ονειρεμένος

Ήθελα να τον πλησιάσω να του το πω, αλλά ντρεπόμουν. Άλλωστε πως να το ξεστόμιζα αυτό. «Γεια μου αρέσεις θες να γίνεις Αφέντης μου;»
Μπα αυτά δεν λέγονται, δεν γίνονται. Αλλά δεν μπορούσα να μη το σκέπτομαι και να μη το θέλω.
Μόνο που εκείνη τη μέρα το μυαλό μου θόλωσε τόσο πολύ που σκέφτηκα ότι θα το τολμήσω, θα του μιλήσω κάπως και ότι γίνει. Του έστειλα ένα μήνυμα
«Τι κάνεις;»
«χαλαρά, γύρισα από τη δουλειά και έβαλα μια ταινιούλα» δεν με ρώτησε εσύ. Διάβαζα ξαναδιάβαζα το μήνυμα του. Πέρασε μισή ώρα.
«Εσυ πως και μου έστειλες;» με ρώτησε και η αλήθεια είναι ότι τον είχα γνωρίσει πριν λίγες εβδομάδες σε καφέ με τη παρεά και από την άλλη τον έβλεπα κάθε μέρα γιατί εργάζεται στον φούρνο στη γειτονιά. Είχαμε ανταλλάξει τηλέφωνα γιατί παίζαμε τα ίδια παιχνίδια στο πισι. Το είχα πετύχει ον λάιν μερικές φορές μέχρι εκεί.

«Δεν ξέρω πως να το πω αυτό» του απάντησα και η καρδιά μου κόντευε να σπάσει.
«Με δικά σου λόγια» μου έστειλε κι εγώ ενώ έπρεπε να του πω να μπει να παίξουμε, αποφάσισα να του στείλω μια μίνι εξομολόγηση.
«Μου αρέσεις πολύ και δεν ξέρω καν τις προτιμήσεις σου. Κι αν δεν έχεις ξεράσει μέχρι τώρα, ήθελα να σου πω πρώτον συγγνώμη που στο λέω έτσι και δεύτερον ότι αισθάνομαι... υποταγή σε εσένα» το πάτησα, το έστειλα. Είχα καυλώσει πολύ. Πήγα στο μπάνιο, έχυσα πολύ και γρήγορα. Γύρισα στο κρεβάτι μου, γυμνός. Σκεπάστηκα. Δεν είχε στείλει τίποτα μόνο πως το είχε διαβάσει.

«Δεν ξέρω τι να πω» μου είπε και πριν προλάβω να το διαβάσω όλο με πήρε τηλέφωνο. Το σήκωσα και του ζήτησα αμέσως συγγνώμη.

«Ρε συ συγγνώμη δεν ξέρω τι με έπιασε»
«Καταλαβαίνω..» μου είπε κι άρχισα κάπως να αισθάνομαι καλύτερα.
«Το έχω πάθει κι εγώ με μια κοπέλα, της είπα πως ένιωθα στο ξεάρφωτο..» αυτό με το κοπέλα με ταρακούνησε λιγάκι.
«Και πώς πήγε;»
»Ποιο;»
»Αυτό με την κοπέλα»
«Άσε αποτυχία σκέτη»
»Κατάλαβα κι εγώ για αποτυχία πάω..»
»Κανονικά θα έπρεπε ναι..»
Έκανα μια μικρή παύση.
»Αλλά..»
»Είπες υποταγή..»
«Ναι, αισθάνομαι ότι θα ήθελα να κάνω ότι μου λες..» του απάντησα
«Πες μου συγκεκριμένα..» το ένιωθα στη φωνή του πως καύλωνε.
»Να κάνω πράγματα που σε ευχαριστούν, που σε διευκολύνουν, δουλειές, εργασίες ότι θες και...»
«Και να μη παίρνω τίποτα για αντάλλαγμα μόνο να σε υπηρετώ»
«Δεν γαμάω άνδρες..»
»Ναι το καταλαβαίνω, δεν χρειάζετε να υπάρχει ερωτικό..»
«Άνδρες δεν γαμάω, τον σκλάβο μου όμως θα τον πηδούσα»
«Αφέντη..» ψιθύρισα
«Το στοματάκι σου θα το γαμούσα εδώ και τώρα και μετά θα σου τις έβρεχα»
«Μπορώ να γονατίσω, Κύριε;»
Πάτησε την βιντεοκλήση. Έστησα το κινητό απέναντι μου. Γυμνός, γονατιστός. Με είδε για λίγη ώρα χωρίς να μιλάει, μου το έκλεισε..

Δεν ξαναμιλήσαμε. Με μπλόκαρε από παντού.

Τον συνάντησα στο φούρνο ένα μήνα μετά.
«Σχολάω σε μία ώρα, περίμενε με στο παγκάκι έξω»

Είχε πέντε βαθμούς, πάγωσα, τον περίμενα. Ήρθε. Δεν μίλησε. Τον ακολούθησα σπίτι του. Μου έδειξε έναν κουβά με νερό, χλωρίνη κι ένα πανί.

«Γδύσου και καθάρισε τα πάντα, ξύπνα με σε τρεις ώρες» πήγε να ξαπλώσει. Πήρα το πανί, έπλυνα τα πάντα. Πήγα εκεί που κοιμόνταν...
Χτύπησε το ξυπνητήρι μου.. Με ξύπνησε.