Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Opera

Συζήτηση στο φόρουμ 'Τέχνη' που ξεκίνησε από το μέλος vautrin, στις 20 Σεπτεμβρίου 2010.

  1. vautrin

    vautrin Contributor

    Είμαστε μια φιλότεχνη κοινότητα με νήματα για τη λογοτεχνία, την ποίηση, τα εικαστικά, τον χορό, την μουσική, τον θέατρο και τον κινηματογράφο.

    Μονάχα η τέχνη που κατά τον Βάγκνερ συνένωσε όλες τις άλλες, η όπερα, είναι άστεγη, φιλοξενούμενη εδώ κι εκεί σε νήματα ξένα. Σκέφτηκα ν’ αποκαταστήσω την αδικία αυτή φτιάχνοντας ένα «σπίτι» για να στεγάσει το μελόδραμα και τους φίλους του μέχρι να δεήσει η Αθήνα, η μοναδική Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα δίχως κτίριο όπερας, ν’ αποκτήσει επιτέλους ένα. 

    Γνωρίζω βέβαια πως η όπερα δεν έχει πολλούς φίλους στη χώρα μας, εμείς οι λίγοι πάντως είμαστε φανατικοί κι αφοσιωμένοι. Εξάλλου, για να δανειστώ μια καίρια επισήμανση του Προυστ, «Μόνο μια αισθητική του μελοδράματος μπορεί να κάνει πιστευτό τον σαδομαζοχισμό στην ερωτική ζωή».

    Κάνω λοιπόν την αρχή με μια απρόσμενη επιλογή, την όπερα του Γκιόργκι Λίγκετι Le Grand Macabre στην σκηνοθεσία των Kαταλανών Fura dels Baus. Ξεχάστε την όπερα για γηραιές κυρίες, εδώ μιλάμε για Avant-garde.



     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  2. Arioch

    Arioch Μαϊμουτζαχεντίν Premium Member Contributor

    Απάντηση: Opera

    Ποιο mainstream

    Die Walküre

     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  3. elfcat

    elfcat . Contributor

    Απάντηση: Opera



    Αν και δεν είμαι φίλη της όπερας, αφιερώνω στο νηματοθέτη το παραπάνω. Για την πανέμορφη φωνή του Jonas Kaufman και αυτήν την άρια που με αγγίζει βαθιά.
     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  4. kati

    kati Regular Member

    Απάντηση: Opera

    Αν και όχι ακριβώς όπερα (χορωδία σε συνδιασμό με σολίστες) κάτι που βίωσα πρόσφατα

    [yt]qXahJYGkYX4[/yt]

    [yt]rlqXGk-RF-M[/yt]
     
  5. Ninevi

    Ninevi Regular Member

    Απάντηση: Opera

    Πολύ καλή ιδέα αυτό το νήμα vautrin!
    Μία καταπληκτική και εξαιρετικά δύσκολη άρια είναι της Queen of the Night (Der Hölle Rache kocht in meinem Herzen: The vengeance of Hell boils in my heart) από την όπερα του Mozart, [ame="http://en.wikipedia.org/wiki/The_Magic_Flute"]Magic Flute[/ame] (Die Zauberflöte). Η άρια είναι και γνωστή ως απλά Queen of the Night Aria. Βάζω 2 ερμηνείες, μία από την Γερμανίδα [ame="http://en.wikipedia.org/wiki/Diana_Damrau"]Diana Damrau[/ame] και μία από την πιο αγαπημένη μου εν ζωή soprano, [ame="http://en.wikipedia.org/wiki/Sumi_Jo"]Sumi Jo[/ame] από τη Νότια Κορέα. Με την τελευταία θα επανέλθω και με άλλα, την βρίσκω απλά εκπληκτική.

     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  6. vautrin

    vautrin Contributor

    @elfcat

    Σ’ ευχαριστώ, πέτυχες διάνα και δεν είναι η πρώτη φορά. Η άρια αυτή με συγκινεί ιδιαίτερα καθότι υπήρξε η αγαπημένη του πατέρα μου κι όποτε την ακούω τον φέρνω στη μνήμη. Ο δε Κάουφμανν είναι ένας από τους καλύτερους τενόρους που έτυχε ν’ απολαύσω ζωντανά σε συναυλία.

