Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Bdsm και " Μπιτ " λογοτεχνία..

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Art and Literature' που ξεκίνησε από το μέλος athanasios, στις 22 Μαρτίου 2011.

  1. athanasios

    athanasios Regular Member

    Bdsm και '' μπιτ '' η '' μπίτνικ '' λογοτεχνία.. ( Ο όρος " μπιτ " η " μπητ " δέν είναι λάθος όπως κι αν γραφτεί )
    Εκτός από τα κλασσικά αριστουργήματα τους είδους. Ο Μαρκήσιος ντε Σαντ κ.α. Παρατήρησα ότι πολύ πιο κοντά βρίσκεται η '' μπιτ '' λογοτεχνία,
    όσον αφορά το bdsm. (αναφορά κάνω πάντα στο ψυχολογικό και φιλοσοφικό κομμάτι του bdsm ) Όσα θα σας παραθέσω είναι αποτέλεσμα μια μικρής έρευνας στο θέαμα και πιστεύω ότι θα το βρείτε αρκετά ενδιαφέρον.
    όσες και όσοι δέν έτυχε να έρθετε ποτέ σε 'επαφή με το συγκεκριμένο είδος λογοτεχνίας, πιστεύω ότι θα σας ερεθίσω το ενδιαφέρων για περισσότερες αναζητήσεις. ( αν και αρκετοί συγγραφείς του είδους, είναι είδη πάρα πολύ γνωστοί ).
    Με τον όρο μπιτ γενιά ή γενιά μπιτ (αγγλ. Beat Generation) αναφερόμαστε στο λογοτεχνικό κίνημα που έδρασε στην Αμερική τις δεκαετίες του 1950 και 1960. Αν και στην πραγματικότητα αποτέλεσε μια μάλλον ολιγάριθμη ομάδα, η επίδραση της στην αμερικανική λογοτεχνία και κοινωνία ήταν αρκετά σημαντική ώστε να χαρακτηριστεί ως μια καλλιτεχνική γενιά.
    Όπως και πολλά ακόμα λογοτεχνικά ή καλλιτεχνικά ρεύματα, η γενιά των Μπιτ είχε ως αφετηρία μια ολιγομελή ομάδα λογοτεχνών που συνδέονταν φιλικά μεταξύ τους. Ο κεντρικός πυρήνας των μπίτνικ περιλάμβανε τον συγγραφέα Τζακ Κέρουακ, τον ποιητή Άλεν Γκίνσμπεργκ και τον Ουίλιαμ Μπάροουζ, οι οποίοι γνωρίστηκαν στα μέσα της δεκαετίας του 1940 στην περιοχή του Μανχάταν και με επίκεντρο το πανεπιστήμιο Columbia.
    Η Μπιτ γενιά θεωρείται πως δεν έδωσε απλά ένα νέο ύφος στην αμερικανική λογοτεχνία αλλά προκάλεσε μια γενικότερη εξέγερση ενάντια στις κοινωνικές συμβάσεις της συντηρητικής κοινωνίας της δεκαετίας του '50. Αξίζει να σημειωθεί πως την εποχή εκείνη κυριαρχεί στην κοινωνική ζωή η έννοια του αμερικανικού ονείρου. Η απόκτηση υλικών αγαθών έχει αναχθεί σε απόλυτο ιδανικό ενώ παράλληλα το ψυχροπολεμικό κλίμα ευνοεί την καταδίκη κάθε μη συμβατικής συμπεριφοράς. ( Επειδή η μπιτ λογοτεχνία είναι απόλυτα συνδεδεμένη με τη μουσική της εποχής. ''' Το όνομα άλλωστε προέρχεται από μουσικό ορό
    << Beat >> '', χαρακτηριστικό παράδειγμα ο μεγάλος Μπασίστας της τζαζ Charles Mingus. Του οποίου η αυτοβιογραφία είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα της
    μπιτ λογοτεχνίας ).
    Σας παραθέτω μερικούς τίτλους βιβλίων, που πιθανώς πολύ από εσάς να τους ξέρετε είδη.

