Συμβιβασμος και υποχωρησεις.

Συμβιβαζεσται ευκολα οι Κυριαρχοι/ες, με τις απαιτησεις που εχουν πολες φορες οι υποτακτικες/οι Σας, και κανετε ευκολα υποχωρησεις οταν υπαρχη και αισθημα αγαπης στην σχεση Σας, προκημενου να μην χαλασετε αυτην την σχεση Σας ?

 

το οτι ζουμε, ειναι ενας συμβιβασμος με την φυση....

 

Ο συμβιβασμός επέρχεται μεταξύ πλευρών που δεν προτίθενται να υποχωρήσουν λόγω πιθανής ισότητας της ικανότητας (και αποτελεσματικότητας) επίθεσης. Με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης δεν τίθεται θέμα συμβιβασμού, είναι δυνατότερο από κάθε επιθυμία σου by default και έτσι οφείλει να είναι αν δεν μιλούμε για παθογένεια. Περίπου όπως αυτό που πρέσβευα όταν έγραφα πως είμαστε σκλάβοι του Εγώ μας.

Μην αισθάνεσαι συμβιβασμένος, υποταγμένος είσαι.

 

Όσες φορές διέκρινα σε έναν άνδρα την απαιτούμενη μαγιά για τη δημιουργία του υποτακτικού που είχα κατά νου, προχώρησα στη δημιουργία μίας σχέσης γνωρίζοντας ότι θα χρειαστεί να γίνουν εκατέρωθεν υποχωρήσεις.

Το μεγάλο ζήτημα στο θέμα των υποχωρήσεων, από τη δική μου σκοπιά, δεν έγκειται στο αν ως κυρίαρχη διακινδυνεύω την εικόνα της αυστηρής υποχωρώντας όταν γνωρίζω ότι λανθάνω, αντιθέτως είναι ζήτημα τιμής για εμένα να υποχωρήσω, επιεβαιώνοντάς (μου) ότι η λογική μου βρίσκεται άνω του εγωισμού μου. Ο προβληματισμός που προέκυψε στο παρελθόν είναι το κατά πόσο οφείλω στον εαυτό μου και θέλω να υποχωρώ επειδή η διαφωνία για το όποιο επιμέρους θέμα είναι υποδεέστερη της επιθυμίας μου να διατηρήσω μία σχέση (φιλική, ερωτική, επαγγελματική κ.α.).

Τα πράγματα είναι λίγο πιο περίπλοκα στις δικές μας σχέσεις:
Η δομή μίας M/s σχέσης θεωρητικά εξασφαλίζει την μη υποχώρησή μου ανεξάρτητα από το εσφαλμένο ή μη της θέσης μου, ένίοτε όμως στο παρελθόν βρέθηκα αντιμέτωπη με αμετακίνητους ανθρώπους, επομένως τέθηκε εντός μου το δίλημμα: υποχωρώ ή αποχωρώ. Και παρότι η επιθυμία μου να διατηρήσω μία σχέση (ως είχε όμως, και όχι άνευ όρων) ήταν μακράν σημαντικότερη από την επιβολή μου επί ενός επιμέρους ζητήματος, ακριβώς επειδή μία τέτοια υποχώρηση θα διακινδύνευε (θα ανέτρεπε άμεσα ίσως) τις ισορροπίες μίας τέτοιας σχέσης (επομένως δεν τίθεται θέμα διατήρησης της σχέσης "ως είχε"), επέλεξα να μην υποχωρήσω, ακόμη και αν αυτό σήμαινε πως θα έπρεπε, ερωτευμένη όντας ακόμη, να αποχωρήσω.

Stolz uberalles MasterPerris, και εύκολα αυτό επιτυγχάνεται σε ανθρώπους όπως εγώ, που είναι άτεγκτοι εκ φύσεως (και εκ πεποιθήσεως στην πορεία) βαθιά εντός τους, και η υποχωρητικότητά τους ενεργοποιείται μονάχα βάσει λογικής.

 

Απάντηση: Συμβιβασμος και υποχωρησεις.

Ουτε και εγω μπορω να κανω υποχωρησεις και συμβιβασμους με με την σκλαβα μου,και ειτε θα φυγω εγω εαν δεν ικανοποιει απολυτα τα *θελω* μου, ειτε θα της δειξω την εξοδο να φυγει μονη της, οσο και να μην το θελω να γινει κατι τετοιο, γιατι ισως υπαρχει και αγαπη σε αυτη την σχεση.

Ισως να ειναι εμφυτο εκ φυσεως, στο να μην συμβιβαζοντε μερικοι Κυριαρχοι/ες σε τιποτε ειτε εχουν δικιο ειτε εχουν αδικο.

Και κατι αλλο, αποψη μου ειναι σε τετοιες σχεσεις η ομορφια και η μαγια αυτων των σχεσεων ειναι, να μην θελει η σκλαβα να συμβιβαζετε σε τιποτε ο Κυριος της αν δεν συμβαδιζει με τα Δικα Του *θελω*, και να οδηγητε η σκλαβα εκει που θελει Αυτος, και με οποιο τροπο θελει Αυτος,οι συμβιβασμοι ειναι για βανιλα σχεσεις.

Η θα ειναι καθαροαιμη bdsm σχεση, και κυριως για τις S/M σχεσεις δεν χωραει συμβιβασμος πουθενα ουτε με σφαιρες....., η θα ειναι σχεση με γουνακι στις χειροπεδες για να μην κανει σημαδια στο χερι της σκλαβας.......διαλεγετε και παιρνετε....  

 

Δεν αφηνω περιθωρια για συμβιβασμους και υποχωρησεις, εκτος πια και αν προκειτε για κατι που ειναι πολυ λογικο.
Το αναφερω γιατι εχω παρατηρησει πως οταν ο υπο, σου ζητα μια μικρη υποχωρηση, εναν μικρο τοσο δα συμβιβασμο, αντι αυτο να συμβει εκατερωθεν, μολις κανεις ενα μικρο βημα πισω, κανει εκεινος μια μεγαλη δρασκελια μπροστα!
Και τοτε πολλα μπορουν να ανατραπουν!
Οποτε ξεκαθαριζω απο την αρχη την θεση μου και αν του αρεσει.
Αν παλι οχι, ας ψαξει παρακατω!

 

Δηλαδή συμβιβασμός δε γίνεται και από τις δυο πλευρές σε ό,τι αφορά τα όρια του καθενός;

 

Προφανώς, αλλά φρονώ πως ο MasterPerris δεν εστιάζει στην από κοινού συμφωνία αναφορικά με την εφαρμογή των BDSM τακτικών.

 

Απάντηση: Συμβιβασμος και υποχωρησεις.

συμβιβασμός δεν υπάρχει στον έρωτα. ο καθένας στον ρόλο του.
΄συμβιβασμός ύπάρχει μόνο όταν υπάρχουν κοινοί στόχοι.
κατά τις άλλες εκδοχές είναι άδικο ο δίκαιος να συμβιβαστεί, να γίνει δηλαδή δίκαιος, όπως και ο άδικος που δεν θέλει να συμβιβαστεί.