Μέσα στο κλειδωμένο δωμάτιο

Την κοίταξα εξεταστικά.

-"Είσαι σίγουρη; Σου είπα εξ αρχής ότι δεν ζητάω ανταλλάγματα. Δεν είσαι υποχρεωμένη σε τίποτα και δεν μου χρωστάς τίποτα. Αν θέλεις να παίξουμε, θα παίξουμε επειδή το θέλουμε και οι δύο και όχι για κάποια λανθασμένη εκπλήρωση χρέους το οποίο νομίζεις ότι σε βαραίνει."

-"Ναι, είμαι σίγουρη" μου απάντησε.

-"Εντάξει λοιπόν. Πριν ξεκινήσουμε το παιχνίδι θα θέσω τους κανόνες του."

-"Να τους θέσουμε, εννοείς" μου είπε.

-"Όχι, δεν θα τους θέσουμε μαζί. Εγώ τους θέτω και είτε τους αποδέχεσαι και παίζουμε είτε δεν τους αποδέχεσαι και δεν έχει παιχνίδι."

-"Εντάξει, πες μου τους κανόνες"

-"Το παιχνίδι θα γίνει στο σπίτι σου και δεν θα περιλαμβάνει τα παρακάτω: Κοπρολαγνεία, ουρολαγνεία και δέσιμο."

-"Όχι δέσιμο;" με ρώτησε με απογοήτευση

-"Όχι δέσιμο" της απάντησα.

-"Υπάρχει κάποιος λόγος;" με ρώτησε.

-"Υπάρχουν πολλοί λόγοι αλλά δεν είναι της παρούσης. Σημασία έχει πως δεν θα υπάρχει δέσιμο."

-"Συνέχισε" μου είπε.

-"Αν κάποια στιγμή βλέπεις ότι δεν αντέχεις θα φωνάξεις το επίθετό μου. Αυτό θα είναι το safeword. Αν ακούσω το επίθετό μου θα σταματήσω ότι κάνω. Σε όλη τη διάρκεια του session θα υπακούς κάθε μου εντολή. Μη συμμόρφωση σε αυτό ισοδυναμεί με άμεση λήξη του παιχνιδιού. Και τέλος, το παιχνίδι περιλαμβάνει και σεξ. Το από που θα σε πάρω, πότε και με ποιο τρόπο, αφορά μόνο εμένα."

Την κοίταξα στα μάτια.

-"Αυτοί είναι οι κανόνες. Τους δέχεσαι;"

-"Να το σκεφτώ;" με ρώτησε.

-"Ναι, σκέψου το. Έχεις όσο να κάνω το τσιγάρο μου" της είπα και βγήκα από το αυτοκίνητο για να το καπνίσω γεμάτος ηδονική προσμονή.

Πέντε λεπτά μετά μπήκα μέσα. "Αποφάσισες;" τη ρώτησα

-"Σε παρακαλώ θέλω λίγο χρόνο ακόμα. Δεν το έχω ξανακάνει και δεν... δεν ξέρω, δεν είμαι σίγουρη."

-"Εντάξει" της είπα. "Έχεις όλο το χρόνο μέχρι να φτάσουμε σπίτι σου. Αν αποφασίσεις ότι δεν θέλεις τότε σε αφήνω εκεί και φεύγω, no hard feelings. Άπαξ όμως και ανέβουμε και μπούμε μέσα δεν υπάρχει επιστροφή, με την έννοια του ότι αν το μετανιώσεις και με αφήσεις στα κρύα του λουτρού δεν θα με ξαναδείς ούτε ζωγραφιστό."

-"Εντάξει" μου απάντησε "Ξεκίνα, μέχρι να φτάσουμε θα έχω αποφασίσει".

Δεν είπα τίποτε άλλο και έβαλα μπρος. Μισή ώρα αργότερα ήμασταν στη γειτονιά της. Σταμάτησα το αυτοκίνητο, γύρισα και την κοίταξα και της είπα "Η ώρα της αλήθειας".

Με κοίταξε αναποφάσιστη.

