If you go chasing rabbits

Μόλις τελείωσα την ανάγνωση και της δεύτερης ιστορίας. Hell of a narration. Hell of a narrator!

Η ιστορία της Αλίκης, είτε με εξώφυλλο ένα χαριτωμένο ξανθό κοριτσάκι με στρογγυλεμένα μαλλάκια, είτε με τις – μεταξύ βυζαντινής και zombie τεχνοτροπίας- φιγούρες του Μπάρτον, δεν μου «μίλησε» ποτέ. Ίσως γιατί δεν με έβαλε ποτέ στο τρανς της. Ήταν πάντα πολύ παράλογο, εξόφθαλμα παράλογο, ρητά παράλογο το στόρι.

Άλλο, όμως, το παράλογο και άλλο το παράδοξο. Το παράδοξο – υπό συνθήκες – θα μπορούσε να είναι πολύ διεγερτικό για την σκέψη, το συνειρμό αλλά και τα όνειρα.

Λένε συχνά ότι το ασυνείδητο, και τα όνειρα που αυτό ποιεί διέπεται από τους νόμους του παραλόγου. Λέω, πλέον, ότι το ασυνείδητο και τα όνειρα διέπονται από τους νόμους του παράδοξου. Αν βρεις τον συμβολισμό, δεν υπάρχει τίποτε το παράλογο στα μηνύματα που προσπαθούν να επικοινωνήσουν.

Για αυτό η ιστορία της Αλίκης και του πανικόβλητου λαγού της δεν μου «μίλησε» ποτέ. Ο David Lynch και οι δυστοπικοί “αιγυπτιακοί” λαγοί του από την άλλη…

(Συνεχίζεται...)

 

Αν διέπεται από νόμους δεν είναι παράλογο, είναι διαφορετικής λογικής. Η μαγεία στην υπερβατικότητα δεν είναι στην έλλειψη νόμων, είναι στη διαφορετικότητά τους.

Σουρεαλισμός και ρεαλισμός δεν αλληλοαναιρούνται, περιγράφουν το ίδιο το καθένα μέσα από το δικό του πρίσμα.

Και τα δύο έχουν την ομορφιά τους.

Αυτά, συγνώμη για την παρέμβαση και περιμένω συνέχεια της ιστορίας!!

 

Η αλήθεια είναι ότι η φράση ήταν μάλλον λογοτεχνικό παιχνίδι με τις λέξεις χάριν της ανάδειξης του point της αντίστιξης με το παράδοξο.
Ωστόσο το παράλογο δεν ταυτίζεται με το υπερβατικό. Τουλάχιστον όχι για όσους δεν πιστεύουμε ότι μόνο με την λογική μπορείς να προσ-λάβεις τον κόσμο (και τον Κόσμο).
Συμφωνώ βέβαια ότι κάθε πρίσμα έχει την δική του χάρη να προσφέρει  

 

Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω, η Αλίκη στην χώρα των θαυματων είναι γεμάτη με ονειρικούς συμβολισμούς.  

 

Μην ορκίζεστε, εκτός κι αν μπορέσετε να το αποδείξετε με μαθηματικό τρόπο και αυτό.  

 

Καθώς το νήμα ουσιαστικά περιγράφει ένα όνειρο μου, είναι όσο βιωματικό πάει, άρα τα βιωματικά/υποκειμενικά σχόλια αρμόζουν τέλεια.
Το μόνο που λέω είναι ότι οι συμβολισμοί της Αλίκης είναι υπερβολικά γκροτεσκ για τα γούστα μου  
Υποκειμενικό και αυτό βέβαια  

 

Σκρόλαρα πάνω – κάτω την οθόνη του κινητού, προσπαθώντας να πάρω μια τελευταία, εκ του… πιο μακρόθεν, αίσθηση των ιστοριών. No need. Οι εικόνες πηδούσαν στο κεφάλι μου σαν τα κουνέλια στις σκηνές του Λιντς. Θυμήθηκα, χαμογελώντας στην ανάμνηση του τότε ρομαντισμού μου, ότι είχα σκεφτεί να κάνω μεταπτυχιακή διατριβή για το ρόλο/συμβολισμό του κουνελιού στα narrations των ονείρων και των altered states of minds. Έκανα τελικά κάτι λιγότερο παραληρηματικό, ωστόσο εξίσου συμβολιστικό.

Γλαφυρός καριόλης, σκέφτηκα στη συνέχεια, βάζοντας memo στον εαυτό μου να το γράψω μια μέρα το χωρατό μου…

Όσο χοροπηδούσαν τα κουνέλια στο κεφάλι μου, and when logic and proportion started to fall sloppy dead καθώς βυθιζόμουν στον ύπνο, θυμήθηκα… όχι… το θυμήθηκα δεν είναι το σωστό ρήμα… ξαναέζησα την πρώτη εκείνη φορά που Εκείνος είπε «δεν με νοιάζει το ασυνείδητο σου, είναι γεμάτο από πράγματα που κανείς δεν μπορεί, ούτε χρειάζεται να ελέγχει, τουλάχιστον όχι άμεσα. Με νοιάζει το εγώ σου, με νοιάζουν οι αποφάσεις σου, με νοιάζει η γνωσιακή σου δομή. Όταν όλα αυτά ελεγχθούν, το ασυνείδητο θα γίνει κουτάβι… θα βγάζει που και που τις φωνές του αλλά χωρίς ιδιαίτερη σημασία». «Ας πούμε ότι στο ασυνείδητο – για την ώρα- επιτρέπονται όλα. Με ενδιαφέρει, όμως, να μιλάμε για τα όνειρά σου. Αλλά να ξέρεις, εσύ θα τα εξηγείς…» πρόσθεσε.

Well… what followed as logic and proportion have fallen sloppy dead ενώ εγώ have fallen asleep, θα είχε πολύ ενδιαφέρουσες εξηγήσεις.

Όπως, ας πούμε, ότι είδα να περνάω μια πύλη. Που σημαίνει ότι το συνειδητό μάλλον έκανε στο ασυνείδητο «ματάκια»: σε βλέεεεπω… ξέρω ότι περνά στην επικράτεια του ονείρου.

Πέρασα την πύλη. Και τα κουνέλια πηδούσαν προς διαφορετικές κατευθύνσεις, υποθέτω τα στοιχεία εκείνα που συγκράτησε το ασυνείδητο από την εν εγρηγόρση πραγματικότητα για να φτιάξει το αποψινό όνειρο. Τα στοιχεία που θα γίνονταν συμβολισμοί. Και θα μίλαγαν πολύ γλαφυρά…

(Συνεχίζεται…)

 

...and the White Knight is talking backwards

and the Red Queen's off with her head

Remember what the dormouse said

Feed your head! Feed your head!

Ελπίζω να μη στο χάλασα... αν ναι, σφύρα και θα γίνει ένα φσσσσστ και το ποστ θα εξαφανιστεί!

 

Είναι σούπερ