Νουβέλα «Ms Amara»

Δεν πέρασε πολύς καιρός που βρισκόμουν στο Άρλινγκτον του Τέξας. Η εταιρεία που εργάζομαι ως remote worker μου έκανε ένα τεράστιο συμβόλαιο εργασίας, αλλά έπρεπε να αφήσω πίσω μου την Ευρώπη, να μετακομίσω στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το περιβάλλον της εργασίας μου παρέμενε το ίδιο, το σπίτι μου. Αλλά τώρα θα χρειάζονταν κάποιες συναντήσεις να γίνονται στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας. Δεν με χάλασε πολύ να πω την αλήθεια να μετακομίσω στο Τέξας, άλλωστε ένιωθα πως μία νέα περιπέτεια γεννιόταν για εμένα.



Πλέον είχα εγκατασταθεί για τα καλά, πριν έρθω εδώ άλλαξα στα σόσιαλ τον τόπο διαμονής μου, το ίδια έκανα και στο collar. Γνώριζα πολύ καλά ότι αυτό θα είχε επίπτωση για μεγάλο χρονικό διάστημα να είναι κλειδωμένο το προφίλ μου μέχρι να εγκριθεί πάλι γι αυτό αποφάσισα να κάνω κάποιες διαφοροποιήσεις.



«Είμαι ένας άνδρας τριάντα πέντε ετών. Είμαι καστανός, 6' 0.8” ύψος, 165lbs. Το σώμα μου είναι άτριχο, το πέος μου σε πλήρη στύση είναι 6,7 in. Μπορείτε να δείτε το σώμα μου στις φωτογραφίες, αλλά όχι το πρόσωπό μου. Πιστεύω στην Γυναικεία Ανωτερότητα και θα ήθελα να συνομιλήσω με Κυρίες που έχουν διάθεση να αποκτήσουν σκλάβο, όχι υποτακτικό»



Προσπαθούσα να είμαι όσο πιο συνειδητοποιημένος γίνεται στη πρώτη μου παρουσίαση. Έβαλα φωτό μου, αποκλειστικά γυμνές που φαίνονταν τα πάντα εκτός από το πρόσωπό μου. Ήθελα πολύ απλά, όποια Κυρία πραγματικά επιθυμεί να μου πει ένα γεια, να έχει μια εικόνα για εμένα. Το προφίλ μου ήταν σχεδόν ίδιο με το ευρωπαϊκό, η αλλαγή ήταν ότι απευθυνόμουν μόνο σε Κυρίες African Descent.



Γιατί θα μου πείτε; Ο λόγος ήταν ότι όσο καιρό ζούσα στο Τέξας ήρθα πρώτη φορά σε επαφή με μαύρους ανθρώπους, εδώ είναι ο πολιτικά αποδεκτός όρος και γνώρισα μια κουλτούρα η οποία μου άρεσε πάρα πολύ. Επίσης αυτές οι γυναίκες έχουν μια πολύ εξουσιαστική και συγχρόνως μαμαδίστικη συμπεριφορά που εμένα μου άρεσε πάρα πολύ. Ξέρω ότι ίσως δεν είναι οι πιο σωστοί λόγοι για να αφιερώσει κάποιος τη ζωή του σε έναν άλλον, αλλά αυτό σκεφτόμουν.



Δεν είχα πολλά μηνύματα στην αρχή, πέρα από μερικούς άνδρες και δεν κρύβω ότι οριακά δεν απάντησα καταφατικά σε έναν για συνάντηση. Αλλά το άφησα. Η εργασία μου συνεχίζονταν κανονικά, πήγαινα και στην εταιρεία δυο τρεις φορές το μήνα. Η ζωή στο Τέξας είναι ωραία, έκανα παρέες κυρίως από το κολυμβητήριο.



Άνοιξα το collar και είδα ένα μήνυμα από την MsAmara. Δεν έλεγε πάρα πολλά.

