Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Dear Diary - S01E07: Η άλωση του φρουρίου της μοναξιάς

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Art and Literature' που ξεκίνησε από το μέλος Audiosexual, στις 11 Μαρτίου 2019.

  1. Audiosexual

    Audiosexual Ωχ...

    Η άλωση του φρουρίου της μοναξιάς

    Δευτέρα, 29 Μαΐου 2017

    Αγαπημένο ημερολόγιο,

    χίλια συγνώμη! Αθέτησα το ραντεβού που σου έδωσα, αλλά την Κυριακή ήμουν πτώμα, και χρειαζόμουν χρόνο για να σκεφτώ όσα έγιναν το Σάββατο. Νομίζω ότι επί 40 χρόνια ζω κάτω από πέτρες. Είναι τόσα πολλά αυτά που δεν ξέρω, και ακόμα περισσότερα αυτά που νομίζω ότι τα ξέρω. Μην ανησυχείς όμως, καλά είμαι, απλά δεν ξέρω από που να αρχίσω, οπότε θα τα πάρω με τη σειρά.

    Συναντηθήκαμε λοιπόν με τον Αργύρη στο Σύνταγμα. Ήρθε και εκείνος με το μετρό, και μου έκανε εντύπωση. Κοτζάμ οδηγός και δεν πήρε το αμάξι του; Μυστήρια πράγματα. Αλλά το ξέχασα γρήγορα, γιατί είναι κούκλος. Σχεδόν κυριολεκτικά κούκλος. Πως ήταν ο Κεν, ο άντρας της Μπάρμπι ντε, έ κάπως έτσι αλλά με μακρυά μαλλιά. Αν είχα πάθει πλάκα με τα μηνύματα, τώρα έπαθα μουνόπλακα. Με αγκάλιασε και φιληθήκαμε σταυρωτά (πως δεν του όρμησα εκείνη τη στιγμή). Στην αγκαλιά με πάτησε και λίγο στο πόδι (με ξέρανε) αλλά δεν πειράζει. Μετά πήγαμε στο Άθενς Μπιρ που ήταν λίγο πιο κάτω. Δεν ξέρω βέβαια γιατί δέχτηκα να πάμε σε μπυραρία (ή μάλλον ξέρω, αλλά δεν θα σου πω) αφού δεν μου πολυαρέσει η μπύρα. Αλλά τέλος πάντων, αυτός πήρε μία Λακέρδα ή κάπως έτσι που ήταν καπνιστή, και εγώ ζήτησα μία πράσινη και με κοιτάγανε περίεργα. Μου είπαν ότι δεν έχουν, οπότε ζήτησα Άμστελ, και μου είπαν ότι ούτε από αυτή έχουν. Τί σκατά μπυραρία είναι που δεν έχει καν Άμστελ; Και τη θεωρεί καλή; Εν τέλει με ρώτησε ο Αργύρης αν θέλω να μου διαλέξει μία. Του είπα οκ, και μου πήρε μία από τη Ρόδο.

    Δύο από τη Ρόδο για την ακρίβεια, γιατί την πρώτη όταν την έφεραν επέμενε να την σερβίρει ο Αργύρης, και με το που έγειρε το μπουκάλι αντί να τη σερβίρει στο ποτήρι, τη σέρβιρε όλη επάνω μου. Πάει το μπλουζάκι μου, πάει και το παντελόνι μου. Μυρίζανε μετά σαν τον μπαρμπαγιάννη τον νταουλιάρη. Πήγα να σκάσω σου λέω. Μου ζήτησε συγνώμη και μου είπε ότι κανονικά φοράει γυαλιά γιατί έχει 8μιση βαθμούς μυωπία, αλλά του σπάσανε το πρωί και δεν φοράει φακούς επαφής. Τη δεύτερη πάντως επέμεινα να την σερβίρει η σερβιτόρα.

