Τι μου έμαθε η ζωή.

Πως τα λάθη γίνονται ένα ένα αλλά πληρώνονται όλα μαζί.

 

Αν μιλάμε για μεγάλα νοήματα..
 

 

Κόψε απο εδώ, κόψε απ εκεί στο τέλος δεν θα μείνει τίποτα(για να κοπεί ). Αφού δεν λύνεται, δεν είναι πρόβλημα(για να λυθεί)

 

Δεν υπάρχουν αδιέξοδα στη δημοκρατία  
Οκ, troll mode off 
Ναι αλλά αν ταυτόχρονα εξυφαίνεται κάτι άλλο;   
"Αφού δεν λύνεται, δεν είναι πρόβλημα(για να λυθεί)"
Αυτό είναι μεγάλη αλήθεια. Αλλά συχνά δεν το αντιλαμβανόμαστε...

 

Εκτός και αν πρόκειται για "το σχοινί που μας δένει στο λιμάνι (στην μπίντα)" και πρέπει να φύγουμε γιατί μας περιμένουν αλλού...  

 

...Ότι 'ναι ωραία, πάραυτα.

 

•Ότι και να κάνεις θα συναντήσεις μπροστά σου έναν ηλιθιο που θα επιμένει πως ένα επιχείρημα του τύπου "το μπουζούκι είναι όργανο..." είναι η απόλυτη αλήθεια.
•Δεν έχεις καμία τύχη προσπαθώντας λογικά με τον παράλογο, αντιθέτως αν γίνεις πιο παράλογος από αυτόν θα κάψει φλάντζα. Και θα το διασκεδάσεις κιόλας.
•Ποτέ μην αφιερώνεις χρόνο να πανηγυρίσεις την επιτυχία ή να κλάψεις για την αποτυχία, αφιέρωσε κάποιο χρόνο για το επόμενο βήμα, ασχέτως αν πέτυχες ή απέτυχες.
•Ποτέ μην αφιερώσεις χρόνο για να σχεδιάσεις ολοκληρωτικά το επόμενο βήμα πριν ολοκληρωθεί το τρέχον. Αντιθέτως, κάνε ένα προσχέδιο για όλες τις πιθανές επιλογές πριν το πέρας του τρέχοντος.
•Να απλώνεις το χέρι όταν είσαι από πάνω, όχι από κάτω, είναι χαρακτηριστικό ηγέτη. Το να μην το απλώσεις σε κάνει καραγκιόζη, το να το απλώσεις όταν είσαι από κάτω έναν αδύναμο γλειφτη.
•Να στηρίζεις αυτό που πιστεύεις σωστό, όχι το εύκολο,ακόμα και αν για λόγους στρατηγικής πρέπει κάποιες φορές να μην το φωνάξεις. Σε βάθος χρόνου θα δικαιωθείς για το σωστό και θα καταδικαστείς αν διαλέξεις το εύκολο. "Κι όμως γυρίζει..."

 

Είμαστε το ολοκλήρωμα των στιγμών του παρελθόντος μας.

 

Ότι η σιωπή μερικές φορές είναι χρυσός.

 

Τα λίγα λόγια ζάχαρη κ τα καθόλου μελι

 

Πως είναι λίγη για να τη ζήσουμε όπως θέλουμε και όπως μας αξίζει.
Θέλουμε μισο αιώνα για να γνωρίσουμε τον εαυτό μας μέσα από συναναστροφές, λάθη, αυτοκριτική και στοχασμό.
Όταν πλέον έχουμε βρει τη θέση μας μέσα στον κόσμο, τα θέλω μας, τον τρόπο να διεκδικούμε την ευτυχία και έχουμε αποβάλλει περιττές εσωτερικές και εξωτερικές συγκρούσεις, υπεραναλύσεις και έχουμε καταλάβει πως ο χρόνος μας είναι πολύτιμος για να τον σπαταλάμε ανούσια, συνήθως βρισκόμαστε στη δύση της ζωής μας.

Στερνή μου γνώση να σ'είχα πρώτα ή να είχα άλλα εκατό χρόνια να τα γλεντάω.

 

Να ήσαν τα νιάτα δυο φορές, τα γηρατειά καμία.