Πρώτη του μηνός

Μια σύντομη ιστορία:

Η μέρα ήταν υπερβολικά ζεστή. Το παντζούρι της μπαλκονόπορτας του σαλονιού ήταν μισόκλειστο για να εμποδίζει τις ακτίνες του ήλιου να μπαίνουν μέσα. Πάνω στον καναπέ της, η Έφη έλιωνε, με τον ανεμιστήρα στραμμένο πάνω της και ένα ποτήρι παγωμένη λεμονάδα στο χέρι κοιτάζοντας την ανοιχτή τηλεόραση. Αν τη ρώταγε κανείς τι έδειχνε την τελευταία μισή ώρα, ούτε που θα ήξερε να απαντήσει. Παρόλα αυτά, είχε μια περίεργη υπερένταση σαν να κράταγε μέσα της πολλή συσσωρευμένη ενέργεια, η οποία δεν την άφηνε να ηρεμήσει. Ίσως επειδή ήταν η πρώτη του μηνός. Και τους τελευταίους μήνες, από τότε που έχασε τη δουλειά της, κάθε πρώτη μέρα, περίμενε το αναπόφευκτο χτύπημα του κουδουνιού καθώς και τα ακόμα πιο αναπόφευκτα επακόλουθα.

ΝΤΡΙΝΝ!

Η Έφη στραβοκατάπιε, πήρε μια βαθιά ανάσα και χαμογέλασε. Σηκώθηκε και κατευθύνθηκε προς την πόρτα της ενώ σκούπισε το ιδρώτα από το μέτωπό της. Φορούσε ένα μπλε μίνι σορτσάκι, μια φανέλα με τιράντες και ήταν ξυπόλητη. Άνοιξε την πόρτα και μόρφασε ειρωνικά.
Η κα Βάσω χωρίς να πει καν κουβέντα ή να περιμένει πρόσκληση μπήκε μέσα. Ήταν 45 χρονών αλλά την έκανες για 35-40 το πολύ χάρη στο σφιχτό σώμα της και τους πιο…ελεύθερους τρόπους της. Φορούσε μια αθλητική βερμούδα, ένα t-shirt και παντόφλες. Πέρασε το χολ και μπήκε στο σαλόνι όπου και στάθηκε. Ήταν όπως το είχε βρει και τον προηγούμενο μήνα, με ελάχιστα έπιπλα και κατά συνέπεια πολύ κενό χώρο. Η Έφη την ακολούθησε μπαίνοντας κι αυτή στο σαλόνι.

Έφη: Καλημέρα σας κα Βάσω…
Βάσω: Γεια σου Έφη, τι κάνεις; Έφτασε κιόλας η πρώτη του μήνα, ούτε που το καταλαβαίνω πώς περνάει ο καιρός.
Έφη: Ναι-ναι, ούτε εγώ…
Βάσω: Ξέρεις γιατί ήρθα. Έχεις να μου δώσεις το νοίκι ή και αυτό το μήνα δεεεν…;
Έφη (κοιτάζοντας κάτω): Δε βρήκα δουλειά ούτε τον περασμένο μήνα. Έχω μια συνέντευξη την άλλη βδομάδα, οπότε ίσως…
Βάσω: Καλά, δε χρειάζεται να απολογείσαι σε εμένα βρε, 25 χρονών κοπέλα, αφού το ξέρεις, είπε όλο γλύκα η κα Βάσω. Αμέσως μετά το βλέμμα της άλλαξε, κοίταξε την Έφη στα μάτια και της είπε, «θα με πληρώσεις τώρα λοιπόν ή να έρθω κάποια άλλη στιγμή;»
Έφη: Θα σας πληρώσω τώρα κα Βάσω.

Η Βάσω έγνεψε καταφατικά, έβγαλε τις παντόφλες της, και τις έσπρωξε πίσω της να φύγουν απ’ τη μέση. Πλησίασε με 2-3 μεγάλα βήματα την Έφη και αμέσως πήγε να της αρπάξει τα μαλλιά και με τα δυο χέρια. Η Έφη της έπιασε τα χέρια.
Έφη: Έχω συνέντευξη σε δυο μέρες και καθόλου λεφτά για κομμωτήριο… Ό,τι θέλετε κάτω από το λαιμό για αυτή τη φορά.

Η Βάσω ξεφύσησε με λίγη απογοήτευση. Αυτό της έκοψε λίγο τη φόρα, επιτρέποντας στην Έφη να δράσει. Της άνοιξε τα χέρια κλείνοντας τελείως την απόσταση μεταξύ τους. Με το που τα στήθη τους συγκρούστηκαν δυνατά, η Έφη αμέσως τη σφιχταγκάλιασε και την έσφιγγε όσο μπορούσε. Η Βάσω ανταπέδωσε, αγκαλιάζοντας επίσης την αντίπαλό της. Ήταν μάλλον πιο δυνατή από ό,τι είχε δει στις προηγούμενες φορές που η Έφη δεν είχε λεφτά για το νοίκι, αλλά τώρα η Έφη είχε κερδίσει λίγο έδαφος, αφού είχε αρχίσει να σφίγγει πρώτη.