«Γεια σου, έπεσα στο προφίλ σου και μου άρεσε. Διάβασε προσεκτικά το δικό μου κι αν το θες πραγματικά ακολούθησε τις οδηγίες του. Ms Amara»



Δεν κρύβω ότι μου φάνηκε για σπαμ. Άνοιξα το προφίλ της. Η Κυρία Αμάρα πρόκειται για μια γυναίκα 54 ετών. Μαύρη με πολλή όμορφα γελαστά μάτια. Είχε βάλει κανονικά το πρόσωπό της. Έγραφε για εκείνη πως μένει μόνη, είναι χήρα κι έχει δύο εγγόνια. Αναζητά σκλάβο, να μένει μαζί της μέχρι σαράντα ετών και θέλει να είναι υπηρέτης της σε όλα. Στα φετιχ της έβαζε απαραίτητο το orgasm denial. Πως είναι παραδοσιακή, δηλαδή ότι μαστιγώνει κανονικά τον σκλάβο της και ότι θα υπάρξει και χρήση ως τουαλέτα. Αυτό το τελευταίο ήταν red flag για εμένα. Όμως δεν ξέρω γιατί, εκείνη τη στιγμή ένιωσα πως θα της το πω και ότι γίνει. Επίσης έγραφε ότι προτιμά αυστηρά καυκάσιους. Στο τέλος του μηνύματος της έγραφε πως στέλνω πάντα εγώ πρώτη μήνυμα και αν σου στείλω από τη στιγμή που θα διαβάσεις το μήνυμα μου έχεις δυο ώρες για να μου στείλεις μήνυμα πως ενδιαφέρεσαι για συνάντηση.



Τα μέτρησα όλα πολύ καλά, είδα το ρολόι μου έμεναν λίγα λεπτά μόνο. Έστειλα πως θέλω να τη συναντήσω.



Η αλήθεια είναι ότι ο ενθουσιασμός μου είχε καλυφθεί από άγχος. Πέρασαν μερικές μέρες και δεν είχα λάβει απάντηση της, παρ’ όλο που είχε διαβάσει το μήνυμα μου. Τελικά ήρθε το πολυπόθητο μήνυμα. Μου έστειλε που θέλει να συναντηθούμε και μου έδωσε το whats up, της έστειλα μήνυμα επιβεβαίωσης οπότε πλέον είχε και τα δικά μου στοιχεία. Το ραντεβού ήταν για το Σάββατο το πρωί. Δεν περίμενα πρωί. Αλλά εντάξει. Μου ζήτησε να συναντηθούμε στο River Legacy, είναι ένα τεράστιο πάρκο. Είναι ζεστός ο καιρός. Θα φορούσα μόνο λευκη φόρμα πάνω και κάτω και λευκά παπούτσια μου ζήτησε να μην φοράω εσώρουχα και κάλτσες. Κι ενώ ήταν η πρώτη συνάντηση απλά υπάκουσα.



Ήμουν στην ώρα που ζήτησε ήρθε κι εκείνη χωρίς καθυστέρηση. Σοκαρίστηκα από το πόσο όμορφη και χαμογελαστή ήταν. Είναι περίπου στο ύψος μου ίσως δέκα πόντους πιο κάτω, σίγουρα έχει περισσότερα κιλά, αλλά αυτό δεν ήταν κάτι που αφορούσε εμένα. Μου έκανε μια σφιχτή αγκαλιά λες και γνωριζόμασταν καιρό κι αυτό ήταν κάτι πρωτόγνωρο για εδώ. Περπατήσαμε, μιλήσαμε. Ανοιχτόκαρδη, δοτική. Της είπα ακόμη και για το θέμα τουαλέτα. Μου εξήγησε ότι ήθελε να είναι ξεκάθαρη με αυτό και θα υπάρξουν στιγμές που θα θέλει να χρησιμοποιήσει το στόμα του σκλάβου της ακόμα και για αφόδευση. Της είπα ότι αυτό αποτελεί όριο για εμένα. Χαμογέλασε. Νόμιζα θα έφευγε.



«Αν γίνεις σκλάβος μου, εγώ θα ορίζω τα όρια σου» μου απάντησε κι εκείνη την ώρα το πρόσωπό της σκλήρυνε κι έγινε τόσο αυστηρό που κοίταζα το έδαφος.

