λάμψη.

Replica’s war.

Ο Τελαμώνιος πίσω κάνει, ορθά το γράφει και μαζί τους στα καράβια.

Στη λάσπη λερωμένος, στην άκρη και ακτή ο Αγάς μέμνει…

Κάπου αλλού, κάπως κάποτε..

-Βραχύς ο δρόμος για το άπειρο…

Τα Φω γύρω γύρω όλα στη μέση το κέντρο να κοιτούν. Καμπούρης και τους ευθύ τενής, μιλιά να έχει δίχως στόμα.

-Ψώ μματα μας λες, εκτός αν ξες κάτι που εμείς δε ξέρουμε. Τα Χω.

-Βραχύς ο δρόμος για το άπειρο μέσω του μηδέν.

-Ω ω¨ω Ω

-Μα επίσης σύντομο το βήμα προς το μηδέν.

Τα Φω όλα γύρω γύρω όλα από το Φω που τα μέλι του σκορπά.

-Ψω στα μάτια μας πετάς, μήπως ξες κάτι που εμείς ποτέ; Τα Χω με Φω.

-Αν από το άπειρο θες κάπου να σταθείς, το Zero, μηδέν κοντά σου.