    Κρίμα πάντως που δεν φοράει φακούς. Έχει τόσο ωραία μάτια. Δεν ξέρω αν θα μου αρέσει με γυαλιά. Μου είπε πάντως ότι έτσι όπως με βλέπει θολά χωρίς τα γυαλιά του και δεν μπορεί να διακρίνει εύκολα τις λεπτομέρειες του προσώπου μου, του θυμίζω τη Μπάρμπι. Έβαλα τα γέλια, γιατί εγώ τον βλέπω για Κεν και εκείνος με βλέπει για Μπάρμπι. Καλά θα τα πάμε. Φταίει βέβαια και το ξανθό μαλλί. Εγώ από μικρή καστανή ήμουν, αλλά είπα μετά την Πρωτοχρονιά που μας πέρασε να κάνω μία τρέλα και τα έβαψα ξανθό ανοιχτό σαντρέ. Του είπα λοιπόν ότι αν με λέει Μπάρμπι θα τον λέω και εγώ Κεν.

    Ευτυχώς κάνει πολύ καλό καιρό αυτές τις μέρες και η μπλούζα και το παντελόνι μου στέγνωσαν γρήγορα. Δεν το πήρα και χαμπάρι βέβαια, γιατί πιάσαμε την κουβέντα και άρχισα να τον ρωτάω όλα αυτά που δεν μου κολλάγανε. Στην αρχή τον ρώτησα αν είναι σελέμπριτι αυτός ο πιρουνοφόρος για τον οποίο είναι οδηγός. Έβαλε τα γέλια και μας άκουσε σχεδόν όλο το μαγαζί. Στραβομουτσούνιασα, αλλά τελικά μου εξήγησε ότι δεν είναι άνθρωπος, αλλά αυτό που οδηγεί λέγεται περονοφόρο και όχι πιρουνοφόρο, ή αλλιώς κλαρκ. Γιατί βρε χριστιανέ μου δεν μου τα λες απλά από την αρχή; Έχουμε κλαρκ και κλαρκατζήδες στην αποθήκη στη δουλειά. Ξέρω τι είναι. Και απογοητεύτηκα διπλά. Από τη μία γιατί δεν μας τα μάθανε αυτά τα περίεργα στο σχολείο και ήμουν και 3η δέσμη, από την άλλη γιατί νόμιζα ότι είχε καλή δουλειά με σημαντικά πρόσωπα.. αλλά πφφ.. κλαρκατζής. Δεν γαμιέται όμως, είναι κούκλος.

    Οπότε λογικό να κάνει και δεύτερη δουλειά ως μάστορας. Τον ρώτησα τι μαστορεύει και με κοίταγε σαν χάνος. Του είπα ότι στο προφίλ του γράφει πως είναι μάστορας, αλλά δεν εξηγεί τι μαστορεύει. Τον είδα χαμογέλασε και άρχισε να μου εξηγεί αλλά τα έλεγε μέσα από τα δόντια του σαν να είναι μυστικό και εγώ δεν άκουγα, οπότε τον ρώταγα συνέχεια ε και ε; Μέχρι που εκνευρίστηκε λίγο και μου είπε ότι δεν είμαι απλά Μπάρμπι αλλά Κουφομπάρμπι. Ήθελα να τον δαγκώσω, και εκείνος το κατάλαβε ότι συγχύστηκα και μετά με πείραζε συνέχεια και με έλεγε Κουφομπάρμπι σε κάθε ευκαιρία. Μάλιστα είπε ότι το κουφομπάρμπι μου ταιριάζει γάντι μιας και ασχολούμαι με κουφώματα. Α ώστε έτσι κύριε Αργύρη μας; Δεν θα μου βγεις εμένα με κόκκινο, οπότε κάθε φορά που με έλεγε κουφομπάρμπι, τον έλεγα και εγώ κλαρκ κεν για εκδίκηση.. αλλά δεν φάνηκε να τον πειράζει. Αντίθετα φάνηκε να του αρέσει. Μάλλον είναι μαζόχας.

    Και μετά συνέχισε να με λέει κουφομπάρμπι όλο και πιο συχνά, και αμέσως εγώ τον έλεγα κλαρκ κεν, και μετά το έλεγε πιο δυνατά, και εγώ πιο δυνατά επίσης, και μετά ήρθε σχεδόν μέσα στα μούτρα μου και μου το ξαναείπε πιο χαμηλόφωνα, αλλά μόλις πήγα να τον πω και εγώ κλαρκ κεν με φίλησε και είπα το μισό μέσα στο στόμα του.

