Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Black Master and his Brother part 1

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Art and Literature' που ξεκίνησε από το μέλος slave32, στις 22 Σεπτεμβρίου 2025 at 02:32.

  1. slave32

    slave32 Contributor

    Με τον Γιώργο βγαίναμε μία εβδομάδα. Είναι Νιγηριανός αλλά έχει γεννηθεί Αθήνα. Μιλάει άπταιστα ελληνικά. Γνωριστήκαμε από το φόρουμ. Αλλά και οι δύο προτιμάμε το από το κοντά. Τον βλέπω κάθε μέρα, πηγαίνουμε για καφέ, για φαγητό, συζητάμε τα πάντα.

    «Μάριε θέλω από εδώ και πέρα να μου μιλάς στον πληθυντικό» μου είπε ενώ έπινε ένα ποτήρι κρασί. Κοκκίνισα λίγο.
    «Ναι όπως θέλετε»
    Χαμογέλασε κι εκείνος.
    «Έχουμε μοιραστεί τα πάντα, μου αρέσεις, θα προχωρήσουμε» Δεν με ρώταγε, μου έλεγε τις αποφάσεις του.
    «Μάλιστα Κύριε» απάντησα και είχα μπει ήδη σε μούντ υποταγής.
    »Μάλιστα Αφέντη θα λες όπου και αν βρισκόμαστε»
    Μάλιστα Αφέντη» του απάντησα κοιτώντας στο πάτωμα.

    Ο Γιώργος μου είχε πει πόσο δύσκολο ήταν να βρει παρέες παλαιότερα λόγω του χρώματος του δέρματος του και αυτό που έλεγε για τις ''ιδιαιτερότητες'' του. «Ποιος να θέλει έναν γκέυ μαύρο φίλο;» είχε αναρωτηθεί πολλές φορές.
    Μετά γνώρισε το BDSM ως χώρο, ως ύπαρξη.
    «Βρήκα επιτέλους έναν χώρο που αισθάνομαι ελεύθερος. Είμαι από τη φύση μου κυριαρχικός και σαδιστής» Κάθε φορά που λέει τη λέξη σαδιστής με κάνει να τρέμω.
    «Μάριε» μου είπε ενώ καθόμασταν στο καφέ.
    «Θέλω να πάμε σπίτι μου, θέλω να σε δω γυμνό και να παίξω μαζί σου.»
    »Μάλιστα Αφέντη» του απάντησα. Ίσως πιο δυνατά από ότι έπρεπε. Χαμογέλασε. Πλήρωσε. Τον ακολούθησα με τα πόδια έμενε κοντά.

    Μπήκαμε στο σπίτι του και σοκαρίστηκα. Δεν έμενε μόνος του.

    «Ηλία αυτός είναι ο Μάριος» με χαιρέτησε ο αδερφός του.
    «Ο Μάριος θα γίνει μάλλον ο καινούριος μου σκλάβος» Τότε ήταν που ο αδερφός του κοίταξε επιτέλους προς το μέρος μου.
    «Φίλε βάλε το στα πόδια, ο αδερφός μου όντως θα σε έχει σα σκλάβο» έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Ένιωσα ότι δεν ήξερα πως έπρεπε να του απαντήσω, πως να τον αποκαλέσω.
    «Ο Κύριος Ηλίας έχει δίκαιο» μου είπε ο Αφέντης.
    «Είτε γδύνεσαι τώρα, είτε φεύγεις» συνέχισε ο Αφέντης. Ο αδελφός του δεν έδειχνε διάθεση να μας αφήσει μόνους. Το σκέφτηκα ελάχιστα. Έβγαλα τα ρούχα μου, όλα, χωρίς άλλο δισταγμό. Τα δίπλωσα και γονάτισα.

    «Σήκω» ακούστηκε και ήταν ο Κύριος Ηλίας. Ο Αφέντης μου κοιτούσε. Ο Ηλίας ήρθε κοντά μου, με είδε όλον.
    «Ηλία θες να το γαμήσεις;» τον ρώτησε. Μιλούσε για εμένα σαν να είμαι πράγμα.
    «Ναι»
    «Σκλάβε άκουσες, πήγαινε στο δωμάτιο του Κυρίου Ηλία και περίμενε στα τέσσερα»
    »Μάλιστα Αφέντη...