Σεξαπίλ

Η Αμαλία είχε εκείνο το σεξαπίλ που στοιχειώνει τον κόσμο μία φορά κάθε εκατό χρόνια. Σκηνοθέτες σφάζονταν στην ποδιά της αλλά εκείνη στο τέλος προτίμησε το μεγάλο κεφάλαιο. Είχε προλάβει να γυρίσει δύο-τρεις ταινίες που για καιρό ακόμα θα συντηρούν το μύθο της. Αγριόγατα και λέαινα μαζί, για κείνην λέγανε ότι πρώτα θα σου έσβηνε το τσιγάρο κατάστηθα και μετά θα καταδεχόταν να σ’ ακούσει.

Στα γυρίσματα της τελευταίας της ταινίας, «Μία Παρθένα στο Χαρέμι», μία αλλόκοτη σπουδή πάνω στον ελευθεριακό έρωτα, πιάστηκε στα χέρια με τον σκηνοθέτη πάνω στο πλατό και κατέληξαν σε μία αλλόκοτη σεξουαλική πάλη μέχρι τελικής πτώσης (η σεκάνς με το βούτυρο του Μπερτολούτσι ωχριά μπροστά της).

Λέγεται ότι την επόμενη μέρα εμφανίστηκε στην ώρα της και χαμηλοβλεπούσα. Ήταν τότε που λάθρα την πλησίασε από πίσω μία κομπάρσα, χοντρή και ασουλούπωτη, σαν άσχημη μάγισσα, και την αρπάζει απ’ τα μαλλιά – ίσα που έφτανε. Τη γυρίζει πρόσωπο με πρόσωπο και στα σκυφτά και άγαρμπα καταφέρνει η μία να κοιτάξει στα μάτια την άλλη. Αμέσως η μορφή της Αμαλίας έλαμψε – είχε αναγνωρίσει τον παιδικό της φίλο απ’ τις αλάνες της Βουλιαγμένης. Η Βαγγελιώ με μία αστραπιαία κίνηση σαν βουρδουλιά, σκίζει στα δύο την πλουμιστή πουκαμίσα της σταρ, αφήνοντας να χυθεί σπάταλο όλο το μέλι του ποθητού κορμιού.

Η ταινία έγινε το απόλυτο cult εξαιτίας της συμπερίληψης κι αυτών των «παρασκηνίων». Φυσικά απαγορεύτηκε, ο σκηνοθέτης κατηγορήθηκε για προσβολή της δημοσίας αιδούς και προσβολή θρησκεύματος, αλλά φυλακίστηκε ως υπεύθυνος για την τροφική δηλητηρίαση του κινηματογραφικού συνεργείου (αποδείχτηκε ότι ο ίδιος είχε φτιάξει τα χαλασμένα καναπεδάκια), καταγγελία προερχόμενη από το Σωματείο βοηθητικών ηθοποιών (κομπάρσων). Πρόεδρος του σωματείου τύχαινε να είναι η Βαγγελιώ.

Η ταινία με το μέγεθος του σκανδάλου που προκάλεσε δεν άφησε αλώβητη και την Αμαλία, η οποία δεν μπορούσε ν’ αρνηθεί ότι καθ’ όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων αποτελούσε μία αυτοσχέδια (σεξο)βόμβα. Αναμενόμενο ήταν μετά από όλο αυτό να πέσει σε καλλιτεχνική δυσμένεια και οικονομική δυσχέρεια. Εδώ έρχεται και κολλάει η στροφή στο κεφάλαιο, το οποίο δεν άργησε να κάνει πιεστική την εμφάνισή του υπό τη μορφή γόνου μεγάλης εφοπλιστικής οικογένειας.

Στο μεταξύ οι σχέσεις Αμαλίας-Βαγγελιώς είχαν αναθερμανθεί. Η τελευταία είχε καλέσει κοντά τους μισή ντουζίνα από κάτι βαρβάτες, μετεμφυλιακές λεσβίες για να πλαισιώσουν την βασίλισσα Αμαλία, κάτι σαν προστάτιδες ή απλώς χαρέμι!

