Το σύνδρομο της ερωτομανίας

Ερωτομανία

…ή σύνδρομο De Clerambault

Ο De Clerambault, γάλλος ψυχίατρος (1872–1934), ασχολήθηκε ιδιαίτερα με ένα σύνδρομο, στο οποίο μια γυναίκα έχει την ψευδαίσθηση ότι ένας άνδρας, συνήθως μεγαλύτερης ηλικίας και ανώτερου κοινωνικού status, είναι τρελά ερωτευμένος μαζί της. Εάν βέβαια αυτές οι ρομαντικές σκέψεις παρέμεναν μόνο εσωτερικές φαντασιώσεις και δεν γινόντουσαν δημόσια συμπεριφορά , τότε δεν θα υπήρχε ιδιαίτερος λόγος ανησυχίας. Η κατάσταση γίνεται σοβαρή όταν οι φαντασιώσεις παίρνουν σάρκα και οστά στην πραγματικότητα, σαν ένα θεατρικό με έναν ανυποψίαστο και συνήθως απρόθυμο «ηθοποιό» άνδρα στο ρόλο του εραστή. Η γυναίκα πραγματικά κολλά στα αισθήματα που αποδίδει στον επίδοξο «μνηστήρα». Τέτοιες ψευδαισθήσεις, που προκύπτουν από ένα «ελαττωματικό» εγώ και προκαλούν περίεργες ενέργειες, ίσως να έχουν σε μεγάλο βαθμό διαμορφωθεί στο άτομο από το αίσθημα ότι δεν έχει αγαπηθεί ή ακόμη και ότι είναι ανάξιο να αγαπηθεί. Ένα ναρκισσιστικό χτύπημα αναπληρώνεται από μια φαντασίωση μεγαλείου. Στις περιπτώσεις, όπου η ερωτομανία είναι ιδιαίτερα εμφανής, η διάγνωση συνήθως είναι η παρανοειδής σχιζοφρένεια (ψυχωσική διαταραχή, όπου ο ασθενής έχει επίμονες παραληρηματικές ιδέες κυρίως καταδίωξης ή μεγαλείου).


Περίπτωση ερωτομανίας που περιγράφεται από τον de Clerambault (1920):

Η Lea Anne B., 53 χρονών, κατασκευάστρια γυναικείων καπέλων, ήταν μια ιδιαίτερα αυταρχική και καχύποπτη γυναίκα. Από την ηλικία των 20 έως τα 40 της χρόνια τη συντηρούσε ένας ευκατάστατος εραστής της, ενώ μετά το θάνατό του διατηρούσε σχέση με ένα νεότερο άνδρα. Εκείνο το διάστημα ζούσε στην εξοχή και άρχισε να παραπονιέται ότι ένιωθε απομονωμένη. Στα 43 της χρόνια άρχισε να παραπονιέται ότι οι άλλοι κάτοικοι την καταδίωκαν συστηματικά και οργανωμένα κατηγορώντας την ότι διαφθείρει σεξουαλικά ένα νέο άντρα.

Το 1917 πίστευε ότι ένα Αμερικανός στρατηγός ήταν ερωτευμένος μαζί της. Σε πολλές περιπτώσεις πίστευε, ότι οι αξιωματικοί της έκαναν διάφορες προτάσεις ερωτικού περιεχομένου και μετάνιωνε που δεν επωφελούταν της ευκαιρίας. Ισχυριζόταν, ότι ο βασιλιάς του Βελγίου της έστελνε ερωτικά γράμματα και ότι πολλοί Άγγλοι και Ρώσοι ευγενείς υπήρξαν εραστές της στο παρελθόν. Έφτασε στο σημείο να πιστεύει, ότι ο Βασιλιάς Γεώργιος ο Ε (King George V) ήταν ερωτευμένος μαζί της, ότι είχε αναθέσει σε διάφορους απεσταλμένους του να την «προσέχουν» και ότι ολόκληρο το Λονδίνο γνώριζε για τη σχέση τους και ήθελε να πετύχει! Πολύ συχνά ανέφερε μεγαλειώδη σχέδια για τους δυο τους. Ξόδευε ιδιαίτερα μεγάλα χρηματικά ποσά για να ταξιδεύει στην Αγγλία, όπου περιφερόταν έξω από τη βασιλική κατοικία. Κατά καιρούς η Lea Anne αμφισβητούσε αυτές τις ιδέες ή σκεφτόταν ότι ο βασιλιάς της προκαλούσε σκοπίμως εμπόδια και δυσκολίες. Αυτή η έντονη ενασχόλησή της, η κραυγαλέα της συμπεριφορά, η αναστάτωση που προκαλούσε και οι επιθέσεις σε αγνώστους, οδήγησαν μετά από κάποιους μήνες στη φυλάκισή της.