«Βγάλε τα παπούτσια σου» υπάκουσα αμέσως. Ήμαστε στο πάρκο, πατούσα στα χώματα και στα φύλλα με γυμνά πόδια. Όσο προχωρούσαμε, τόσο λιγότερο κόσμο βλέπαμε.

«Θέλω να προχωρήσω μαζί σου στο επόμενο βήμα» μου είπε και με πλησίασε πολύ κοντά. Έβαλε το χέρι της μέσα από το παντελόνι μου, έσφιξε τους όρχεις μου και με φίλησε στο στόμα.

«Θέλεις;»

«Μάλιστα Κυρία» είπα χωρίς να ξέρω τι σημαίνει αυτό. Έβγαλε από τη τσάντα της μια συσκευασία καινούρια με το cb6000. Με πήγε μέσα στα δέντρα και μου κατέβασε το παντελόνι. Το φόρεσε γρήγορα και τελετουργικά, αφήνοντας μερικές κραυγές να ξεγλιστρήσουν από τα χείλη μου. Ξαναέβαλε πίσω το παντελόνι μου.

«Πάμε κάπου να φάμε;» μου είπε. Χαμογέλασα. Είπα πως ναι.

«Μαγειρεύω ο ίδιος καλά» της απάντησα.

«Θα το δούμε αύριο το μεσημέρι αυτό, απόψε θα περάσεις το βράδυ σου σπίτι μου»


Πέρασε η ώρα στο φαγητό μιλήσαμε για πολλά. Μου είπε ότι μένει σε ένα σπίτι με τρία υπνοδωμάτια. Στο ένα φιλοξενεί την μία κόρη της. Μου εξήγησε ότι μένει μαζί της, πως είναι στην ηλικία μου και θα πρέπει να μπορώ να αποδεχθώ αυτή τη κατάσταση.
«Εκείνη θα είναι εντάξει με την παρουσία μου εκεί;» μου χαμογέλασε, μου είπε οτι δεν ασχολείται και ότι είμαστε όλοι ενήλικοι. Ήταν λίγο πολύ όλα αυτά για εμένα, από την άλλη το κλουβί με ζόριζε. Προσπάθησα να πληρώσω το φαγητό μου το απαγόρεψε.
«Αν δεν ήταν η πρώτη μας φορά θα σε χαστούκιζα εδώ μπροστά σε όλους» μου είπε τι στιγμή που δοκίμασα να βγάλω τη κάρτα από το πορτοφόλι μου. Το είπε μπροστά στον σερβιτόρο που άφησε ένα γέλιο.
Πήγαμε με το αυτοκίνητο μου στο σπίτι της. Μου επέτρεψε να το βάλω στο γκαράζ της δίπλα στο δικό της. Οδηγούμε και οι δύο της ίδιας μάρκας ηλεκτρικό οπότε κούμπωσα στον φορτιστή της. Ανέβηκα τη σκάλα πίσω της και για πρώτη φορά είδα πόσο όμορφα οπίσθια έχει. Ανεβήκαμε τη σκάλα και μπροστά μας η κόρη της.
«Μάριο» είπε και η έκπληξη της ήταν σαν την δική μου. Το ίδιο και της μητέρας της.
«Είναι ο συνάδελφος που σου έλεγα από την Ευρώπη» κοιτάχτηκαν στα μάτια σαν να είχαν πει περισσότερα για εμένα. Η κόρη της, κατάλαβε ότι για να έχω έρθει μέχρι εδώ με την μητέρα της γνωριζόμαστε.
«Αυτή είναι μια σύμπτωση που δεν την περίμενα» είπε η Κυρία Αμάρα και γύρισε προς το μέρος μου. Με ρώτησε χωρίς να μιλήσει.
«Θέλω να μείνω Κυρία» της απάντησα και η κόρη της τότε εξακρίβωσε τη πρώτη της σκέψη και ίσως διέκρινα μια μικρή απογοήτευση στα μάτια της.
«Θα φύγω εγώ, πρέπει να πάω γυμναστήριο» είπε η Τζένα η κόρη της.
«Αλλά το αμάξι είναι χωρίς ρεύμα μαμά»
«Μάριε πήγαινε την εσύ και φρόντισε να την γυρίσεις πίσω» με διέταξε στη κυριολεξία για πρώτη φορά.

