Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Dear Diary - S02E02: Ο δράκος του fake shoe

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Art and Literature' που ξεκίνησε από το μέλος Audiosexual, στις 14 Μαρτίου 2019.

  1. Audiosexual

    Audiosexual Ωχ...

    Ο δράκος του fake shoe

    Κυριακή, 17 Σεπτεμβρίου 2017

    Αγαπημένο ημερολόγιο,

    δεν νυστάζω γαμώτο. Έχει πάει 3 το πρωί και πρέπει να κοιμηθώ γιατί αύριο είναι Δευτέρα και δουλεύω. Αλλά έχω πέσει από της μία και από τις σβούρες στα σεντόνια έχω γίνει σαν σπληνάντερο. Ανάθεμά σε Μανωλάκη και τα χάμστερ σου και τους αρουραίους σου. Οπότε είπα να σου γράψω μπας και τελικά νυστάξω και μπορέσω να αρπάξω λίγο ύπνο πριν αρχίσει να βαράει το έξ'αποδώ και το σπάσω πάλι.

    Σήμερα ήταν απελπισία η μέρα. 48 Αυγούστου όπως λέμε με τα κορίτσια στη δουλειά. Αν είχα αυτοκίνητο θα είχα πάει παραλία, αλλά από ότι είδα στην τηλεόραση καλύτερα που δεν έχω γιατί έδειχνε εικόνες από τις πλαζ, και με τους 36 βαθμούς που είχε σήμερα ήταν σαν να έβλεπα ντοκιμαντέρ με στοιβαγμένα κορμιά στο Άουσβιτς. Έτσι έκατσα στο σπίτι αγκαλιά με τον ανεμιστήρα και παγωμένα μπουκάλια νερό και πάλι έβραζα μέσα στα ρούχα μου. Μέχρι που τα έβγαλα και αυτά και έμεινα τσίτσιδη και πάλι κολλούσα όπου και να ακούμπαγα.

    Σκέφτηκα έτσι γυμνή που είμαι μήπως δει ο Σιλβέρστρος το γατάκι μου, και μιας και το έχω παραμελήσει τους τελευταίους μήνες και έχει γίνει σαν το Σέιχ Σου μην το περάσει για πραγματικό γατάκι και μου ορμήσει, αλλά είχε αράξει μπρούμυτα με ανοιχτά τα πόδια και τα χέρια στα πλακάκια και δεν έλεγε να κουνηθεί. Πάλι καλά δηλαδή, γιατί με τέτοια ζέστη δεν υπήρχε περίπτωση να σκουπίζω τρίχες. Έχε χάρη που τον αγαπάω, γιατί πραγματικά έχω απηυδήσει με τόση τρίχα. Τρίχες στον καναπέ, τρίχες στην πολυθρόνα, τρίχες στο κρεβάτι, τρίχες στα ρούχα μου, τρίχες μέχρι και στα πιάτα. Τρίχα έπρεπε να τον είχα βγάλει, όχι Σιλβέρστρο. Εκεί που βρίσκω όμως συστηματικά τις περισσότερες τρίχες είναι στην μπαλαρίνα που φοράω στη δουλειά και πρέπει να την τινάζω καλά πριν τη φορέσω. Μόνο τη δεξιά! Μυστήριο πράγμα.

    Όπως καταλαβαίνεις, όλη μέρα δεν έκανα τίποτα από το να κάθομαι στον καναπέ με το λάπτοπ αγκαλιά. Για αρκετή ώρα χάζευα στο φέησμπουκ και μίλαγα στο σκάιπ με την ξαδέρφη μου την Αλεξάνδρα στην Κατερίνη. Βράζουν και εκεί σήμερα, παρότι είναι Βόρεια. Η Αλεξάνδρα έχει παντρευτεί ένα καλό παλικάρι που έχει δικό του εργοστάσιο και έχει ήδη δύο παιδάκια. Καμιά φορά τη ζηλεύω γιατί όταν ήμουν μικρή φανταζόμουν πως στα 40 μου θα είχα τρία παιδιά, αλλά τελικά έχω ξεμείνει με το Σιλβέρστρο, σαν τις γεροντοκόρες με τις γάτες που κοροϊδεύαμε. Τα άκουγα όμως τα πιτσιρίκια της Αλεξάνδρας να ουρλιάζουν μέσα από το σκάιπ, και μου πέρασε. Ίσως τελικά καλύτερα που δεν έχω κάνει παιδιά.