    Αστράκια αγαπημένο μου ημερολόγιο. Τα ξέχασα όλα, τα έχασα όλα. Μούσκεψα! Έλιωσα, και ας μου χτύπησε τη μύτη με τη δικιά του πηγαίνοντας να με φιλήσει. Και φιλάει ωραία ο άτιμος.

    Μετά ήρθε και έκατσε δίπλα μου, και συνεχίσαμε την κουβέντα ανάμεσα στα φιλιά. Τελικά δεν είναι μάστορας. Είναι μάστερ. Μου εξήγησε δηλαδή ότι είναι κυριαρχικός στο σεξ, και του αρέσει οι γυναίκες να του υποτάσσονται και να τις δένει και να τις πονάει και να τις κάνει σκλάβες του. Σοκαρίστηκα λίγο γιατί μου φαινόταν ότι ήταν καλό παιδί, αλλά με καθησύχασε και μου είπε ότι όλα αυτά τα κάνει με γυναίκες που θέλουν μόνο, και ότι δεν είναι απαραίτητο να το κάνει και μαζί μου, άλλα επίσης ότι κάτι του λέει πως θα με πείσει να το δοκιμάσω.

    Μετά του είπα ότι δεν είδα τη σοκολάτα στη λίστα με τα παγωτά που έχει στο προφίλ του και γέλασε πάλι. Ευτυχώς αυτή τη φορά το έκοψε γρήγορα το γέλιο. Μου είπε ότι δεν είναι γεύσεις παγωτών αλλά οι προτιμήσεις που έχει στο σεξ. Καριόλα Νάντια, τίποτα δεν μου εξήγησες. Στα έχω μαζεμένα. Μου είπε τι ακριβώς σήμαινε το καθένα, και ότι η βανίλια είναι όταν δεν ασχολείσαι καθόλου με τα σαδομαζό. Οπότε εγώ τελικά σωστά την έβαλα τη βανίλια έστω και κατά λάθος. Τώρα βέβαια, ήταν τόσα πολλά που δεν τα θυμάμαι. Μόνο το μάστερ και το σλέηβ θυμάμαι που είναι αφέντης και σκλάβα. Μου είπε επίσης ότι απορία έχω να του στέλνω μήνυμα να μου εξηγεί. Να μωρή μαλάκω Νάντια. Δεν σε έχω ανάγκη!

    Ήπιαμε 3 μπύρες ακόμα, τσιμπολογήσαμε και κάτι και τελειώσαμε από ένα πακέτο τσιγάρα ο καθένας και δεν πήραμε χαμπάρι για πότε πήγε η ώρα 2 και αρχίσανε να μαζεύουν καρέκλες στο μαγαζί, οπότε αναγκαστικά φύγαμε. Περπατήσαμε για κάμποσο στην Ερμού και κάθε λίγο και λιγάκι σταματάγαμε σε κάποια γωνιά και φιλιόμασταν. Εγώ είχα μουσκέψει το βρακί μου μέχρι το λάστιχο, και όχι από τη μπύρα, οπότε όταν με ρώτησε αν θέλει να πάμε σε ξενοδοχείο δεν το πολυσκέφτηκα και του είπα ναι.

    Πήραμε ταξί και πήγαμε σε ένα ξενοδοχείο που λέγεται Πρίαμος. Πολύ ωραίο ξενοδοχείο και έχει και ωραία δωμάτια, αν και λίγο περίεργα. Πήγαμε σε ένα που ήταν κόκκινο και μαύρο, και πριν προλάβουμε να πούμε τίποτα ήμασταν γυμνοί στο κρεβάτι και γαμιόμασταν σαν τα ζώα. Και είναι άγριος ο Αργύρης στο κρεβάτι, καμία σχέση με το πόσο ευγενικός ήταν στα μηνύματα και στη μπύρα. Βρίζει και πολύ επίσης. Τι πουτάνα με ανέβαζε, τι καριόλα με κατέβαζε και εγώ είχα κοκκινίσει από τη ντροπή μου.. αλλά μου άρεσε. Μετά με έβαλε στα τέσσερα και με πήδαγε τόσο άγρια που πόνεσαν τα κωλομέρια μου από τα μπούτια του, και το έκανε όλο και πιο άγρια μέχρι που κάποια στιγμή με πέταξε κάτω από το κρεβάτι, και παραπάτησε και αυτός και ήρθε και έπεσε πάνω μου. Τώρα είμαι γεμάτη μελανιές, αλλά εκείνη την ώρα γέλαγα και δεν καταλάβαινα τίποτα από την καύλα. Μέχρι και κώλο έδωσα. Αστράκια σου λέω.