Παραδόξως η Αμαλία κρατιόταν στο ύψος που η έβδομη τέχνη της είχε χαρίσει και η ίδια είχε αλώσει με την συντριπτική σαγήνη της. Ούτε όργια ούτε ξυλοδαρμούς με τις σκλάβες της, μόνο η Βαγγελιώ είχε το ελεύθερο να απασχολεί τη σταρ.

Κάθε πρωί , ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών, μαζεύονταν όλες στον κήπο και έκαναν ένα είδος ταντρικό διαλογισμό, ουσιαστικά μάθαιναν ν’ αγγίζουν – μην αγγίζουν το μουνί τους, αναστενάζοντας απαλά αρχικά και μετά πιο βαθιά. Αυτό παραδόξως αναζωογονούσε βαθιά τη βασίλισσα και εξουθένωνε το χαρέμι της. Κατόπιν η Βαγγελιώ θα έριχνε ένα μπερντάκι σε όσες παραθερμαίνονταν.

Αν η Αμαλία ήθελε να διατηρήσει το χαρέμι της, ο εφοπλιστικός γόνος ήταν μονόδρομος.

Οι μνηστήρες, βέβαια, αμέτρητοι, αλλά η συμφωνία που κλείστηκε με το νεανία ήταν win win. Εκείνος θα αποκτούσε το status ότι πηδάει την πιο ποθητή γυναίκα στον πλανήτη και εκείνη θα συνέχιζε το διαλογισμό της – κάτι που εκείνη τη στιγμή ήθελε όσο τίποτα στον κόσμο.

Το χειμώνα μετακόμισαν όλες τους σ’ ένα τριάρι, ώστε οι ανάσες τους να γεννούν θερμότητα και θαλπωρή – το μαγκάλι στα σκέλια τους να αντικαθιστά φως και κοινόχρηστα.

Κατά καιρούς άναβε ένα κόκκινο φως στο καθιστικό, κάτι σαν ειδικό εφέ σε ταινία, ναυτικό σινιάλο του εφοπλιστή για την Αμαλία να ετοιμασθεί για έξοδο και πήδημα.

Κάθε φορά, λοιπόν, που πήγαινε να τον βρει, οι λεσβίες έριχναν το ένα μετά το άλλο τα κορμιά τους στο πάτωμα για την Αμαλία να πατήσει και να περάσει από πάνω τους. Όλες εκτός απ’ την Βαγγελιώ που την ξεπροβόδιζε στην εξώπορτα.

Τελευταία ο γόνος άρχισε να έχει την κακή συνήθεια να τη φτύνει στο πρόσωπο μετά την εκσπερμάτωση πίσω και μέσα της – κι όχι πριν, κάτι που η Αμαλία θα αποδεχόταν στα ορθά πλαίσια της ανδρικής καύλας.

Ένιωσε τόσο προσβεβλημένη την πρώτη φορά που δεν μπόρεσε να αρθρώσει λέξη. Ο γόνος το κατάλαβε και αντί για αποχαιρετισμό την ξανάφτυσε, ήδη ντυμένη στην εντέλεια. Μπήκε στην λιμουζίνα για το τριάρι χωρίς να σκουπιστεί.

Είναι φανερό ότι θέλει να σε πληγώσει, είπε η Βαγγελιώ όταν έμαθε από πρώτο χέρι τα καθέκαστα.

Όλο το χαρέμι, γεμάτο οσμές και εμμηνόρροια, είχε σχηματίσει ένα κύκλο καθισμένο οκλαδόν.

Όπως της παρήγγειλε η Βαγγελιώ, η Αμαλία σερνόταν σαν σφουγγαρίστρα από λεσβία σε λεσβία και δεχόταν κατά πρόσωπο από μία ή και δύο χοντρές ροχάλες μαζί. Όταν το τελετουργικό τελείωσε ξάπλωσε ανάσκελα στο κέντρο του κύκλου χωρίς να σφαλίσει το νοτισμένο βλέμμα της και αργά αλλά σταθερά αναλύθηκε σε χρυσοποίκιλτους λυγμούς. Και τότε, έκθαμβες, όλες αναγνώρισαν αυτά τα μάτια που ανεξίτηλα είχαν χαραχτεί στο μαγικό κόσμο του σελιλόιντ.

 

Τελικά το κεφάλαιο πάντα γαμαει

 

Με Κ,Γ κεφαλαίο