Η ιστορία άρχιζε...



Τέλος μέρος Α

 

Μάλιστα, αυτή είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία. Ελπίζω να έχει συνέχεια.

 

Με την ευκαιρία θέλω να πω ότι αυτό που μου αρέσει στις ιστορίες του @slave32 είναι πως είναι ταυτόχρονα ρομαντικές, αλλά και ωμές. Προσωπικά μου αρέσουν βέβαια οι ωμές ιστορίες, που περιγράφουν με βαναυσότητα όλα όσα συμβαίνουν

 

Part 2

Η Τζένα ήταν το ίδιο αιφνιδιασμένη με εμένα. Της άνοιξα την πόρτα, είχα προσέξει προηγουμένως τις κάμερες του γκαράζ, η κυρία Αμάρα σίγουρα θα έβλεπε κάθε μου κίνηση και δεν ήθελα να την απογοητεύσω. Θα άνοιγα όμως την πόρτα στην Τζένα όπως και να είχε. Η κατάσταση ήταν ελαφρώς περίεργη και φορτισμένη. Δεν μπορούσα όμως παρά να προσέξω το καλλίγραμμο κορμί της, ειδικά τα πόδια της και τους γυμνούς της αστραγάλους. Φορούσε ένα γκρι εφαρμοστό κολλάν που αποκάλυπτε κάθε σπιθαμή του υπέροχου κορμιού της, η ζώνη αγνότητας έκανε τη δουλειά της.

«Η μητέρα μου ήταν το ίδιο καλλίγραμμη με εμένα στην ηλικία μου» μου είπε θέλοντας να μου κόψει την ανάσα.

«Ναι» απάντησα χωρίς να ξέρω τι άλλο να πω. Πάτησα το κουμπί εκκίνησης του αυτοκινήτου.

«Δεν μου αρέσουν τα ηλεκτρικά» προσπάθησα να σπάσω τον πάγο.

«Αλλά οδηγείς ένα» μου είπε γελώντας. Πριν συνεχίσει:

«Στο δίνει η εταιρεία έτσι;»

«Ναι»

«Γενικά σου αρέσει να σου επιβάλλονται» συμπλήρωσε και δεν ήξερα αν έπρεπε να γελάσω ή όχι. Σώπασα. Στην υπόλοιπη διαδρομή δεν μιλήσαμε καθόλου. Εκείνη κάτι έκανε με το κινητό της.

Φθάσαμε. Της άνοιξα τη πόρτα, πήρα τον σάκο της.

«Ακολούθησε με» είπε, περπατούσα δυο βήματα πίσω της. Πήγα τα πράγματα της στο ερμάριο της. Μίλησε με κάποιες κοπέλες. «Είναι ο βοηθός μου» είπε και το άφησε εκεί. Της είδα που γέλαγαν. Με πλησίασε κάποια από αυτές.

«Γεια σου είμαι η Τζένιφερ»

«Μάριο» είπα. Μιλήσαμε για λίγο. Γενικά.

«Γυμνάζεσαι;» με ρώτησε.

«Ναι, κολύμβηση»

«Έχει πισίνα εδώ, θες να σου φέρουμε ένα μαγιώ να γυμναστείς;» ήμουν έτοιμος να πω ναι, αλλά θυμήθηκα την ζώνη αγνότητας. Σχεδόν κοκκίνισα από ντροπή. Πήγα στη Τζένα να την ενημερώσω.

«Πρέπει να σου πω»

«Ναι, πες μου»

«Ξέρεις η Κυρία Αμάρα μου φόρεσε κλουβί το πρωί»

«Κλουβί;»

«Πώς να το πω, ζώνη αγνότητας» το ξεφούρνισα. Με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω. Γέλασε λίγο.

«Αν και θέλω πολύ να το δω αυτό, είσαι της μητέρας μου δεν θα ανακατευτώ. Αλλά..»

Το άφησε εκεί.

«Έλα» την ακολούθησα. Είπε στις φίλες της ότι αυτές τις μέρες έχω πάθει μια αλλεργία και δεν κάνει να μπω στο χλώριο.