    Και το κερασάκι στην τούρτα.. δεν είχα ιδέα ότι μπορώ να χύσω με γλειφομούνι. Δηλαδή και με γλειφομούνι, γιατί μέχρι το ξημέρωμα που φύγαμε, είχα χάσει το λογαριασμό στα χυσίματα. Τώρα καταλαβαίνω γιατί η Νάντια επιμένει ότι ο Διομήδης είναι μαλάκας. Αλλά δεν έχει ακριβώς δίκιο. Εγώ είμαι μαλάκας που δεν είχα καταλάβει ότι ο Διομήδης είναι μαλάκας. Ευτυχώς που βρέθηκε ο Αργύρης δηλαδή να ξεστραβωθώ.

    Αλλά για να μην στα πολυλογώ, προχθές το βράδυ έχυσα περισσότερες φορές από όσες έχω χύσει συνολικά τα τελευταία δύο χρόνια. Δεν μετράω βέβαια και τις φορές που έχω χύσει μόνη μου γιατί θα ήταν άδικο, αλλά μόνο αυτές που έχω χύσει με βοήθεια.

    Γύρισα σπίτι Κυριακή πρωί και έπεσα ξερή για ύπνο με τα ρούχα. Ξύπνησα το απόγευμα, έφαγα κάτι, έκανα μπάνιο, είδα λίγο τηλεόραση και μετά ξανακοιμήθηκα μέχρι σήμερα. Στη δουλειά με ρώταγε η Νάντια τι έγινε και τι έγινε αλλά βαριόμουνα να της πω και έκανα την ανήξερη, αλλά η κουφαλίτσα με πήρε χαμπάρι γιατί μου έλεγε ότι έχω γαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλια μου. Ας νομίζει ό,τι θέλει. Χέστηκα.

    Μου έστειλε και μήνυμα το μεσημέρι ο Αργύρης ότι με σκέφτεται και με ρωτάει πότε θα ξαναβρεθούμε και να πάω από το σπίτι του. Δεν ξέρω, τώρα, δεν μπορώ να τα σκεφτώ όλα αυτά ακόμα. Προς το παρόν το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι είμαι ευτυχισμένη. Κάτσε να φύγουν και οι μελανιές πρώτα, γιατί θέλω να πάω παραλία και έτσι όπως είμαι θα πρέπει να φοράω μπούργκα.

    Έτσι έγιναν που λες τα πράγματα αγαπημένο μου ημερολόγιο. Σε αφήνω τώρα να πάρω τηλέφωνο τον Κλαρκ Κεν μου και μετά να δω λίγο τηλεόραση και νάνι.

    XOXOXO

    ΥΓ: Αστράκια λέμε!

    < Προηγούμενο | Πρώτο | Επόμενο >
     
  2. Invisible Ypsilon

    Invisible Ypsilon Regular Member

    Διόλου αποφράδα η μέρα της ηρωίδας μας!  
     
  3. lexy

    lexy .ti.va.

    ...υποψιάζομαι πως κάπου, κάπως έχω χάσει επεισόδιο -και μάλιστα διαρροϊκό υποπτεύομαι.
    Βοήθεια!
     
  4. Audiosexual

    Audiosexual Ωχ...

    Οι διαρροϊκές εκφάνσεις βρίσκονται 2 επεισόδια πίσω!

    ή.. μπορεί τα ντολμαδάκια σήμερα να ήταν μπαγιάτικα!
     
  5. Arioch

    Arioch Μαϊμουτζαχεντίν Premium Member Contributor

    Είδες; Σου πήρε τα μυαλά ο μονοήμερος έρωτας!
     