Τη χάιδεψα απαλά στο πρόσωπο.

-"Πώς να σου δώσω να καταλάβεις ότι ακόμα προλαβαίνεις να σταματήσουμε χωρίς καμία συνέπεια;"

Έμεινε δύο λεπτά αμίλητη παλεύοντας ακόμα με τον εαυτό της. Τώρα ή ποτέ σκέφτηκε μέσα της.

-"Κατέβα" γύρισε και μου είπε.

-"Είσαι σίγουρη" τη ρώτησα;

-"Όχι" απάντησε ειλικρινά "δεν είμαι σίγουρη. Αλλά όπως μου είχες πει μια φορά αν δεν βρέξεις κώλο ψάρι δεν έχει... και θέλω να φάω ψάρι και ας φοβάμαι να βραχώ."

-"Δεν θέλω να ανεβούμε μαζί" μου είπε. "Θα ανέβω πρώτα εγώ και έλα εσύ σε πέντε λεπτά. Κάνε ότι χτυπάς κάποιο άλλο κουδούνι ενώ μου κάνεις αναπάντητη".

-"Εντάξει. Θα σε αφήσω εδώ και θα κάνω ένα γύρο, θα παρκάρω κάπου αλλού και θα έρθω με τα πόδια".

Με τούτα και μ' εκείνα και προσέχοντας αν την έχει δει κανείς βγήκε από το αυτοκίνητο. Εγώ την άφησα να προχωρήσει λίγο και ξεκίνησα να κάνω ένα γύρο στη γειτονιά. Δύσκολο το παρκάρισμα σε αυτή την περιοχή, πάρκαρα κάπως μακρύτερα από όσο θα ήθελα. Της έστειλα μήνυμα ότι μόλις πάρκαρα και ότι θα είμαι στο σπίτι της σε περίπου 5 λεπτά και να μου πει τον όροφο στον οποίο μένει.

Βγαίνοντας από το αυτοκίνητο άναψα ένα ακόμα τσιγάρο και κίνησα προς το σπίτι της. Δεν πέτυχα κάποιον στην είσοδο. Πέταξα το τσιγάρο και ενώ με το ένα χέρι έκανα ότι ψάχνω τα κουδούνια με το άλλο πήρα τηλέφωνο. Άκουσα το χαρακτηριστικό βουητό της πόρτας που ξεκλειδώνει και μπήκα μέσα. Πήρα το ασανσέρ και ανέβηκα δύο ορόφους παραπάνω. Μετά κατέβηκα με τα πόδια στον όροφό της. Είχε την πόρτα ελαφρά ανοιχτή και με περίμενε από πίσω οπότε μπήκα μέσα χωρίς άλλες καθυστερήσεις.

Έκλεισε την πόρτα και της έγνεψα να έρθει κοντά μου. Με πλησίασε διστακτικά. Τη χάιδεψα με την παλάμη μου στο πρόσωπο. Έγειρε αντανακλαστικά το κεφάλι της καθώς τη χάιδευα. Προχωρήσαμε προς το σαλόνι.

Κάθισα αναπαυτικά σε μια πολυθρόνα. Της έγνεψα να πλησιάσει. Όταν πλησίασε τη διέταξα να γονατίσει μπροστά μου.

Καθυστέρησε τόσο πολύ ώστε συνοφρυώθηκα αλλά πριν προλάβω να πω κάτι, γονάτισε μπροστά μου. Έγειρα μπροστά και την έπιασα από το σβέρκο και την έφερα βίαια πάνω μου. Τα χείλη μας ακούμπησαν και η γλώσσα μου μπήκε με το έτσι θέλω στο στόμα της. Της τράβηξα ελαφρά το μαλλί χωρίς να διακόψω το φιλί. Έγινε πιο πρόθυμη και σε λίγο οι γλώσσες μας πάλευαν μανιασμένα όσο ο ένας εξερευνούσε το στόμα του άλλου.

Διέκοψα απότομα το φιλί. Τη διέταξα να σηκωθεί και να βγάλει όλα τα ρούχα της εκτός από το κιλοτάκι. Πάλι ο δισταγμός.