«Κρίμα, ήθελα πολύ να δω το σώμα του» είπε η Τζένιφερ χωρίς δισταγμό. Έβαλαν όλες τα γέλια.

«Μάριε τα κορίτσια έχουν δίκαιο. Βγάλε τη μπλούζα σου, επιτρέπεται εδώ κι έλα να κάνεις βάρη.»

Χαμογέλασα ήσυχος. Εντάξει αυτό μπορούσα να το κάνω. Έμεινα μόνο με το κάτω μέρος της φόρμας.

«Γουάου» αυτό ακούστηκε από την Τζένα. Δεν το περίμενα να το εκφράσει τόσο έντονα. Μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο. «Η μαμά έκανε καλή επιλογή, κρίμα που δεν σε πρόλαβα εγώ» κοκκίνισα. Έκανα γυμναστική, ότι μου έλεγαν τα κορίτσια. Γελάγαμε, περάσαμε πολύ ωραία. Η Τζένιφερ με πήγε στα λουτρά. Κατάλαβα πως το γυμναστήριο είναι δικό της. Προσπάθησε να με φιλήσει στο στόμα. Απομακρύνθηκα.

«Συγγνώμη» της είπα. Χαμογέλασε. Μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο. «Η Αμάρα έκανε καλή επιλογή, Μάριο» έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Μάλλον ήξεραν περισσότερα από όσα είχα φανταστεί. Με άφησε να πλυθώ μόνος μου, καθάρισα απέξω και την ζώνη. Σκουπίστηκα κι επέστρεψα. Τα κορίτσια είχαν τελειώσει κι αυτά τη προπόνηση τους, είχαν αλλάξει το ίδιο και η Τζένα. Πανέμορφες όλες. Μπήκαμε πάλι στο αυτοκίνητο.

«Ήσουν πολύ καλός Μάριο, σε ευχαριστώ»

«Δεν ξέρω τι να απαντήσω»

«Τι θες να απαντήσεις;» με κοίταξε στα μάτια, χαμήλωσα το βλέμμα μου.

«Να γονατίσω και να φιλήσω το πάτωμα που πατάς θέλω» ξεστόμισα. Χαμογέλασε. Μιλήσαμε στη διαδρομή μόνο για την δουλειά. Συμφωνήσαμε ότι δεν θα πούμε σε κανέναν πως γνωριζόμαστε.

Γυρίσαμε σπίτι, της άνοιξα. Κούμπωσα και το δικό μου στον φορτιστή. Πήγαμε επάνω. Μας περίμενε η Αμάρα, μάλλον είχε μιλήσει με τα κορίτσια από το γυμναστήριο. Χαμογελούσε.

«Μαμά ήταν τέλειος» της είπε κι έφυγε για το δωμάτιο της. Έμεινα εκεί να την κοιτάω. Με πλησίασε η Κυρία. Σχεδόν έτρεμα.

«Θέλεις να γονατίσεις μικρές μου;»

«Μάλιστα Κυρία»
Μου ζήτησε να βγάλω τα ρούχα μου, αφού πρώτα έκατσε σε μια πολυθρόνα απέναντι μου. Στο χέρι της είχε ένα ποτήρι παγωμένο τσάι. Τα έβγαλα αργά όπως μου ζήτησε. Τα δίπλωσα, πήγα κοντά της. Γονάτισα για λίγη ώρα. Μου ζήτησε να σηκωθώ, να την πλησιάσω. Άρχισε να με αγγίζει. Το κορμί μου ανατρίχιασε. Δεν είχα ξανά αισθανθεί ποτέ έτσι στη ζωή μου.

«Μου αρέσεις μικρό μου» μου έδειξε το πάτωμα γονάτισα. Έβαλα το μέτωπό μου στα πόδια της. Τα χέρια μου πίσω από την πλάτη, τα έδεσε με δερμάτινο λουρί. Σηκώθηκα, την ακολούθησα στο κρεβάτι της. Την έβλεπα να βγάζει τα ρούχα της. Στάθηκε ολόγυμνη μπροστά μου.

«Κοίταξε με» διέταξε. Την είδα, τα μάτια μου έπεσαν στα στήθη της. Γέλασε.

«Είσαι αρσενικό, μου αρέσει αυτό».