  6. lexy

    lexy .ti.va.

    Αχ....


    @Audiosexual
    ευτυχώς έχω wettex  
     
  7. Audiosexual

    Audiosexual Ωχ...

    Τι χρώμα..;

    ..originally
     
  8. lexy

    lexy .ti.va.

    Κίτρινο.

    ....originally  
     
  9. vautrin

    vautrin Contributor

    Σπαρταριστό, ξεκαρδιστικό αλλά χμ... υπάρχει πιο σεξιστικό στερεότυπο απ' αυτό της χαζής "ξανθιάς" γκόμενας που δεν ξέρει που παν' τα τέσσερα;
     
  10. tithon

    tithon Contributor

    ... του ξελιγωμένου που γαμεί ο,τι να 'ναι.
     
  11. Audiosexual

    Audiosexual Ωχ...

    Αν αυτό που προσλαμβάνεις από το συγκεκριμένο αποκύημα φαντασίας είναι σεξισμός, τότε ναι.. σαφώς και υπάρχουν απείρως σεξιστικότερα στερεότυπα. Αλλά αυτό που μπορώ να σου εγγυηθώ είναι ότι δεν έχει γραφτεί με σεξιστική πρόθεση, και πίσω από την ακτινογραφία της ηρωίδας έχει υπάρξει πολύ μελέτη και μεγάλη προσπάθεια να αποτυπωθούν οι λόγοι και οι συγκυρίες που η Κλάρα έχει αυτόν τον συγκεκριμένο χαρακτήρα.

    Το Dear Diary είναι κατά βάση κωμωδία και σάτιρα, και με αυτό σαν πρόσχημα αντλεί και καυτηριάζει υλικό από τα τρέχοντα κοινωνικά δρώμενα, τόσο της χώρας που ζούμε όσο και συγκεκριμένα του χώρου που κινούμαστε. Μέσα από τα μάτια της ηρωίδας εξερευνά τις προσωπικές ανησυχίες των αναγνωστών, ασχέτως φύλου, μόρφωσης ή σοφίας και όπως έχει αποδειχθεί από τις μαρτυρίες των αναγνωστών (στα σχεδόν 2 χρόνια που το γράφω) ταυτίζονται με τις αγωνίες της Κλάρας.

    Μέσα από την εξιστόρηση στο ημερολόγιο φαίνονται οι επιρροές που έχουν ασκηθεί σε έναν χαρακτήρα από τον συντηρητισμό της οικογένειάς του, από την έλλειψη πρόσβασης στην πληροφορία, από τον πολιτικό και θρησκευτικό κλοιό στον οποίο μπορεί να μεγαλώνει, από το peer pressure, από τα στεγανά μιας μικρής κοινωνίας, από τις καταστάσεις που έχει βρεθεί και τις πιθανότατα λανθασμένες επιλογές που έχει κάνει, και από το ποιόν των ανθρώπων που έχουν περάσει από το δρόμο του.

    Η αφέλεια, η ημιμάθεια και η ευπιστία της ηρωίδας είναι τα οχήματα τόσο για την παρασκευή κωμικών καταστάσεων, όσο και για να την καταστήσουν συμπαθή, και με κάποιες από τις επικές τις κλωτσοπατινάδες να ταυτιστούμε (In our not-so-proud moments). Σημασία έχει ότι ο χαρακτήρας της Κλάρας, μέσα από τα παθήματά της εξελίσσεται, μαθαίνει και στην αρχή κάθε καινούριας σεζόν αποκτά ωριμότητα και βλέπει τα πράγματα με διαφορετικό μάτι.

    Τέλος, να θυμίσω ότι γράφω το ρόλο μιας γυναίκας.. αλλά δεν είμαι γυναίκα. Πιθανότατα κάποια πράγματα να τα έχω αντιληφθεί πολύ λανθασμένα.
     
  12. Alpha Wolf

    Alpha Wolf Ενας, αλλα Λυκος.

    Φιλτατε,

    τα χε πει ο George Orwell ολα αυτα. Θα σου λενε και τι να σκεφτεσαι και πως να το λες.
    Αλλα ποιος/ποια/ποιο τον ακουγε....