    @Ninevi

    Εξαιρετική επιλογή. Είναι βέβαια σαν να ευλογώ και τα γένια μου που το λέω γιατί πριν αρκετούς μήνες την είχα βάλει στο νήμα περί μουσικών ιδιοφυιών. (ή μήπως τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται; )   Πάντως στον συγκεκριμένο ρόλο προτιμώ την ερμηνεία της Νταμράου, με πείθει για «κακιά» πιο πολύ απ’ την αέρινη Σούμι Τζο.


    ***

    Κι αφού είστε δύο, σας αφιερώνω ένα ντουέτο, αυτό της κόμισσας και της υπηρέτριας Σουζάνας από τους μοτσάρτειους Γάμους του Φίγκαρο. (Τους ρόλους μοιράστε τους μόνες σας, χεχε). 





    Cecilia Bartoli and Renee Fleming in a duet from Mozart's, "The Marriage of Figaro".

    Metropolitan Opera, 1998. Conductor: James Levine.



    Το κομμάτι ακούγονταν σε μια αξέχαστη σκηνή της ταινίας Τελευταία Έξοδος Ρίτα Χέιγουορθ.






    "I have no idea till this day, what those 2 Italian ladies were singing about. The truth is, I don't want to know. Some things are best left unsaid....I tell you those voices soared higher and farther than anybody in a great place ever dreamed. It was as if a beautiful bird flew into our drab little cage, and for the breifest of moments, every man at Shaw Shank was free."


    Morgan Freeman-Shawshank Redemption
     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  7. vautrin

    vautrin Contributor

    John Adams: Nixon in China

    Ένα γεγονός κοσμοϊστορικής σημασίας: η επίσκεψη του προέδρου των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον στην Κίνα το 1972 που σηματοδοτεί το τέλος του κινέζικου απομονωτισμού και την ανάδυση μιας νέας υπερδύναμης, στάθηκε η πηγή έμπνευσης για τον μινιμαλιστή συνθέτη Τζων Άνταμς και την ποιήτρια Άλις Γκούντμαν.

    Βασισμένος πάνω στα επίσημα πρακτικά των διπλωματικών συνομιλιών, Ο Νίξον στην Κίνα πρωτοπαρουσιάστηκε το 1987 κι εγκαινίασε ένα νέο είδος, την όπερα – ντοκουμέντο ή CNN όπερα, όπως χαρακτηρίστηκε σκωπτικά από μερίδα της κριτικής που στην εποχή της πρεμιέρας στάθηκε ιδιαίτερα επιφυλακτική με το έργο. Σήμερα θεωρείται η πιο επιδραστική σύγχρονη σύνθεση στο χώρο του μελοδράματος.

    Επιλέγω τρεις σκηνές. Στην πρώτη, παρακολουθούμε την συζήτηση μεταξύ του Νίξον κι ενός υπέργηρου, καταβεβλημένου Μάο, ο οποίος υποβαστάζεται από τις τρεις γραμματείς του που λειτουργούν σαν ενισχυτές, μεγεθύνοντας κι επαναλαμβάνοντας τα λόγια του. Ο Νίξον εμφανίζεται εδώ διαλλακτικός και συμφιλιωτικός ενσαρκώνοντας το πρακτικό, επιχειρηματικό πνεύμα του Αμερικάνικου καπιταλισμού ενώ ο Μάο, στον πλατωνικό ρόλο του φιλόσοφου-βασιλιά μονολογεί πως «πρώτα έρχονται οι θεμελιωτές, μετά οι κερδοσκόποι», διαπίστωση που ίσως ήταν προφητική για το μέλλον της Κίνας. Η συνομιλία καταλήγει σε διπλωματικό φιάσκο, οι δυο ηγέτες μιλούν διαφορετικές γλώσσες.