    Λέγοντας για ζήλια όμως, ήταν αρκετοί οι φίλοι και οι γνωστοί που ανεβάζαν φωτογραφίες στο φέησμπουκ με τα πόδια τους και στο βάθος τη θάλασσα, ή με κοκτέιλ και μπύρες στην παραλία και συγχύστηκα και το έκλεισα. Άσε που ξαφνικά με είχαν πιάσει και κάτι ανυπόφορες καύλες. Δεν ξέρω αν έχεις νιώσει ποτέ τέτοια καύλα που να έχει πάρει κυριολεκτικά φωτιά το μουνί σου. Τι σε ρωτάω όμως, εσύ είσαι ημερολόγιο, δεν έχεις μουνί. Και τώρα που το σκέφτομαι, τόσα χρόνια που σου γράφω δεν έχω σκεφτεί ποτέ αν είσαι αγόρι ή κορίτσι. Αλλά αφού σου λέω όλα μου τα μυστικά μάλλον είσαι η κολλητούλα μου. Οπότε θα υποθέσω ότι ξέρεις πως είναι να καίει το μουνί σου. Με έπιασε λοιπόν κάτι, και το βρήκα σαν δικαιολογία, ότι δεν ελέγχω εγώ τον εαυτό μου, και μπήκα στο φέτλαϊφ. Αρκετά αργότερα κατάλαβα ότι το μουνί μου έκαιγε από το λάπτοπ που το είχα στα μπούτια μου και είχε πάρει και αυτό φωτιά από τον καύσωνα.

    Δεν έχει σημασία όμως, πήρα μια βαθιά ανάσα και μπήκα στο φέτλαϊφ με σκοπό να διαβάσω ότι μήνυμα μου έχουν στείλει από τον Ιούνη. Είχα προετοιμαστεί για τόνους διαβάσματος αλλά από ότι φαίνεται τα μηνύματα συνέχισαν να έρχονται μέχρι τα τέλη του Ιούνη και μετά ξαφνικά σταμάτησαν. Αυτά που ήταν στα Εγγλέζικα δεν τα κοίταξα καν, είχε 3-4 που λέγανε μόνο καλημέρα ή καλησπέρα και τα υπόλοιπα δεν είχαν κάποιο ενδιαφέρον. Ένα μήνυμα όμως μου τράβηξε την προσοχή. Ήταν το τελευταίο που μου είχε έρθει αρκετά αργότερα τον Δεκαπενταύγουστο από έναν με ψευδώνυμο σπόιλερ άλτερ, σαν το κανάλι που είχαμε κάποτε εδώ δίπλα στο Περιστέρι. Μου είχε γράψει ένα ποίημα για την μοναξιά του Αυγούστου και την ερημιά της πόλης. Δεν ξέρω από ποίηση, αλλά το συγκεκριμένο ήταν σαν να μου μίλαγε απευθείας στην καρδιά μου.

    Έτσι, μπήκα να δω το προφίλ του. Είναι λέει 35 χρονών από Αθήνα και είναι σβίτκη. Κάτι περίεργο θα είναι αυτό, αλλά πλέον έχω μάθει ότι δεν είναι γεύση παγωτού. Θα ρωτήσω αύριο το Μανωλάκη στο γραφείο που τα ξέρει όλα να μου πει. Είχε και φωτογραφίες όπου ήταν γυμνός, αλλά χωρίς να φαίνεται πρόσωπο. Πρέπει να είχε περάσει πολλές ώρες στο γυμναστήριο γιατί η κοιλιά του ήταν σαν δύο μεγάλα κίντερ μπουένο το ένα δίπλα στο άλλο. Άπαπα.. κολάστηκα, και αν δεν είχα πάρει φωτιά από το λάπτοπ, σίγουρα θα είχα πάρει φωτιά μόνο με αυτό. Τον άτιμο όμως, τις είχε κόψει τις φωτογραφίες πάνω στο καλύτερο. Μετά όμως άρχισα να σκέφτομαι ότι είμαι υποκρίτρια γιατί τόσο καιρό μου στέλνουν μηνύματα διάφοροι με τις πούτσες έξω και γκρινιάζω, και τώρα που δεν είχε πούτσα που κακοφάνηκε.