    * Στο Δρόμο (On the Road), Jack Kerouac (εκδ. 1957)
    * Junky, William S. Burroughs (1953)
    * Το Ουρλιαχτό (Howl and other Poems), Allen Ginsberg (1956)
    * Γυμνό γεύμα (Naked Lunch), William S. Burroughs (1959)
    * Βενζίνη (Gasoline), Γκρέγκορυ Κόρσο
    * Ανθολογία Μπιτ Λογοτεχνίας, εκδ. Ελεύθερος Τύπος

    Υπάρχουν ορισμένα βιβλία, τα οποία αντιμετωπίστηκαν με οργή από τα συντηρητικά κομμάτια μιας κοινωνίας, επειδή «προσέβαλαν» τα ήθη, τις αξίες, το πολιτικό και κοινωνικό status quo, επειδή προκάλεσαν την ηθική. Άλλες πάλι φορές γιατί απλά οι συγγραφείς τους τόλμησαν να γράψουν όσα η κοινωνία δεν μπορούσε καν να φανταστεί ή δεν ήθελε να φανταστεί. Εξ αυτών δύο μ έχουν κινήσει το ενδιαφέρον.

    "Θα Φτύσω στους Τάφους σας"

    Τον Νοέμβριο του 1946 ένας Παριζιάνος εκδότης εκδίδει το μυθιστόρημα ενός αγνώστου, ονόματι Βέρνον Σάλιβαν, με τη διευκρίνηση: "μετάφραση από τα αμερικανικά, Μπορίς Βιάν". Το "Θα φτύσω στους τάφους σας" θα προκαλέσει αμέσως σκάνδαλο και σύντομα θα γίνει ένα από τα γνωστότερα long sellers του εικοστού αιώνα. Σ' αυτό συνέβαλε η ερωτική-σαδιστική τέχνη του "μεταφραστή" του, η μήνυση για προσβολή των χρηστών ηθών που υπέβαλε εναντίον του ένας πουριτανικός σύλλογος και, τέλος, ένα πραγματικό έγκλημα πάθους, όπου ο δολοφόνος άφησε, ως υπογραφή δίπλα στο πτώμα της ερωμένης του, ένα αντίτυπο του βιβλίου! Το θέμα του βιβλίου είναι πολύ γνωστό: ένας νέγρος εκδικείται το λιντσάρισμα του αδερφού του βιάζοντας και σκοτώνοντας λευκές Αμερικανιδούλες (ο αδερφός του ενοχοποιήθηκε άδικα με την ψευδή κατηγορία του βιασμού). Η φήμη του βιβλίου συνδέεται κυρίως με την ικανότητα του συγγραφέα να ενεργοποιήσει επιδέξια διάφορα στερεότυπα αμερικανικής γραφής (όπως το θρίλερ ή το pulp fiction), κινηματογραφικές τεχνικές (όπως της υποκειμενικής κάμερας), καθώς και κοινωνικά στερεότυπα της αμερικανικής μυθολογίας: σκληρά αρσενικά, που πίνουν και σκοτώνουν με ευκολία, διασταυρώνονται σε μια καταιγιστική δράση με ανδροφάγα σαγηνευτικά θηλυκά. Και, όλα αυτά, μέσα σ' έναν άγριο ρυθμό, που ενσωματώνει επιτυχημένα το μπιτ της Dixieland τζαζ. Μέσα από αυτές τις επιλογές το βιβλίο χειρίζεται με σοφία το θέμα της κοινωνικής αδικίας, και κατ' επέκταση της αυτοδικίας, ενώ παράλληλα, σε ένα δεύτερο, ψυχολογικό επίπεδο, υπογραμμίζει με δραματικό τρόπο την υπόγεια συγγένεια που συνδέει τον θύτη με το θύμα, όταν τις συνθήκες της επαφής τους υπαγορεύει η κοινωνική βία. Το "Θα φτύσω στους τάφους σας", ένα από τα πιο "θυμωμένα" και αντιρατσιστικά βιβλία που γράφτηκαν ποτέ, είναι ένα λαχανιασμένο μπλουζ, που αναμειγνύει τη σεξουαλική φαντασίωση με τη βαθύτερη αγωνία της ύπαρξης.

