Υπηρεσίες

"Η προσκόλιση στην απόλαυση που προέρχεται από την σαδομαζοχιστική φροντίδα είναι χαρακτηριστικό του φετιχιστή. Χαρακτηριστικό του σκλάβου είναι η αφοσίωση στην εκτέλεση των καθηκόντων του ασχέτως του Αφέντη του και του είδους της εργασίας του. Δεν είναι συνηθισμένο χαρακτηριστικό αν και επιστρέφει επίμονα κατά καιρούς."
Laura Antoniou, "The Slave", chapter 12, page 134.

Ενας τρόπος να συντηρηθεί η υπακοή και η πειθαρχία μιάς δαμασμένης (broken) σκλάβας μπορεί να είναι η παροχή υπηρεσιών προς τον Αφέντη της.

Υπηρεσιών κατ αρχήν μη σεξουαλικών, άσχετα αν (πιστεύω ότι) είναι πολύ πιθανό ότι η σκλάβα θα τις ερωτικοποιήσει σε κάποιο βαθμό και αυτές, προβάλοντας τις στον έλεγχο που ασκεί πάνω της ο Αφέντης της, που σχετίζονται με τις ήδη υπάρχουσες και καλλιεργημένες δεξιότητές της, τις γενικότερες ικανότητές της να μάθει και άλλα πράγματα και το ότι έχει εκπαιδευτεί ν αποδέχεται τον έλεγχο του Αφέντη της.

Πιστεύετε ότι μία δομημένη κατά την κρίση του Αφέντη της χρήση της σκλάβας σε μη σεξουαλικά καθήκοντα, παράλληλα με τα όποια σεξουαλικά, θα έχει αποτέλεσμα στην διατήρηση των ψυχολογικών της ισορροπιών κατά τη διάρκεια του σπασίματός της και μετά από αυτό;

Μπορεί να αποκατασταθεί το κομμάτι της προσωπικής ταυτότητας που έχασε μια δαμασμένη σκλάβα μέσα από την υπηρεσία προς τον Αφέντη της;

Ποιά πιστεύετε ότι είναι τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα μιάς τέτοιας χρήσης μίας σκλάβας;

Στην πράξη... αν επιλέγατε να Σας υπηρετεί μια σκλάβα θα της αναθέτατε εκείνα τα καθήκοντα που της επιτρέπουν να κρατά μία επαφή με την ατομικότητά της, ή θα προτιμούσατε καθήκοντα που θα της περνούσαν σε κάθε στιγμή το μύνημα ότι είναι "σκλάβα και μόνο σκλάβα"; Ή ίσως και τα δύο;

 

'Εχω δύο απορίες σχετικά με το ποιο πάνω.

Ποιο είναι εκείνο το κομμάτι της προσωπικής ταυτότητας που "χάνει" μια δαμασμένη σκλάβα?

Επίσης με ποιούς ακριβώς τρόπους και κάτω από ποιές συνθήκες ένας άνθρωπος - έστω σκλάβα μπορεί να αποβάλει απόλυτα κάθε στοιχείο ατομικότητας?

 

Απάντηση: Υπηρεσίες

Η ατομικότητα του σκλάβου θεωρώ πως αναπτύσσεται μέσα από την επαφή και την εκπαίδευση κοντά στον Αφέντη του.Η ατομικότητα πρέπει να δομηθεί για να είναι μόνιμη συνάρτηση της εκτέλεσης της Όποιας επιθυμίας.
Προσωπικά θεωρώ σωστό ο σκλάβος να έχει το χρόνο να ανασυντάξει κάποια πράγματα και εκτός εκπαίδευσης ή οποιαδήποτε δραστηριότητας.Μετά από κάθε δραστηριότητα στέλνω το σκλάβο στο διπλανό χωρίς φώτα δωμάτιο ,αρχικά να εκσπερματώσει εκεί,έπειτα να μείνει λίγο μόνος να κάνει τον όποιο απολογισμό.Είναι η μόνη στιγμή που όσο είναι μαζί μου του επιτρέπεται επίσημα να προβληματιστεί και να σκεφτεί..Το αν προβληματίζεται ολόπλευρα δεν το γνωρίζω,γιατί σε αυτό το στάδιο δεν το ρωτάω.Το σίγουρο όμως είναι πως ο χρόνος αυτός λειτουργεί εποικοδομητικά,αν κρίνω από τη συμπεριφορά του μετά..