    Ήθελα να του στείλω μήνυμα, δίστασα όμως γιατί ήδη είχε περάσει ένας μήνας σχεδόν από τότε που μου έστειλε και θα φαινόταν κάπως, αλλά τελικά του απάντησα και του είπα ότι είχα πολύ καιρό να μπω, και ότι μου άρεσε πολύ το ποίημα που μου έγραψε και θα χαρώ πολύ να τα πούμε. Αισθάνθηκα κάτι να σκιρτάει μέσα μου, σαν να έκανα κάτι παράνομο το οποίο μου άρεσε όμως. Αποφάσισα όμως να επιβληθώ στον εαυτό μου και σηκώθηκα και πήγα να κάνω ένα κρύο ντους. Ούτως ή άλλως με τόσο ιδρώτα πάνω μου το χρειαζόμουν.

    Όταν γύρισα, έκατσα πάλι στον καναπέ και παίρνοντας το λάπτοπ αγκαλιά είδα ότι είχα καινούριο μήνυμα. Μου είχε απαντήσει ο άλτερ! Στο μήνυμα έγραφε ότι βρίσκεται εκτός Αθηνών για Σαββατοκύριακο και δεν μπορεί να βρει εύκολα ίντερνετ, αλλά ότι χάρηκε πολύ που του απάντησα έστω μετά από ένα μήνα και ότι θα μου στείλει μήνυμα αύριο που θα είναι πίσω στην πρωτεύουσα. Υπέγραψε στο τέλος και με το όνομά του. Κάρολος! Τι αυτοκρατορικό όνομα. Δεν ξέρω γιατί, αλλά ενθουσιάστηκα. Το ξέρω ότι δεν θα έπρεπε και ότι μετά το φιάσκο με τον Αργύρη θα έπρεπε να είμαι μαζεμένη, αλλά δεν μπορούσα να κρατηθώ. Του απάντησα κατευθείαν ότι θα περιμένω μήνυμά του. Στο καπάκι βγήκα από το φέτλαιφ και μπήκα στο χάμστερ. Μπορείς να φανταστείς αγαπημένο μου ημερολόγιο τι έκανα για την επόμενη ώρα. Βέβαια δεν το χρειάστηκα και για πολύ το χάμστερ, γιατί μετά με συνεπήραν οι φαντασιώσεις και άφησα το λάπτοπ δίπλα. Σκεφτόμουν τους κοιλιακούς του Καρόλου και αχχχ..

    Νομίζω ότι όταν τελείωσα πρέπει να με άκουσαν οι γείτονες. Δηλαδή τι νομίζω, και με άκουσαν και με είδαν. Με το που άνοιξα τα μάτια και κοίταξα έξω από τη μπαλκονόπορτα, είδα τον γλίτση τον γείτονα να κάθεται στο μπαλκόνι του με τον πούτσο του έξω καυλωμένο να με κοιτάει και να χειροκροτάει. Σηκώθηκα σφαίρα και έτρεξα να κλείσω τις κουρτίνες και του φώναξα να πάει στο διάολο τον ανώμαλο. Έβγαλα τη μπέμπελη με κλειστές τις κουρτίνες βέβαια, αλλά τι να κάνω; Άσε που τώρα θα πρέπει να αρχίσω να φεύγω νωρίτερα για τη δουλειά για να μην τον πετύχω. Σκατά, και έχει πάει ήδη 4. Και ακόμα δεν νυστάζω.

    Δεν θέλω, αλλά θα πρέπει να σε αφήσω κάπου εδώ και να προσπαθήσω να κοιμηθώ. Τα λέμε πάλι σύντομα.

    XOXOXO

    ΥΓ: Τώρα είμαι πάλι μούσκεμα ή έχει ιδρώσει ο κώλος μου;

    < Προηγούμενο | Πρώτο | Επόμενο >
     
    Last edited: 14 Μαρτίου 2019
  2. jasmin sg

    jasmin sg My Way Contributor

    σβιτκη !  
    Εξαιρετικό ,όπως όλο το ημερολόγιο ως τώρα ...
     
  3. "Είχε και φωτογραφίες όπου ήταν γυμνός, αλλά χωρίς να φαίνεται πρόσωπο. Πρέπει να είχε περάσει πολλές ώρες στο γυμναστήριο γιατί η κοιλιά του ήταν σαν δύο μεγάλα κίντερ μπουένο το ένα δίπλα στο άλλο."

    Αυτή η περιγραφή με σακατεψε ......