Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Dear Diary - S02E01: Ξύπνα τον Τουίτι όταν τελειώσει ο Σεπτέμβρης

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Art and Literature' που ξεκίνησε από το μέλος Audiosexual, στις 13 Μαρτίου 2019.

  1. Audiosexual

    Audiosexual Ωχ...

    Ξύπνα τον Τουίτι όταν τελειώσει ο Σεπτέμβρης

    Σάββατο, 16 Σεπτεμβρίου 2017

    Αγαπημένο ημερολόγιο,

    καλημέρα και καλή χρονιά! Καλή σχολική χρονιά δηλαδή, γιατί δεν έχει μπει ακόμα το 18, όμως πάει τόσος καιρός που έχω να σου γράψω που μου φαίνεται σαν να έχει αλλάξει η χρονιά. Και όπως κάθε φορά που κάνω τόσο καιρό να σου γράψω, έχουν συμβεί πολλά και αν δεν τα πιάσω με τη σειρά θα μπερδευτώ. Πρώτα απ'όλα όμως θέλω να σου ζητήσω συγνώμη που σου λείπει μία σελίδα. Κατά λάθος μου έπεσε καφές επάνω της και αναγκάστηκα να την σκίσω. Χίλια συγνώμη. Θα ξεκινήσω όμως με αυτό που ξέρω ότι σε καίει να μάθεις. Δυστυχώς ο Αργύρης μας τελείωσε. Πήρε το δρόμο του Διομήδη. Έφτασα στην Κατερίνη απόγευμα και έβαλα κατευθείαν το κινητό να φορτίζει. Με το που άνοιξε το κινητό, τον πήρα τηλέφωνο δύο φορές και χτύπαγε αλλά δεν το σήκωσε. Το ίδιο και το βράδυ. Την επόμενη μέρα τον ξαναπήρα αλλά μου έλεγε ότι ο συνδρομητής δεν είναι διαθέσιμος. Το ίδιο και την μεθεπόμενη. Βασικά, όλη την εβδομάδα το ίδιο έλεγε και είχα αρχίσει να ανησυχώ ότι κάτι του συνέβη. Τη Δευτέρα όμως, το μήνυμα άλλαξε και έλεγε ότι ο αριθμός που καλώ δεν αντιστοιχεί σε συνδρομητή, και τότε άρχισαν να μου μπαίνουν ψύλλοι στα αυτιά ότι για κάποιο λόγο με αποφεύγει. Ήθελα να μπω στο φέτλαϊφ μήπως μου είχε στείλει μήνυμα, αλλά δεν είχα ιντερνέτ στην Κατερίνη.

    Πέρασα δύο εβδομάδες μαύρες διακοπές. Δεν λέω, ήταν ωραία που είδα κάποιες από τις παιδικές μου φίλες ξανά και έκανα και μερικά μπάνια, αλλά ένιωθα σαν ξένη γιατί οι φίλες ήταν μαζί με τους άντρες τους και τα παιδιά τους και εγώ το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ ήταν τον Αργύρη και αν με έπιανες από τη μύτη θα έσκαγα που είχα να τον ακούσω τόσες μέρες.

    Όταν γύρισα στην Αθήνα, το πρώτο πράγμα που έκανα -μάλλον ψέμματα, δεν ήταν το πρώτο αλλά θα σου πω μετά για αυτό γιατί θα χάσω τη ροή της σκέψης μου- ήταν να μπω στο φέτλαϊφ. Πήγα κατευθείαν στα μηνύματα, τα οποία ήταν μπόλικα αν και όχι τόσο πολλά όσο περίμενα ότι θα είχαν μαζευτεί μέσα σε δύο εβδομάδες, και άρχισα απεγνωσμένα να ψάχνω να βρω κάποιο μήνυμα από τον Αργύρη. Το μόνο που βρήκα όμως ήταν ένα που μου είχε στείλει πριν συναντηθούμε την τελευταία φορά. Έσπευσα να του απαντήσω για να του εξηγήσω ότι δεν είχα ιντερνέτ τόσο καιρό, αλλά με το που πήγα να στείλω την απάντησή μου, μου είπε το φέτλαϊφ ότι ο λογαριασμός του Αργύρη δεν υπάρχει πλέον.