Ξάπλωσε. Μου ζήτησε να πάω δίπλα της. Γύρισε στο πλάι κι εγώ από τη μεριά της, με φίλησε στο στόμα.

«Φίλα μου τα στήθη, γλείψε τα, μέχρι ν’ αποκοιμηθώ. Θα κοιμηθείς κι εσύ μαζί μου» δεν είπε τίποτα άλλο, μόνο έσπρωξε το κεφάλι μου μέσα στα πλούσια στήθη της. Η πεμπτουσία της ζωής μου όλη στο στόμα μου. Δεν μπορεί κανείς να καταλάβει πόσο όμορφα είναι εκεί, άκουγα τη καρδιά της. Μακάρι να μου έβγαζε την ζώνη. Αποκοιμήθηκε γρήγορα, έμεινα λίγο κι εγώ μέχρι να κοιμηθώ εκεί. Πέρασαν κάποιες ώρες, δεν ξέρω πόσες. Ξύπνησε. Έστριψε την αριστερή μου ρώγα τόσο που ξύπνησα και βρέθηκε η δική της μέσα στο στόμα μου. Χάιδευε τα μαλλιά μου, ενώ την φιλούσα. Με έσπρωξε προς τα κάτω, ανάμεσα στα πόδια της. Την γεύτηκα για πρώτη φορά, την μύρισα, τόσο υπέροχη. Άρχισα να την γλείφω ήταν υγρή, πολύ υγρή. Με έβαλε ανάσκελα και ανέβηκε πάνω στο κεφάλι μου, στην κυριολεξία έπαιρνε το στόμα μου. Το βάρος της μου έκοβε την ανάσα, αλλά δεν φοβόμουν κι εκείνη ήξερε καλά τι έκανε. Έχυσε ξανά και ξανά κι εγώ κατάπια κάθε σταγόνα της. Όταν σταμάτησε, το πρόσωπό μου ήταν υγρό κι εκείνη ιδρωμένη. Χαμογέλασε.

«Μικρό μου είσαι πολύ καλό» μου είπε πριν με ξαναβάλει στα στήθη της κοιμηθήκαμε λίγο ακόμη.

Δεν ξέρω πόσο όμως, μόνο όταν ξύπνησα τα χέρια μου ήταν δεμένα στο πάνω μέρος του κρεβατιού τα πόδια μου στο κάτω κι εγώ ήμουν μπρούμυτα, τεντωμένος μπρούμυτα. Δίπλα μου είδα μαστίγια και βίτσες και κάποιες δερμάτινες λουρίδες που δεν είχα ποτέ ξαναδεί.

Άκουσα γυναικείες φωνές γνώριμες. Προσπαθούσα να καταλάβω. Ήταν η Τζένα, σίγουρα η Τζένιφερ και η Κυρία Αμάρα. Αλλά άκουσα και μια ανδρική φωνή. Άρχισα να φοβάμαι, ίσως έκανα μεγάλο λάθος που άφησα τον εαυτό μου εδώ.

Ο άνδρας ήρθε στο δωμάτιο μου. Με είδε που ξύπνησα. Χάιδεψε τη πλάτη μου.

«Θα πρέπει να φοβάσαι πολύ» μου είπε. Δεν είχα τι να πω, αλλά μου βγήκε φυσιολογικά.

«Μάλιστα Κύριε» χαμογέλασε.

«Ξέρεις την θέση σου, φοβάσαι και είσαι έτοιμος να μαστιγωθείς από έναν άγνωστο μαύρο Αφέντη, σωστά;»

«Μάλιστα Κύριε» το φώναξα περισσότερο. Η Κυρίες ήρθαν στο δωμάτιο. Παρακολουθούσαν.

«Μάριο ο Τζέημς είναι ο σύζυγος της Τζένης είναι σαδιστής και παίζει μόνο με λευκά υποτακτικά αγόρια. Του ζήτησα να σε μαστιγώσει. Αν συμφωνείς βέβαια».

«Τα όρια τα βάζετε εσείς Κυρία» της απάντησα κι εκείνη γέλασε.

«Τζέημς χωρίς έλεος!»

Τέλος μέρος 2.