Η Βάσω τέντωσε τη μέση της και τη λύγισε προς τα πίσω σηκώνοντας ελάχιστα την πιο ψηλή Έφη από το έδαφος. Με το που την ένιωσε να είναι στον αέρα κλώτσησε με τις πατούσες της, τις πατούσες της Έφης και λύγισε τη μέση της προς τα δεξιά. Έτσι έφερε και αυτή και την Έφη στο πάτωμα με την ίδια να είναι από πάνω. Για λίγη ώρα πάλευαν στο πάτωμα προσπαθώντας και οι δύο να πάρουν την πάνω θέση. Όταν κάποια έβλεπε ότι πάει να χάσει το πλεονέκτημα, αγκάλιαζε την άλλη σφιχτά, εμποδίζοντας τις κινήσεις και των δυο τους. Άλλη στρατηγική που άρεσε και στις δυο τους και επαναλάμβαναν συχνά ήταν να αφήνουν για λίγο από την προσοχή τους τα σώματά τους από την μέση και πάνω και να επικεντρώνονται στα πόδια τους. Η Βάσω είχε πιο δυνατά πόδια ενώ η Έφη πιο μακριά. Μέσα στην πάλη τους πολλές φορές τα πόδια τους μπλέκονταν πολύ με αποτέλεσμα εάν μια από τις δύο τα έσφιγγε έστω και λίγο, να μην μπορεί να δραπετεύσει καμιά τους.

Αυτό, που έκαναν σε αυτή την περίπτωση ήταν να αρχίζουν και οι δύο να τα σφίγγουν όσο πιο δυνατά μπορούν λες και ήθελαν να λιώσουν τους μύες ή να σπάσουν τα κόκκαλα της άλλης. Μπορεί και να έμεναν με κρατημένες τις ανάσες, σφιγμένα τα δόντια και μπλεγμένα σαν φίδια τα πόδια τους και για μισό λεπτό, μέχρι που κάποια από τις δύο να το έσπασε σπρώχνοντας το σαγόνι ή το στομάχι της άλλης. Τα μακριά πόδια της Έφης έπαιρναν καλύτερη θέση, αλλά η δύναμη των ποδιών της Βάσως δεν άφηνε το πλεονέκτημα να έχει δραστικό αποτέλεσμα.

Πλέον είχαν ιδρώσει πάρα πολύ και οι δυο τους και η παραμικρή λαβή ήταν σχεδόν αδύνατο να πιάσει. Παρόλα αυτά συνέχιζαν τον αγώνα τους το ίδιο δυνατά. Η Βάσω να προσπαθεί να τις φέρει σε στάσεις που νικάει η πιο δυνατή, η Έφη να ξεφεύγει και να προσπαθεί να φέρει τα πόδια της στο παιχνίδι, εκτός από τα συχνά τους μπλεξίματα. Η Έφη πολλές φορές για να γλυτώσει από τις αγκαλιές της Βάσως της έσπρωχνε πίσω και μετά απλώς στέκονταν στα γόνατα η μία απέναντι στην άλλη και ξαναπιάνονταν στα χέρια.

Σε μια τέτοια περίπτωση, η Βάσω επιτέθηκε αποφασιστικά, σχεδόν πηδώντας από τα γόνατά της. Η Έφη περίμενε απλώς να ξαναπιαστούν στα χέρια, οπότε αιφνιδιάστηκε. Αμέσως η Βάσω τίναξε το χέρι της ψηλά και το έφερε πίσω από τον αυχένα της Έφης βάζοντάς τη σε κεφαλοκλείδωμα. Και οι δυο τους σκέφτηκαν ότι λογικά ο αγώνας τέλειωσε, όμως η ζέστη που επικρατούσε δεν είχε πει την τελευταία της κουβέντα.
Η Έφη έσπρωξε την πλάτη της Βάσως και με τον ιδρώτα της σαν λιπαντικό, κατάφερε να γλιστρήσει μέσα από το γερό χέρι της αντιπάλου της. Από το σπρώξιμο η Έφη έπεσε πίσω στην πλάτη της ενώ η Βάσω έφυγε μπροστά με το κεφάλι της να πέφτει ανάμεσα στα ανοιχτά πόδια της Έφης. Η τελευταία δεν έχασε φυσικά ευκαιρία, τα έκλεισε και κλείδωσε τις πατούσες της. Για να αποφύγει οποιοδήποτε ατύχημα έχωσε το χέρι της ανάμεσα στο σαγόνι της Βάσως και στο πόδι της, για να κρατήσει το κεφάλι στη θέση του.

Μετά από λίγα ασφυκτικά δευτερόλεπτα η Βάσω χτύπησε ελαφρά το μπούτι της Έφης, η οποία την άφησε. Έμειναν και οι δύο για ένα λεπτό ξαπλωμένες στο πάτωμα για να ξαναπιάσουν την ανάσα τους. Η Βάσω σηκώθηκε πρώτη και ακολούθησε η Έφη. Η Βάσω πήγε, έβαλε τις παντόφλες της και κοίταξε της Έφη.
Βάσω: Καλή τύχη στη συνέντευξή σου λοιπόν, αλλιώς τα λέμε σε ένα μήνα πάλι…
Έφη: Σας ευχαριστώ πολύ κα Βάσω.

Η Βάσω βγήκε από την πόρτα και πήρε το ασανσέρ για τον όροφό της. Η Έφη επέστρεψε στον καναπέ της. Η λεμονάδα της είχε ζεσταθεί… Τουλάχιστον τώρα η υπερένταση είχε φύγει και μπορούσε να ηρεμήσει.

 

Μα κι αυτή η Έφη, δεν προνόησε να τη βάλει στο ψυγείο πριν ανοίξει την πόρτα! Παντελώς ανοργάνωτη