Οι περισσότεροι «ερωτομανιακοί» δεν αναζητούν θεραπεία ή βοήθεια, καθώς δεν θεωρούν ότι κάνουν κάτι κακό. Δεν είναι μια κατάσταση που δεν μπορεί εύκολα να εντοπιστεί, εκτός αν είσαι ο αποδέκτης αυτής της συμπεριφοράς! Ίσως φαίνονται λίγο «πεσμένοι» ή ότι απλά περνούν μια δύσκολη φάση. Στην περίπτωση όμως που αναζητήσουν βοήθεια, ο θεραπευτής μπορεί να διακρίνει σημάδια σχιζοφρένειας ή οριακή διαταραχή προσωπικότητας. Συνήθως η θεραπεία περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή με αντιψυχωσικά φάρμακα και ψυχοθεραπεία.

Για να κατανοήσετε το σύνδρομο αυτό με…ευχάριστο τρόπο μπορείτε να δείτε τη γαλλική ταινία του 2002 «À la folie... pas du tout» (He loves me…he loves me not). Η ερωτομανία είναι η αιτία που η Angélique, πρωταγωνίστρια στη ταινία, την οποία ενσάρκωσε η Audrey Tautou (η γνωστή σε όλους «Αμελί»), καταλήγει σε ψυχιατρικό κατάστημα…

Reference

Signer, S. (1991) "Les Psychoses Passionnelles" Reconsidered: A Review of de Clerambault's Cases and Syndrome with Respect to Mood Disorders. Journal of Psychiatry & Neuroscience, 16(2), 81-90



Δημοσίευση της Β. Χαντζή στο www.e-bang.gr

 

Πολύ ενδιαφέρον. Κάτι μου θυμίζει αμυδρά αλλά τί, τι;

Α ναι, την περίπτωση των stalkers. Η Madonna είχε τον τρελάρα που την κυνηγούσε μέσα στο σπίτι της, η απόπειρα κατά του φουκαρά του Ρήγκαν έγινε για τη Jodie Foster, ωραίες και διάσημες βεβαίως βεβαίως. Καλά που δεν είμαι διάσημη. Ή μήπως είμαι; 

Να προσθέσω ότι σε μία έρευνα που διάβασα, σε 15 άτομα που έπασχαν από ερωτομανία (μικρό το δείγμα σαφώς, αλλά πρόκειται για μια σπάνια ασθένεια), οι περισσότεροι ήταν άνεργοι, ή χωρίς δουλειά πλήρους απασχόλησης, χωρίς σύντροφο και χωρίς κοινωνική ζωή. Οι μισοί περίπου είχαν κάποιον συγγενή πρώτου βαθμού με βεβαρημένο ιστορικό ψυχικής ασθένειας. Επίσης έπασχαν ταυτόχρονα και από άλλες ψυχικές ασθένειες.

Πηγή: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11788912?dopt=Abstract

Γνωρίζω προσωπικά ένα μέλος του παρόντος φόρουμ που είχε πέσει θύμα stalker και τον κατατυράννησε η μουρλή. Αν θέλει, ας βγει να μας πει την ιστορία του.

Επίσης, θα πρότεινα σε όλους να προσέχουν σε ποιον δίνουν τα προσωπικά τους στοιχεία, τηλέφωνο, διεύθυνση κλπ. γιατί υπάρχουν, έστω και σπάνιοι, ψυχάκηδες. Ζουν ανάμεσά μας. 