    Περιττό να σου πω ότι πέρασα όλη τη νύχτα κλαίγοντας αγκαλιά με τον Σιλβέρστρο. Θα μου πεις τώρα ποιος είναι ο Σιλβέρστρος και θα έχεις και δίκιο, αλλά πρέπει να πάω λίγο πιο πίσω για να σου πω. Όταν έφτασα σπίτι μετά τις διακοπές, η πόρτα του σπιτιού ήταν ανοιχτή. Στην αρχή νόμιζα ότι είχαν μπει ληστές στο σπίτι και φοβήθηκα πολύ, αλλά τελικά δεν με είχαν κλέψει. Είχα δώσει τα κλειδιά στη Νάντια για να ποτίζει τα φυτά όσο έλειπα και μάλλον όταν ήρθε για να ποτίσει, φεύγοντας δεν έκλεισε καλά την πόρτα και έμεινε ανοιχτή. Κλέφτες μπορεί να μην βρήκα στο σπίτι, αλλά βρήκα άλλον επισκέπτη. Έναν ασπρόμαυρο γατούλη που βρήκε ευκαιρία με την ανοιχτή πόρτα και έκανε φωλιά στο σπίτι μου. Είναι λίγο θρασύς, καθώς όταν μπήκα στο σπίτι μου όχι μόνο δεν με φοβήθηκε αλλά άρχισε να μου νιαουρίζει σαν να μου την έλεγε που μπήκα σπίτι του. Τον άτιμο! Και είναι και σκανταλιάρης καθώς είχε σκάψει σε όλες τις γλάστρες και είχε γεμίσει το σπίτι με χώματα, και μου κατούρησε και τα ρούχα! Είναι όμως γλύκας, οπότε αποφάσισα να τον κρατήσω και τον βάφτισα Σιλβέρστρο.

    Μας πήρε κάνα δύο βδομάδες μέχρι να τα βρούμε και τα χέρια μου ήταν για μέρες καταγρατζουνισμένα, αλλά τελικά τα βρήκαμε και έχουμε γίνει αυτοκόλλητοι. Είναι πολύ καλή παρέα οι γάτες τελικά, και ο Σιλρβέστρος ήταν ο μόνος που με παρηγόρησε στον καημό μου όταν κατάλαβα ότι ο Αργύρης είχε εξαφανιστεί από προσώπου γης. Δεν ήξερα και που μένει στο Μενίδι να πάω να τον βρω. Κρίμα, αλλά δεν βαριέσαι... δεν ήταν γραφτό.

    Μετά από αυτό, έχασα τον ενθουσιασμό μου και σταμάτησα να μπαίνω στο φέτλαϊφ. Αποφάσισα να αφοσιωθώ στη δουλειά μιας και είχαν μαζευτεί πολλά να κάνω τις δύο εβδομάδες που έλειπα, αλλά και εκεί τα πράγματα δεν πήγαν και πολύ καλά. Καταρχήν η Νάντια παραιτήθηκε. Θα ήθελα να πω ότι στεναχωρήθηκα αλλά ήμουν θυμωμένη μαζί της γιατί μάλλον κάτι τις ξέφυγε από αυτά που της είχα πει για τον Αργύρη στο γραφείο και με δουλεύανε όλοι. Ο Δημητράκης και το επιτελείο του μου φωνάζανε "Σιγά τον πολυέλαιο" όταν με βλέπανε ενώ τα κορίτσια στη γραμματεία μου τραγουδούσαν "Αχ κουνελάκι κουνελάκι ξύλο που θα το φας". Δεν έχω ξαναντραπεί τόσο στη ζωή μου, αλλά έσφιξα τα δόντια και έκανα ότι δεν με ένοιαζε, άσχετα αν πέρασα αρκετές στιγμές στις τουαλέτες του γραφείου κλαίγοντας. Να σου πω την αλήθεια, ήμουν στο τσακ να παραιτηθώ αλλά με αυτή την κρίση δεν ξέρω αν θα μπορέσω να βρω αλλού δουλειά και έτσι έκανα υπομονή. Δεν το ξεχνάω όμως. Κάποια στιγμή θα μου το πληρώσουν και ο Δημητράκης και τα κορίτσια στην γραμματεία. Κράτησε κάνα μήνα το δούλεμα και μετά βαρέθηκαν και σταμάτησαν να ασχολούνται. Βοήθησε και το ότι τον Αύγουστο οι περισσότεροι φύγανε για διακοπές οπότε ήταν ήσυχα στη δουλειά. Πιο πολύ όμως βοήθησε ο Μανωλάκης. Ο Μανωλάκης είναι ένας καινούριος πιτσιρικάς στο γραφείο, θα ναι δεν θα ναι 25 χρονών, αλλά όλες αυτές τις μέρες που με κορόιδευαν μου συμπαραστάθηκε. Χρυσό παιδί. Μετά από αυτό αρχίσαμε να κάνουμε παρέα.

