Κατοχύρωση της Εθελοδουλίας

Είναι ευτραφής προς παχύσαρκος, σπουδαία φυσιογνωμία της νομικής μας κουλτούρας. Βρισκόμαστε ο ένας απέναντι από τον άλλο, χαλαρή κουβεντούλα με ποτό στο χέρι. Για τον ίδιο, όπως το θέτει, η νομική κατοχύρωση της εθελοδουλίας αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις του νομικού μας πολιτισμού!

Όλα ξεκίνησαν κάπως ανάποδα. Μία δύο φορές την εβδομάδα πήγαινα στο τσαγκάρη της γειτονιάς μου, ένα γερόντιο της παλιάς σχολής. Περνούσα πίσω από το παραβάν στο εργαστήρι του και απολάμβανα ένα καλό μπερντάκι από τον γέρο σταφιδωμένο.

Είχε απίστευτα σβέλτα χέρια και σουβλερά δάχτυλα, ίδια με πρόκες. Κάθε φορά που έφευγα από το τσαγκάρικο ένιωθα ανακουφισμένος, αεράτος, με εκείνην τη ψωροπερήφανη περπατησιά που έχουν τα αρσενικά όταν βγαίνουν στο δρόμο ενώ λίγο πριν έχουν κάνει ένα καλό γαμήσι. Πολύ γρήγορα τα κόκαλά μου είχαν συνηθίσει στο επιλεκτικό σφυροκόπημα.

Όταν με τα πολλά ο τσαγκάρης με βαρέθηκε – ήταν και κάποιας ηλικίας – φώναξε έναν καλό του πελάτη, με στιβαρά χέρια και χοντρό σταυρό στο λαιμό. Περάσαμε και οι τρεις στο σκοτεινό πίσω μέρος και γδύθηκα. Ο γέρος μου έκανε νόημα να κάνω μία στροφή, να δείξω στύση και οπίσθια. Αυτή τη φορά όλα ήταν πολύ διαφορετικά.

Κοιτώντας στεκόμασταν εκεί άπραγοι για κάποια ώρα. Μετά ο γέρος έφυγε. Θέλω πλήρης υποδούλωση, τελικά ακούστηκε σαν μέρος της σιωπής η φωνή του. Μετά έφυγε.

Για δύο μήνες δεν έγινε τίποτα – ούτε φωνή ούτε ακρόαση.

Βολόδερνα σαν φυλακισμένος στο κελί μου, έβγαινα έξω και έκανα πολύωρες βόλτες. Μία φορά ανήμπορος να γυρίσω πήρα ταξί. Μου έβαλε χέρι – καλύτερα σκέφτηκα, δεν είχα ούτε ψιλά πάνω μου.

Ο ταξιτζής ήταν ένας αγροίκος, τερατώδης γενίτσαρος. Το κατάλαβα αμέσως απ’ το μπαλαμούτι. Δεν έκανα τον δύσκολο, δεν φορούσα κι εσώρουχα. Με πόνεσε σκόπιμα και μοιρολατρικά το δέχτηκα. Και με πόνεσε πιο πολύ – του άρεσε και μου άρεσε. Σιγά σιγά βγήκα από το κορμί μου και σκαρφάλωσα να κρυφτώ ψηλά στις μασχάλες του.

Συνεννοούμασταν τέλεια. Διαχειριστής ψυχών ήταν το επάγγελμά του και υπέγραφε και συμβόλαια! Το πρώτο τσιγάρο που έκανε μετά την πράξη μού το ‘σβησε στο μάγουλο.

Μετά το βασανισμό μπροστά στο καπό οδήγησε με άνεση τις σκοτεινές διαδρομές, μέχρι που φτάσαμε σε κάτι που έμοιαζε με πιάτσα ταξί, κάπου σε μία ερημιά. Μ’ άρπαξε από τα μαλλιά και με τ’ άλλο χέρι άρχισε τις ανάστροφες. Αφού συνήλθα πλησίασαν δυο τρεις άλλοι και με το φως των κινητών άρχισε να τους δείχνει όλα τα τσιγάρα που είχε αφήσει πάνω μου. Οι άλλοι αναθαρρήσαν, χειρονομούσαν, μ’ αγγίζαν και βαριανάσαιναν.

Μάζεψα τα μπούτια μου και χουχούλιασα στην πυκνόφυτη αγκαλιά του Τούρκου μου.