ΔΑΙΜΟΝΟΜΑΝΙΑ

Κι εσας; Ποιος δαίμονας σας διακατεχει; Ο δαίμονας του υπολογισμού, ο δαίμονας της αδιαφορίας, ο δαιμονας της επιτυχίας, ο δαιμονας των φαρμακων, ο δαιμονας του σεξ, ο δαιμονας του τηλεφωνου, ο δαίμονας του αυτοκινήτου, ο δαιμονας της ζήλιας, ο δαιμονας του φθονου, ο δαιμονας του παθους, ο δαιμονας του μισους;
Ποιος ειναι ο δαιμονας σας;
Πριν απαντήσετε, σταθείτε μπροστα στον καθρέφτης σας κ αναρωτηθείτε...
Οταν απαντήσετε θα αντιληφθείτε πως το μονο που θέλετε πια ειναι να σκοτώσετε αυτο το δαιμονα...
Καληνυχτα σας...
Ανρι-Φρεντερικ Μπλαν

 

O δαίμων του τυπογραφείου
Όλη μου η ζωή είναι ένα (τυπογραφικό) λάθος...

 

Εάν προσπαθήσεις να τον σκοτώσεις θα σου κρυφτεί και μετά θα εμφανιστεί εκεί που δεν τον περιμένεις και θα σε σκοτώσει αυτός. Όσο για τον καθρέφτη κοίτα γύρω σου. Θα δεις πολλούς καθρέφτες και θα αντικρίσεις το είδωλό σου.  

 

Ο δαίμονας της οργής και ο (ευ) δαίμων του πάθους... Οι άλλοι 30 δεν χρήζουν καν αναφοράς...

 

‘’Έσο Δαίμων’’

Ένας δαίμονας που μας καλεί, μέσα από εικόνες που ξαφνιάζουν και ανεπιτήδευτα σχήματα λόγου, να τον ακολουθήσουμε για να βγούμε ζωντανοί από την κόλασή μας.
…Κάθε που νυχτώνει, διασύρει ο άνεμος όλες τις φράσεις σαν σκιές…
Τι είπα στην ψυχή μου...
-Η χαρά κρυμμένη από τη βροντή στην καταιγίδα,
από την εξορία στο πηγάδι του κόσμου,
από τη νόηση στη λήθη πριν τον τελευταίο σπασμό...
-Εγώ ανήκω στην παλάμη που γεμίζει χώμα,
στα σπλάχνα που μουσκεύουν ως μέσα,
στον παγετό που υπέκυψε στην ακινησία,
από το ψεγάδι που φλέγεται στο νυν και αεί της σάρκας...
-Για να δείτε εμένα, επαναλάβετε χίλιες φορές το σκοτάδι...
-Που να πάω-σε ποιό μέρος της γης βρίσκεται η νωθρή μου μέρα;
-Χρωματίζω λέξεις κάτω από όνειρα,
στους πέντε ανέμους σκορπίζομαι,
με θησαυρούς στο χέρι της νύχτας το σκοτάδι,
στη σπασμένη φλέβα ενώ κοχλάζουν τα σύμπαντα,
κομμάτια από σάρκα σε ωχρή βιτρίνα,
με σάλιο που καίγεται σε άγιο κάρβουνο,
τρία καρφιά με βαστάνε μακριά από τον ήλιο που σαπίζει,
σαν τον λυγμό του ποιητή
τις ώρες που τα πουλιά καμώνει να μοιάζουν ποιήματα;
-Που να πάω;
-Ένα χαμόγελο χαρίστε μου και έπειτα ξεχάστε με...
-Όταν τα νέα μου φτερά τάχα φυτρώνουν στην πλάτη...

Vennis Mak

 

Gaming Demon...

 

Ο δαιμονας της πορνείας.

 

μέχρι πριν λίγο καιρό, ήταν ο δαίμονας του παρελθόντος ..
Αυτόν δεν τον σκοτώνεις, απλά με τον καιρό απομακρύνεσαι τόσο, που πλέον δεν υπάρχει ... ούτε τον βλέπεις, ούτε τον ακούς, ούτε τον νιώθεις ..

 

Σουκουμπους & Ινκουμπους..

 

Skyrim?