    Ο Αύγουστος πάντως είχε ηρεμία. Είναι ωραία που αδειάζει η πόλη και δεν έχει τόση φασαρία. Από την άλλη βέβαια φίλοι και γνωστοί φεύγουν για διακοπές και είναι κάπως μοναχικά. Και η Νάντια επίσης έκοψε επαφές και εξαφανίστηκε με το που έφυγε από τη δουλειά. Μου φάνηκε κάπως που εξαφανίστηκαν ταυτόχρονα και η Νάντια και ο Αργύρης, και μερικές φορές το μυαλό μου έκανε σενάρια ότι είναι μαζί, αλλά μάλλον σκέφτομαι βλακείες. Έτσι πέρασα τον Αύγουστο στο σπίτι μαζί με τον Σιλβέρστρο και καμιά φορά ερχόταν και ο Μανωλάκης και βλέπαμε καμιά ταινία. Ο Μανωλάκης μου έχει βάλει το κόντη στο λάπτοπ και από αυτό μπορώ να δω ταινίες και σειρές τσάμπα. Είναι σαΐνι ο Μανωλάκης, αλλά μην του πεις ότι τον λέω Μανωλάκη γιατί δεν του αρέσει. Μια φορά που τον αποκάλεσα έτσι θίχτηκε και μου είπε ότι τον λένε Μανώλη και όχι Μανωλάκη, αλλά δεν μου βγαίνει να μην τον λέω Μανωλάκη. Εν πάση περιπτώσει όμως, γίναμε κολλητοί και σιγά σιγά ανοιχτήκαμε και του είπα τα δικά μου, και για τον Αργύρη και το φέτλαϊφ, και μου είπε και αυτός τα δικά του για μια κοπέλα που ήταν μαζί 4 χρόνια αλλά εκείνη έφυγε Αγγλία για σπουδές και ενώ είχαν πει να προσπαθήσουν να κρατήσουν τη σχέση από απόσταση εκείνη κάποια στιγμή τον χώρισε γιατί τα έφτιαξε με μία κοπέλα που γνώρισε στο πανεπιστήμιο! Άρλεκιν καταστάσεις λέμε!

    Μέσα στην ηρεμία βρήκα και χρόνο να ασχοληθώ λίγο με το σπίτι. Στην αρχή δεν είχα καμία διάθεση να κάνω τίποτα, αλλά σιγά σιγά έγινε ξανά σπίτι. Συγύρισα, ξεσκόνισα, σφουγγάρισα.. Έβαλα επιτέλους και φως στο σαλόνι! Αυτή τη φορά όμως έβαλα σποτάκια. Ποτέ ξανά πολυέλαιο. Και έτσι με τις δουλειές και τις ταινίες έφτασε ο Σεπτέμβρης. Και μαζί με τον Σεπτέμβρη άρχισε να επανέρχεται και η διάθεσή μου. Έτσι βάλαμε με τον Μανωλάκη την περασμένη εβδομάδα να δούμε τις Πενήντα αποχρώσεις του γκρι νούμερο 2. Ήμουν πολύ ενθουσιασμένη και ανυπόμονη να δω τι καινούριο μπιντεσέμ θα είχε, αλλά τελικά αποδείχτηκε μούφα. Μιλάμε τρελή απογοήτευση. Το συζητάγαμε μετά για ώρες με το Μανωλάκη, και επέμενε ότι και η πρώτη, και η δεύτερη αλλά και η τρίτη απόχρωση του γκρι είναι πολύ κακές ταινίες. Δεν ξέρω πως μπορεί να το ξέρει αυτό αφού δεν έχει βγει ακόμα η τρίτη και του το είπα, αλλά εκείνος μου έκλεισε το μάτι και μου είπε, ότι θα καταλάβω τι εννοεί του Αγίου Βαλεντίνου. Ουφ, αυτά τα πιτσιρίκια στις μέρες μας δεν τα καταλαβαίνω καθόλου. Μου είπε πάντως ότι αν θέλω να δω πραγματικό μπιντεσέμ, να μπω στο χάμστερ, ένα τσοντοσάιτ. Κοκκίνισα λίγο όταν μου το είπε, αλλά προσπάθησα να το παίξω άνετη. Τι, θα μου την βγει έτσι το νιάνιαρο;

