Στιγμές..

έβγαλα τα ρούχα μου και κοντοστάθηκα μπροστά στον καθρέπτη μου. Είχα τολμήσει το πρωί και πήγα και μου έκαναν ολική αποτρίχωση σε όλο το σώμα και σε πρωκτό γεννητικά όργανα. Με κοίταζα. Δεν ήμουν άσχημος, δεν ήμουν παχύς, αλλά αδύνατος. Αρκετά γυμνασμένος. Το πουλί μου μικρό όπως πάντα, το ίδιο και οι όρχεις μου. Με κοίταζα για ώρα.
Γονάτισα. Κοίταξα στο καθρέπτη. Είδα τη πλάτη μου. Ερεθίστικα. Μου άρεσε ότι έβλεπα. Έκλεινα τα μάτια μου και δεν μπορούσα παρά να φαντασιώνομαι μια δερμάτινη ζώνη να πέφτει με δύναμη στη πλάτη και στο κώλο μου. Το χέρι που τη κράταγε ήταν το ίδιο με αυτό που με αγκάλιαζε. Ήταν αυτουνού που ήθελα να του ανήκω, να του μιλήσω για όλα. Για μένα πως αισθάνομαι και να του δοθώ.

Με ξανακοίταζα στον καθρέπτη. ΊΔρωνα, ντρεπόμουν για αυτό που ήμουν. Σηκωνόμουν έκλαιγα. Για δύο χρόνια, κάθε μέρα το ίδιο μέχρι που δεν άντεξα..
Έπρεπε να το ξεφουρνίσω..