«Δεν θα το πω δεύτερη φορά» της είπα.

Με υπάκουσε.

Και έτσι για πρώτη φορά την είδα γυμνή. Ήταν όπως μου είχε περιγράψει, γεματούλα αλλά όχι παχιά με μεγάλο στήθος. Με ξετρελαίνει αυτό το είδος σώματος.

Τη ρώτησα αν είχε κάποιο χυμό ή αναψυκτικό. Μου είπε ότι είχε χυμό ανανά. Της ζήτησα να πάει και να μου βάλει ένα ποτήρι, πράγμα που έκανε.

Όταν γύρισε της ζήτησα να με πάει στο δωμάτιό της.

Όταν μπήκαμε κλείδωσα την πόρτα.

Με κοιτούσε ακίνητη σαν άγαλμα. Εγώ πήγα από πίσω της και της χούφτωσα ταυτόχρονα και τα δύο στήθη της ενώ τη δάγκωνα απαλά στο σβέρκο. Μετά άρχισα να τη δαγκώνω πιο δυνατά στους ώμους και στην πλάτη ενώ ταυτόχρονα έστριβα τις ρώγες της. Μετά τις τσίμπησα δυνατά και η ανταμοιβή μου ήταν το πονεμένο αχ της. Τότε έβαλα λίγη περισσότερη μέχρι αυτό το αχ να γίνει πιο δυνατό. Τη γύρισα και έσκυψα και φίλησα απαλά τις ρώγες που είχα πονέσει. Πέρασα το χέρι μου μέσα στο κυλοτάκι της και έβαλα το δάχτυλό μου μέσα της.

Έσταζε.

Τράβηξα το χέρι μου από πάνω της και πιέζοντάς τη την έκανα να καταλάβει ότι ήθελα να γονατίσει.

«Κοίτα με στα μάτια» τη διέταξα ενώ ταυτόχρονα έλυσα τη ζώνη του παντελονιού μου και το ξεκούμπωσα.

Έβγαλα τον πούτσο μου έξω και τον ακούμπησα στα χείλια της. Μετά άρχισα να τον τρίβω σε όλο της το πρόσωπο μέχρι που τον ξαναέφερα στα χείλη της. Τα πίεσα αλλά δεν άνοιξε το στόμα της.

Της έριξα ένα κοφτό αλλά δυνατό χαστούκι. Αιφνιδιάστηκε τελείως και με κοίταξε με εκνευρισμό. Αντί απάντησης της έδωσα και δεύτερο χαστούκι. Σήκωσε τα χέρια της να προστατέψει το πρόσωπό της αλλά της τα έπιασα και τα πίεσα με δύναμη κάτω.

«Πρώτη παράβαση» της είπα. «Δέκα χτυπήματα με τη ζώνη».

«Τι με κοιτάς σα χαζή. Ανέβα στο κρεβάτι και κάτσε στα τέσσερα.»

Υπάκουσε.

Όπως ήταν στα τέσσερα της τράβηξα το κιλοτάκι και της το κατέβασα ως τα γόνατα.

Έβγαλα τη ζώνη μου από το παντελόνι και την πήρα στα χέρια μου.

«Θα μετράς δυνατά και καθαρά. Κάθε φορά που χάνεις το μέτρημα θα ξεκινάμε από την αρχή. Κατάλαβες;»

«Ναι» μου είπε και της έριξα χαστούκι στα κωλομέρια. «Μάλιστα Κύριε θα λες, κατάλαβες;»

«Μάλιστα Κύριε» μου απάντησε.

Της έριξα την πρώτη. Δεν ήταν δυνατή

«Ένα» μου είπε με πνιχτή φωνή.

Η δεύτερη ήταν δυνατή.

«Άου, δύο» μου είπε.

Η τρίτη ήταν ακόμα πιο δυνατή.

«Αουυυ τρία» μου είπε με σπασμένη φωνή.

Η τέταρτη ήταν πιο απαλή, το ίδιο και η πέμπτη και η έκτη.