 

Τι είναι στάλκερ;

 

Είναι κάποιος που για παράδειγμα ποστάρει συνεχώς κάτω από τα δικά μου ποστ, άνευ λόγου, για να μου χωθεί στο ρουθούνι. 

 

Αν είναι για να σου χωθεί στο ρουθούνι, δεν είναι άνευ λόγου.

Τελικά θα μου πεις τι είναι σταλκερ;

 

Stalker: είναι κάποιος που παθαίνει ψυχικό τραμπάκουλο, όντας ήδη ψιλοανισόρροπος και παθιάζεται με κάποιο άτομο το οποίο συνήθως δεν γνωρίζει καν την ύπαρξή του stalker. Μπορεί να είναι κάποιος που συναντήσαμε τυχαία μια φορά. Οι διάσημοι έχουν συχνά την ατυχία να γίνονται θύματα των stalkers. Ο stalker μπορεί να βρει λεπτομέρειες για την προσωπική σου ζωή, το τηλέφωνό σου, τη διεύθυνσή σου, να μπει κρυφά στο σπίτι σου όταν λείπεις και να κλέψει το βρακί σου (όχι το δικό σου Χάινριχ, γενικά το λέω)  και να σε κατασκοπεύει γενικά στις κινήσεις σου.

Συνήθως δεν κάνουν κάτι βίαιο αλλά είναι ενοχλητικοί, παίρνουν συνέχεια τηλέφωνο, στέλνουν e-mail, τέτοια πράγματα.

Περισσότερες πληροφορίες εδώ:
http://en.wikipedia.org/wiki/Stalking

Πάντως και αυτοί, ότι κάνουν δεν το κάνουν άνευ λόγου. 

 

Και έχουμε δω θύμα τέτοιου παλαβιάρη;

 

Ναι, μου είπε την ιστορία. Αν πάρει χαμπάρι το νήμα ίσως βγει να πει πώς τον κυνηγούσε μια μουρλή, για πολύ καιρό. Τον παρακολουθούσε κιόλας. Φρίκη. Νάταν και καμιά καλή...

 

1stalker[stOoker]
ουσ. (ενεδρεύων) κυνηγός
Μονο αυτη την μεταφραση μπορεσα να βρω για τη λεξη.
Οι stalkers μπορει να γινουν και επικινδυνοι. Εχουν σκωτωσει τα αντικειμενα της φανατικης τους λατρειας οταν καταλαβουν πως δεν προκειται να τις/τους αποκτησουν ποτε. Τρομακτικο.
Οι καλες/καλοι δεν χρειαζονται φανταστικους εραστες, εχουν αληθινους.

 

Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί φούνταρε ο Ζαχόπουλος.

 

Τι συμπτωση Durcet!!!!! Χτες πολύ αργά ειχε ενα εξαιρετικό ντοκυμαντέρ πάνω σ αυτο, στο Σκαι.


http://www.skai.gr/master_story_tv.php?id=82563


Αρρωστοι ανθρωποι είναι αλλά όπως λέει και το άρθρο που μας έδωσες :

"Οι περισσότεροι «ερωτομανιακοί» δεν αναζητούν θεραπεία ή βοήθεια, καθώς δεν θεωρούν ότι κάνουν κάτι κακό. Δεν είναι μια κατάσταση που δεν μπορεί εύκολα να εντοπιστεί, εκτός αν είσαι ο αποδέκτης αυτής της συμπεριφοράς! Ίσως φαίνονται λίγο «πεσμένοι» ή ότι απλά περνούν μια δύσκολη φάση. Στην περίπτωση όμως που αναζητήσουν βοήθεια, ο θεραπευτής μπορεί να διακρίνει σημάδια σχιζοφρένειας ή οριακή διαταραχή προσωπικότητας. Συνήθως η θεραπεία περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή με αντιψυχωσικά φάρμακα και ψυχοθεραπεία".