    Τσάρλς Μπουκόφσκι: Ένας σύγχρονος Διογένης
    Ο Σαρτρ και ο Ζενέ τον χαρακτήρισαν ”Ο μεγαλύτερος ποιητής της Αμερικής” και το περιοδικό ΤΙΜΕ, ”δαφνοστεφανωμένο ποιητή της αμερικανικής χαμοζωής”.
    Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής για τον κυνισμό του, τις απόψεις του για τις γυναίκες, τον απόλυτο μηδενισμό του, την αμεσότητα στη σκέψη και στα γραπτά του, αλλά και την αγάπη του για τη μποέμικη ζωή και το πιοτό.
    Τα έργα του αποτυπώνουν γλαφυρά μια αντρική φαντασίωση: τον αθεράπευτο και ακατάστατο εργένη, τον αντικοινωνικό, που σε τελική ανάλυση όμως ήταν ή τουλάχιστον ένιωθε εντελώς ελεύθερος.
    Ο Χένρι Τσινάσκι αποτέλεσε το alter ego του Μπουκόφσκι, τον ήρωα των βιβλίων του που, κάνοντας διάφορες δουλειές, αναζητά τα πραγματικά του ενδιαφέροντα: αλκοόλ, γυναίκες και γράψιμο.

    κάποτε
    ήμασταν νέοι
    σε αυτή
    τη μηχανή ...
    πίνοντας
    καπνίζοντας
    χτυπώντας τη γραφομηχανή
    ήταν η πιο
    θαυμάσια
    μαγευτική
    εποχή
    ακόμα
    είναι
    μόνο που τώρα
    αντί
    να προχωράμε εμείς
    προς τον
    χρόνο
    εκείνος
    προχωρά
    προς εμάς
    κάνει την κάθε λέξη
    να τρυπά
    βαθιά
    το χαρτί
    ξεκάθαρα
    γρήγορα
    σκληρά
    να κλείνει
    ένα κενό
    που όλο στενεύει.

    Charles Bukowski....

    Επίσης όσοι φίλες και φίλοι επιθυμούν ας μας γράψουν την άποψή τους για bdsm και λογοτεχνία, ας μας προτείνουν κείμενα και βιβλία.--

     
    Last edited: 22 Μαρτίου 2011
  2. mona

    mona mea_maxima_culpa

    Απάντηση: Bdsm και " Μπιτ " λογοτεχνία..

    Μου αρέσει πολύ ο Μπουκόφσκι. Είναι από κείνους που βίωσαν την ακρότητα και την ξέρασαν αυτούσια στο χαρτί.
     
  3. athanasios

    athanasios Regular Member

    Απάντηση: Bdsm και " Μπιτ " λογοτεχνία..

    [QUOTE=mona;373251] ''Μου αρέσει πολύ ο Μπουκόφσκι. Είναι από κείνους που βίωσαν την ακρότητα και την ξέρασαν αυτούσια στο χαρτί.''[/QUOTE]


    Προσωπικά είναι από τούς αγαπημένους μου, τον έχω μελετήσει πάρα πολύ. Αισθάνομαι πολλές φορές ότι έχω ταυτισθεί με τον ήρωα του. ( Χένρι Τσινάσκι ) Ίσως επειδή έχω βιώσει παράλληλα γεγονότα. Τώρα αισθάνομαι και ώριμος να μελοποιήσω κάποια ποιήματα του. Έχω είδη ξεκινήσει την προσπάθεια.
     
  4. mona

    mona mea_maxima_culpa

    Απάντηση: Bdsm και " Μπιτ " λογοτεχνία..

    Όμορφα!  
     
  5. Απάντηση: Bdsm και " Μπιτ " λογοτεχνία..

    "Όποιον και να ρωτήσετε, θα σας πει ότι δεν είμαι και πολύ καλός άνθρωπος. Δεν ξέρω τι σημαίνει αυτή η λέξη. Πάντα συμπαθούσα τους παλιανθρώπους, τους παράνομους και τα ρεμάλια... Δε τα γουστάρω εκείνα τα καλοξυρισμένα αγοράκια, με τη γραβάτα και την καλή δουλειά. Μου αρέσουν οι απελπισμένοι άνθρωποι, οι άνθρωποι με τα σπασμένα δόντια, τα σπασμένα μυαλά και τους σπασμένους τρόπους. Αυτοί με ενδιαφέρουν. Είναι γεμάτοι εκπλήξεις και εκρήξεις. Για μένα οι έκφυλοι έχουν περισσότερο ενδιαφέρον απο τους αγίους. Οι αλήτες με ξεκουράζουν, γιατί και γω αλήτης είμαι. Δε γουστάρω τους νόμους, τη θρησκεία, την ηθική και τους κανόνες.

    Δε γουστάρω να με φορμάρει η κοινωνία στα μέτρα της..."


    Μπουκόφσκι Τσάρλς...



    απλά μαγευτικός...


    ευχαριστούμε athanasios!