Στην έβδομη την πήρε και την σήκωσε, σχεδόν ξέχασε να πει το «7». Για καλή της τύχη το κατάφερε.

Οι τρεις τελευταίες στην ουσία ήταν χάδια.

Όταν τέλειωσα δεν την άφησα να σηκωθεί. Πήγα και χάιδεψα τις κοκκινίλες στους γλουτούς της. Μετά άρχισα να τις φιλάω και να τις γλείφω με τη γλώσσα μου. Σάλιωσα το δάχτυλό μου και το έχωσα με βία στην πίσω τρυπούλα της.

«Μη διανοηθείς να κουνηθείς» της είπα με κοφτό τόνο ενώσω το δάχτυλό μου έκανε κυκλικές κινήσεις μέσα στο σφικτήρα της.

Ο κώλος της ήταν κόκκινος και υπέροχος.

Αλλά η πλάτη άδεια, χωρίς σημάδια.

Για τις περιστάσεις αυτές είχα το καλώδιό μου. Ήταν ένα απλό USB καλώδιο του οποίου είχα κόψει και τα δύο άκρα.

Τη διέταξα να σηκωθεί και να βγάλει το κιλοτάκι της.

Όταν σηκώθηκε την πήρα αγκαλιά και την έριξα στο κρεββάτι και άρχισα να τη φιλάω και να τη γλείφω σε όλο της το σώμα. Μετά ανέβηκα πάνω και τη φίλησα με πάθος στο στόμα ενώ τα χέρια μου χάιδευαν τα στήθη της. Την πίεσα και κατέβηκε προς τα κάτω και τελικά τον πήρε στο στόμα της.

Ήταν ενθουσιώδης αλλά όχι έμπειρη.

Αυτό φαίνεται πολύ γρήγορα στο τσιμπούκι.

Τη σταμάτησα.

«Τώρα θα παίξω με την πλάτη σου» της είπα και της έδειξα το καλώδιο.

Δεν είπε τίποτα.

Την έβαλα και σηκώθηκε όρθια με το πρόσωπο στον τοίχο.

Το σώμα της ήταν τσιτωμένο.

Έκανα πίσω.

«Δεν χρειάζεται να μετράς, θα μετράω εγώ» της είπα.

Αν η ζώνη θέλει μία φορά προσοχή, το καλώδιο θέλει δέκα.

Δεν χρειάζονται βάρβαρα χτυπήματα για να κεντήσεις με τα σημάδια σου μια πλάτη.

Με εντυπωσίασε. Κάποια στιγμή έβαλε τα κλάμματα αλλά το safeword δεν το είπε.

30…31…32…33…34…35… 40…41…

Το 50 το είπαμε και οι δύο μαζί.

Κοίτα να δεις!

Σταμάτησα εκεί και έβγαλα το bepanthol και την άλειψα στην πλάτη της. Τα σημάδια του καλωδίου ήταν οργωμένα πάνω της, τι υπέροχη θέα.

Της άπλωνα την κρέμα και την φιλούσα και της έλεγα γλυκόλογα μέχρι που σταμάτησε να κλαίει.

Για πρώτη φορά ήταν αρκετά αυτά.

Την έβαλα να γονατίσει και να με ξαναπάρει στο στόμα της. Αυτή τη φορά δε τη σταμάτησα και παρά τη μέτρια τέχνη της μετά από λίγη ώρα τέλειωσα μέσα στο στόμα της. Δεν της είπα τι να κάνει, η ίδια επέλεξε να καταπιεί.

Της είπα «λήξη παιχνιδιού». Ντύθηκα και την έβαλα να ντυθεί και εκείνη.

Δεν ξέρω αν περίμενε κάτι πιο extreme αλλά σ’ αυτά τα παιχνίδια οι νεοεισερχόμενοι πρέπει πρώτα να μάθουν να μπουσουλάνε, μετά να περπατάνε και μετά να τρέχουνε.

Και το κυριότερο να έχουν αποκτήσει τη δύναμη να μπορούν να σηκωθούν άμα πέσουν.