    Στη δεύτερη σκηνή το φιλοξενούμενο προεδρικό ζεύγος παρακολουθεί μια παράσταση χοροθεάτρου σε στυλ σοσιαλιστικού ρεαλισμού στην Όπερα του Πεκίνου. Το έργο, γραμμένο από την πρώην ηθοποιό Μαντάμ Μάο, περιγράφει με απλοϊκό τρόπο την απελευθέρωση των χωρικών που καταπιέζει ένας βάρβαρος γαιοκτήμονας από μαχήτριες του Κόκκινου Στρατού. Το εύρημα του θεάτρου-μέσα-στο-θέατρο δίνει την ευκαιρία στους δημιουργούς να εμβαθύνουν στους χαρακτήρες των πρωταγωνιστών καθώς ο καθένας τους ταυτίζεται ψυχικά με κάποιον από τους σκηνικούς ρόλους: η αφελής Πρώτη Κυρία αισθάνεται οίκτο για τους φτωχούς, ο σαδιστής Κίσσινγκερ συντάσσεται με τον βάναυσο αφέντη, ενώ η δογματική Μαντάμ Μάο, εμμένοντας στην χειραφέτηση των καταπιεσμένων με κάθε μέσο κι ανεξαρτήτως ανθρωπίνου κόστους, μετατρέπεται σε νέο τύραννο και πρωτοστατεί στο πογκρόμ αντιφρονούντων που επακολουθεί στα πλαίσια της Πολιτιστικής Επανάστασης. Η βραδιά καταλήγει σ’ ένα πανδαιμόνιο που φέρνει αντιμέτωπους τον μεταρρυθμιστή πρωθυπουργό Τσου Εν Λάι με την φανατική Μαντάμ Μάο.












    Στο φινάλε του έργου, η επίσκεψη έχει λήξει. Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, τα δύο προεδρικά ζευγάρια αναπολούν την νιότη τους ενώ ο αρχιτέκτονας της συνάντησης Τσου Εν Λάι, παλιός επαναστάτης που εξελίχτηκε σε πραγματιστή γραφειοκράτη πολιτικό, αισθάνεται την μοναξιά της εξουσίας και τις αμφιβολίες να τον κυριεύουν. «Πόσα απ’ όσα κάναμε ήταν άραγε σωστά;» αναρωτιέται πριν πέσει η αυλαία…


    «I am old and cannot sleep forever like the young
    Nor hope that death will be a novelty
    But endless wakefulness when I put down my work
    And go to bed.

    How much of what we did was good?
    Everything seems to move beyond our remedy
    Come, heal this wound.
    At this hour nothing can be done.

    Just before dawn the birds begin, the warblers who prefer the dark,
    The cage-birds answering.

    To work!
    Outside this room the chill of grace
    Lies heavy on the morning grass».



     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  8. thanasis

    thanasis Contributor



    ---------- Post added at 16:33 ---------- Previous post was at 16:27 ----------

     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  9. kali crow

    kali crow Guest

    ολα καλα!ναι!
    αλλα συγγνωμη που επιμενω σε κατι τοσο κλασσικο και αξεπεραστο!
     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  10. Ninevi

    Ninevi Regular Member

    Απάντηση: Re: Opera

    Ομολογώ ότι δεν είχα δει το συγκεκριμένο ποστ σου καλέ μου vautrin αλλά χαίρομαι πολύ που τα γούστα μας έχουν τέτοια σημεία ταύτισης! Συμφωνώ μαζί σου για την Damrau, σαφώς το 'χει περισσότερο για κακίστρω!  

    Δεν θα μπορούσα να μην βάλω Μπετόβεν, η μουσική του μου άλλαξε τη ζωή και τον τρόπο που βλέπω τη μουσική γενικότερα. Στον τομέα όπερα, μας προσέφερε μόνο τον "[ame="http://en.wikipedia.org/wiki/Fidelio"]Fidelio[/ame]". Enjoy  

     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  11. kali crow

    kali crow Guest

     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  12. Kitty

    Kitty Regular Member

    Απάντηση: Opera

     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014