    Μπήκα τελικά στο χάμστερ προχθές το βράδυ και άρχισα να βλέπω τα μπιντεσέμ βίντεο που είχε με τις ώρες. Είχα ενθουσιαστεί αλλά και τρομοκρατηθεί παράλληλα με αυτά που έβλεπα, αλλά δεν μπορούσα να σταματήσω, μέχρι που κάποια στιγμή ξημέρωσε και δεν το είχα πάρει πρέφα. Και είχα επίσης μουσκέψει και τον καναπέ και δεν το είχα πάρει πρέφα. Οπότε πήγα για ύπνο μπας και προλάβω να κοιμηθώ κάνα δίωρο πριν πάω δουλειά. Όπως καταλαβαίνεις, στη δουλειά μετά ήμουν σαν ζόμπι και τα χασμουρητά δεν είχαν σταματημό. Ο Μανωλάκης με πήρε χαμπάρι και μου είπε περιπαικτικά, "βλέπω κυνηγούσες ποντίκια όλο το βράδυ ε;". Τον άτιμο. Είναι πολύ έξυπνος.

    Γύρισα σπίτι κουτουλώντας και έπεσα για ύπνο κατευθείαν και ξύπνησα στις 9 το βράδυ. Δεν ξέρω πως κατάφερα να γυρίσω τον ύπνο μου έτσι, αλλά ευτυχώς ήταν Παρασκευή εχθές οπότε δεν ανησυχώ. Δεν μπορούσα όμως μετά να κλείσω μάτι με τίποτα και άρχισε να με τρώει να μπω στο χάμστερ. Σκέφτηκα όμως ότι θα κολλήσω πάλι και κρατήθηκα. Είχα πάντως πολύ ενέργεια και ένταση και έτσι αποφάσισα να κάνω ποδήλατο μπας και κουραστώ και με πάρει ο ύπνος και φτιάξω το πρόγραμμά μου πάλι. Πήγα λοιπόν στο δωμάτιο-αποθήκη, και βγάζοντας τη στοίβα με τα ρούχα πάνω από το ποδήλατο γυμναστικής, το μάτι μου έπεσε πάνω στο σάκο του Αργύρη. Τον είχα πετάξει σε μία γωνιά στην αποθήκη όταν διαπίστωσα ότι ο Αργύρης είχε τελειώσει και δεν ξαναασχολήθηκα μαζί του. Και τότε όλη η περιέργεια που δεν είχα νιώσει στιγμή όλον αυτόν τον καιρό με χτύπησε κατακούτελα. Παράτησα το ποδήλατο, πήρα το σάκο και πήγα στο κρεβάτι.

    Ανοίγοντάς τον, κατάλαβα πως πρέπει να νιώθει ένα μικρό παιδί όταν το πάει η μαμά του στα Τζάμπο. Σχοινιά, δερμάτινα, παιχνίδια, αλυσίδες, δονητές, καμουτσίκια, χειροπέδες και ένα σκασμό άλλα πράγματα που δεν είχα ιδέα τι ήταν. Έβγαλα τα σχοινιά και άρχισα να τα χαϊδεύω. Θυμήθηκα προχθές στο χάμστερ κάτι γιαπωνέζες που τις δέναν με σχοινιά και τις κρέμαγαν από το ταβάνι σαν σαλάμια, σε κάτι βίντεο που έγραφε σιμπάρμπι από κάτω. Άρχισα και εγώ να τα δένω στα πόδια και στα χέρια μου, ξεχωριστά και μετά μεταξύ τους και καύλωσα πολύ. Πρέπει να πέρασε κάνα δίωρο όπου έδενα και έλυνα κόμπους σαν ναυτάκι. Στο τέλος με πήρε ο ύπνος γλυκά με τα πόδια δεμένα.

