Οι Επικυρίαρχοι -Το τέλος της παιδικής ηλικίας

Οι Επικυρίαρχοι. Το τέλος της παιδικής ηλικίας. «Πενήντα χρόνια είναι αρκετά για ν αλλάξει ένας κόσμος και οι κάτοικοι του, τόσο που να είναι αγνώριστοι. Τα μόνα που χρειάζονται είναι μια καλή γνώση της κοινωνικής μηχανικής (προπαγάνδα), μια καθαρή εικόνα του σκοπού που επιδιώκεται – και δύναμη. Όλα αυτά τα είχαν οι Επικυρίαρχοι. Αν και ο σκοπός τους ήταν κρυφός, η γνώση τους ήταν ολοφάνερη το ίδιο και η δύναμη τους.»
.................................

Οι λάτρεις της κλασικής Ε.Φ.

(Βέβαια δεν ξέρω πόσο λάτρεις είναι αν δεν έχουν διαβάσει ήδη τούτο το έργο) θα βρούνε εδώ το απόλυτα αντιπροσωπευτικό έργο της εποχής εκείνης που, με μπροστάρηδες τους Clarke και Asimov, το είδος έμπαινε σε μια φάση νεοτερισμών που το οδηγούσαν από την καθαρόαιμη περιπέτεια στη φιλοσοφία, την ποίηση και την όσο πιο αληθοφανή βάση για να στηθεί ένα έργο φαντασίας. Εδώ είναι που μπλέκει η φαντασία με την πραγματικότητα και τα όρια γίνονται δυσδιάκριτα αν υπάρχουν δηλ. όρια.

..........................................

https://terrapapers.com/i-epikyriarchi-to-telos-tis-pedikis-ilikias/

 

Δεν το θεωρώ από τα κορυφαία του Κλαρκ. Ξεκινάει παρά πολύ καλά αλλά όσο προχωράει τόσο το τραβάει από το μαλλί.

Το πρώτο μισό ωστόσο του βιβλίου πραγματικά αξίζει.

Ομοίως και το Rama series, κάθε νέο βιβλίο ήταν και χειρότερο από το προηγούμενο. Το πρώτο, το rendezvous with Rama είναι αριστούργημα, το δεύτερο απλά καλό και μετά παίρνει απότομα την κατηφόρα.

 

Όταν υπάρχει ο "θαυμαστός καινούργιος κόσμος" του Άλντους Χάξλεϊ και το 1984 του Όργουελ...

 

Θα πρότεινα τα παρακάτω βιβλία, πέραν αυτών που αναφέρει ο @proteus:

• The forever war του Joe Haldeman
• Starship troopers του Robert Heinlein
• The man in the high castle του Philip Dick
• Fahrenheit 451 του Ray Bradbury
• A canticle for Leibowitz του Walter Miller
• On the beach του Nevil Shute

 

Είναι φανερό ότι δεν διαβάσατε το βιβλίο στο οποίο αναφέρεται το νήμα.

 

Μια και ξεστρατίζετε το θέμα να σας κάνω δώρο όλο το κείμενο του αρχαιότερου μυθιστορήματος επιστημονικής φαντασίας.

 

Δεν ξέρω γιατί λες ότι ξεστρατίζουμε. Σε πλαίσιο κοινωνιολογικής ανάλυσης όλα τα έργα που αναφέρω είναι συναφή. Σε επίπεδο ρεαλισμού, αν εξαιρέσεις το FTL travel του Starship troopers όλες οι υπόλοιπες ιστορίες είναι πιο ρεαλιστικές και πιο αληθοφανείς από τη συγκεκριμένη του Κλαρκ και σχεδόν όλες του Asimov.

 

Το νήμα ανοίχτηκε στο 'BDSM Art and Literature' με την προοπτική της πιθανής προσέγγισης του μυθιστορήματος, σε σχέση με την επιβολή της επικυριαρχίας και όχι για να αξιολογηθεί ή να συγκριθεί το έργο του Κλάρκ.
Δεν πρόλαβα να γράψω δεύτερο μήνυμα επεξήγησης της πρόθεσης μου και φάνηκαν οι γνωστές εξυπνακίστικες "κουτσουλιές".
Χαρείτε την γνώση σας στην επιστημονική φαντασία.

 

Το αρχικό post:

Με βάση αυτό απάντησα με συναφή θέματος βιβλία από την ΕΦ -και ασχέτως του ύφους του @proteus τα βιβλία που πρότεινε είναι εξίσου συναφή- και αναφέρονται στο ζήτημα της επικυριαρχίας σε μεγαλύτερο κατά τη γνώμη μου βάθος από το μυθιστόρημα του Κλαρκ.

 

Το θέμα δεν είναι να συγκρίνουμε βιβλία.

 

Τέλος πάντων
Αν έχετε κάποια άποψη ή σκέψη για το πώς ο Κλαρκ, στο συγκεκριμένο έργο, προσεγγίζει την Επικυριαρχία, πώς εμφανίζεται να επιβάλλεται η επικυριαρχία και αν αναφέρεται μέσον ή μέσα κατίσχυσης.
Γενικά υπάρχει κατάκτηση κι ελευθερία μέσα από αυτήν;
Σε αυτό το έργο!

 

Koίτα...
Αν ο τίτλος του βιβλίου ήταν, ας πούμε, "Ήρθαν μια μέρα", κανείς δεν θα καταλάβαινε, αυτό που εσύ έχεις στο μυαλό σου, και λογικό είναι, αφού το μόνο που παραπέμπει είναι ο τίτλος...
Δεν είναι υποχρεωτικό όλοι να έχουν διαβάσει το βιβλίο ρε παιδί μου ούτε να προσέξουν σε ποιο πεδίο το άνοιξες κλπ, αζ σιμπλ αζ δατ...
Γι' αυτό ο καλός ο κόσμος "απλώνει εξ αρχής τον τραχανά" και πάπαλα...
Σε κάθε περίπτωση όμως καλό είναι νάχουμε υπόψη πως κι εδώ, όπως παντού, από κουτσουλιές ή "κουτσουλιές", άλλο τίποτα..!