    Το οποίο εξηγεί και το καρούμπαλο που έχω σήμερα στο κούτελο, καθώς όταν ξύπνησα είχα ξεχάσει ότι είχα δέσει τα πόδια μου, και όταν πήγα να σηκωθώ από το κρεβάτι μπουρδουκλώθηκα και έσκασα με τη μάπα πάνω στην ντουλάπα. Άουτς. Αυτό όμως που με τρόμαξε περισσότερο ήταν ένας μηχανικός ήχος σαν βζιν βζιν από το σαλόνι. Λύθηκα όπως όπως, και με το σχοινί να κρέμεται από το ένα μου πόδι έτρεξα να δω τι συμβαίνει. Και εκεί αντίκρισα τον Σιλβέρστρο να κυνηγάει και να μασουλάει ένα από τους δονητές του Αργύρη, ο οποίος είχε ενεργοποιηθεί και έτρεμε και το κεφάλι του έκανε σβούρες και χτυπιόταν στο πάτωμα. Μάλιστα, είναι και κλέφτης ο Σιλβέρστρος. Έκλεψε και την καρδιά μου και τον δονητή μου. Μμμ, ναι! Αφού εξαφανίστηκε ο Αργύρης και δεν έκανε καν τον κόπο να έρθει να πάρει τον σάκο του, νομίζω ότι δικαιωματικά ο σάκος και τα περιεχόμενα του πλέον είναι δικά μου. Εκτός από αυτόν τον δονητή δηλαδή. Αυτός πλέον είναι του Σιλβέρστρου.

    Και έτσι που λες αγαπημένο μου ημερολόγιο πέρασε το καλοκαίρι. Με τα κακά του, τα πολύ κακά του, τα πολύ πολύ κακά του, ε.. και κάποια λίγα καλά. Ο Σεπτέμβρης όμως φαίνεται να μπαίνει με καλύτερες προοπτικές. Σε αφήνω όμως τώρα να πάω να φτιάξω καφέ και μετά λέω, ίσως, να μπω ξανά στο φέτλαϊφ.

    ΥΓ: Με συγχωρείς που σε κλειδώνω στο συρτάρι πλέον, αλλά φοβάμαι μην μου ξαναπέσει καφές πάνω σου και δεν το θέλω.

    < Προηγούμενο | Πρώτο | Επόμενο >
     
    Last edited: 14 Μαρτίου 2019
  2. lexy

    lexy .ti.va.

    Σιμπάρμπι  
     
  3. Audiosexual

    Audiosexual Ωχ...

  4. lexy

    lexy .ti.va.

  5. Cinnamon

    Cinnamon Mary Celeste

    Μου άρεσε ο τρόπος που προσπέρασε τα της Νάντιας. Τελικά ίσως και να μην είναι και τόσο χαζούλα  
     
  6. dina

    dina Σκλαβα της Brt Contributor

    Δεν αντεξα και μπήκα φετ να διαβάσω και τα υπόλοιπα  
     
  7. Arioch

    Arioch Μαϊμουτζαχεντίν Premium Member Contributor

    Τώρα θα αρχίσει να μας απειλεί με spoilers!

    Ικανή την έχω!
     
  8. dina

    dina Σκλαβα της Brt Contributor

    Θα στα ψιθυρίσω αύριο με αισθησιακή φωνή κατά την παράδοση του πακέτου.  
     
  9. Arioch

    Arioch Μαϊμουτζαχεντίν Premium Member Contributor

    Αυτό είναι εκβιασμός!

    ...αλλά επειδή μιλάμε για σουτζουκάκια...

    ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!!!!
     
  10. Cinnamon

    Cinnamon Mary Celeste

    Ζαβολιάρα  
     
  11. dina

    dina Σκλαβα της Brt Contributor

    Έλα κανελιτσα μου...μη μαλώνεις το Ντινακι  
    Θέλεις να σου πω τι έγινε μετά???
     
  12. Cinnamon

    Cinnamon Mary Celeste

     ❤ 

    Θα περιμένω τον δημιουργό να τη φέρει εδώ , μη μας πάει και μέσα για παρανομη αναδημοσίευση